It’s Bad! 9 | ยอมแลก (NC)

9

It’s Bad! แย่แล้ว…เพื่อนสนิทฉันเป็นมาเฟีย

ยอมแลก (NC)

เสียงครางแผ่วเบาหลุดออกมาจากกลีบปากบางด้วยนํ้าเสียงเย้ายวน ขนมผิงบิดเร้าร่างกายเมื่อความอุ่นร้อนจากลิ้นละเลงลงบนหัวนมที่แข็งชันตอบรับ ริวเซย์ใช้ปากดูดอีกข้าง มือที่ว่างก็บีบเคล้นเต้าอวบขาวไปด้วย

ชายหนุ่มไม่สามารถควบคุมตนเองได้ ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดผิวกายขาวเนียนทำให้ขนมผิงร้อนวูบวาบไปหมด เธอกัดปากตนเองเบา ๆ แล้วมองการกระทำของคนตรงหน้าที่ยังคงใช้ลิ้นตวัดเลียอยู่ กระทั่งยอดอกเม็ดงามสีแดงเข้มเปียกชุ่ม

“ชอบมั้ย ?” เสียงแหบพร่าถามออกมาหลังจากถอนริมฝีปากออกจากสิ่งยั่วยวนตรงหน้า ขนมผิงเม้มปากแน่นแล้วพยักหน้าตอบ

“อื้อ ชอบ”

“…” ริวเซย์เผยรอยยิ้มพึงพอใจออกมาแทนคำตอบ เขาเริ่มถอดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ดจนครบก็กระชากออกจากร่างกายแล้วโยนลงบนพื้นอย่างไม่ใยดี คนตัวเล็กนอนมองตาละห้อย ไม่นานมากชิ้นต่อไปก็ถูกถอดออก

มือหนาคว้าแก้วไวน์ที่เหลืออยู่ในแก้วขึ้นมากระดกดื่มรวดเดียวหมด ก่อนจะใช้มือช้อนใบหน้าหวานขึ้นมาแล้วป้อนไวน์ผ่านปาก ขนมผิงอ้าปากรับและปล่อยให้เครื่องดื่มไหลลงคอ เธอหลับตาพริ้มแล้วจูบต่อด้วยอารมณ์ที่ถูกปลุกเร้าไม่หยุด

เสียงจูบกันอย่างดูดดื่มดังก้องภายในห้องนอน ริวเซย์ผลักร่างบอบบางให้นอนราบไปกับแนวโซฟา เขาทั้งใช้ฟันขบเม้มตามกลีบปากนุ่มและแทรกลิ้นเข้าไปดูดดื่มไม่หยุด มันทั้งเร่าร้อนชวนใจเต้นแรงจนขนมผิงเผลอระบายความเสียวซ่านด้วยการจิกเล็บลงบนหลังคอ

“อึก!” เสียงถอนหายใจออกมาเมื่อริมฝีปากเป็นอิสระ ริวเซย์ใช้มือใหญ่ลูบไล้ตามร่างกายสวยไม่หยุด ใบหน้าหล่อซุกเข้าที่ลำคอขาวหอมกรุ่น เขาตักตวงและซึมซับร่างกายเธอราวกับคนบ้า

ริวเซย์ดูดเม้มฝากรอยแดงเป็นจ้ำบนลงผิวกายเธอหลายจุด ทั้งกัดและดูดอย่างมูมมาม จนขนมผิงเผลอสะดุ้งหลายครั้ง เธอนอนเม้มปากแน่น เนื้อตัวถูกบีบด้วยแรงมือที่หนัก อารมณ์ริวเซย์ป่าเถื่อนมากขึ้น ยิ่งเขาต้องการมากแค่ไหนแรงกระทำต่อเธอก็มากขึ้นเท่านั้น คล้ายกับว่าเขาต้องการระบายสิ่งที่คิดอยู่ในหัวทั้งหมดใส่เรือนร่างสวย

“ระ ริว จะ เจ็บ…” เสียงหวานเอ่ยออกมาอย่างติดขัด เธอรู้สึกระบมไปทั่วทั้งคอ แต่ริวเซย์ก็ไม่ยอมหยุด เขายังคงไล่ริมฝีปากฝากรอยเอาไว้ไม่หยุด ทำข้างนี้พอใจก็เปลี่ยนมาทำอีกข้างต่อ

