"SIR, please take care of my daughter. Gusto niya'y may sandalan kapag natutulog. Yakapin mo siya habang mulat pa ang mata. Painumin mo rin ng milk," bilin ng nasa kabilang linya.
Hindi siya makapagsalita. Hindi maiproseso ng utak kung ano ba ang dapat sabihin sa kausap. "Mommy, ikaw po ba yung nakita ko kanina?" "Yes, baby." "Then, why are you hiding, mommy?" Ilang segundong tumahimik ang nasa kabilang linya. Kakaibang pitik ang sumisipa sa kaniyang puso. Hindi alam kung bakit ganito ang nararamdaman. Kahit ilang beses na niyang pinapakinggan ang boses ay hindi talaga niya mahalukay sa kailaliman ng isip kung sino ito. "Mommy, you don't love daddy anymore?" Parang may bumarang malaking bato sa lalamunan niya. Love? Siya? Mahal siya nito? Shit! Sino ba ang kausap nila? "Baby, I have to go. Tinatawag na ako ng tita ninang mo. I love you, baby. Take care of yourself. Huwag kang magpalasaway, ha!" Huli na nang rumihistro sa isipan niya ang sinabi nito. Ni hindi man lang siya nakapagsalita. Hindi natanong ang pangalan. "F*ck!" mura ng isipan niya matapos mag-end ang tawag nito. Agad niyang idi-nial ang number na ginamit nito, ngunit operator na ang sumasagot. Out of coverage na. Nahigit niya ang hininga sa labis na inis sa sarili. Kumulo ang dugo niya sa gigil. "Bullshit!" bulong niya. Muli niyang idi-nial ang number at tulad ng una, hindi na iyon nag-ri-ring. Sinulyapan niya ang katabing bata. Kampante na ito. Ang paa ay sumasayaw habang nakalawit sa upuan. "Baby..." "Yes po, daddy?" Masiglang bumaling ito sa kaniya. "Don't you remember your mommy's name?" Sandali itong napipilan. Waring nag-iisip. "Ang tawag po sa kaniya ni Tita Ninang ay Mariz." "Mariz?" Hinalukay niya sa kailaliman ng kaniyang isipan ang pangalang Mariz, pero tinamaan siya ng sampong sipa, he can't remember her name. Gigil na gigil na siya. Nakararamdam na rin siya ng inis sa ina ng bata. Kung siya ang ama nito, bakit hindi ito nagpapakita sa kaniya? Takot ba ito? O, galit sa kaniya? Pero, kung anak niya ito, hindi ba dapat siya ang dapat magalit? Nag-ring muli ang phone niya, but this time, si Tyron ang tumatawag. "Hurry up, dude! Nagkaroon ka lang ng anak, bumagal ka nang mag-drive," pabirong saad nito. Lalong nadagdagan ang inis niya. Ang kilay niya'y nagbabanggaan na. Tinanong niya kung nasaan ang mga ito, at matapos marinig ang sagot ay agad niyang tinapos ang tawag. Wala siya sa mood para makipagbiruan. Diniinan niya ang engine, brake. Sa isang iglap ay nasa parking lot na siya ng mall. Nakita niyang nakatayo ang lima sa harapan ng kani-kanilang sasakyan. Matapos makapag-park ay binuhat na niya si Avi. "Daddy, galit ka po ba sa akin?" Sinulyapan niya ang bata. Nagpapaawa na naman ang anyo nito. "No. I'm upset with your mom." "Why po?" "Basta!" "Daddy, mahal mo po ba ang mommy ko?" Mahal? Paano niya mamahalin ito? E, hindi nga niya kilala ang ina ng batang ito. Nag-apuhap siya ng maisasagot. Mabuti na lamang, sinalubong sila ni Drake. "Hi, baby!" Pilit nitong kinuha sa bising niya ang