Chapter 4

Hindi mapigilang mapatingin ni Alejandro kay Jasmine paminsan-minsan habang nagmamaneho. Pero pinipilit niyang siguraduhing hindi siya nito mapapansin. Ni hindi niya alam kung kailan nagsimulang mabago ang tingin niya rito, kung kailan niya napansing naaakit siyang tumingin sa dalaga. Isang araw, nagising na lang siyang iba na ang tingin niya kay Jasmine.

Hindi na ito 'yung batang babaeng sanay siyang makitang tumatakbo sa loob ng bahay at naglalaro ng manika. Hindi na rin ito 'yung maingay na batang sumisigaw ng pangalan niya tuwing dumadalaw siya sa bahay nila. Jasmine had become a proper lady... one fine woman, to be exact.

Isa sa mga dahilan kung bakit niya inaalok ito ng trabaho ay para makatulong sa pamilya nito. Malapit niyang kaibigan ang mga magulang ni Jasmine. Gusto niyang suportahan at tulungan ang mga ito sa abot ng makakaya. Pero hindi sa puntong aabutan niya ng pera—ayaw niya niyon. Hindi praktikal. Baka masanay lang silang umasa sa kanya. Kaya sa halip na pera, trabaho ang iniaalok niya, mas sustainable, mas mapapahalagahan.

“Sir?”

Napakurap siya nang marinig ang boses ni Jasmine. Napatingin siya rito, sabay taas ng kilay. “Yes?”

“Mauna na raw po tayo sa venue,” sagot nito.

“Okay.”

Pagkarating nila sa company building ni Mr. Quirino, dumiretso na sila sa opisina nito. Inihatid sila ng assistant secretary. Habang nasa elevator sila, hindi na naman niya napigilan ang sarili. Napatingin siya sa batok ng dalaga.

She was just a foot away from him. Kitang-kita niya ang batok nito, at dama niya ang amoy ng pabango nitong may halong banilya.

Napalunok siya.

Ramdam niya ang bahagyang pag-init ng katawan niya, lalo na sa pagitan ng kanyang mga hita. Mas lalong nag-init ang pakiramdam niya nang maalala ang nangyari noong nabuhusan siya ni Jasmine ng tubig.

Buo pa sa isipan niya ang eksenang lumuhod ito sa harap niya para punasan ang pantalon niya, kung paanong hindi sinasadyang dumikit ang kamay nito sa kanyang harapan, at kung paanong tumigas siya nang husto dahil doon. Ilang gabi ring bumisita ang alaala niyon sa kanyang panaginip.

Madalas niyang mapanaginipang nakaluhod ito sa pagitan ng kanyang mga hita, nakatitig sa kanyang mga mata, habang hinihimas ang bukol sa kanyang pantalon.

“Sir, papunta na raw po sila Mr. Quirino…”

Boses ni Jasmine ang nagpabalik sa ulirat niya. Doon niya lang napansin... tinigasan na pala siya. Agad niyang tinakpan ng office bag ang harapan niya.

“Okay,” malamig niyang sagot habang kinagat ang ibabang labi para pigilan ang nararamdaman.

Napailing siya, sabay mura sa isipan. Disappointed siya sa sarili. Hindi niya lubos maisip na ganito ang nararamdaman niya sa anak ng mga kaibigan niya.

Isang dalawampu’t dalawang taong gulang na babae ang nagpatigas sa kanya, at mas masaklap pa roon, parang pamangkin na rin ang turing niya rito.

"You’re insane, Alejandro. You’re fúcking insane."

Nakabuntong-hininga lang siya nang tuluyan silang makarating sa opisina ni Mr. Quirino. Medyo natauhan siya nang dumistansya na si Jasmine sa kanya. Hindi rin nagtagal at dumating na rin sina Mr. Quirino.

Buti na lang, the meeting had his mind occupied, giving him no time to dwell on those weird thoughts.

And because of his packed schedule, Isidro was able to avoid thinking about those weird thoughts about Jasmine.

