Home / เมือง / Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+) / บทที่ 132 : สปีดเร็วกว่านรก (13+)

Share

บทที่ 132 : สปีดเร็วกว่านรก (13+)

Author: L.sunanta
last update Last Updated: 2025-11-03 23:50:29

คลื่นอารมณ์โถมจิตใจ ร่างลอยลมชันฟ้าห้วงมหานภา พลพรรคกองกำลังติดอาวุธจากพื้นพสุธาผงาดง้ำยึดครองฟากฟ้า ม่วงมหากาฬเต็มไปหมด จะมองไปมุมไหนเมฆหมอกก็เจือจางความโอหังนี้ไว้ไม่ได้ จบลงแล้วกับการปิดบังตัวเอง ความโกลาหลเช่นนี้แหละที่พวกมันรอคอย การป้องกันอาณาจักรที่ลดทอนลง บวกกับพลเมืองที่สูญเสียกำลังใจหลงใหลในความเงี่ยน ก็เลยไม่มีเวลาไหนที่จะเหมาะแก่การบุกขึ้นไปช่วงชิงอำนาจไปมากกว่านี้อีกแล้ว!

.

คนตัวเท่ามดด้วยรูปลักษณ์ของกลุ่มควันมวลเมฆ มองปราดเดียวนาตาชาก็รู้ในทันทีว่านี่คือกลุ่มกบฎอันเดอร์กราวน์มิผิดเพี้ยน จังหวะการกระโจนโบยบินบนฟากฟ้า กลุ่มควันสีม่วงจากอาวุธมีด Pussy Recon วิบวาวตระการตา ก็มีแต่กลุ่มคนเหล่านี้เท่านั้นแหละที่จะทำได้

.

แล้วก็เป็นอีกครั้งที่ประตูหน้าต่างของบ้านพลเรือน กลายเป็นประตูมิติอันสมบูรณ์แบบ เสี้ยวอึดใจจากที่ลอยอยู่บนฟ้าอยู่ดี ๆ จู่ ๆ พวกมันก็พากันวาร์ปลงมาโผล่ยังภาคพื้นได้อย่างน่าอัศจรรย์ซะอย่างงั้น! นั่นอาจจะเป็นอิทธิฤทธิ์ของอุปกรณ์พิเศษเฉกเช่นแผ่นการ์ดตัวอย่างดิน กับประตูโดเรม่อนที่พกพากันอยู่คนละอันสองอันก็เป็นได้

.

1 คนวาร์ป! 2 คนวาร์ป! 3 คนวาร์ป! , 4...! , 5...! , 6...! , 7...! , 8...! , 9..! , 20! , 21! , 22! , วาร์ป! , วาร์ป! , วาร์ป! จนเกิดจุดสีม่วงเปล่งประกายเต็มฟากฟ้าราวกับฝนดาวตก กระทั่งมารู้ทีหลังว่าพวกมันไม่ได้หายไปไหนเลย หากแต่ย้ายพิกัดตัวเองมาโผล่อยู่ตามขอบหน้าต่างพระราชวัง , ขอบกำแพง , แล้วก็ตามฝาผนังที่มีวัสดุสะท้อนแสงได้ ไม่เว้นแม้กระทั่งปล่องควันบนหลังคาตึก

.

พวกมันวิ่งพล่านซอยเท่้ายิก ๆ กระโดดสวนกันไปมาซ้ายทีขวาที ราวกับนินจาหน่วยลับที่ทั้งไวแล้วก็ตีนเบาสุด ๆ คลุมหัวปิดบังใบหน้าแบบเดียวกับไอ้ไนฟ์นายใหญ่ แต่สายตานี่สิที่ล่อกแล่กไปมาเหมือนกับกำลังมองหาใครหรือสิ่งใดที่สำคัญกว่า ซ้ำร้ายเมื่อความชั่วช้าสามานย์ขั้นสุดที่พวกมันก่อ กลับเป็นการไล่เชือดคอหอยทหารหญิงที่เฝ้ายามอยู่ตามจุดต่าง ๆ เป็นว่าเล่น!