bata. Ibinigay niya na rin ito. "Bakit natagalan kayo?" Alam niyang siya ang tinatanong ni Drake, pero dahil sa bata ito nakatingin, si Avi ang sumagot. "I saw my mom po." Awang ang bibig nang lingunin siya ng kaibigan. Nagtatanong ang mata nito. Tango ang isinagot niya. "Nakilala mo na ang mommy niya?" "No!" Umarko ang kilay ni Drake pero hindi ito nagsalita, bagkus ay tumitig sa kaniya. "Hindi siya nagpakita sa akin. Si Avi lang ang nakakakita sa kaniya. She called me. Ibinilin lang ang bata." "You asked her name?" Iling ang isinagot niya. "How did she get your number?" Natigilan siya sa mga tanong nito. Hindi niya naisip iyon kanina, tulad din ng hindi niya naisip na itanong ang pangalan ng ina ng bata. Makailang beses niyang minura sa utak ang sarili, dahil sa katangahang nagawa. "Bakit ang slow ko ngayon?" Inis na inis siya sa sarili. "Hindi ka na nakapagsalita," siniko siya nito. "Huh? Uhm, iniisip ko kung paano niya nalaman ang number ko." "Who?" "Sino?" Panabay na tanong ng iba pa niyang kaibigan. Tsk. Humihina ka na ngang talaga, dude," tinig ni Drake, umiling pa ito. "Tinawagan siya ng ina ni Avi. Ang seste, hindi niya naitanong ang pangalan at hindi niya alam kung paano nalaman ang kaniyang number." Kita niya ang pag-awang ng bibig nang ilan sa kaibigan, si Tyron nama'y ngumisi lang. "Don't worry, dude. Bukas na bukas ay aalamin ko kung sino ang ina ni Avi. Ako na ang bahala," hayag ni Jack. Tinapik pa ang balikat niya. "For the meantime, mag-shopping muna tayo. Excited na akong ipamili ng gamit ang anak mo." Tinulak nito si Drake papasok ng mall. Naiwan siyang umiiling. Walang kapaguran ang magkakaibigan sa pamimili ng gamit ni Avi. Lahat ng maibigan ng mga ito ay kinukuha, kahit ayaw ng bata. Mapa-laruan, damit o sapatos man. Pinagtinginan na sila ng ilang costumer, maging ng mga saleslady. May ilang nagpapa-cute pa. Nang magsawa ay sa supermarket naman sila nagpunta. Siya ang nakararamdam ng pagod para sa mga kaibigan niya. Hindi lang sa mall natapos ang pagsisilbi ng mga kaibigan niya kay Avi. Inihatid din sila nito sa bahay. Ang balak niyang sa condo matulog ay hindi na naman natuloy dahil sa bata. Wala pa roon ang kaniyang ama nang pumasok sila. Napuno ng gamit ni Avi ang silid niya. Habang ipinapasok ay hindi niya napigil ang mapangiti. Iba rin pala kapag may kaibigan kang kalog. Dadamayan ka sa lahat ng oras. Alagang-alaga pa ang kaniyang anak. Nang oras na ng pagtulog ay pinalinisan muna niya ito At dahil lalaki ang mga kaibigan niya, sa isang kasambahay na niya pinagawa. "Kailangan mong mag-hire ng nanny para kay Avi, Aedam." Tumaas ang tingin niya kay Tyron. Abala siya sa cellphone, nagbabaka-sakaling mag-ring ang number ng ina ni Avi. "Yeah! Bukas ay magpapahanap ako." "Don't worry, dude, ako na ang bahala," singit ni Kent, tumabi pa ito ng upo sa kinauupuan niya. Si Zeus ang nagpatulog sa kaniyang anak. Tulad nga ng sinabi ng ina nito, naghanap ang bata ng milk at gusto pa ay may nakayakap. Dumating na rin ang kaniyang ama. Kinumusta nito si