“You can go home now, Jasmine. Good job on your first day. You did well,” puri niya sa dalaga. He tried to make his voice sound as warm as possible to somehow make her feel that he was sincere with his words.

He saw how she smiled at him and nodded.

“Thank you, sir. Sige po, uwi na po ako. Kayo po ba?”

Tumango lang siya pabalik sa dalaga bago umupo sa swivel chair niya.

“I’ll stay here for a few more hours. I still have some things to do.”

“Kailangan niyo po ba ng tulong ko?”

Mabilis siyang umiling.

“No, thanks. You should go home.”

“Okay po, sir. Bye,” tugon ni Jasmine at nagpaalam na.

Hindi niya alam kung ilang oras na ba siyang nagtatrabaho. Natigil lang siya nang makarinig ng katok mula sa pinto. At pagtingin niya ay nabigla pa siya nang makita si Jasmine.

“Jasmine…” tawag niya rito. “Did you forget something?”

Imbes na sumagot ay tumitig lang ito sa mga mata niya at naglakad palapit sa kanya. And the closer she got to him, the more she stared into his eyes.

And when she was just a step away from him, she grinned before curling a few strands of her hair with her fingers.

“Yes, sir… or should I say, ninong…” she playfully said, taking a step closer to him hanggang sa makarating siya sa tabi niya.

She then leaned closer to his ears and whispered,

“I forgot to do something really, really important.”

“What is it?” sagot niya rito at kunot-noo itong tiningnan.

He was expecting her to move away from him, but she didn’t. Instead, she smirked at him before slowly going down on her knees while locking her gaze to him. Kitang-kita niya kung paano nito kinagat ang labi bago mapaglarong ngumisi sabay dakma sa bukol sa pagitan ng kanyang mga hita.

“This… I forgot this, ninong.”

Nabigla siya sa ginawa nito kaya napatayo siya.

“What are you doing?!”

Ngumisi lang ito sa kanya bago muling lumapit sabay hawak sa magkabilang hita niya.

“Don’t act too surprised, Ninong. I know you’re lusting over me. Pansin ko ang mga titig mo sa akin,” aniya at mas lumapad pa ang ngisi. “Don’t worry, I want you, too,” dagdag nito at walang pagdadalawang-isip na inabot ang sinturon niya at mabilis na kinalas.

Nataranta siya dahil alam niya kung ano ang gagawin nito. But she was too quick. Naibaba na nito ang pantalon niya bago pa man niya mapigilan.

“You’re already hard, Ninong. Gano’n mo ba ako kagusto, ha?” mapang-akit nitong sambit habang hinihimas ang tigas na tigas niyang alaga.

“Do you like me that much that this big and thick chunk of meat of yours got too excited with a single touch?” dagdag nito at akmang ibababa na sana ang boxer briefs niya pero pinigilan niya ito.

“Jasmine!” matigas niyang saway, and that’s when the surrounding started to change.

Biglang nagdilim ang paligid. At sa pagbalik ng liwanag ay natagpuan niya ang sarili niyang nakapatong ang ulo sa mesa habang katapat ang screen ng laptop niya.

He looked around and saw no one but himself. Madilim na rin sa labas.

And that’s when he realized it... that it was nothing but a fucking dream.

Napamura na lang siya sa hangin at umayos ng upo para sana ituloy na ang trabaho, pero natigilan siya nang makaramdam ng bahagyang pagsakit sa pagitan ng mga hita niya, and it was his dick. Sa sobrang tigas nito ay halos hindi na ito magkasya sa suot niyang underwear.

Napailing na lang siya sabay buga ng hangin.

“I guess I have to relieve myself tonight,” bulong niya sabay labas ng galit na galit niyang alaga.

“This is your fault, Jasmine. All your fault,” he murmured, grabbing his length and started beating it.

Pero mukhang mahihirapan talaga siya pigilan ang pagnanasang nararamdaman para sa inaanak niya. Lalo pa't nakikita niya ito araw-araw sa opisina.

Fuck!

How can he resist her goddaughter?