“ทนหน่อย” มีเพียงเสียงกระซิบตอบข้างใบหู ริวเซย์ขบเม้มติ่งหูขาวเชิงหยอกล้อ จากนั้นก็ยอมหยุดการกระทำแล้วอุ้มร่างบอบบางน่าถนุถนอมขึ้นพาดบ่า

เขาเดินตรงเข้ามายังห้องนอนใหญ่ จากนั้นก็ทุ่มร่างเล็กแสนเย้ายวนที่เริ่มสะบักสะบอมลงบนเตียงนอนหนา ขนมผิงนอนแผ่หลาอยู่บนเตียง ก่อนที่เรียวขาเล็กจะถูกจับชันขึ้นเป็นรูปตัวเอ็ม เผยให้เห็นจุดกลางกายสาวต่อสายตาทายาทมาเฟีย

“ทำไมสวยทุกที่แบบนี้” สายตาหลงใหลไม่ละจากสองกลีบสวยตรงหน้าที่ปิดสนิท ตรงร่องรักมีนํ้าสีขาวใสไหลออกมาชโลมเล็กน้อย

ขนมผิงนอนมองเพื่อนสนิทด้วยสายตาละห้อย เธอหวั่นไหว ทั้งเขินอายกับสายตาคลั่งไคล้นั้น นิ้วเรียวเล็กยกขึ้นกัดปากตนเองด้วยท่าทางเย้ายวนปนไร้เดียงสา ทำให้ริวเซย์ยิ่งอยากขย้ำเธอ เขาไม่รีรอถอดเข็มขัดราคาแพงออกจากเอวสอบทันที

เวลาต่อมาก็รูดซิปกางเกงพร้อมกับถอดทุกชิ้นที่อยู่ช่วงล่างออก เผยให้เห็นแท่งเอ็นหนาที่ผงาดขึ้นสู่สายตาเธอ หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบเมื่อเห็นมันอีกครั้ง

เมื่อร่างกายเปลือยเปล่ากุญแจมือก็ถูกคว้าออกมาจากลิ้นชักพร้อมกับซองถุงยาง เขาโยนมันลงบนเตียงแล้วแทรกร่างกายเข้าที่ขาเรียวทันที

“สวมให้ริว” คำสั่งต่อมาออกจากริมฝีปากหยัก ขนมผิงมองซองถุงยางสีดำแล้วหยิบออกมาฉีกออกด้วยมือสั่นเทา เธอ เธอลุกขึ้นนั่งตรงหน้าริวเซย์จากนั้นก็หยิบ ‘ของร่วมรัก’ ออกมาจากซอง

“ผิงไม่เคยใส่” เธอเอ่ยบอกด้วยใบหน้าแดงซ่าน

“ด้านนั้นแหละถูกแล้ว” เธอมองด้านที่ถูกและกำลังจะสวมเข้าที่หัวหยักสีชมพูเข้มคล้ายดอกเห็ด แต่แล้วข้อมือเล็กก็ถูกจับเอาไว้ก่อน

“…ทำไมเหรอ” เธอถามด้วยหัวใจที่สั่นระทึก

“จูบ”

“หมะ หมายถึง จูบของริว…” ใบหน้านวลแดงระเรื่อขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดเจน

“ตอนนี้มันเป็นของผิง แสดงความรักหน่อย” ขนมผิงเผลอกัดปากตนเองแล้วขยับมือที่มีถุงยางออกห่าง เธอนั่งคุกเข่าแล้วก้มหน้าใช้ริมฝีปากนุ่มนิ่มขบเม้มที่ปลายหัวหยักแล้วออกแรงจูบด้วยการกระทำอ่อนโยน

“อ…อึก!”

“เลียด้วย”

“ไม่ใช่อย่างที่ขอสักหน่อย” เธอขยับริมฝีปากออกห่างแล้วเอ่ยท้วง

“ริวรู้ว่าผิงเชื่อฟัง” นิ้วแกร่งเชยคางมนเบา ๆ แล้วลูบคล้ายกับลูบคางแมวน้อยแสนเชื่อง

“ค่ะ” และในที่สุด ขนมผิงก็ยอมตกลงอย่างว่าง่าย

เธอใช้ลิ้นแตะลงที่ความเป็นชายขนาดใหญ่ ความอ่อนนุ่มตวัดเลียรอบหัวหยัก ขนมผิงละเลงลิ้นเลียเน้นตรงจุดเสียว จนเสียงครางหลุดออกมาจากริมฝีปากหยัก เขาปล่อยกายปล่อยใจไปกับสัมผัสวาบวามที่คนตรงหน้ามอบให้ ในก็สมองพยายามลืมเรื่องของไดอาน่า