Avi. Hatinggabi na nang umalis ang kaniyang mga kaibigan. Matapos niyang ihatid sa labas ng gate ay muli siyang bumalik sa silid. Naabutan niyang himbing na himbing ang bata. Mukhang napagod sa paglilibot sa mall. Pumasok siya sa banyo para maglinis ng katawan. Sa walk-in-closet na siya nagbihis. Boxer at sando ang isinuot niya. Umupo siya sa gilid ng kama't pinakatitigan ang mukha nito. Hindi niya akalaing may makakatabi siyang bata sa pagtulog. Ni sa panaginip niya ay hindi iyon sumagi. Kung mukha lang ang pagbabasihan, masasabi niyang anak niya ito, dahil hawig na hawig sila. Masaya siyang nakilala't nakasama ito. Sa maikling panahon ay napalapit na ang loob niya sa bata. Maingat niyang iniangat ang kumot. Tumabi siya ng higa rito. Pinagsawa ang mata sa pagtitig dito. Itinukod pa ang siko at ginawang patungan ng ulo ang palad. Pinasadahan ng daliri ang malambot nitong pisngi. Nang magsawa ay dinampian ito ng halik sa noo. Tulad ng bilin ng ina, niyakap niya ito. SUMIRAY-SIRAY na pumasok ng condo si Aedam. Nagkayayaan ang magbabarkada at hindi niya napigilang maparami ang inom. Hindi na niya pinagkaabalahang buhayin ang ilaw, kabisado na niya ang bawat sulok ng kaniyang unit. Pumasok siya sa silid. Malamlam ang ilaw na nagmumula sa lampshade na nasa gilid. Sa paghiga niya sa kama ay may narinig siyang ungol. Ungol na nagmumula sa babae. Sumilay ang pilyong ngiti sa kaniyang labi. Inapuhap ng kamay niya ang umungol. "Baby..." Binuklat ang kumot at tumambad sa lasing niyang isipan ang magandang imahe ng babae. Nakapikit ang mata nito. Blue nighties ang suot. Ang dalawang bundok ay parang nilagyan ng malalim na ilog sa ginta. "What a beautiful view! Pero, sino ang babaing ito?" Tuluyan nang nilamon ang kakarampot na katinuan niya ng pagnanasa. Tila isa siyang gutom na hayop. Walang pakundangang sinibasib ang nakahaing pagkain. Nagkamalay ang babae. Sa una ay pumalag ito. Mahigpit niyang hinawakan ang dalawang pulsuhan para hindi ito makagalaw. Nilakumos ito ng halik. Bumaba ang labi niya sa leeg, paulit-ulit iyong pinaraanan ng dila. Ang kaninang pagtanggi ay napalitan ng mumunting ungol. Sin**sip, at marahang kinagat, hindi alintana kung mag-iiwan ng marka ang kaniyang ginagawa. Bumaba pa ang labi niya. Naglunoy sa pagitan ng dalawang bundok, at pinaglaruan iyon gamit ang dila. Para siyang dumi**la sa lollipop. Gamit ang dila ay hinawi niya ang manipis na telang tumatabing sa dibdib nito, at sa isang iglap ay natumbok niya ang nais. Pinagsawa niya ang sarili. Para siyang uhaw na sanggol na tangay ang dibdib ng ina. Tagaktak ang pawis ni Aedam nang magmulat ng mata. Napabalikwas pa siya ng bangon. Sunod-sunod ang pagtahip ng kaniyang dibdib. "Panaginip?" Sinuklay ang buhok gamit ang sariling palad. "O baka'y ibinabalik ako ng aking panaginip sa nakaraan?" Tinapunan niya ang katabing bata. Pilit niyang inalala ang mukha ng babaing napanaginipan, ngunit bigo siya. Hindi rumihistro sa nanlalabong kamalayan ang mukha ng babae. "Sino ka ba?" sambit niya sa sarili. Mariing