กันต์ธีผละจูบออกมา สายตาคมจ้องมองร่างกายเปลือยเปล่าของไอลดาด้วยความรู้สึกหลงใหล
หน้าอกสวยได้รูป จุกสีชมพูอ่อนน่ามอง ผิว ขาวนวลเนียนละเอียดไปทั้งตัว รวมไปถึงหน้าท้องของเธอแบนราบแต่กลับมีส่วนเว้าโค้งอย่างมีเสน่ห์
เขาไล่สายตาต่ำลง จ้องมองไปที่ชั้นในลูกไม้สีแดง เธอหุบขาเข้าหากันเล็กน้อย แต่กลับดูเย้ายวน และกระตุ้นอารมณ์เขาได้อย่างดี
ไอลดาเริ่มขดตัวเล็กน้อยด้วยความอายเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายเอาแต่จ้องมองร่างเปลือยเปล่าของตัวเองต่อหน้าเขา
กันต์ธีเอื้อมมือดันต้นขาของเธอออก แล้วค่อย ๆ ดึงชั้นในสีแดงรูดลงตามเรียวขาอย่างใจเย็น
แล้วเขาก็ชะงักมือ พลางยกยิ้มที่มุมปาก
เธอสวยมาก
สวยไปทุกอย่าง แม้กระทั่งตรงส่วนนั้น
หัวใจของกันต์ธีเต้นระรัว เขาค่อยๆ โน้มใบหน้าลงต่ำอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ ลมหายใจร้อนระอุพ่นลงตรงขาอ่อน ก่อนที่..
“อ๊ะ …นี่นาย” ไอลดาสะดุ้งเฮือก ไม่คาดคิดว่าจะเขาจะก้มใบหน้าไปที่ตรงนั้น
“สวยจัง” กันต์ธีพึมพำกับตัวเอง เคยเห็นมามากแต่ไม่คิดว่ากลีบชมพูของคนตรงหน้าจะสวยได้ขนาดนี้ เขาค่อยๆ จับเรียวขาเธอให้ตั้งฉาก จนกลีบค่อยๆ เปิดออกเผยให้เห็นความฉ่ำแดงภายใน
ไอลดายกมือขึ้นปิดหน้าด้วยความอับอายย ในขณะที่กันต์ธีเอาแต่จ้องมองส่วนนั้นของเธออย่างหลงใหล
“นายจะทำบ้าอะไร” ไอลดาพยายามหุบขา แต่เขากลับกันและอ้าออก และเธอก็เริ่มรู้สึกอายขึ้นเรื่อย ๆ
จนที่สุด เมื่อเขาใช้ปลายนิ้วโป้งบดคลึงส่วนนั้น
“อ๊ะ~ อื้อ~”
ก่อนจะก้มหน้าและใช้ปลายลิ้นเลียลงไป
“อ๊า~ นะ นี่นาย อย่านะ กันต์ธี อ๊า”
เธอหลุดร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่อกันต์ธีเริ่มใช้ลิ้นเลียลงไปที่ส่วนนั้น
ความอ่อนนุ่มจากปลายลิ้น ค่อยๆ ลากและเลียไปช้า ๆ ก่อนจะตวัดและดูดดึงจนไอรดาร้อนผะผ่าวขยับร่างกายไม่เป็นสุข มือบางคว้าผ้าปูที่นอนแน่น บิดเร้าร่างกายไปมาอย่างทรมานแต่ทว่ากลับเสียวซ่านอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
เขาแหวกส่วนนั้นของเธอออก ก่อนใช้ลิ้นค่อยๆ เลียชิมอย่างระวัง
นี่เป็นครั้งแรก!