ขนมผิงไม่เพียงใช้ลิ้นตวัดเลีย เธอใช้ปากอมเข้าจนถึงครึ่งลำแล้วชักเข้าออกเป็นจังหวะ ตอนที่ริมฝีปากแดงระเรื่อขยับอยู่ลิ้นเปียกแฉะก็ละเลงลงบนปลายหัวหยักในคราวเดียวกัน

“อื้ม~” เสียงแหบพร่าครางออกมาพร้อมกับใบหน้าหล่อที่เหยเก ริวเซย์มองกรอบหน้าสวยไปด้วย ปลายนิ้วแกร่งก็เขี่ยยอดอกเม็ดงามกระตุ้นความเสียวซ่านในร่างกายสาว

“อะ…อึก !” เสียงอุกอักดังในลำคอ ริวเซย์ใช้มือหนาจับเข้าที่กลุ่มผมนุ่มสลวย เขาออกแรงกดเอาไว้แน่นแล้วกระแทกเอวสอบควบคุมจังหวะเอง ทำเอาความยาวใหญ่โตถลำลึกลงมาจนแทบสำลัก

“อื้ม ! ไม่ไหวแล้ว” สิ้นประโยคริมฝีปากบางก็ถูกปล่อยให้เป็นอิสระ ริวเซย์ผลักร่างบอบบางลงบนเตียงนอน เขาจับขาเรียวแยกออกกว้าง ใบหน้าหล่อก้มลงที่หว่างขา

ลิ้นอุ่นร้อนแตะลงตรงร่องเสียว ขนมผิงดิ้นพล่าน เธอจิกผ้าปูที่นอนเอาไว้ แล้วสัมผัสจากลิ้นร้อนก็ตวัดเลียอย่างมูมมาม

ริวเซย์ใช้ปากดูดเลียร่องคับแคบไร้ไรขนด้วยท่าทางหื่นกาม เขาทำมันอย่างป่าเถื่อนราวกับโจรป่าที่กำลังอดอยาก ทำเอาร่างกายคนตัวเล็กกระสันไปทั้งร่างกาย ขนมผิงเม้มปากแน่นพร้อมกับเสียงครางที่หลุดออกมาจากกลีบปากบางเป็นระยะ

ดวงตากลมโตที่โอบล้อมด้วยแพขนตาหนามองคนตรงหน้าที่กำลังสารวลอยู่กับร่องรักของเธอ ริวเซย์ทำมันจนกระทั่งมือเล็กเผลอจิกเข้าที่กลุ่มผมสีดำเงา เธอเผลอผลักใบหน้าหล่อออกโดยปริยาย เนื่องจากความกระสันที่เล่นงานถี่เร้ามากเกินไป

“อะ…อ๊ะ !” เสียงหวานครางกระเส้าออกมาพร้อมกับเรียวขาที่สั่นเทา

ริวเซย์จับมือเรียวเอาไว้แล้วบีบแน่นเพื่อไม่ให้เธอผลักใบหน้าเขาออก จากนั้นก็ละเลงลิ้นลงบนร่องรักเปียกแฉะต่อ ทำเอาขนมผิงแทบขาดใจ เธอรู้สึกเหมือนจะเสร็จจนต้องบีบมือหนาแน่น

“ริว…อื้อ ! เหมือนจะเสร็จ” เธอเอ่ยออกมาเสียงแผ่วเบา เขินอายที่จะต้องบอกแต่ก็ทนไม่ไหวแล้วเมื่อร่างกายมันต้องการปลดปล่อย

“อยากลองนิ้วไหม” ไม่เพียงแต่เอ่ยออกมาเขากลับใช้นิ้วแกร่งสอดเข้าไปในรูร่อง ริวเซย์เร่งเร้าเข้าออกเป็นจังหวะถี่ เร้า ทันใดนั้นเองเสียงกรีดร้องก็ถูกปล่อยออกมาจากกลีบปากบางที่ห่อเลือดจากการเม้มกัดปลดปล่อยอารมณ์

“อ๊า อ๊ะ…”

“ไม่ต้องเกร็ง”

“อึก…อื้อ!” จังหวะนิ้วแกร่งรัวเข้าออกกระทั่งนํ้าหวานสีใสพุ่งออกมาชโลมนิ้วหนา หน้าท้องแบนราบกระตุกตอดรัดนิ้ว นํ้ากามไหลเปื้อนกระโปรงสีดำ