pikit ng mata ang ginawa niya. Pinayapa ang sarili. "Makikilala rin kita."May agam-agam pa rin sa puso't isipan ni Meadow kahit nakapagpaliwanag na si Aedam sa kaniya. Ayon sa asawa, nakuha nito ang marka nang mangyari ang insidente. Sumabit ito sa sanga ng puno nang kasalukuyang tumatakas sa nag-aapoy na sasakyan. Hindi siya nagbigay ng kumento, itinikom na lamang niya ang bibig. May ilan pa siyang napupuna rito, pero lahat ay ipinagsasawalang-bahala na lamang niya. Ang importante ay masaya ang anak niyang si Avi. "Anong ginagawa mo rito?" Bahagyang nagsalubong ang kilay niya sa boses na biglang sumulpot sa likuran niya. Agad siyang napalingon, mukha ng asawa ang nabungaran niya, pero hindi yun ang boses nito. Si Rex...Boses yun ni Rex. Pero, bakit? Bakit nakikita niya sa asawa ang lalaking nagpahamak dito."I said, anong ginagawa mo rito?" Patalikod siya nitong niyakap. Pumulupot ang braso nito sa may kalakihang tiyan niya. Umalon ang lalamunan niya. Bakit biglang nanuyo yun? Nangapa siya ng sasabihin. "Pinagmamasdan ko lang ang paligid." Nasa harden
Ilang beses nang nagpapakawala ng hangin si Meadow. Magpahanggang ngayon ay hindi pa rin mawala-wala ang agam-agam sa isipan niya. May iba siyang nararamdaman, o baka'y sadyang paranoid lang siya. Tiningala niya ang kalangitan, nagkikislapan ang mga bituin. Taimtim siyang umusal ng panalangin. "Gabayan Mo po kami..." "Anong ginagawa mo rito?" Napakislot siya nang may magsalita sa bandang likuran niya. Si Aedam. Seryoso itong nakatitig sa kaniya. Pinakatitigan niya ang mukha nito... mukha ng lalaking minahal niya noon, pero sadyang may kulang ngayon. Hindi niya makapa kung ano. Lumapit na ito sa kinatatayuan niya. "I said, ano ang ginagawa mo rito?" Yumakap ito sa kaniya at sinamyo ang nakalugay niyang buhok. Gumanti siya ng yakap dito, pinakiramdaman kung ano ba nag nag-iba. "Uhm, nagpapahangin lang. Tapos na ba kayong mag-usap ni dad?" "Mmm... natagalan nga, may ikinuwento pa siya sa akin." "Ano naman ang pinagkuwentuhan niyo?" muling tanong niya kasabay ng pagsamyo sa amoy
"Daddy..." tili ni Avi. Patakbo nitong sinalubong ang ama. Kitang-kita ni Meadow ang pananabik sa mata ng anak. "Ang kulit talaga ng anak mo. Ilang beses na naming pinagsasabihan, pero ayaw kaming sundin," naiiling na pahayag ni Meadow. Gusto sana niyang tanungin si Aedam, dahil ang alam niya ay bukas pa tatanggalin ang benda sa mukha nito, pero hindi na siya makahanap ng tiyempo dahil sa anak. "Daddy..." "Baby ko." Bahagyang yumukod si Aedam para salubungin ng yakap ang anak. "Hi, baby. I've missed you so much." Binuhat nito si Avi at buong pagmamahal nitong pinupog ng halik.Humagikgik ang kanilang anak sa ginawa ng asawa. Hin*gkan nito sa leeg, sa may puno ng balikat, itinaas pa nito ang kamay ng anak para mah*likan ang kililiki. Alam niyang nakikiliti ito dahil panay iwas si Avi. Habang nakatitig sa kaniyang mag-ama ay may dumaang alaala sa kaniyang isipan. Dahil doon ay unti-unting naglaho ang ngiti sa labi niya. Si Rex. Si Rex ang gumagawa n'on sa anak niya. Para siyang natuk
