Chapter 1

Amari Vann

I was awakened by the loud banging on my door, nagdadalawang isip pa akong bumangon pero nasisiguro kong kapag hindi ko hinarap ito ay sisirain nito ang pintuan ng tinutuluyan ko.

I stood up and fix myself kahit papano bago naglakad papalapit sa pinto, habang papalapit ay rinig na rinig ko ang ingay ng mga kapitbahay ko na nagbi videoke.

Napatingin ako sa orasan at nakitang mag aala-sais na pala ng gabi.

"Vann! Magbukas ka ng pinto!"

Napasimangot ako bago binuksan ang pinto, mabilis na bumungad sakin ang malaking mama na halos araw-arawin ang pagpunta dito.

"Sir Alex, good evening po" sinubukan ko pa ding maging magalang.

"Kaunti na lang iisipin ko na pinagtataguan mo ako para di makabayad ng utang"

"Hindi po! Late na po kasi ako nakapag out sa trabaho kaya ngayon lang ako nagising-

"Nasaan na ang bayad?" tanong nito sakin.

I sighed bago ako naglakad papasok ulit at abutin ang pinaghirapan kong sahod para ibayad sa kanya.

"Ganyan nga" sabi nito bago inabot sa mga kasama nyang alipores ang sobre ng pera. "Babalik ulit ako next week-

"Bakit ang aga naman po?"

"Baka inaakala mo ay malaki ang nababawas nito? Ni hindi mo pa nga nakakalahati ang interes ng utang ng magulang mo"

I just bit my lip dahil ayokong pag usapan pa namin ang magulang ko dahil paniguradong kukutyain nya na naman ito.

"Gagawan ko na lang po ng paraan"

Tiningnan nito ang kabuuan ko bago ngumisi.

"Ayaw mo pa kasing pumayag, kung papayag ka lang, isang gabi kasama ko at kakalimutan ko ang utang nyo, ako pa ang magbabayad sayo"

Nag iwas ako ng tingin dahil parang hinuhubaran nya ako sa titig nya.

"Gagawan ko po ng bayad sa susunod na linggo"

Humalakhak ito ng malakas.

"Kaya gustong gusto kita Vann! My offer is always open and available" sabi pa nito bago kumindat sakin at naglakad papalayo.

Dahan-dahan akong napaupo sa sofa ko rito sa apartment.

Isinubsob ko ang mukha ko sa palad ko dahil sa frustration.

I am Amari Vann Reyes, mas madalas akong tinatawag na Vann or Vanny ng mga kaibigan at kakilala ko. I am 24 and I currently work as a Casino Dealer.

My parents died in a car accident, leaving me with a huge pile of debt with that greedy Alex! I have a brother, his name is Lorenzo Gale, he just turned 17 yesterday and he is in coma.

My poor little brother was with my parents, he was just 15 back then pero hindi na sya gumising. I know I should have given up already pero he is the only family left to me.

Gagawin ko ang lahat para mai survive ang hospitalization at medication nya. Naniniwala ako na isang araw, gigising sya at magiging maayos ang lahat para sa aming magkapatid.

Mabilis kong pinunasan ang mga luha ko na kusang pumatak, I really feel emotional kapag tungkol sa pamilya ko.

Rest day ko ngayon, gusto ko nga sana mag RDOT pero walang available at isa pa birthday ng kaibigan kong si Hanna.

Nung napakalma ko ang sarili ko ay inasikaso ko na ang susuotin ko para sa birthday party ni Hanna sa kilalang bar dito.

I am going to drink tonight. I will not go home sober.

Naghihintay ako ng pwedeng masakyan ng makita ko ang bulto ng mga tao na naglalakad papunta sa covered court dito.

Hindi ko alam pero dahil mukhang wala pang available na masakyan ay sumunod ako.

Maliwanag ang court ng mapunta ako, mukhang may bigayan ng libreng ayuda like bigas and food sa mga mahihirap na tulad namin.