ที่เขายอมก้มลงเลียส่วนตรงนั้นให้กับหญิงสาวแบบนี้
ที่ผ่านมาเขาไม่เคยทำเพราะไม่คิดว่าจำเป็น แค่เยx เอาแก่นกายเข้าแทงออกแล้วก็จบ
น้ำแตกก็แยกทาง ผู้หญิงคนไหน ๆ มันก็เหมือนๆ กันหมด แต่กลับไอลดานั้นเธอต่างออกไป ทุกอย่างในร่างกายของเธอดูสวยมาก ชวนให้เขาอยากชิมและสัมผัสความหวานจากส่วนที่เขาไม่เคยคิดว่าจะทำให้ใคร
เขาอยากเลียเธอ สัมผัสเธอ และครอบครองร่างกายเธอทุกส่วน
“อึกอ๊าาา กันต์ธี อย่า~”
เสียงเรียกชื่อเขาดังขาดเป็นห้วง เธอครางชื่อเขาออกมาอย่างเสียวซ่าน
รสชาติของเธอหวานไม่แพ้รสจูบ แถมยังมีกลิ่นหอมหวานชวนกระตุ้นอารมณ์ให้หนักเข้าไปอีก
แล้วเขาก็ลงลิ้นเลียและดูดน้ำหวานเธอแรงขึ้น ละ แรงขึ้น
“อ๊า อื้ออ ลิ้นนาย ลึกไปแล้ว อ๊าาา”
จนกระทั่ง…
“อะ อ๊ายย~”
ไอลดากระตุกเกร็งร่างกาย เธอเสร็จสมด้วยปลายลิ้นของเขา ลมหายใจหอบถี่ไปพร้อมกับร่างบางสั่นสะท้านกระตุกฮวบอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
กันต์ธีค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น ก่อนจะผละตัวออกช้า ๆ เขาใช้ปลายนิ้วโป้งปาดน้ำหวานที่เปื้อนติดริมฝีปาก สายตาคมจ้องมองร่างบางที่นอนหอบหายใจ
และเขาคิดว่าตอนนี้เขาก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
เขาขยับตัวคร่อม ดันขาเธอกางออกอีกครั้ง ในขณะที่ไอรดาหันมาจ้องหน้าเขาด้วยแววตาหวาดหวั่น ทั้งสับสน ทั้งกลัว และไม่แน่ใจ
“ทำไมทำหน้าเหมือนตัวเองจะโดนฆ่าแบบนั้นล่ะ”
กันต์ธีกระซิบติดขำ ดวงตาคมจ้องมองใบหน้าสวยของไอลดาที่ฉายชัดถึงความกลัวและเกร็ง
ในขณะที่เขากำลังจดจ่อแก่นกายเพื่อสอดใส่
“ฉะ ฉัน” เสียงเบาหวิวฟังดูสับสน ไอลดาเม้มปาก ครั้นจะบอกให้อีกฝ่ายทำเบาๆ เพราะมันเป็นครั้งแรกก็ดูจะแปลกไปหน่อย
แต่มาถึงขั้นนี้แล้ว และเธอก็ไม่ได้คิดจะหยุดมัน เพียงแต่ขนาดแก่นกายของเขา
มันใหญ่มาก
“กลัวเหรอ” กันต์ธีเอ่ยถามเหมือนรู้ทันว่าเธอคิดอะไร และเมื่อเห็นเธอพยักหน้าเบา ๆ กลับมาริมฝีปากร้ายก็ยกยิ้มออกมาในทันที
“แรกๆ มันก็อาจจะเจ็บหน่อย แต่เธอจะชอบเชื่อสิ” เขาเอ่ยปลอบ
กันต์ธีรู้ดีว่าขนาดของเขามันใหญ่เกินมาตรฐานชายไทยไปเยอะมาก แต่เขาก็ภูมิใจกับขนาดที่เขามี และเชื่อว่าเธอก็คงจะติดใจเหมือน ๆ ผู้หญิงคนอื่น ๆ
“เอาเถอะฉันจะทำเบา ๆ”
เขาโกหก แต่เลี่ยงด้วยการหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ ก่อนจะโน้มลงจูบริมฝีปากเธออีกครั้ง มือหนาเชยคางเธอขึ้นแนบสนิทกับปากหยัก