ริวเซย์มองร่องรักที่เปื้อนบริเวณเนินสวาทและสองกลีบ รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อ ชายหนุ่มไม่อาจทนต่อความต้องการของตนเองได้อีกต่อไป ริวเซย์มองถุงยางที่ถูกแกะแล้วบนเตียงนอน ตอนนี้มันติดกับผ้าปูและเริ่มแห้งจนเขาไม่อยากจะสวมมัน

“เอาสดนะ” ไม่ใช่ประโยคคำถามหรือประโยคขอร้อง แต่มันคือประโยคบอกเล่าที่เธอไม่อาจปฏิเสธได้

“จะดีเหรอ” เธอถามด้วยนํ้าเสียงเหนื่อยหอบ

“ดีกว่าใส่แน่นอน”

“ริวควรสดแค่กับแฟนริว”

“กับไดอาริวไม่เคยสด ให้เอาได้ยัง หืม ?” ใบหน้านวลแดงระเรื่อกับคำพูดของเขา

“แล้วถ้าผิงปฏิเสธ…”

“ก็คงไม่ทัน”

สวบ ! ปึก !

“อ๊ะ!” ร่างเล็กสะดุ้งตกใจเฮือกเมื่อร่องรักถูกแท่งเอ็นใหญ่กระแทกเข้ามาอย่างรุนแรง ขนมผิงตัวแข็งทื่อ เธอเกร็งไปทั้งร่างกาย เพราะนี้เป็นการ ‘เสียบสด’ ครั้งแรกของเธอและเขา “เจ็บ”

ม่านนํ้าตาผุดขึ้นจนการมองเห็นพร่ามัว ขนมผิงกัดฟันรับแรงกระแทกจากริวเซย์ที่เริ่มบรรเลงเพลงรัก ทันทีที่จังหวะเริ่ม ความรู้สึกแปลกใหม่ก็แทรกซึมเข้ามา มันเสียวมาก เสียวจนเคลิ้มไปกับจังหวะรัก ถึงแม้อาวุธที่เขาใช้มันจะใหญ่เกินขนาด แต่มันก็เป็นความเจ็บที่เปี่ยมไปด้วยความสุข

“ร้องไห้ทำไม” ริวเซย์ที่โยกอยู่บนตัวเอ่ย เขาพ่นลมหายใจเสียวกระสันออกมาเป็นระยะ ใบหน้าหล่อเหยเกอย่างเห็นได้ชัด ด้านขนมผิงนอนร้องไห้กับขนาดที่ใหญ่เกินไป แต่ก็มีความสุขวาบวามในขณะเดียวกัน

“ไม่เอาเข้าลึกกว่านี้ได้ไหม” เธอเอ่ยเสียงสั่น สายตามองขอร้องอ้อนวอนคนตัวโต ริวเซย์มองดูแต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา เขากลับใช้มือจับเอวบางเปลือยเปล่ากดให้แน่นเพื่อรับแรงกระแทก มืออีกข้างก็บีบเคล้นเต้าอวบที่ถูกดึงเสื้อตัวจิ๋วขึ้นเกยบนเนินอก

“เข้าแค่หัวจุกขนาดนั้นเลยเหรอ” พอกระแทกด้วยจังหวะที่คงที่ไปสักพักเสียงแหบพร่าก็เอ่ยถาม

“อ…อ๊า !” ใบหน้าหวานพยักตอบพร้อมกับร่างกายที่สั่นกระเพื่อมไปตามจังหวะรัก ในวินาทีต่อมาเธอก็ต้องเผลอกรีดร้องออกมาเมื่อทายาทมาเฟียหนุ่มเร่งจังหวะกระแทกจนเตียงสั่นเอี๊อดอ๊าด คราวนี้มันไม่ได้เข้ามาแค่หัวแต่เข้ามาครึ่งลำแล้ว

“ริวไม่รู้รสนิยมบนเตียงตัวเองเท่าไหร่ ถ้าเกิดอะไรขึ้นขอโทษไว้ก่อนก็แล้วกัน อารมณ์มันพาไป” เอวกระแทกอยู่ก็พ่นคำพูดออกมา และประโยคนั้นก็ทำให้ขนมผิงร้อนวูบวาบไปทั้งตัว นํ้าตาเธอไหลรินอาบพวงแก้ม น่าอกปวดหนึบเพราะถูกบีบเคล้นรุนแรงจนเกิดรอยแดง ในขณะเดียวกันเองก็ถูกแก่นกายไซซ์ ‘59’ กระหน่ำแทงไม่พัก แทบไม่มีเวลาจะได้พักหายใจ