Ang hindi ko lang magets ay ang mga kababaihan at kabaklaan na posturang postura na akala mo ay may pupuntahang event.

"Grabe, hindi talaga nasayang ang boto ng mama ko, ang gwapo ni Congressman!" tili nung isang babae.

"Bawat parte at anggulo ay masarap" sabi pa nung isang babae bago nag lip bite.

"Theo, my baby"

"When kaya ako naman ang iboboto para sa kanya"

"Asa ka pa ghorl! Sa sobrang gwapo nyan, mga bigatin din ang idi date"

I shook my head, bakit ba ako pumunta dito? Makaalis na nga lang at baka may sasakyan na sa labasan.

I was about to turn around pero laking gulat ko nung may masalubong akong malaking lalaki na may buhat na sako-sakong bigas.

His built is so strong kaya nung bumangga ako ay sigurado akong tatalsik ako pero laking gulat ko ng may isang kamay na mabilis na humawak sa braso ko, pulling me to stop me from falling.

"Awwwwwww!" halos mabingi ako sa tilian ng mga tao.

"Dumating na si Congressman Art!"

"Congressman, my loves!"

"Kagalang-galang naming kongresista, handa akong magpalapastangan sayo"

Mabilis akong kinabahan and when I finally got enough courage ay dahan-dahan akong nag angat ng tingin, mula sa braso ko patungo sa kamay na nakahawak doon hanggang magtama ang paningin naming dalawa.

Tila nanlambot ang tuhod ko.

Ang gwapo, jusko!

Matangkad, perfect body built, not too small and not too big, hair jet black hair is adding more to his appeal. Matangos na ilong, mapulang labi and his black eyes can already speak authority kahit pa nakangiti ito sakin.

I've heard na gwapo daw ang congressman namin dito pero wala naman akong pakielam sa politika kaya I didn't pay attention, ni hindi nga ako bumoto.

If this guy is our congressman, bakit sya nag congressman?! Sa gwapo nyang ito, mas bagay na nag artista or model sya.

"Miss? Are you alright?"

Lord, pati boses ang gwapo.

"Huh?"

"Nasaktan ka ba?" mabilis pero marahan nya akong nailipat sa harapan nya, he is checking to see if I am alright pero ang tanging naririnig ko ay ang bulungan ng mga tao at ang mahihinang impit na kilig ng kababaihan sa paligid namin.

"Ang swerte ni ate girl"

"Ang lapit nya sa soon to be husband ko"

"Sana all ate!"

"Ang gwapo talaga ni Art!"

"Pasensya na talaga Congressman Art and miss" nakalapit na sa amin yung lalaking bumangga sakin.

"Ayos ka lang din ba?" mabilis naman na tumango yung lalaki. "Mabuti naman, next time mas mag iingat ka na lang"

"Yes sir"

"You? Ayos ka na ba?" he looked at me again, his smiles are making my heart flutter, ang weird!

"A-ayos lang ako" sa wakas nakapagsalita din ako!

He chuckled dahil kabang-kaba ako, binitiwan nya na ako pero I can still feel his touch.

Ano Vann? Love at first sight yan?

"Here" nagulat ako ng i lift nya ang isang bigas, I think this is 5 kilos.

Nag-aalangan man ay inabot ko yung kabilang dulo, he is holding the other end.

"But I am not here for the rice" bulong ko dahil wala akong balak magbitbit ng bigas.

"Then why are you here then?"

I bit my lip and looked at him, narinig nya ako.

"I was bored"

Mahina lang ang usapan namin kaya sigurado ko na hindi kami rinig pero ramdam ko na ang masasamang titig ng tao sakin.

Crush sya ng bayan, baka nga ng mundo pa! Ano pa ba ang ie expect ko?

"Not to see me, I hope"

He smiled at me.

Ang weird! Both of us looking at each other, while we are holding a goddamn small pack of uncooked rice.

"Ano?"

"Nothing, you look beautiful when you blush"

He added before he gave me a playful smile.

Why do I feel like I am in danger?

Why do I feel like my heart is in danger?