วันต่อมากันต์ธีพาไอลดากับลูกมายังวัดแห่งหนึ่ง ซึ่งไอลดารู้ดีว่านี่คือวัดที่เก็บอัฐิพ่อกับแม่ของเธอนั่นเอง“พามาที่นี่ทำไม”“มาขอเธอกับพ่อแม่เธอไง” เขาตอบหน้าตาย ก่อนจะหันไปหยอกเล่นกับลูกที่อุ้มอยู่ ไม่ได้สนใจเลยว่าไอลดากำลังอึ้งมากแค่ไหนจนกระทั่งถึงที่หมายหน้าสถูปที่เก็บอัฐิ กันต์ธีคุกเข่าเข้าไปไหว้พ่อและแม่ของเธอ โดยมีไอลดาและลูกนั่งข้าง ๆ“ผมมาขออนุญาตขอลูกสาวคุณพ่อคุณแม่ไปดูแลนะครับ ผมสัญญาว่าจะดูแลเธอกับลูกให้ดีที่สุด จะชดเชยให้เธอให้สาสมกับที่เคยทำผิดพลาดกับเธอในอดีต”ไอลดาฟังอยู่ ยังคงอึ้งอยู่ และอึ้งต่อจากที่เคยตั้งใจว่าจะทำใจแข็งกับกันต์ธีให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่พอเจอไม้นี้ของเขาเข้าไป ใจมันก็อ่อนยวบขึ้นมาในทันที“ไอ ดูสิพ่อกับแม่ของเธอพยักหน้าด้วย”กันต์ธีสมอ้างขึ้นมาลอย ๆ เมื่อเห็นไอลดายังนั่งนิ่ง“เธอรีบตอบรับรักฉันไว ๆ เดี่ยวพ่อแม่เธอบ่นเอา ว่ารอนาน”“มั่วแระ พ่อกับแม่ฉัน ไม่มีทางยกฉันให้คนอย่างนายง่าย ๆ หรอก”“ยกไม่ยก ก็ลูกหนึ่งไปแล้วค้าบ ดีไม่ดีเธออาจจะท้องอีกหนึ่งแล้วก็ได้ เพราะรอบหลังฉันไม่ได้ป้องกัน” กันต์ธีเอ่ยขึ้นมาลอย ๆ ในขณะที่ไอลดาอ้าปากค้างด้วยความตกใจ
เมื่อความวุ่นวายจบลง ไอลดาเลยตั้งใจลาออกจากที่นี่ให้จบ ๆ กันไปแต่ทว่าในวันที่เธอเข้าไปลาออก นอกจากผู้จัดการฝ่ายบุคคลไม่อนุมัติการลาออก ยังบอกว่ากันต์ธีเรียกเธอพบอีกต่างหาก“น้องไอ จะลาออกเหรอคะ”“ใช่ค่ะ พอดีว่าไอจะเปิดร้านกับพี่ที่สนิทกันน่ะค่ะ”“อ่อ งั้นเดี๋ยวนะคะ คุณกันต์ธีโทรมาพอดีเลย “ยังไม่ทันได้คุยอะไรต่อ ผู้จัดการฝ่ายบุคคลก็หันไปบอกไอลาด้วยรอยยิ้ม“น้องไอจ้ะ คุณธี เรียกไปพบจ้ะ ตอนนี้เลย”“เอ๋ เรียกไอเหรอคะ?”“จ้ะ รีบไปเถอะ” ผู้จัดการฝ่ายบุคคลเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม เพราะเข้าใจว่าไอลดากับกันต์ธีเป็นคู่รักกันจริง ๆ ตามข่าวลือที่คนซุบซิบกันวันก่อนและที่สำคัญ ที่กันต์ธีโทรมาบอกกับผู้จัดการเมื่อครู่ว่า“ภรรยาผมงอน ที่ไม่ค่อยมีเวลาให้เลยขู่จะลาออก บอกให้เธอมาพบผมตอนนี้หน่อยสิครับ”ไอลดาเดินไปยังชั้นบนสุด เปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานของของกันต์ธีเห็นเขานั่งอ่านเอกสารในมืออยู่ แต่พอได้เห็นเธอเจ้าตัวก็ละสายตาออกจากงานและลุกขึ้นทันที“นายเรียกฉันเหรอ? ไหนว่าเราคุยกันแล้วไง ว่าจะจบกันด้วยดี” ไอลดาเอ่ยถามด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัย“อืม ปะ ไปกินข้าวกัน”“ห๊ะ เรียกมากินข้าวเนี่ยนะ? เดี๋ยว
