“BITAWAN mo ako!” Pagpupumiglas ni Cataleya sa matandang lalaki na mahigpit na hawak ang braso niya. Sa taglay nitong kalakasan ay nahihirapan siyang kumawala. Natatandaan niya ang itsura nito, ito ang isa sa mga resort owner na kumindat at may pagdilang pagnanasa sa kanya. In short, manyakis ito. “Ano bang kailangan mo sa akin huh?”“Calm down Miss, baka hindi mo ako nakilala, ako si Leon Rivero.” Tinangka nitong haplusin ang mukha niya pero mabilis siyang nag-iwas. Nandidiri siya sa ginagawi nito. “Mayaman ako, kaya kong ibigay ang lahat ng gusto mo basta pumayag ka lang sa gusto ko.”Pinanlisikan niya ito ng tingin at pilit pa ring binabawi ang kamay mula sa pagkakahawak nito. “Sa’yo na ang pera mo Mr. Rivero. At pwede pa pakawalan mo na ako. Hinding-hindi kita papatulan.“Iyan ang gusto ko sa isang babae, palaban na pakipot muna,” nakangising sabi nito. Aliw na aliw pa itong pagmasdan ang nangangalit niyang mukha. “Sa una lang aayaw ka pero mamaya, hahalinghing ka sa sarap.”“No!
SA napapanood na CCTV footage, nakita ni Cataleya ang paglalakad niya sa pasilyo ng ikalawang palapag ng second floor ng hotel. Nang makarating siya sa comfort room, may sumusunod palang isang nilalang sa kanya. Walang iba kundi si Leon Rivero, nagpalinga-linga ito sa paligid na para bang may inaabangan. Hanggang sa pumasok ito sa isang nakabukas na suite. Panay ang pagsilip nito sa labas.Nakita muli ni Cataleya ang sarili na naglalakad muli sa pasilyo na kalalabas lang ng CR. Sa pagdaan niya sa may tapat ng naturang suite, huling-huli sa eksena kung paano siya hinablot ni Leon papasok sa loob ng hotel room.Nahagip din ng camera ang pagpupumiglas niya at maging pagsasara ng pinto. Ganap nan gang nabunyag ang isang katotohanang na hindi maitatago ng camera.Ang lahat ng nasa monitoring room ay napabuntong-hininga. Isang tahimik na tensyon ang nagsimulang mabuo sa paligid. Kaagad na binasag iyon ni Cataleya para muling i-depensa ang sarili. Siya ang agrabyado sa mga nangyari at hindi
“SIR Lukas?!” mulagat na sambit ni Cataleya sa pangalan ng boss niya. Bigla na lang itong sumulpot sa pag-uusap nila ni Romeo. Katulad ng gabi, wala siyang makitang emosyon sa mukha nito na nakatingin sa kanilang dalawa ng binatang kapitbahay. Napansin niya na nakasuot ito ng sando at board short. Sabagay, may pagka-alinsangan ang klima sa gabing iyon.“Hala andito ka pala Sir,” gulat na sabi ni Romeo, bigla itong nakadama ng hiya. “Sorry po kung naibuko ko po kayo kay Ma’am cat, na kayo ang tumulong sa kanya ng gabing iyon.”Kumibit-balikat ito. “It’s alright Romeo. Mas maganda nga na malaman na rin niya.”Minsan pang nanlaki ang mata niya sa kumpirmasyon na iyon ng binatang boss. Kahit paano ay bahagyang sinusundot rin pala ng kalambutan ang puso nito. Mixed ang nadarama niyang emosyon. May sama pa rin siya ng loob dito sa nangyari kaninang umaga sa meeting.“Ay ‘di salamat Mr. Adriatico.” Pinagtaasan niya ito ng kilay. “Baka, sumbatan mo pa ako sa ginawa mong pagtulong mo sa akin.