"Where have you been, Mommy?" may halong lungkot ang tanong ni Avi. Dama ni Meadow ang lungkot sa boses ng anak. Nakatitig ito sa kaniya kaniya. Kararating lang niya at naabutan niya ito sa sala. Malungkot at mag-isa. Ilang araw na siyang pabalik-balik sa hospital, hindi na halos nakakasama ng maayos ang anak. Maagang umaalis at kapag bumabalik ng mansyon ay tulog na ito. Nawalan siya ng time sa anak dahil sa pag-aasikaso sa asawa. Mabuti na ang kalagayan ng huli at ilang araw na lang ang hihintayin niya para matanggal ang bendang bumabalot sa mukha nito. "Come here, baby." Ibinuka niya ang dalawang braso at hinintay ang paglapit ng anak. Kagat nito ang ibabang labi habang lumalapit sa kaniya. Ganito ito 'pag nagtatampo. Buong pagmamahal niyang niyakap ang anak. Hinagkan ito sa ulo. "Love you, 'nak. Pasensiya ka na, naging busy lang ako nitong mga nakaraang araw," paumanhin niya rito."Okay po, mommy." Malungkot pa rin ang boses nito, walang kasigla-sigla. "Tomorrow, hindi aalis
Nakahinga na ng maayos si Meadow. Pinakinggan ang dasal niya, ligtas na sa kapahamakan ang kaniyang asawa. Naghihintay pa rin sila sa labas, hinihintay na matapos ang surgery. Tinanggal na niya sa sistema ang lahat ng agam-agam at pangamba para sa asawa. Dapat pa nga ay mapagsalamat siya dahil ligtas ang asawa niya at sa mga susunod na araw ay muli na nilang makakapiling ito."Are you okay?" Napilitan siyang tumango sa tanong ni Drake. "Yeah! Iniisip ko lang si Avi," naitugon niya rito. "Uhm, about sa sinasabi ko sa iyo kanina--" "Huwag na nating pag-usapan 'yon, Drake. Ang importante ngayon ay ligtas si Aedam."Hindi ito nagsalita pero narinig niya ang pagpakawala ng malalim na hininga nito. Tumahimik na rin siya. Isinandig ang likod sa sandalan ng bangko, 'tsaka'y ipinikit ang mata.Malapit nang sumapit ang ika-lima ng hapon nang lumabas si Doc. Guerilla. Ipinaalam nitong tapos na ang surgery. Kailangan na lang maghintay nang ilang araw para sa pagtanggal ng benda. Anumang oras a
Nag-panic si Meadow nang makitang nagkakagulo ang nurse. Kaya ba siya kinakabahan ay dahil dito? Hindi ba makaka-survive ang asawa niya? Mariin siyang pumikit at taimtim na nanalangin. "Kahit para sa anak natin, Aedam, lumaban ka, please!" Mangiyak-ngiyak na siya, nanginginig ka rin ang tuhod sa sobrang takot. Ang puso ay parang luluwa na. "What's goin' on?" Iminulat niya ang mata nang marinig si Tyron. Nasa tabi pa rin niya si Drake, nakatitig lang ito sa kaibigang kinakausap ang nurse."Nagkaroon po ng flat lines ang heartbeat ng kaibigan niyo, pero ginagawa po ni Doctora ang lahat. Babalitaan ko na lang po kayo. Excuse me po." Nagdumaling pumasok ang nurse sa loob. Naiwan silang walang masabi. Kapwa nangangapa at hindi malaman kung ano ang gagawin. Paano na? Paano kung tuluyang mawala ang asawa niya? Sa isiping 'yon ay parang gustong bumigay ng kaniyang tuhod. Hindi niya kakayanin. Napasinghap si Meadow nang biglang tumunog ang cellphone na nasa bag niya. Nanginginig ang kamay