ร่างกายกำยำเปลือยเปล่าออกแรงเล่นบทรักอันแสนป่าเถื่อนอย่างไร้ความปรานี กระทั่งเขาทำจนพอใจก็จับร่างเล็กพลิกเปลี่ยนท่าให้อยู่ท่านอนตะแคง มืออีกข้างยกขาเรียวขึ้น อีกข้างสอดเข้าใต้ลำคอแล้วดันใบหน้าหวานหันมาจูบแลกลิ้นไปด้วย

เสียงหอบหายใจและเสียงร่วมรักกันหนักหน่วงดังระงมในห้วงของการได้ยิน สมองเธออื้ออึงไปหมด แววตาล่องลอยจุกแทบขาดใจ เมื่อเปลี่ยนท่าแล้วความยาวก็เสียบเข้ามาแน่นลึกมากกว่าเดิม

ยิ่งร่วมรักกันนานขึ้นเท่าไหร่ อาวุธของเขาก็ขยายใหญ่เพิ่มมากขึ้น ขนมผิงได้แต่ภาวนาในใจว่าให้มันแข็งถึงจุดสูงสุดสักที เพราะแค่นี้ร่องรักของเธอก็แทบฉีกขาดแล้ว

ตับ ! ตับ !… เสียงบทสวาทยังคงดังต่อเนื่อง สองเรียวลิ้นตวัดเลียกันอย่างมูมมาม ริวเซย์ใช้มือหนาบีบลำคอระหงไปด้วยยิ่งกระตุ้นอารมณ์อยากของเขาเพิ่มมากขึ้น

เอวสอบกระหน่ำแก่นกายแทงลงบนร่องรักเดิมซ้ำ ๆ ครั้งแล้วครั้งเล่า จนมันระบมไปหมดไม่ต่างจากกลีบปากแดงระเรื่อที่ทั้งถูกดูดและกัด ขนมผิงแทบหายใจไม่ทั่วท้องจนเธอต้องขยับใบหน้าถอยออกห่างเอง แต่ไม่นานมากริวเซย์ก็ดันใบหน้าหวานเข้ามาจูบใหม่ จนเธอแทบขาดใจ

“ริว อึก ! พะ พอก่อน…อ๊ะ !” ขนมผิงหายใจรวยรินเธอเหมือนจะเสร็จอีกแล้วแต่ก็ต้องอดทนไว้ ริวเซย์ยอมปล่อยให้กลีบปากบางเป็นอิสระได้ครู่เดียว จากนั้นเขาก็จูบใหม่พร้อมกับละเลงลิ้นควานทั่วริมฝีปากหวาน

จูบจนพอใจก็ดันร่างเล็กให้นอนคว่ำทั้งที่แก่นกายยังเสียบคาเอาไว้อยู่ มือหนาคว้ากุญแจมือที่อยู่บนโต๊ะข้างเตียงมาแล้วล็อกเข้าที่ข้อมือเล็กตอนทีเผลอ ขนมผิงสะดุ้งตกใจ เธอพยุงมือทั้งสองข้างที่ถูกล็อกลงบนเตียงนอน พร้อมกับสะโพกสวยที่ถูกแอ่นขึ้น มือหนาฟาดลงที่ก้นเนียนแรง ๆ แล้วจับสะโพกผายกระแทกเป็นจังหวะป่าเถื่อน

“มะ ไม่เอาแบบนี้ อ…อ๊ะ !” ใบหน้านวลส่ายพัลวัน บั้นท้ายแดงระเรื่อจากการถูกมือหนาฟาดลงไม่หยุด คนตัวเล็กแทบทรงตัวไม่อยู่เมื่อถูกกระแทกรุนแรงมากเกินไป เมื่อร่างกายเกือบเสียหลัก ริวเซย์ก็มักจะใช้มือหนากดท้ายทอยเอาไว้ไม่ให้ล้มลงบนเตียง มีออีกข้างก็กดสะโพกมนกระแทกถี่เร้า

“ต่อไปนี้ป้องกันตัวเองด้วย”

