7.2 ทำแบบนี้อีกแล้ว

จบคาบเรียนวิชากฎหมายและพิจารณาความอาญาในช่วงบ่ายสามครึ่งปรมะก็ได้รับข้อความจากตะวัน เธอชวนไปกินข้าวดูหนังด้วยกันเย็นนี้ และเขาก็ตอบกลับไปทันที

P.Parama : ไม่ว่าง

Tawan : พักหลังปลื้มไม่ค่อยมีเวลาให้ตะวันเลยนะ

ปรมะเบือนหน้าไม่สนใจ ปิดสมาร์ตโฟนเก็บลงกระเป๋ากางเกงก่อนจะหันไปถามเพื่อนสนิท

“เรามีติวให้น้องปีหนึ่งตอนไหน”

“กระตือรือร้นเชียวนะมึง” เบียร์อดแซะไม่ได้ ทั้งที่วันนี้มีเรียนต่ออีกวิชาจนถึงเย็นปรมะก็ยังเสนอตัวจะไปติวให้รุ่นน้องปีหนึ่งอีกทั้งที่ปกติมักปฏิเสธเวลามีใครก็ตามขอให้ติวให้

แม้จะเรียนเก่งมากหากก็ไม่ใช่คนมีน้ำใจสละเวลาต่อสาธารณประโยชน์ขนาดนั้น ทายาทตระกูลโชติภิวรรธมีภาระจากที่บ้านอีกสารพัดจะต้องทำ

ปรมะต้องช่วยบิดาดูแลกิจการในฐานะทายาทคนโตของท่านวิศรุตที่ไปลงทุนเปิดกิจการนั่นนี่ไว้มากมาย แล้วตัวเองก็หนีไปเป็นอาจารย์พิเศษสอนในมหาวิทยาลัยชั้นนำต่าง ๆ ปล่อยให้ลูกกับเมียเข้าไปช่วยกันบริหารกันจนแทบไม่มีเวลาว่างไปทำอะไร

ทว่าวันนี้หนึ่งในรุ่นน้องที่จะติวคือมิเกล ปรมะเลยเสนอตัวติวให้อย่างไม่อิดออด

“ว่าไงหนุ่ม ๆ มีเรียนต่อไหม” เสียงทุ้มทรงอำนาจของชายวัยกลางคนดังขึ้นทำห้าหนุ่มหันไปมอง เป็นอาจารย์พิเศษที่สอนวิชาหินอย่างวิชากฎหมายล้มละลายให้พวกเขาในคาบเรียนต่อไป ที่สำคัญท่านคือทนายวิศรุต โชติภิวรรธ ทนายความชื่อดังซึ่งเป็นบิดาของปรมะนั่นเอง

“พ่อ สวัสดีครับ” ทั้งห้าหนุ่มรีบยกมือไหว้บิดาของเพื่อนที่แม้อายุจะเข้าเลขห้าปลาย ๆ แล้วแต่ก็ยังคงความหล่อเหลา รูปร่างกำยำสูงใหญ่ มีออร่าของความน่าเกรงขาม ไม่แปลกใจเลยว่าปรมะได้ทั้งรูปร่างและหน้าตาฟ้าประทานมาจากใคร

“อาจารย์” วิศรุตดุเสียงเบา

“ครับ อาจารย์” ห้าหนุ่มยิ้มแหย

ท่านเคยสั่งไว้ว่าหากอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัยไม่ให้เรียกพ่อ เพราะท่านมาในฐานะอาจารย์ เดี๋ยวคนอื่นจะหาว่าเลือกปฏิบัติ ยิ่งมีวิชาที่ต้องเรียนกับท่าน ไม่อยากให้ใครมากังขาในความสามารถของทั้งปรมะและผองเพื่อนว่าเป็นเพราะเส้นใหญ่

“พวกผมมีเรียนวิชาล้มละลายของอาจารย์นั่นแหละครับ ไปพร้อมกันเลยไหมครับ เชิญครับ ๆ ” ป้อมทำหน้าที่เรียนเชิญพ่อเพื่อนที่เป็นอาจารย์ให้เดินนำ

วิศรุตตีสีหน้าขรึมอย่างที่ทำเป็นประจำจนคนมองมักดูว่าดุน่าเกรงขาม แล้วเดินเข้าไปยังตัวลิฟต์ที่กำลังเปิดค้าง ส่วนห้าหนุ่มก็เดินตามเข้าไป