.

"ซู่~! , ฉึบ!"

.

"ฟู่~!!!!!!!!"

.

"ฉึบ!" , "ฉับ!" , "ฉึบ!" , "ฉึบ!"

.

"ฟู่~!!!!!!!!!"

.

เลือดกระเซ็นเป็นสายน้ำพุ ศพแล้วศพเล่าล้มลงคาเสื้อเกราะแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว ร่างไร้วิญญาณมันก็ไม่เก็บให้ได้ยินก็แต่เสียงควันจากการวาร์ปตัวเองดัง "ฟู่ ๆ , ซู่ ๆ " แล้วก็เสียงบ่นขมุบขมิบออกมาจากใต้หน้ากากในทำนองว่า

"ไม่ใช่..! , คนนี้บอกไม่รู้..! , คนนั้นก็บอกไม่รู้ไม่เห็น..! , ไม่ใช่.. , ไม่ได้.. , ไม่ได้อะไรเลย.. , หาต่อไป.."

แล้วก็อะไรต่อมิอะไรที่ฟังไม่ออกอีกมากมาย ยังความเคลือบแคลงสงสัยมาสู่องค์หญิงนาตาชาที่กำลังนั่งจิตตกทำอะไรไม่ถูก

.

.

หัวใจเธอบีบรัดคิ้วตวัดเข้าหากัน แม้แต่เผ้าผมก็ยุ่งเหยิงด้วยความเครียดที่ถาโถมเข้ามาใส่ เหตุการณ์เช่นนี้คงมีแต่จมปรักและล่มจมลงไปเรื่อย ๆ หากใช้แต่อารมณ์โดยไม่ดูต้นสายปลายเหตุ คิดได้ดังนั้นรัชทายาทคนงามก็เลยรีบรวบรวมสติ เธอรู้อยู่แก่ใจว่าพระราชวังกำลังโดนบุกและตัวเองกำลังตกอยู่ในอันตราย ทางออกที่ดีที่สุดของเรื่องนี้จึงเป็นการหนีออกไปจากที่นี่ให้เร็วผ่านทางท่อโดยสารที่อยู่ตรงหน้า

.

แต่ทว่าด้วยความสวยจากขั้วหัวใจ บวกกับคุณค่าที่คุณคู่ควรให้เป็นถึงตัวเอกของเรื่อง สาวเจ้าจึงจัดแจงใส่แผ่นการ์ดแฮ็คระบบท่อเข้าไปใหม่ ตั้งค่าให้ท่อวิ่งอ้อมไปรอบ ๆ อลาลัสสักรอบสองรอบก่อน เพื่อดูว่าสถานที่ต่าง ๆ รอบ ๆ บริเวณเป็นยังไงบ้าง พวกอันเดอร์กราวน์บุกมาฆ่าใครนอกจากทหารบ้างหรือไม่ แล้วพิกัดสุดท้ายถึงตั้งเป็นร้านตัดขนหมาของราเชลตามเดิม

.

กลั้นใจนับ 1.. 2.. 3.. พลันกระโดดพรวด!

.

องค์หญิงไหลลงไปในท่อแรงดึงดูดเสียงดังโผล๊ะ! แรงอัดพลังสูญญากาศดูดเอาร่างของเธอไหลไปตามส่วนเว้าส่วนโค้งหมุนวนตีลังกาเย้ยฟ้าท้าดินด้วยความเร็วและรุนแรง ครานั้นเจ้าหล่อนก็ยังอุตส่าห์มองเห็นทัศนียภาพด้านนอกผ่านออกไปทางผนังท่อที่เป็นแก้วบางโปร่งใส

.

ในห้วงยามที่ลอยปลิวมาถึงจุดที่เป็นเนินเขาศาลเจ้า ณ จุดที่ใช้เป็นสถานที่สำหรับงานจับมือ จากก่อนหน้านี้ที่ไฟยังคงลุกท่วม ผู้คนตบตีกันแย่งกันจับควยผู้ชาย มาบัดนี้เห็นแล้วก็ใจชื้นขึ้นหน่อยเพราะดูเหมือนว่าทุกอย่างจะสงบเรียบร้อยเป็นปกติดี กลุ่มควันสีขาวจากไฟที่มอดดับดูคล้ายหมอกขาวที่น่าจะจางไปในไม่ช้า แต่ทว่า!

