“HOW’s the deal?” Iyon agad ang tanong ni Ashton nang mamataan si Bishop, ang isa sa mga kasapi ng organisasyong kinabibilangan niya. Nakumpirma niyang matagumpay ang naging trading ng mga kagamitan nang matamis itong ngumiti.“Same as before, Prince-”“Stop calling me that shit, Bishop or else you’ll going to bid your goodbye to your neck.” Pananakot niya rito kasabay ng dahan-dahan na pag-iling.Isang nakalolokong ngiti lamang ang isinagot ni Bishop bago nito itinaas at pinakita ang hawak-hawak nitong malaking bag na sigurado siyang naglalaman ng napakaraming pera.“Good, what about the others? Nasaan ang mga magagaling mong kaibigan?” tanong niya habang naniningkit ang mga mata.“We’re here Prince-”Hindi na natapos ng kung sinumang tao na nagsalita ang sasabihin dahil mabilis pa sa mabilis na kinuha ni Ashton ang baril sa kanyang tabi at nagpaputok ng dalawang beses.“That’s represent the word ‘Fuck you’ and here...” isang beses muling nagpaputok si Ashton sa ere. “...is to say ‘w
PANAY lamang tango at ngiti ang ginagawa ni Taphney habang kausap ang ginang. Nagpakilala itong ina ni Ashton o mas kilala niya bilang pinsan ni Lucifer kaya naman nang ayain siya nitong mag-agahan ay hindi na siya tumanggi.“You’re so beautiful, hija. Ang galing talaga pumili ng anak ko ng asawa...”“Po? Asawa po?” Nanlalaki at nakakunot ang noo na tanong ni dalaga. Anong asawa? Sinong asawa? Parang hindi siya nainformed na asawa pala siya ng pinsan ni Lucifer. At kailan pa?“Mom!”Halos sabay pa sila ng ginang napalingon nang marinig ang sigaw na iyon. Tumikhim ang dalaga dail parang binundol ng isang napakalaking truck ang dibdib niya nang makitang papalapit ang binatang nakasuot ng isang hapit na polo shirt. Kitang-kita niya tuloy ngayon ang biceps nito na para bang ang sarap-sarap lambitinan at yakapin.Ay ano ba yan! Malakas na napailing ng ulo si Taphney. Kung ano-ano ang naiisip niya ngayon. Hindi ba’t kagabi ay kulang nalang ay sumapin niya ang binata tapos ngayon naman para
TAHIMIK lamang na ngumunguya si Taphney habang nakayuko. Pagkatapos ng nangyari sa kwarto kanina ay hindi na sila muling nag-imikan ni Ashton. Isa rin sa pinagpasalamat niya ay noong paglabas ng banyo ay wala na roon ang binata. Mabilis siyang nag-ayos at bumaba rin naman agad.“By the way, son. How’s your business?”Napataas ng ulo ang dalaga nang marinig ang tanong ng ina ng binata. Ngumiti lamang ito nang magtama ang kanilang mga mata. Bigla na naman tuloy siyang nahiya.“Everything’s good, mom. No need to worry about my business. How about your group of companies? Kailan mo ba iyon ibibigay sa akin?” Walang kaabog-abog na wika ni Ashton. Kumunot ang noo niya na para bang wala lang rito maghandle ng napakaraming business, naisip niya tuloy na ganoon siguro talaga pag maalam pagdating sa negosyo.Wala kasi siyang kainteres-interes pagdating sa bagay na iyon.“Nagmamadali ka ba? Baka naman hindi mo na mapagtuunan ng pansin si Taphney kapag bigla kong binigay sa iyo iyon ha,” saad ng g
NAKAYUKO lamang si Taphney sa tuwing babatiin si Ashton ng mga empleyado nito. Kung minsan naman ay tango at ngiti lang ang sinasagot niya kapag tinatanong siya ng binata. Wala siya sa mood at lalong wala siyang panahon makipag-plastikan kay Ashton para hindi ipakitang hindi siya nasisiyahan sa mga oras na ‘to.“Smile, Taphney...”“Nakangiti ako-”“I want the genuine one-”“Eh di sana hindi mo nalang ako sinama, paepal ka pala eh,” himutok ng dalaga at inirapan ito nang mabilis. Narinig niya pa ang marahas na pagbuntong hininga ng binata pero hindi niya pa rin ito tinapunan ng tingin. Naramdaman niya ang binata sa likod niya at akmang hahawakan siya kaya naman mabilis siyang umilag.“Miss Vergara-”“Mr. Santocildez, you have an urgent meeting with Mr. Yakamura. He wants to see you in a minute-”Lumipat ang mga mata ni Taphney nang marinig ang boses ng secretary ng pinsan ni Lucifer. Ashton’s face remained blank. “Not now, Tristan...”“But sir...”Isang masamang tingin lang ng binata a