ความหล่อเหลาของห้าหนุ่มหล่อนักศึกษาปีสามและอาจารย์หนุ่มใหญ่แผ่ออร่ากระจายไปทั่วอย่างกับเจ้าพ่อมาเฟียที่มีลูกชายห้าคนเป็นทายาทมาเฟียล้อมหน้าหลังอย่างไรอย่างนั้น เรียกเสียงกรี๊ดกร๊าดจากนักศึกษาสาว ๆ ให้ดังขึ้นได้ หากก็ไม่มีใครกล้าย่างเข้าไปในลิฟต์ตัวนั้นอีกเลยสักคนเพราะไม่อาจต้านทานออร่าความหล่อเหลาและร้ายกาจไหว กลัวจะเป็นลมตายในอ้อมอกผู้ชายหน้าตาดีทั้งหกคนแทน

Tawan : ตะวันกลับไปค้างที่บ้านนะ

ปรมะอ่านข้อความจากตะวันอีกครั้งหลังจากที่เขาขับรถมายังร้านคาเฟที่รุ่นน้องนัดกันว่าจะมาติว รอยยิ้มพึงใจแต้มมุมปากหยักเมื่อทางสะดวก มีเวลาให้เขาอยู่จีบสาวรุ่นน้องได้นานขึ้น

และเป็นอีกครั้งที่รุ่นพี่อย่างเขาหน้าใหญ่เหมาห้องประชุมรายชั่วโมงให้รุ่นน้องได้ติวกันอย่างสบายใจ แม้จะยังสงสัยใครกันเป็นตัวต้นคิดให้มาติวกันที่นี่ ทั้งที่มหาวิทยาลัยก็มีพื้นที่ให้นั่งติวฟรีไม่มีค่าใช้จ่าย

“ไอ้อ้อนตีนมันเป็นคนเสนอให้มากันที่นี่เองแหละ” ป้อมตอบคลายข้อสงสัย แค่เห็นหน้าของปรมะก็รู้แล้วว่าเพื่อนคิดอะไร

“การดีนักนะมึง” หันไปต่อว่า ออสตินก็ไหวไหล่ไม่สนใจ

“ใครจะติวให้ใครก็เชิญนะครับ” ส่วนเขาจะนั่งเล่นมือถืออยู่ข้าง ๆ เป็นกำลังใจให้ ออสตินยกสมาร์ตโฟนในมือขึ้นมาถ่ายบรรยากาศแล้วอัปคลิปลงโซเชียล ภาพชัดระดับเอชดีโดยเฉพาะตอนที่ปรมะโน้มตัวลงเท้าแขนแกร่งสองข้างคร่อมหลังรุ่นน้องสาวสวยแล้วติวให้กันด้วยสีหน้าเป็นประกาย

ภาพทั้งหมดชัดจนใครบางคนที่ถือสมาร์ตโฟนมองอยู่มือสั่น สั่นจนมันแทบจะร่วงลงพื้น สั่นไปถึงก้อนเนื้อในอกข้างซ้าย

เอาอีกแล้ว เขาทำแบบนี้อีกแล้ว บอกเธอว่าติดธุระ ธุระที่ว่าคือไปติวให้รุ่นน้องสาวสวยคนนั้นใช่ไหม

คนอย่างปรมะนะหรือจะมีเวลาว่างไปทำเพื่อประโยชน์ส่วนรวมได้ แม้สมองจะมีคำถามหากตะวันก็เหมือนจะรู้คำตอบดีว่าที่ปรมะทำไปเพราะอะไร ยิ่งเธอส่งข้อความไปบอกว่าจะกลับบ้านก็เข้าทางเขาเลยสิท่า

เข้าเทศกาลตรุษจีนแล้ว พรุ่งนี้วันไหว้เธอไม่กลับไม่ได้ อยากจะชวนเขาไปดินเนอร์ ดูหนังด้วยกัน เพราะวันหยุดนี้เธอกลับบ้านหลายวันแต่เขาก็ปฏิเสธเพราะจะไปตามจีบรุ่นน้องคนนั้นเอง

หึ ตลกชะมัด

ตลกตัวเองที่เจ็บไม่เคยจำ ยังทำแบบเดิมซ้ำ ๆ ซากซาก