.

ทันทีที่ลมจากไหล่เขาพัดตีลงมานาตาชาก็ต้องตกใจ! หล่อนถึงกับตะปบสองมือเข้ากับผนังท่อโดยสาร เอาหน้าแนบกับท่อแก้วโปร่งใสตาถลนถมึงทึง เนื่องจากสิ่งที่เห็นอยู่ด้านล่าง สาเหตุแห่งการดับไปของไฟจราจล ดันเป็นเพราะสายโลหิตที่ฉีดพ่นออกมาจากคอของผสกนิกร!

.

"ซ่าาาาา! , ซู่! , ซ่าาาาา!"

ไม่ได้ยินเสียงหรอก ดูแต่ภาพก็สยดสยองพออยู่แล้ว

.

เมื่อกลุ่มอันเดอร์กราวน์ได้วาร์ปลงมาปาดคอทหารหญิงที่เข้ามาระงับเหตุจนตายเกลี้ยง แม้แต่โดรนหรือบรรดาหุ่นยนต์โรบอทที่ทางอลาลัสใช้ Pussy Recon พัฒนาขึ้นก็โดนหางเลขไปด้วย พวกมันไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรเลยแค่โดนโปรแกรมให้มาช่วยงานระงับเหตุกับช่วยเหลือมนุษย์เท่านั้น แต่สุดท้ายทั้งเลือดทั้งน้ำมันก็โพยพุ่งฉีดย้อมเนินเขาศาลเจ้าให้ไฟมอดดับลง จบการทะเลาะวิวาทเหลือไว้เพียงโศกนาฐกรรมที่ยากจะประเมินค่ากับกองซากศพ

.

ฟากฝั่งของสตรีขี้เงี่ยนทั้งหลาย แม้จะไม่ตายแต่ก็โดนพวกอันเดอร์กราวน์ตบหน้าจนล้มคะมำสลบไสล พวกมันคงยังไม่มีอารมณ์ในตอนนี้ ต่อให้เรดี้พวกนี้จะแรด , ร่าน , ระทวยกาย ประเคนหีน้อมถวาย แต่สำหรับผู้ชายตายด้านแล้วของแบบนี้ก็แค่อุปสรรค ภารกิจต้องมาก่อนจึงสนองกลับไปด้วยการกำหมัดสาวกำปั้น เอาให้หลาบจำพลันย้ำถ้อยคำสำคัญส่งท้ายไปว่า "หีสวยแค่ไหน ถ้าหน้าไม่ได้กูก็ไม่เย็ด" เจ็บหนักย่ิ่งกว่าโดนปี้ด้วยสากกระบือ อายจนแทบแทรกแผ่นดินหนีแล้วซุกหีลงไปแกล้งสลบ

.

เดชะบุญเมื่อหนึ่งในกลุ่มพวกมันได้แหงนหน้ามองขึ้นมาด้านบนพอดี สายตาประสานกันพลางชี้หน้าองค์หญิงนาตาชาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ มันกวักมือเรียกเพื่อนให้ตามมาสมทบ วิกฤตสิแบบนี้! ดูท่าไม่ดีองค์หญิงรู้ว่าหมดเวลาจะเสียใจไปกับสิ่งที่เห็นแล้ว ก็เลยกุลีกุจอรีบทำตัวเองให้เรียบแบน เพื่อที่จะได้พุ่งตัวไปข้างหน้าตามแนวท่อด้วยสปีดที่เร็วขึ้น

.

"ซึม!!!!"

.

ระหว่างลอยพุ่งออกไปใจก็ไพร่คิด

.

"พี่ทำอะไรลงไปคะพี่ไนฟ์? อะไรคือสิ่งที่คนของพี่ต้องการ? พวกเราล้วนแต่เป็นชาวอลาลัสเหมือนกันนะ วิธีปลุกชีพ Pussy Recon ช่าก็รู้มาแล้วด้วย"

.