ทว่าท่ามกลางเสียงซุบซิบที่ดังไม่หยุด กันต์ธีก็เอ่ยขึ้นมาเสียงกร้าว“คุณโรมคุณมีลูกมีเมียแล้วนะครับ ยังกล้ามาจีบภรรยาของผมอีก นี่ขนาดภรรยาของผมไม่เล่นด้วย และที่เธอยอมคุยกับคุณก็เพราะงาน คุณยังตามวอแวภรรยาของผมไม่เลิกแบบนี้อีก ผมจะลงโทษคุณยังไงดี”“แล้วก็คุณ คุณผู้หญิงคนนี้ แทนที่คุณควรจะต่อว่าและทำร้ายไม่ใช่ภรรยาของผม แต่เป็นสามี ของคุณต่างหากที่พยายามมาวุ่นวายกับภรรยาของผมเอง" “และผม กันต์ธีในฐานะเจ้าของโรงแรมแห่งนี้ ผมจะฟ้องคุณในข้อหามาสร้างความวุ่นวายในโรงแรมของผม และถ้าคุณไม่หยุดผมจะแจ้งข้อหาทำให้โรงแรมของผมเสียชื่อเสียง และหมิ่นประมาทภรรยาของผมอีกกระทง”หญิงสาวคนนั้นเซแทบจะลมจับ ตัวต้นเรื่องรีบเข้ามาคว้าเมียของตนเองเอาไว้ก่อนจะยกมือไหว้ขอร้องกันต์ธี “คุณกันต์ธีอย่าเอาเรื่องเมียผมเลยนะครับ ผมขอโทษจริงๆ ครับถือว่าสงสารลูกผมเถอะครับ”กันต์ธียิ้มเหยียด อยากจะเข้าไปซัดหน้าผู้ชายคนนี้ให้จมดินแต่ก็ติดตรงที่กลัวว่าภาพลักษณ์ของโรงแรมมันจะแย่เข้าไปใหญ่“ธีพอเถอะ..” ไอลดาหันไปเอ่ยกับกันต์ธี ทำให้เขาเริ่มอ่อนลง“เลขาให้คนไปจัดการเรื่องนี้ต่อ ผมจะพาภรรยาไปรับลูกมาที่นี่”เขาหันไปสั่งเลขา พ
จังหวะที่สองคนคุยกันอยู่ เสียงโวยวายจากด้านหลังก็ดังขึ้น“ฉันถามว่ามันอยู่ไหน! อินังเมียน้อยที่ชื่อไอลดา มันอยู่ไหน!”ใบหน้าเกรี้ยวกราดของผู้หญิงคนหนึ่งที่มาพร้อมกับเด็กผู้หญิงตัวเล็กข้างกาย ยืนโวยวายเสียงดัง “ฉันถามว่าอีนังไอลดามันอยู่ไหน อีพนักงานตัวไหนมันชื่อไอลดาห๊ะ!”ร่างบางชะงักไปกับเสียงโวยวายนั่น ในขณะที่กันต์ธีเองก็มองไอลดาด้วยความงุนงงทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงเอ่ยชื่อไอลดา พนักงานที่อยู่ในล็อบบี้ก็เริ่มทำตัวไม่ถูก ลูกค้าบางคนก็หยิบมือถือขึ้นมาถ่ายเหตุการณ์ตรงหน้า “จะทำอะไร?” กันต์ธีรีบคว้าแขนไอลดาไว้ด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นว่าไอลดากำลังเดินเข้าไปหาผู้หญิงที่กำลังโวยวายอยู่ “ผู้หญิงคนนั้นเรียกชื่อฉัน” “แล้วเธอรู้จัก?”ไอลดาส่ายหน้า เธอไม่เคยรู้จักผู้หญิงคนนั้นเลยแม้แต่น้อย แต่ตอนนี้ทั้งเสียงโวยวายและเสียงเด็กหญิงที่กำลังร้องไห้งอแงดังทั่วล็อบบี้ไปหมด และเจ้าของชื่อที่อีกฝ่ายต้องการพบก็คือเธอ ดังนั้นเธอต้องยุติสถานการณ์นี้ให้ได้โดยเร็วที่สุด ก่อนที่โรงแรมจะเสียชื่อเสียงไปมากกว่านี้ “ปล่อยเถอะค่ะ” “ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมเข้าไปคุยเองผมเป็นเจ้าของโรงแรม”กันต์ธีส่ายหน้าเบา ๆ ไม่
เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ในตอนที่ไอลดายังอยู่ที่ทำงานอยู่ที่โรงแรม กันต์ธีแอบไปพบกับลูกของเธออย่างเงียบ ๆ เขาแค่สงสัยว่าพ่อของเด็กคือใคร ทำไมเธอถึงไม่ยอมบอกใครว่ามีลูก และที่บ้านหลังนั้นเอง เขาได้พบเข้ากับพี่พลอยและเด็กตัวน้อย ๆ หน้าเหมือนเขา“มาหาใครคะ” พี่พลอยทำหน้างง ๆ ในขณะที่พินิจพิจารณาหน้าของกันต์ธีกับหลายตัวน้อย ก็พอจะเข้าใจไปเองได้ว่าอะไรคืออะไร“ผมมาหาไอลดา…”“เธอไปทำงานนี่ค่ะ แต่เอ๊ะ นี่ใช่คุณกันต์ธี ลูกชายของเจ้าของโรงแรม The Moon ไหม”“ใช่ครับ”“แล้วไม่เจอไอลดาที่ทำงานเหรอคะ?”“เจอครับ แต่…เออ เธอกำลังโกรธผมอยู่”“โกรธ?”“ครับ ผมเคยทำผิดกับเธอไว้เยอะมาก ตั้งแต่เมื่อก่อนจนกระทั่งถึงตอนนี้ “พี่พลอยถอนหายใจ พอเข้าใจว่าช่วงนี้ที่ไอลดาบอกว่าไปทำโอตอนดึก ๆ คืออะไร พอกลับมาก็เอาแต่เหม่อ ไม่สดใสเหมือนแต่ก่อน ซ้ำยังชวนเธอไปหาที่เปิดร้านอาหารแห่งใหม่ที่จังหวัดอื่นนี่คงเป็นต้นเหตุสินะ“คุณ คงเป็นพ่อของกฤชติน สินะคะ” พี่พลอยถอนหายใจอีกระลอก และสรุปไปเองจากความเป็นไปได้ทั้งหมดในขณะทีีกันต์ธียังอึ้งอยู่กับคำว่า‘พ่อของเด็ก’ เขาหันไปมองเด็กวัยเตาะแตะที่เดินเข้ามาเกาะเขา พร้อมกับเอ่ยว่า
ไอลดาถอนหายใจ เมื่อได้้ยินเสียงซุบซิบนินทาทีีเกิดขึ้น แต่สำหรับเธอเหรอ เหอะ! บอกเลยว่าชินแล้วนี่ไม่ใช่แค่ครั้งแรกที่เคยเจอสักหน่อย สมัยเรียนมหาวิทยาลัยเธอเคยโดนนินทาหนักกว่านี้เยอะ“งั้นไอขอตัวไปทำงานก่อนนะคะพี่โรม”จังหวะที่ไอลดาเดินหนี โรมกลับตะโกนขึ้นมาอีก” แต่พี่ชอบไอนะครับ พี่จะไม่ถอย ต่อให้ไอมีลูกแล้วพี่ก็ไม่ถอย ตราบใดที่ไอไม่เคยแสดงตัวว่าสามีของไอเป็นใคร ก็แสดงว่าไอน่าจะเลิกกับไอ้หมอนั่นแล้ว พี่รับเป็นพ่อของเด็กได้นะไอ!”ไอลดารำคาญมาก ที่โรมโวยวายเสียงดังลั่น ซ้ำยิ่งกระพือเสียงนินทาจากคนรอบข้างที่ยืนฟังอยู่ ให้นินทาเธอหนักขึ้นนี่ขนาดเธอไม่ได้ตกลงรับรักเขายังโดนขนาดนี้ ถ้ารับรักจะขนาดไหนแต่ถึงแบบนั้น เธอก็ไม่คิดจะมีใครอยู่แล้ว ต่อให้โรมดีมากและวิเศษวิโสขนาดไหนก็ตาม ที่เธอตั้งใจคือจะเก็บเงินก้อนที่ได้จากกันต์ธีและจะลาออกอยู่แล้วในเร็ววันนี้จังหวะที่โรมยังโวยวาย กันต์ธีเดินกลับเข้ามาในอาคารพอดี ทำให้พนักงานทุกคนจากที่รวมกลุ่มรีบโค้งคำนับ ก่อนจะค่อยๆ แยกย้ายกันไปคนละทาง เช่นเดียวกับไอลดากับโรม เมื่อทั้งสองคนหันมาเห็นกันต์ธีเดินเข้ามา ทั้งคู่เลยก้มลงน้อมศีรษะให้เขาในขณะที่เขา