“SORRY kung naka-istorbo ko ang pag-uusap ninyo, ka-video call ko kasi ang friend ko,” palusot na sabi ni Cataleya kina Lukas at Lorraine. Pinakatitigan pa niya ang hawak na cellphone kahit hindi siya nakakonekta kay Ria. Abot-abot ang kaba niya ng mga sandaling iyon.Nangunot ang noo ni Lukas. “Nasa trabaho ka Miss Domingo, pero nakikipag-video call ka ng ganitong oras?”“I’m sorry Sir,” mababang tonong paumanhin niya. “Bigla kasing tumawag ang friend ko. Baka kasi emergency.”“Okay never mind, basta make sure na hindi mo mapapabayaan ang work mo.” Binalingan nito ang dalagitang pamangkin. “Teka, kumain ka na ba my dear niece?”“Tamang-tama uncle, gutom na nga ako kaya nga pinuntahan kita dito sa office mo.” Humagikhik pa si Lorraine.Minsan pa siyang nanibago sa pagiging kalmado ng presensya ng boss niya. Tila yata natulong ang pagiging isang dragon nito.“Miss Domingo, lalabas lang kami saglit ng pamangkin ko huh,” untag ni Lukas sa kanya. “Kailangan pagbalik ko mamaya ay tapos na
KULANG na lang ay maipikit ni Cataleya ang mga mata nang masamyo pa niya ang mabangong hininga ni Lukas. Tila nanadya ito sa malapit na pagitan ng kanilang mga labi. May kung anong kakaibang init ang binubuhay nito sa bawat himaymay niya.“Inayos ko lang ang pagkakabit mo ng seat belt mo. Maluwag eh at delikado sa mga unexpected circumstance,” sabi nito. Napababa ang tingin niya sa abalang kamay nito.Inayos nga nito ang pagkasuksok ng latch plate sa buckle ng seat belt niya. Isang bagay na hindi niya napansin kaagad. Nakadama naman siya ng pagkapahiya sa sarili, pero hindi niya ipinahalata iyon sa boss niyang kasama. “Sorry, nagmadali kasi ako sa pagsakay dito sa SUV mo. Hindi ko na napansin ‘yan.”Inilayo nito ang sarili sa kanya at umayos muli ng upo sa driver’s seat. Natuon muli ang atensyon nito sa muli sa pagpapaandar ng kinaluuanan nilang sasakyan.“It’s alright, time to go again,” ani nito na hindi na siya nilingon pa. Naramdaman nila ang kanilang pag-andar sa gitna ng kalye.
“MAY ipapakiusap sana ako sa’yo, Ma’am Cataleyah,” muling sabi ni Conchita. Mababakas sa mga mata nito ang kislap ng pakikiusap.“Ano naman poi yon?” Nanatiling ang diretsong tingin niya sa ginang. “S”ya nga po pala, Cat na lang po ang itawag ninyo sa akin. Huwag n’yo na po akong tawaging Ma’am dahil hindi naman na kayo iba sa akin ni Aya.”Para kasi siyang nakasumpong ng bagong pamilya sa mag-ina na kasama niya ngayon sa bahay niya. Kung ayaw ni Lukas sa mga ito, sa parte niya ay hindi siya magdadamot ng pagmamahal at pagutulong. Magkataliwas ang mga desisyon nila ng kanyang boss. At least siya ay puso ang pinapairal niya.“Huwag mong sukuan ang anak kong si Lukas, Cat,” malumanay na sabi ni Conchita. “Sa pamamagitan mo kasi, kahit paano ay nagiging updated ako sa nangyayari sa buhay ng anak ko.”Hindi niya malaman ang magiging reaksyon niya. Isang tipid na ngiti ang gumuhit sa labi niya. “Kaya ko naman hong pakisamahan at tiisin si Lukas sa trabaho, pero hindi ko po sigurado kung ma
PAGKAPIKIT ni Cataleya ng mga mata ay kaagad din siyang nagmulat. Pakiramdam niya ay napunta siya sa ibang dimensyon. Nawala ang pagka-antok sa diwa niya. Nanatili siyang naroon sa mamahaling sa silid sa hotel na iyon pero hindi na siya nag-iisa. May kasama siyang isang lalaki na hindi niya makita ng malinaw ang itsura. Nakatayo ito sa may gilid ng kama at alam niya na masuyong nakatingin ito sa kanya.“Hindi ka totoo,” aniya na napailing pa ang ulo niya. “Panaginip lang ang lahat ng ito.”Ang blangkong expression ng mukha nito ay kaagad na napalitan ng pagkaaliwalas. Hindi niya ganap na makita ang malagkit na tingin sa kanya. “Hindi ko alam ang sinasabi mo, but you are beautiful in my eyes tonight.”Sa boses pa lang ay naghatid ng kakaibang epekto sa katawan niya. Hot and sexy ang dating sa pandinig niya.Hindi pa rin makapaniwala na bumangon siya buhat sa pagkakahiga sa kama. Lumapit siya sa lalaking kasama niya sa silid na iyon. At ganap na ngang magkaharap silang dalawa.Halos hin
“KUNG pinapalayas mo na ako bilang secretary mo Sir Lukas,” matapang na sabi ni Cataleya sa bagong dating na boss. “Willing naman ho akong umalis. Kaya wala na tayong dapat pag-usapan pa.”Umiling ang ulo nito kasabay ang pagkunot ng noo. “It’s not about that, Miss Domingo!”“Then, diretsahin na ako Sir!” napatayo na siya na may kasamang pagkainis. Pilit niyang hinahabaan ang pisi ng pasensya para dito. kailangan pa rin na maging magalang siya kay Lukas.“Have you seen it?” Iniharap nito sa kanya ang screen ng mismong cellphone nito. Minsan pang nanlaki ang mga mata niya sa nakitang picture doon.Pamilyar sa kanya ang nasisilayan niyang imahe. Bigla tuloy niyang naalala ang cellphone niya. Kaagad niyang pinulot sa sahig at nagulat siya sa bumulagang video doon.“Hindi ito totoo!” Nagpalipat-lipat ang tingin niya screen ng cellphone niya at sa mukha ni Lukas. At ganap na niyang naunawaan ang lahat sa tila ma-intrigang araw na iyon.Isang intimate video ang naroon, kung saan siya napa