All Chapters of It’s Bad! แย่แล้ว…เพื่อนสนิทฉันเป็นมาเฟีย: Chapter 1 - Chapter 10

INTOIt’ s Bad! แย่แล้ว…เพื่อนสนิทฉันเป็นมาเฟียครืด!ริวเซย์ : อยู่ไหนขนมผิง : อยู่ห้อง กำลังจะนอนแล้วขนมผิงพิมพ์ตอบข้อความเพื่อนสนิทอย่างริวเซย์ก่อนจะหย่อนมือถือลงกระเป๋าสะพายแล้วนำไปเก็บไว้ที่ตู้ล็อกเกอร์ห้องแต่งตัว เธอหยิบหน้ากากครึ่งหน้ามาสวมแล้วเดินออกมารวมตัวกับเหล่าสาว ๆ ที่ทำงานนี้ด้วยกันตึกตัก…เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบกับพื้นเงาวับ หน้าประตูห้องรับแขก VIP มีหญิงสาวห้าคนสวมชุดคอสเพลย์วาบหวิวและสวมหน้ากากปิดบังใบหน้าเพียงครึ่งหน้า เมื่อประตูห้องถูกเปิดออกเหล่าสาว ๆ ก็เดินเข้าไปด้านใน มีแขกชาวต่างชาติสี่คนกำลังนั่งคุยกันและชมดนตรีสดตรงหน้าไปด้วย อยู่ในห้องเดียวกันมีโต๊ะสำหรับเล่นไพ่ สี่คนเหมือนเป็นแขกและต่างพากันเลือกเด็กมาหนึ่งคนเพื่อดูแลตนเอง ขนมผิงก้าวเดินไปหา VIP3 ที่เป็นคนเลือกเธอ ส่วนคนที่ไม่ได้ถูกเลือกเดินเข้าไปหา VIP1 ที่นั่งอยู่หัวโต๊ะ เขาคนนั้นก็สวมหน้ากากปิดบังใบหน้าเช่นกัน“เด็กที่คุณหามาให้พวกเรา ขนาดสวมหน้ากากยังสวยทุกคนเลยนะ” VIP3 เอ่ยชมเป็นภาษาอิตาลี ซึ่งขนมผิงเองก็ฟังไม่ออก“ผมตั้งใจคัดมาเพื่อพวกคุณโดยเฉพาะ คืนนี้เชิญสนุกให้เต็มที่” เสียงนั้นคุ้น คุ้นม

2It’ s Bad! แย่แล้ว…เพื่อนสนิทฉันเป็นมาเฟียชีวิตเด็กทุนวันเปิดภาคเรียน ปี 1มหาลัยหรูตรงหน้าขึ้นชื่อว่าเป็นมหาลัยอินเตอร์อันดับหนึ่งของประเทศ นอกจากจะรวยแล้วก็ต้องเก่งมาก มีทั้งนักศึกษาทั้งในไทยและแลกเปลี่ยนมาจากมหาลัยอื่น ๆ จึงทำให้มีหลายเชื้อชาติรวมตัวกันในมหาลัยนี้ แต่ส่วนมากก็เป็นคนไทยและลูกครึ่งไทยกันส่วนใหญ่ สัปดาห์แรกของการรับน้อง ขนมผิงยังไม่มีเพื่อนเพราะไม่กล้าทักใครก่อนเนื่องจากฐานะของตนเองไม่ได้มีมากเท่าคนอื่น ส่วนนักเรียนทุนในแต่ละปี แต่ละคณะก็นับคนได้ เวลาพักเที่ยงขนมผิงนั่งกินข้าวอยู่ใต้ร่มไม้ม้าหินอ่อนเพียงลำพัง เธอเลือกที่จะห่อข้าวมากินเพื่อความประหยัด“นี่เธอ…ฉันขอนั่งด้วยคนสิ” เสียงของใครบางคนเอ่ยขึ้นด้านหลัง ขนมผิงหันไปมองก็เห็นร่างของหนุ่มสาวหน้าตาดีสองคนมาขอนั่งโต๊ะร่วมกับเธอ สองคนนี้หน้าตาลูกครึ่งออกชัดเจน มีออร่าของคนดังแปลก ๆ ทั้งสวย ทั้งหล่อกันจนขนมผิงแอบประหม่า เธอยิ้มตอบเล็กน้อย“อื้อ” ตอบแล้วก็หันมาสนใจข้าวกล่องตรงหน้าตนเองต่อ“เธอชื่ออะไร ฉันมิซากะ ยูกินะ ส่วนนี้ คิม เจควอน เพื่อนฉันเอง เรามารวมกลุ่มกันดีไหม” ยูกิเอ่ยออกมาพร้อมกับแนะนำตัวเองและเพื

4It’s Bad! แย่แล้ว…เพื่อนสนิทฉันเป็นมาเฟียเลือกไม่ได้คฤหาสน์ black swanรถอัลพาร์ดขับมาจอดตรงหน้าคฤหาสน์หรูหลังใหญ่ก่อนที่คนขับรถจะลงมาเปิดประตูให้ ขนมผิงเดินตามร่างหนาผ่านหน้าคนรับใช้และบอดี้การ์ดราวสิบคนเข้าไปด้านใน ที่นี่มีริวเซย์และครอบครัวของเขาอาศัยอยู่ เพียงแต่การอยู่อาศัยจะแบ่งโซนกันอย่างชัดเจน พื้นที่ของริวเซย์จึงค่อนข้างมีความเป็นส่วนตัวมาก เขาจะเจอกับครอบครัวก็ต่อเมื่อทานมื้อเย็นหรือบางวันก็ไม่ได้ไปร่วมโต๊ะอาหาร “ผิงรอที่เดิมนะ” “วันนี้เปลี่ยนที่สอน”“ให้สอนที่ไหน”“ตามริวมา” ทายาทมาเฟียหนุ่มตอบ ก่อนจะเดินนำร่างบอบบางขึ้นมาบนชั้นสองของคฤหาสน์ ขนมผิงเดินตามขึ้นมากระทั่งถึงชั้นสาม ริวเซย์เดินนำเข้าไปในห้องนอนของเขาเอง ขนมผิงชะงักเท้า เธอมองร่างริวเซย์แล้วถามออกไป “สอนในห้องนอนเหรอ” “อืม เข้ามาสิ”“มันคงไม่เหมาะ เราสอนที่ห้องโถงเหมือนเดิมดีกว่า”“เข้ามา” ริวเซย์กดเสียงตํ่า ทำให้ขนมผิงยอมเดินเข้ามาในห้องนอนของเขาเป็นรอบที่สอง “ริวจะอาบนํ้าเปลี่ยนชุดก่อนไหม หรือเริ่มเรียนเลย” เธอถามพลางวางกระเป๋าสะพายข้างและหนังสือลงบนโต๊ะ ในขณะเดียวกันริวเซย์ก็็กำลังปลดกระดุมเสื้อนักศึก

6It’ s Bad! แย่แล้ว…เพื่อนสนิทฉันเป็นมาเฟียต่างรู้ดี@Luxe Club21 : 30 น.แท็กซี่เข้ามาจอดตรงบริเวณหน้าร้าน ภายนอกดูเงียบสงบ บอดี้การ์ดราวห้าคนยืนอยู่ทั่วทุกมุม ตรงที่จอดรถมีแต่รถราคาเจ็ดหลักขึ้น เธอมองผ่านกระจกรถแท็กซี่ก่อนจะจัดการจ่ายเงินแล้วเปิดประตูลงมาขนมผิงยื่นบัตรให้บอดี้การ์ดตรวจก่อนจะผ่านเข้าไปด้านในได้อย่างง่ายดาย ชั้นแรกเป็นโซนดื่มปกติ เวลานี้คนเริ่มมาเกือบครึ่งร้านแล้ว ส่วนชั้นสองเป็นโซนวีไอพี คนตัวเล็กเดินมาหยุดที่หน้าบาร์ก่อนจะติดต่อกับพนักงานที่อยู่ตรงนั้นทันที“มาแทนพนักงานที่ลาวันนี้ค่ะ”“ตามมา” พนักงานสาวเอ่ยบอก ก่อนจะเดินนำขนมผิงขึ้นไปยังชั้นสองของร้าน เขาพาเดินมายังฝั่งซ้ายห้องริมสุดแล้วยกมือขึ้นเคาะ ไม่นานมากก็มีเสียงอนุญาตจากด้านในเอ่ยผ่านประตูออกมา“เข้ามาเลย ประตูไม่ได้ล็อก” พอได้ยินแบบนั้นพนักงานก็เปิดประตูให้ขนมผิงเข้าไป เธอเดินเข้ามาแล้วยิ้มทักทายคนตรงหน้าที่มีศักดิ์เป็นเพื่อนของเจ้านาย“สวัสดีค่ะ ขนมผิงนะคะ คนที่พี่เมทัสแนะนำมา”“นั่งลงก่อน พี่ชื่อเหมียวนะ เรียกพี่เหมียวก็ได้” คนตรงหน้าแนะนำตัว เหมียวเป็นคนที่พูดจานํ้าเสียงน่าฟังและมีความมั่นใ

8It’s Bad! แย่แล้ว…เพื่อนสนิทฉันเป็นมาเฟียอยู่เป็นเพื่อน โรงแรม Celestia Palaceรถคันหรูเลี้ยวเข้ามาจอดหน้าโรงแรมห้าดาว ขนมผิงมองออกไปนอกกระจกรถก็เห็นตึกสูงตระหง่านตรงหน้า ไม่นานมากนิกก็เปิดประตูลงไปก่อน แล้วหายเข้าไปในล็อบบี้ของโรงแรม ดวงตากลมโตมองคนข้างกายที่ยังคงเงียบอยู่ ริวเซย์เหมือนคิดอะไรอยู่ในหัวและเขาก็มองหน้าจอมือถืออยู่ตลอด “เรามาที่นี่ทำไม” ขนมผิงอดที่จะเอ่ยถามออกไปไม่ได้ “เดี๋ยวก็รู้” เขาตอบเสียงเรียบ ทั้งที่สายตาจดจ่ออยู่หน้าจอ ดวงตากลมโตเหลือบมองเห็นข้อความของคนข้างกายและแฟนสาวอย่างไดอาน่า ใจความในข้อความนั้นบอกว่าเธอกำลังปาร์ตี้กับเพื่อน เลยไม่ได้ตอบข้อความ พร้อมกับบอกว่าได้รับของขวัญแล้ว ตบท้ายด้วยประโยคออดอ้อน ซึ่งริวเซย์ก็พิมพ์ตอบกลับไปแค่คำว่า ‘ok’ ถึงจะพิมพ์ออกไปเช่นนั้น แต่สีหน้าของเขาก็ยังบ่งบอกออกมาอย่างชัดเจนว่าคิดมาก“ริวอย่าคิดมากเลยนะ น้องไม่มีทางทำเรื่องอะไรไม่ดีลับหลังริวแน่นอน” “แน่ใจ ? ขนาดเรายังนอนด้วยกันเลยนะ” ริวเซย์ตอบกลับเงียบ ๆ ทำเอาใบหน้าเนียนใสชาวาบ“…”“ริวพูดเล่น เรื่องนี้ริวต้องการเอง ไม่เกี่ยวกับผิง” พูดจบก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่นิก