ISANG malalim na buntong hininga na muna ang pinakawalan ni Taphney nang huminto sa tapat ng mansyon ang sinasakyan niyang taxi. Tiningnan niya ang kabuuan ng kanilang bahay. Wala ang ilan sa mga kasambahay na karaniwang naglilinis sa bakuran kapag ganitong oras. Masyadong tahimik ang lugar, hindi tuloy alam ng dalaga kung okay lang ba ang mga taong naiwan sa bahay nila. Hindi niya rin alam kung bababa na ba siya o babalik nalang ulit sa building ni Ashton. Hindi siya nagpaalam sa binata. Kaya naman nandoon pa rin ang takot o kaba sa dibdib niya na baka anong isipin ng binata sa ginawa niyang pag-alis nang walang pasabi.“Ma’am tama po ba ang bahay na hinintuan ko?”Agad na lumingon si Taphney sa matandang driver nang marinig ang tanong nito. Ilang segundo na muna siyang nag-isip bago kumuha ng pambayad para sa pamasahe niya sa wallet niya sa bulsa. Hindi na siya nagdala ng bag kanina noong sinama siya ni Ashton papunta sa opisina nito. Tanging wallet niya lang na naglalaman ng ilang
“TAPHNEY, hija... what are you doing here?”Agad na napabalikwas ng bangon si Taphey nang marinig ang boses na iyon. It was her dad. Hindi niya alam kung ngingiti ba siya o malulungkot nang makita ang mugtong-mugtong mga mata ng kanyang ama. Umalis siya sa kanyang kama at sinalubong ng isang mahigpit na yakap ang daddy niya.“Dad...” mahinang usal niya kasabay ng isang masaganang pagdaloy ng mga luha sa kanyang pisngi. Hindi na niya iyon napigilan lalo na nang maramdaman niya rin ang pagganti sa kanya ng yakap ng daddy niya. “I’ve missed you.” dagdag na wika niya habang pinipilit pigilan ang pagluha sa kanyang mga mata. Mas lalong humigpit ang yakapan nilang mag-ama.“I miss you more, hija. Papaanong nandito ka? Tumakas ka ba?” Saglit na lumayo muna si Taphney upang punasan ang kanyang mukha. Dahan-dahan rin siyang umiling.“Hindi po, dad-”“Then what are you doing here? Napakaimposible naman sigurong hayaan kang magpunta rito ni Mr. Santocildez, that guy is such a devil and merciles
HALOS isang linggo na rin ang lumipas magmula noong nagpunta si Taphney sa bahay nila at hindi na siya muling pinasama ni Ashton sa opisina nito. Hindi na rin nakikita ng dalaga si Tristan sa mansyon ng binata kahit na ba secretary niya ang nabanggit. Hindi na siya nagtanong pa nang karagdagang detalye dahil noong dumating sila ni Tristan sa mansyon ni Ashton ay mabilis lang siyang pinaakyat ni Manang Martha sa kwartong ginagamit niya at pinagsabihang huwag siyang bababa. Ilang minuto muna ang lumipas bago muling pumanhik ang mayordoma at sabihan siyang hinahanap na siya ni Ashton. Wala na si Tristan nang makababa siya sa unang.Naghapunan lang sila nang tahimik ni Ashton. Hindi rin ito tumitingin sa kanya kahit na ilang beses na siyang tumikhim. Ganoon lamang ang sistema nito hanggang ngayon nga na halos isang linggo na ang nakalipas. Magsasabay sila sa pagkain ni Ashton ngunit parang wala rin naman siyang kasabay kasi hindi naman sila nagkekwentuhan o nag uusap ng binata. Maging ang
HINDI na namalayan ni Taphney na nakatulog na pala siya kahapon dulot na rin marahil ng kanyang matinding pag-iyak. Nang magising at tingnan niya kung anong oras na ay pasado na madaling araw. Hindi nalang siya tumayo sa higaan at pinagpatuloy na lamang ang pagtulog. Kinabukasan ay tila isang normal na araw lang ang lumipas. Lubos niya rin pinagpasalamat na sa kabila ng kanyang matinding pag-iyak kahapon ay hindi naman namaga ang kanyang mga mata. Mabilis na ngang tumayo mula sa kamang kinahihigaan niya si Taphney at uunat-unat ng kanyang mga braso. Kumunot ang noo niya nang may mapansin na nakatakip na kung ano sa itaas ng kanyang mesa.Dahan-dahan niya iyong binuksan at ganoon na lamang ang pangungunot ng noo niya nang makitang pagkain iyon. Muli nalang niyang tinakpan iyon at dumiretso sa banyo ng kanyang kwarto. Mabilisan lamang ang ginawa niyan pagligo dahil anong oras na siya nagising, medyo sikat na rin ang araw nang sumilip siya sa kanyang bintana. Nang magtapos mag-ayos ng sa