Indebted 20

Sumilay sa mga labi ko ang isang napakatamis na ngiti nung nakita ko ang aking munting anghel na karga ni Tita.

Nagkataong papalabas sila ng bahay nung nakarating ako. Namumugto pa ang mata ng aking anak na halatang galing lang sa kakaiyak.

Inilapag ang mga binili at agad akong lumapit sa gawi nila at inakay si Ash. May naririnig pa rin akong hikbi mula sa kanya. Kinuha naman ni Tita ang mga pinambili ko at binitbit

I looked at my Tita and she finally sighed in relief. Tinitigan muna niya kami ng maigi na halatang masaya sa kanyang nakikita. "Mabuti na lang at nandito ka na, kanina pa kasi yan umiiyak. Hindi ko man lang magawang mapatahan. Naku! Mukhang makikinig lang yan sayo Raine!" litanya pa niya habang inaaliw ko si Ash.

"Ash, mommy's here okay?" saad ko pa habang hinahaplos ang makinis at namumula niyang pisngi. Labi lang ata ang minana ng anak ko mula sa akin.

"Bakit mo naman pinapahirapan si Tita mo?" I smiled when I hear no more sobs. Napatahan