แขม่วพุงห่อไหล่เร่งความเร็วให้เร็วขึ้น! เร็วขึ้น! และเร็วขึ้นอีก!

.

"ซึม!!!!"

.

จากที่เคยเป็นการจราจลแค่ในงานจับมือ ถึงตอนนี้ดูท่าจะลุกลามปานปลายไปจนทั่วอาณาจักรซะแล้ว มันกลายเป็นสงครามแบบกองโจรกลุ่มย่อม ๆ แสงไฟไซเรนสีแดงสลับฟ้าหมุนติ้ว ๆ อยู่ทั่วทุกมุมถนน บรรดาโรบอทรักษาความปลอดภัยติดอาวุธวิ่งพล่านไปทั่วทั้งเมือง บางส่วนก็ปะทะกับคนของไนฟ์อย่างออกรสออกชาติ

.

บ้านเมืองกำลังจะแตกเป็นเสี่ยง พลเมืองก็เหลือแต่ผู้หญิงที่ทั้งอ่อนแอแล้วก็เมาน้ำเงี่ยน ซึ่งมากกว่าครึ่งสลบไสลเพราะถูกผู้ชายปฏิเสธการขึ้นเย็ด! เรียนตามตรงว่ามองผ่าน ๆ แล้วเหมือนกับไนฟ์จะยกกองทัพมาหักเอาราชบัลลังถ์ จากราชาเด็มบ้าบาไปเป็นของตนด้วยการใช้กำลัง เขาเหมือนต้องการจะทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้า แล้วก็สร้างทุกอย่างขึ้นมาใหม่ด้วยน้ำพักน้ำแรงกับกำลังคนที่เหลืออยู่ โดยไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมอะไรอีกต่อไป

.

"ซึม!!!!"

.

องค์หญิงหลับตา เธอภาวนาในใจไม่ให้สิ่งที่ตนคิดเป็นความจริง

.

"ราเชล , แคล , น้องเจส , พี่โซเฟียร์ , ขอร้องล่ะอย่าเพิ่งเป็นอะไรไปเลย ฉันต้องการให้ทุกคนช่วยนะ เรื่องนี้ฉันแก้คนเดียวไม่ได้เพราะงั้นคงต้องใช้ความเร็วสูงสุดแล้วล่ะ!"

.

"ฮึบ!"

.

"พิกัด ณ ร้านตัดขน! , ไป!!!"

.

"ฟิ้ววววว~!!!"

.

กัดริมฝีปากประสานมือสอดเข้าหากันกุมไว้ตรงหน้าอก พลางงุ้มปลายเท้าเหยียดเกร็ง ในท่วงท่าที่เหมือนกับผู้หญิงที่ถึงจุดสุดยอด! นาตาชาเกร็งไปทั้งตัว ขนลุกเกรียวตั้งแต่ซอกเล็บเท้าไล่ขึ้นไปจรดถึงตีนผม แรง G ในท่อวัดค่าได้มากกว่า 360 น็อท เร็วกว่าจรวด SpaceX ของ อีลอน มัสก์ x สูง x ฐาน x (ยกกำลังสอง) บวกระยะกระจัด

.

เป็นคนธรรมดาคงทนแรงอัดขนาดนี้ไม่ได้ แต่ด้วยแรงใจที่เต็มเปี่ยม จิตวิญญาณแห่งการรักพวกพ้อง รวมไปถึงร่างกายที่เคยแบกรับซิลิโคลนดิจิตอลเต้านมทรงตู้มมาก่อน! องค์หญิงก็เลยยังไหว! แม้จะเกิดรอยแตกแยกบนผิวเนื้อสุดนุ่มนิ่มไปบ้าง แต่เธอก็ยังกัดฟันสู้จนมาโผล่ที่สถานีท่อโดยสารตรงหน้าร้านตัดขนหมาของราเชลได้สำเร็จ

.