“…อึก ! อ๊าา !” ขนมผิงไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เธอแทบจับใจความกับประโยคของเขาไม่ได้ แต่ก็พอฟังรู้เรื่อง ใบหน้าหวานแปดเปื้อนไปด้วยคราบนํ้าตา เธอนึกไว้อาลัยณ์ให้กับร่องรักของตนเองที่ถูกใช้งานอย่างหนักหน่วง

“โคตรดี” เสียงครางต่ำเล็ดลอดออกมาให้ได้ยิน

ริวเซย์พูดแบบนี้เขาคงจะไม่ป้องกันอีกต่อไปแล้ว เป็นเธอเองที่ต้องระวังไม่ให้ ‘ท้อง’

“จุก…ช่วยเบาหน่อย อ๊ะ !” เธอขอร้องเสียงสั่น ร่างบางแทบหมดเรี่ยวแรง ขนมผิงกัดริมฝีปากตนเองจนเลือดไหลซึมออกมา จะขยับร่างกายหนีก็ถูกลากกลับมากระแทกเหมือนเดิม คนตัวเล็กได้แต่อดทนและรอคอยให้บทสวาทมันจบลง

กระทั่งเวลามันล่วงเลยมาเกือบสองชั่วโมง…

ริวเซย์กระหน่ำเอวสอบกระแทกจังหวะสุดท้ายใส่ร่องบวมเป่งพร้อมกับปลดปล่อยของเหลวสีขาวขุ่นเต็มช่องทางรัก เขาปล่อยให้ร่างบอบบางเป็นอิสระ แล้วร่างกายขนมผิงก็นอนหมดสภาพบนเตียง ริวเซย์ทิ้งตัวนั่งลงพร้อมสูดลมหายใจเข้าปอด ดวงตาคมมองเศษซากบทรักบนเตียงด้วยความพึงพอใจ เขาเองก็ไม่คิดว่าตัวเองจะทำถึงสองรอบติดทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็ทำบนรถไปแล้วหนึ่งรอบ

“ลุกขึ้นไปอาบนํ้า ริวจะกลับไปส่งที่หอ” เมื่อเสร็จสมตามที่ตนเองต้องการก็เอ่ยออกมาพร้อมกับลงจากเตียงนอน ริวเซย์เดินไปหยิบโทรศัพท์พร้อมกับหยิบชุดคลุมสีขาวมาสวมลวก ๆ

ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำก็ไม่ลืมมองมาที่ขนมผิงอีกรอบ เธอยังคงนอนหายใจรวยรินบนเตียงนอนด้วยท่าทางล่อแหลม

กระโปรงสั้นจนเห็นแก้มก้นขาวนวลที่มีรอยแดงจากการถูกตี หน้าอกถูกดูดจนเป็นรอย เธอนอนคว่ำเหมือนคนไร้เรี่ยวแรง

“ขอนอนอยู่ที่นี่ได้ไหม ยังกลับไม่ไหว” เธอตอบแล้วพยุงร่างกายตนเองลุกขึ้นนั่งเอนหลังชันเข่าอยู่กับหัวเตียง

“ถ้านอนอยู่นี่ ริวจะอยู่ด้วย”

“ไม่เป็นไร…ริวกลับเถอะ”

“เลือกเอาจะอยู่ที่นี่เอากันต่อ หรือจะกลับหอ” ขนมผิงได้ยินคำนั้นใบหน้าก็ชาวาบ ริวเซย์เสนอแบบนี้ แน่นอนว่าเธอต้องเลือกอย่างหลัง เพราะถ้าขืนทำต่อคงไม่ไหวแน่ ๆ

“กลับก็ได้” ปากเอ่ยตอบก็พยุงร่างกายอ่อนล้าเดินไปทำความสะอาดร่างกายในห้องน้ำเพื่อเตรียมตัวกลับหอ

ขนมผิงเข้ามาอยู่ในห้องน้ำคนเดียวก็มองตนเองผ่านกระจก สภาพของเธอมันเละเทะไม่มีชิ้นดี เพราะพ่อกลายเป็นคนเสียสติ แม่โดนฆ่าตกรรม ไม่มีหนทางคลี่คลายยกเว้นเส้นทางนี้

เธอพยายามเตือนตนเองอยู่ตลอดว่ามันผิด และเธอก็เป็นได้แค่ ‘เงา’ แต่เป้าหมายมันยังไม่ได้เริ่มด้วยซ้ำ เธอไม่มีวันถอยแม้ต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม