บทที่ 7

5

It’ s Bad! แย่แล้ว…เพื่อนสนิทฉันเป็นมาเฟีย

จับตามอง

ช่วงเวลาสองทุ่มในวันเดียวกันขนมผิงก็มาสอนพิเศษให้กับริวเซย์ที่คฤหาสน์หลังใหญ่ของเขาเช่นเดิม วันนี้เธอพึ่งตกลงนอนกับเขาเพื่อแลกกับเงินและเข้าใกล้ความจริงมากขึ้น ขนมผิงเกิดอาการประหม่าเล็กน้อยที่จะก้าวเข้าไปเหยียบในสถานที่อันตรายตรงหน้า

เธอสูดหายใจเข้าปอดลึก ๆ ก่อนจะเอื้อมมือเปิดประตูรถแท็กซี่แล้วก้าวลงมา ขนมผิงเจอเข้ากับบอดี้การ์ดหลายคนหน้าคฤหาสน์แต่เพราะทุกคนจำเธอได้จึงยอมเปิดประตูให้เข้าไปด้านในได้อย่างง่ายดาย

“คุณริวรอเธออยู่บนห้อง” พอก้าวมาหยุดที่หน้าประตูใหญ่บานหรูก็เจอเข้ากับวิคตอเรียที่ยืนรอทำหน้าที่ตนเองอยู่

“ค่ะ” ขนมผิงพยักหน้าตอบ เธอหอบบทเรียนไว้ในอ้อมกอดแน่นแล้วเดินตามหลังวิคตอเรียเข้ามา กระทั่งถึงชั้นบนสุดห้องนอนของริวเซย์

ก๊อก… ก็อก… ก็อก…

วิคตอเรียยกมือขึ้นเคาะ เพื่อบอกว่าขนมผิงมาถึงแล้วพร้อมกับเปิดประตูให้ในเวลาต่อมา ร่างสวยในชุดนักศึกษาสุภาพจึงก้าวเดินเข้าไป เธอเม้มปากแน่นแล้วคิด ทำไมต้องขึ้นมาสอนบนห้องนอนอีกแล้วนะ

ภายในห้องเงียบ ขนมผิงวางข้าวของลงบนโต๊ะแล้วใช้สายตากวาดมองหาร่างเจ้าของห้อง หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบเมื่อจู่ ๆ ม่านตรงระเบียงห้องเปิดออกพร้อมกับร่างริวเซย์ เขาอยู่ในชุดคลุมสีดำเผยให้เห็นแผงอกกว้าง กลิ่นบุหรี่ลอยคละคลุ้งจากข้างนอกเข้ามา บ่งบอกว่าเขาพึ่งสูบบุหรี่เสร็จ

“รอก่อนได้มั้ย ริวอาบนํ้าก่อน” ริมฝีปากหยักเอ่ยบอก ทำให้ขนมผิงหลุดจากภวังค์

“ได้สิ เดี๋ยวเตรียมบทเรียนรอ” ขนมผิงตอบแล้วหลบสายตา เธอเดินมาหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้แล้วจดจ่อกับการเตรียมบทเรียนทันที ทั้งที่รู้สึกว่าตนเองสนิทกับริวเซย์มานานมากแล้ว แต่ดูเหมือนว่ายิ่งสนิทยิ่งไม่รู้จักเขาเลย หรือเพราะพลาดนอนด้วยกันไปแล้ว

“ใครมาส่ง” ท่ามกลางความเงียบริวเซย์ก็เอ่ยถามอีกครั้ง เขายืนอยู่หน้ากระจกกำลังเลือกเสื้อผ้าชุดใหม่สำหรับเปลี่ยน

“นั่งแท็กซี่มา”

“ทีหลังบอกริวได้ เดี๋ยวให้คนไปรับ”

“ผิงเกรงใจ”

“ไม่ต้องเกรงใจ ยังไงต่อจากนี้ริวก็จะให้คนไปรับผิงมาที่นี่บ่อย ๆ อยู่แล้ว”

“อื้อ ก็ได้”

“คุยง่ายแบบนี้ น่ารักดี…” ริวเซย์ตอบออกมาเพียงเท่านั้นก็เดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ก่อนจะเดินผ่านร่างขนมผิงไป หางตาก็เหลือบมามองเล็กน้อย เพียงเสี้ยววินาทีที่ริวเซย์มองมันกลับทำให้ขนมผิงร้อนวูบวาบไปทั้งตัว

ดวงตากลมโตละจากบทเรียนตรงหน้าแล้วมองไปยังประตูห้องน้ำ ตอนนี้ริวเซย์หายเข้าไปห้องนํ้าแล้ว เธอต้องใช้โอกาสนี้ทำอะไรสักอย่าง ขนมผิงค่อย ๆ เลื่อนเก้าอี้ แล้วเดินตรงไปยังห้องทำงานของเขาทันที

เธอผลักประตูเข้าไปอย่างแผ่วเบาแล้วแอบค้นทั่วทุกมุม เผื่อมีอะไรเกี่ยวข้องกับแก๊งลานอส แต่พอค้นไปทุกมุมก็ไม่เจอเบาะแสอะไร จนเธอต้องรีบเดินออกมา และมันก็เป็นจังหวะเดียวกันกับเสียงโทรศัพท์ริวเซย์ที่ดังขึ้น

ขนมผิงมองตามต้นเสียง เธอจ้องมองรายชื่อบนหน้าจอก่อนจะกดรับ

(เรื่องแข่งรถกับหัวหน้าแก๊งลานอสอาทิตย์หน้าเรียบร้อยแล้วนะครับ รายละเอียดผมส่งเข้าไปในไลน์ของคุณริวแล้ว)

ปลายสายเป็นเสียงของนิก มือขวาริวเซย์ พอขนมผิงได้ทราบอะไรบางอย่างเธอจึงกดตัดสายทันทีแล้วรีบลบสายโทรเข้าออก…

สิบนาทีต่อมาริวเซย์เดินออกมาจากห้องนํ้าด้วยใบหน้าที่เปียกชุ่มไปด้วยหยดนํ้าเกราะกราย ขนมผิงยังคงนั่งจดจ่ออยู่กับบทเรียนเพื่อรอเขาแต่งตัว ไม่นานมากริวเซย์ก็แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยพร้อมกับเลื่อนเก้าอี้อีกหนึ่งตัวมานั่งข้างกายเธอ

2 ชั่วโมงต่อมา

“ไม่เข้าใจตรงไหนอีกบ้างไหม ผิงจะได้อธิบายก่อนกลับ” ก่อนจะจบการสอนของวันนี้ขนมผิงก็ถามขึ้นมาก่อน

“ไม่มี…”

“อย่าลืมส่งสรุปให้ผิงทางไลน์นะ” พูดจบขนมผิงก็เก็บข้าวของเข้ากระเป๋า

“นอนค้างที่นี่ได้นะ เตียงกว้าง ริวหมายถึงเตียงห้องอื่นว่างอีกเยอะ”

“ผิงไม่รบกวนดีกว่า” ขนมผิงยิ้มตอบ

“คนขับรถรอหน้าบ้าน ถึงแล้วทักมาบอกด้วย” ก่อนที่คนตัวเล็กจะเดินออกจากห้องริวเซย์ก็ไม่ลืมเอ่ยยํ้า ขนมผิงพยักหน้าตอบแล้วเดินผ่านร่างของเขาออกมาจากห้อง

เธอเจอเข้ากับวิคตอเรียเช่นเดิมก่อนจะยิ้มทักบาง ๆ ก่อนที่วิคตอเรียจะเดินเข้าไปในห้องนอนของริวเซย์ ขนมผิงไม่ได้สนใจว่าวิคตอเรียเข้าไปทำไม สิ่งที่เธอสนใจตอนนี้คือการแข่งรถสัปดาห์หน้าของริวเซย์และหัวหน้าแก๊งลานอส

ด้านในห้องของริวเซย์ วิคตอเรียเดินมาหยุดอยู่ข้างกาย เธอรอสัญญาณมือจากเจ้านายก่อนจะเริ่มรายงาน

“เรื่องที่คุณริวให้สืบได้ข้อมูลมาแล้วค่ะ พ่อของเธอเคยทำงานกับแก๊งลานอส ปัจจุบันลาออกแล้ว แต่ยังสืบไม่ได้ว่าเคยทำตำแหน่งอะไร ข้อมูลค่อนข้างเป็นส่วนตัวมากค่ะ”

“จับตาดูกระต่ายน้อยตัวนี้หน่อย เธอกำลังซน”

“ค่ะคุณริว” วิคตอเรียขานรับก่อนจะเดินออกมาจากห้องนอนของริวเซย์

เจ้าของใบหน้าหล่อเหยียดยิ้มมุมปาก เขารู้ว่าขนมผิงแอบกดรับสายโทรศัพท์ตน เธอกำลังทำอะไรบางอย่าง และเขาต้องรู้คำตอบทั้งหมด

หอพักขนมผิง

พอรถอัลพาร์ดจอดที่หน้าหอพักขนาดเล็ก ขนมผิงก็เอ่ยขอบคุณคนขับรถก่อนจะเปิดประตูลงมา เธอเดินตรงไปยังห้องนอนของตนเองก่อนจะไขกุญแจเข้าไป คนตัวเล็กทิ้งตัวนอนลงบนเตียงนอนก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็กดู ไม่นานมากก็มีรายการแจ้งเงินเข้า เป็นจำนวนเงินห้าพันบาท

สอนแค่ไม่กี่ชั่วโมงแต่ริวเซย์ให้มากขนาดนี้ ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องที่ดีหรือไม่ดีกันแน่ แต่ขนมผิงก็รู้ดีว่าเงินแค่นี้ก็แค่เศษเงินของเขาเท่านั้น

ข้อความ : เมทัส

เมทัส : เพื่อนพี่ต้องการเด็กเสิร์ฟให้ลูกค้า VIP พรุ่งนี้

เมทัส : ผิงสนใจไหม พอดีพนักงานที่ร้านลาป่วยพอดี

ขนมผิง : ที่ไหนคะ แค่เสิร์ฟใช่ไหม

เมทัส : มีนั่งดื่มกับลูกค้าด้วย แค่นั่งดื่ม ลูกค้ามาดีลงาน

ขนมผิง : ตกลงค่ะ

ขนมผิง : นัดเวลาและร้านมาได้เลยนะคะ

เมทัส : ร้าน Luxe Club 22.00 น.

ขนมผิง : ขอบคุณนะคะที่ช่วยหางานให้ผิง

เมทัส : ไม่เป็นไร ไว้มีงานอื่นพี่จะมาแนะนำอีกนะ

ขนมผิง : ค่ะ

ขนมผิงพิมพ์ตอบข้อความเมทัส นอกจากจะเป็นเจ้าของร้านที่ใจดียังชอบแนะนำงานให้เธอทำอยู่ประจำ และแต่ละงานก็ได้เงินดีทั้งนั้น งานนี้เองก็เช่นกัน คงได้เงินดีไม่น้อย

ข้อความ : ริวเซย์

ในขณะที่ขนมผิงนอนคิดก็มีข้อความจากริวเซย์ทักเข้ามาเป็นแชทล่าสุด

ริวเซย์ : ถึงห้องยัง

ขนมผิง : ถึงแล้ว

ริวเซย์ : พรุ่งนี้ริวให้คนไปรับเวลาเดิม

ขนมผิง : ผิงขอลาหนึ่งวันนะ

ขนมผิง : มีงานด่วนเข้ามาพอดี

ริวเซย์ : งานด่วนอะไร บอกริวได้มั้ย

ขนมผิง : พนักงานเสิร์ฟ ทำแทนแค่หนึ่งวัน พนักงานลาอ่ะ

Read….

ริวเซย์ไม่ได้ตอบ เขาอ่าน และเงียบหายไป

ขนมผิงขมวดคิ้วเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พิมพ์อะไรต่อ เธอวางโทรศัพท์ลงบนเตียงนอนแล้วเดินไปคว้าผ้าเช็ดตัวเพื่อจะจัดการกับธุระตนเองทันที

#ความเงียบที่มาพร้อมกับความน่ากลัว ริวเซย์คิดอะไรในหัวอยู่กันแน่ 🫠

ฝากคอมเมนท์และกดถูกใจให้กันหน่อยนะคะ นักเขียนจะได้มีกำลังใจปั่นอีบุ๊ค 🔥

เรื่องของสองคนนี้ถึงจะเป็นเกี่ยวกับเพื่อนเหมือนกัน แต่เส้นเรื่องคนละโทน คนละวงการ เรื่องก่อนเกี่ยวกับวงการบันเทิง เรื่องนี้เกี่ยวกับวงการสีเทา มิตรภาพ การหักหลัง รักสามเศร้า ตัวละครนางเอกถึงจะดูนิ่มนิ่มอ่อนโยนแต่ก็ไม่ได้เป็นคนดีมากนะคะ (ค่อนข้างแตกต่างกับเรื่องอื่น😂) ส่วนพระเอกของเราก็แน่นอนค่ะว่าเลวกว่าอยู่แล้ว ดุเดือด ปะทะกันและเข้มข้นมากขึ้นเรื่อย ๆ ฝากชิมกันก่อนนะคะไม่เสียหาย 💗✨

แล้วก็ฝากเรื่อง ยูกิ x เจควอนด้วยนะคะ

ชื่อเรื่อง HOT FRIEND เพื่อนกันมันส์ (ดีย์) เกิน