เหนื่อยแทบล้มประดาตาย ก้าวขาออกมาพร้อมกับเนื้อตัวที่แดงเถือก กลุ่มควันโพยพุ่งราวกับกัปตันลูฟี่ในการ์ตูนวันพีชตอนใช้เกียร์สอง ลมหายใจหอบรัว ยิ้มเยาะให้กับความบ้าระห่ำของตัวเองและความสะใจอีกเล็กน้อย ที่มาถึงร้านของราเชลได้ก่อนเวลาที่กำหนด ซึ่งก็นะ! เหมือนเธอจะคิดผิด!

.

แหกตาดูสิว่ารอบร้านตัดขนหมาของราเชลถูกบุด้วยอะไร? กระจกสิครับ! กระจกสะท้อนแสงเป็นแผง ๆ เต็มผนังเลย! ไม่ถึงเสี้ยววิ! ขายังขวิดข้ามไม่พ้นเลนถนน แล้วสิ่งที่นาตาชากลัวแม่งก็เกิดขึ้นจริง ๆ !

.

.

กระจกหน้าร้านกระเพื่อมเป็นลูกคลื่น เคล้าไปกับการมาถึงของร่างกายมนุษย์ท่อนบน ที่โผล่พ้นยื่นออกมาจากมันทีละนิดละน้อย หัวยื่นออกมาก่อนเป็นเมือก ๆ หัวไหล่กับแขนค่อย ๆ ถดตามออกมา ลำตัวขากลั้วไปกับยางยืดเหนียวเป็นยวงชวนแหวะ ลักษณะคล้ายกับลูกวัวที่คลอดออกมาจากปากมดลูกของแม่ แล้วก็หลุดโพล๊ะออกมาก็มิปาน! ไม่นานทั้งเนื้อทั้งตัวก็หลุดออกมา! มันลุกขึ้นยืนโพสต์ท่าเด่นเป็นสง่าอยู่หน้าร้าน พร้อมกับมีดสั้น Pussy Recon สีม่วงอำพันที่ถืออยู่ในมือ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   บทที่ 133 : เหมือนองค์หญิงจะโดน (18+)

    ซวยสุดซอยสะเทือนใจสุดขีด เมื่อองค์หญิงนาตาชามาถึงช้าเกินไป และคนที่มาถึงก่อนคือไนฟ์กับพรรคพวก ลับหลังจากการปรากฏตัวสุดอุบาทว์ เหล่าลูกสมุนบริวารก็ต่างพากันวาร์ปออกมาจากกระจกหน้าร้านอีกเป็นโขยง! มิหนำซ้ำแต่ละคนยังถือมีดสีม่วงเป็นอาวุธประจำกายไว้ติดมือตลอดเวลา เจอแบบนี้เข้าไปใครจะกล้าแหยม! องค์หญิงก็เลยต้องหลบฉากถอยออกมาตั้งหลักก่อน.เปิดทางให้ไนฟ์ตบเกียร์ห้าเดินหน้าทำตามแผนต่อไป ซึ่งเป้าหมายของเขาก็คือเชื้อพระวงศ์ลำดับที่สองอย่างองค์หญิงเจส เขาตั้งใจจะคาดคั้นเอาความให้ได้ว่า "ณ ปัจจุบันราชาเด็มบ้าบาไปมุดหัวอยู่ที่ไหน?" ทำไมเขากับพวกพลิกแผ่นดินหายังไงก็หาไม่เจอสักที พอถามใครก็ไม่มีใครรู้ใครเห็นหรือยอมปริปาก.กวัดแกว่งปลายมีดขยิบตาหน่อยเดียว ประตูกระจกใสแจ๋วก็ถูกเดินผ่านไปได้โดยสะดวกโยธิน อิทธิฤทธิ์ของแร่มหัศจรรย์ได้เนรมิตม่านควันกลุ่มใหญ่ให้บดบังสายตาของพวกน้องหมาทั้งหลายเอาไว้ ทำให้ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงเห่า กลุ่มอันเดอร์กราวน์คนแล้วคนเล่าจึงสามารถทะลุผ่านโซนกงขัง ที่เคยเป็นสมรภูมิรบอันดุเดือด ระหว่างเจฟเฟอร์กับทหารจากรั้วพระราชวังไปได้แบบไม่ยี่หระอะไร.แล้วคิดเหรอว่าสีผมแดงแจ๋กับดวงห

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   บทที่ 132 : สปีดเร็วกว่านรก (13+)

    คลื่นอารมณ์โถมจิตใจ ร่างลอยลมชันฟ้าห้วงมหานภา พลพรรคกองกำลังติดอาวุธจากพื้นพสุธาผงาดง้ำยึดครองฟากฟ้า ม่วงมหากาฬเต็มไปหมด จะมองไปมุมไหนเมฆหมอกก็เจือจางความโอหังนี้ไว้ไม่ได้ จบลงแล้วกับการปิดบังตัวเอง ความโกลาหลเช่นนี้แหละที่พวกมันรอคอย การป้องกันอาณาจักรที่ลดทอนลง บวกกับพลเมืองที่สูญเสียกำลังใจหลงใหลในความเงี่ยน ก็เลยไม่มีเวลาไหนที่จะเหมาะแก่การบุกขึ้นไปช่วงชิงอำนาจไปมากกว่านี้อีกแล้ว!.คนตัวเท่ามดด้วยรูปลักษณ์ของกลุ่มควันมวลเมฆ มองปราดเดียวนาตาชาก็รู้ในทันทีว่านี่คือกลุ่มกบฎอันเดอร์กราวน์มิผิดเพี้ยน จังหวะการกระโจนโบยบินบนฟากฟ้า กลุ่มควันสีม่วงจากอาวุธมีด Pussy Recon วิบวาวตระการตา ก็มีแต่กลุ่มคนเหล่านี้เท่านั้นแหละที่จะทำได้.แล้วก็เป็นอีกครั้งที่ประตูหน้าต่างของบ้านพลเรือน กลายเป็นประตูมิติอันสมบูรณ์แบบ เสี้ยวอึดใจจากที่ลอยอยู่บนฟ้าอยู่ดี ๆ จู่ ๆ พวกมันก็พากันวาร์ปลงมาโผล่ยังภาคพื้นได้อย่างน่าอัศจรรย์ซะอย่างงั้น! นั่นอาจจะเป็นอิทธิฤทธิ์ของอุปกรณ์พิเศษเฉกเช่นแผ่นการ์ดตัวอย่างดิน กับประตูโดเรม่อนที่พกพากันอยู่คนละอันสองอันก็เป็นได้.1 คนวาร์ป! 2 คนวาร์ป! 3 คนวาร์ป! , 4...! , 5...!

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   บทที่ 131 : ขอความช่วยเหลือ

    ตัดภาพกลับออกมาที่ฟากฝั่งขององค์หญิงนาตาชา เธอหย่อนตัวลงบนพื้นพรมด้านล่างผ่านทางตะแกรงท่อระบายอากาศ ที่เธอใช้ฝ่าตีนกระทุ้งถีบ ใจจริงอยากจะจ้วงเท้าออกวิ่งแทบขาดใจแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะเกรงว่าพวกทหารหญิงจะไหวตัวทัน ก็เลยทำได้เพียงกระหยิบย่องแบบช้า ๆ ไปพลางก่อน ซ้ำร้ายเมื่อออกไปทางประตูปกติก็ไม่ได้! กลับไปห้องพี่โซเฟียก็ไม่เข้าท่า! เนื่องจากปากท่อโดยสารอันเก่ามันเชื่อมต่อกับแนวท่อตรงตีนเขาศาลเจ้า ซึ่งไม่ตรงกับพิกัดที่เธอต้องการจะไป.ย่องไปคิดไปก้านสมองนี่ระบมพอ ๆ กับส้นตีนที่รองรับน้ำหนักตัว กระทั่งมาหยุดอยู่ตรงหัวมุมห้องโถง ณ ที่ตรงนี้ยังมีร่างของทหารหญิงคนหนึ่งนอนพิงกำแพงอยู่ เธอคือผู้โชคร้ายที่โดนเจฟเฟอร์สับท้ายทอยจนสลบไปเมื่อหลายตอนก่อน เพียงแต่ว่าหนนี้กลับดูแปลกตาไปจากเดิมอย่างเห็นได้ชัด.องค์หญิงมองเห็นแอ่งเลือดที่ซึมเปรอะอยู่บนพรม พอโผตัวเข้าไปดูใกล้ ๆ แล้วสัมผัสเนื้อตัวอีกเล็กน้อย ศีรษะของศพก็หักพับลงไปด้านหลังอย่างสยดสยอง! เหลือไว้แต่ละอองเลือดที่แผดพุ่งเฉียดหน้าไปแบบเส้นยาแดงผ่าแปด! บาดแผลลึกฉกรรจ์มาก! แค่ดูโดยไม่ต้องสันนิษฐานก็รู้แล้วว่านี่ไม่ใช่ฝีมือของเจฟเฟอร์ที่ทำไว้ แล้วก็ไ

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   บทที่ 130 : ชอยด์ที่ต้องเลือก (13+)

    ข้างล่างวิ่งกันโกลาหล ต่างคนต่างลุกออกจากเตียงตกอกตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น นั่นมันสัตว์ประหลาดรึยังไง? กลับหัวห้อยอาจจะใช่ แต่สิ่งที่ยึดไว้ไม่ใช่ใยแต่เป็นควย! ทอดสายตาลงไปนาตาชามองเห็นพ่อตัวเองชี้ไม้ชี้มือสั่งคนนั้นคนนี้ให้จัดการกับเจฟเฟอร์ ซึ่งเธอไม่มีวันยอมเป็นอันขาด เธอก็เลยออกแรงกำลำควยของเขาด้วยสองมือน้อย ๆ ที่แรงกว่าเก่า!."งึด! , งึด! , งึด! , งึด!"."อ๊ากกก!".เจ็บสิถึงร้องลั่นเก่งแค่ไหนอุปกรณ์อาวุธครบมือยังไง ขึ้นชื่อว่าผู้ชายแล้วอะไหล่ตรงเป้ากางเกงนี่แหละแพงที่สุด จริงอยู่ว่าถ้าอ่านมาแต่แรกจะรู้ว่าควยอันนี้เคยถูกหมอยูมิโกะโมดิฟายด์มาแล้วหนหนึ่ง มันถูกผสมทังสเตนคาร์ไบน์ , เหล็ก , และแมงกานิส จนสามารถใช้รับมือกับดาบ "คาตานะ" ประจำกายของหมอมาแล้ว.แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนกัน ม่านไหมลุกชันเกรียวเข้าไปถึงรูตูด จวนจะได้จูบกันอยู่แล้วอารมณ์ก็เลยค้าง น็อตนับพันขันดุ้นกับไข่ให้ชิดติดกันแนบสนิท มันดูดีสุด ๆ โคตรเท่โคตรคูล แต่กลับเป็นความสมมาตรในพาร์ทของการขยายออกข้างนี่แหละที่มีปัญหา เมื่ออำนาจแห่งรักทำให้น้ำเมือกหล่อลื่นซึมออกมาจากปลายควยมากกว่าปกติ มันรินรดเปรอะใส่มือองค์หญิงจนทำให้

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   บทที่ 129 : ตกบ่อหม้อต้ม! (18+)

    "สักพักใหญ่เวลาแห่งการปลดปล่อยก็มาถึง ฉันโอบกอดเธอโน้มตัวลงกดทับร่างบางเอาไว้ พลางเผยอริมฝีปากกดน้ำหนักแลกลิ้นด้วยความดูดดื่ม! เราจ้องตากัน! แล้วก็จูบ! ยิ้มให้กัน! แล้วก็จูบอีก! จนท้ายที่สุดก็กลายเป็นการสารภาพรักที่ฉันมิอาจปกปิดความรู้สึก ฉันบอกกับเธอว่า.."."เธอน่ารักมาก.. จิ๋มฟิต.. และฉันรักเธอ.. ฉันอยากแตกใส่เธอ.."."ราชินีก็ได้แต่เขินอาย เธอคงไม่เคยโดนผู้ชายพูดแบบนี้ใส่ละมั้ง ก็เลยตอบฉันกลับมาผ่านการ "ขมิบหี!" ""พวกแกเอ๊ย! เชื่อไหมว่าปลายเท้าฉันเนี่ยะเหยียดสุดงุ้มปลายตีนเกร็งสะบั้น! หีแม่งรัดรีดเอาน้ำควยออกจากตัวจนหมดเรี่ยวหมดแรง กระแสธารขาวขุ่นฉีดใส่กลีบร่องชโลมความแดงสด ให้ซอฟท์ลงเป็นนมเย็นอมชมพู""ฮู่ววว.. ผ่านไปค่อนนาทีตัวเธอก็คงยังสั่นไหว มันแอ่นโค้งเป็นสะพานสะบัดงัดกระฟัดกระเฟียด! ขนลุกเกรียวไปหมด!"."อ๊าาาาาา..! ซีดดดดด..!""เยสสสสส.. สุดยอดไปเลย..ย..ย!"."เราต่างร้องครางออกมาด้วยความสุข พลางปล่อยตัวลงนอนตะแคงคู่เคียงข้างกัน ฉันดึงเธอเข้ามากอดเกลือกกลิ้งไปกับคราบเหงื่อไคลอันเกิดจากความเป็นห่วงเป็นใยและอยากเย็ดซ้ำ"."แฮ่ก ๆ , แฮ่ก ๆ , แฮ่ก ๆ , เหนื่อยไหมครับ?"ฉันถามเส

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   บทที่ 128 : แคร่ไม้ไผ่ (18+)

    "ฉันถามหล่อนว่าจะร้องไห้ทำไม ในเมื่อหล่อนเป็นคนอมให้ฉันเอง เธอเงียบอยู่พักนึงฉันก็เลยซุกหน้าลงไปดูดปาก ให้ตายเถอะ! มันช่างได้รสสัมผัสอันอ่อนนุ่มซะเหลือเกิน ทั้งที่ตอนแรกฉันต้องการจะให้รุ่มร้อนมากกว่านี้แท้ ๆ รูปร่างของเด็กสาววัยขบเผาะ นมที่ตั้งเต้าบีบกระชับ กับสะโพกองเอวที่ใต้ร่มผ้า ทั้งหมดทั้งมวลล้วนแต่ทำให้ฉันคลั่ง จิตใจฉันเหมือนถูกสิงสู่ด้วยปีศาจองคชาติพิฆาตความซิง! มันทำให้ฉันอิ่มเอม! หัวควยของฉันปริ่มเปรมจะแตกอยู่รำไร แต่พวกนายรู้อะไรไหมว่ากลับเป็นตัวขององค์ราชินีเองต่างหาก ที่ทำให้ฉันยั้งใจไว้ได้อยู่"."เธอไม่เป็นอะไรมาก สาเหตุที่เธอเสียน้ำตาก็เพราะกำลังหาวิธีทำให้เซ็กส์หนนี้หวานละมุนละม่อม กลีบปากของเธอแดงระรื่อเมื่อฉันถอนปากออก แก้มเธอยิ่งแดงกว่า สีชมพูหวานกับประกายตาอันบ่องแบ๊วจ้องฉันกลับมา ราวกับลูกแมวตัวน้อยที่รอคอยคนมาป้อนอาหาร"."ได้โปรดทำกับฉันด้วยความ "รัก" ที.."หล่อนกล่าวด้วยเสียงออดอ้อน ยิ้มหวานเหนียมอาย พลางเอื้อมมือขึ้นมาถอดเสื้อและกางเกงของฉันออก."ที่เหลือก็จัดแจงเปลื้องผ้าของตัวเธอเองออกตามลำดับ อาภรณ์ของพวกเรากองลงกับดินอิงกับขาแคร่ พริบตาที่ผ้าถุงแบบชาวบ้าน

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status