AKO nalang ang naiwan dito sa kubo, nauna na kasi sila tatay Ruben sa sapa na sinasabi nila. Kahapon ay sinamahan niya ako doon para ako nalang daw ang magdadala kay Shella roon at makapaghanda sila ng surpresa para sa dalaga.
Mag aala-una na ay wala pa rin ito, hindi pa naman ako nakapananghalian dahil dinala na ang mga pagkain doon sa kubo sa may sapa.
"Where are you now, Shella?" pagkausap ko sa sarili habang lumilingon-lingon sa paligid, tinitingnan baka sakaling makita ang dalagang naglalakad na papunta dito sa kubo.
Pero bigo ako, lumipas na naman ang ilang segundo at minuto ay wala ni anino akong nakita. Akmang ihihiga ko na sana ang ulo ko sa may lamesa nang bigla akong makarinig ng mga yapak at ilang segundo lang ay sinundan ito ng boses. Kanino pa bang boses eh di boses ni Shella!
Sa wakas!
"Shella..." halos patakbo ko nang pinuntahan ang pinto p
SHELLA POVSA SOBRANG sama ng loob ko ay iniwan ko nalang bigla si Jolo sa kubo. Ayokong makita siya ngayon, bahala siya sa buhay niya. Anong naiisip niya at nangielam siya ng gamit ko, tinapon at pinutol niya pa! Kung 'di din naman isa't kalahating siraulo.Alam ko kung saan ang tinutukoy na kubo at sapa na sinasabi niya kanina. Pero imbes na dumiretso doon ay lumiko ako at napagpasyahan na bumisita muna at tumingin sa puntod ng mga mahal ko sa buhay.Madali lang naman makikita at makakarating kung saan sila nakalibing, magkakatabi lang silang tatlo at nasa bungad lang naman ang puntod nila."Pa, ma at Sean, pasensya na ha. Wala akong dala ngayon, hindi ko din naisama sila nanay Leoning dito. Hayaan niyo sa susunod na pupunta ako dito, tagdadalawang bulaklak ang dadalhin ko sa inyo,"Bago ako naupo ay inalis ko muna ang mga kalat at mahahabang damo na hum
HAPON na ng maisipan kong umahon at tumigil sa pagbababad sa sapa. Masayang-masaya akong makitang nag-eenjoy si Angelo kasama ni Jolo na naghaharutan sa tubig."Oh aba'y bakit umahon kana apo? Ayaw mo na ba maligo?" agad akong napalingon nang marinig ang boses ni nanay Leoning. Tipid akong napangiti at mabilis na naglakad patungo rito."Ayoko na po, medyo nilalamig na din po kasi ako 'nay. At saka nagugutom po ako ulit. Kakain na po muna ako," sagot ko at agad nang nagpunta sa mesa 'di kalayuan. Binuksan ko ang nakatakip na pansit at kumuha ng kaunti doon at nilagay sa plato ko.Kumakain na ako nang maramdaman kong may umupo sa tabi ko. Nilingon ko ito at mukha ni nanay Leoning ang nakita ko. Agad ko siyang nginitian at inalok ng pagkain ngunit tinanggihan niya lamang ito."Shella?"Kahit may laman ang bibig ay nilingon ko si nanay Leoning at tinanong. "Bakit po 'nay Leoning?""Mukhang masaya naman si Jolo
"OKAY na ba lahat?" tanong ni Jolo na tinanguan ko agad. Mukhang maayos naman na dito sa kubo. Naigilid na namin ang mga pinaggamitan nila nanay Leoning sa pagluluto at paghahanda ng mga kinainan namin kanina."Oo mukhang ayos naman na. Halika na bago pa dumilim," yaya ko sa kanya at nauna nang lumabas ng kubo."Shella?""Hmm?" saad ko ngunit ang atensyon ay nasa aking damit. Ngayon ko lang kasi napansin na manipis pala ito. Para tuloy akong nilalamig."Don't you think masyadong makulimlim? Parang uulan?" sa tinuran ng binata ay agad akong napatingala para tingnan ang langit.Oo nga, medyo madilim ang kalangitan ngayon. Pero baka dahil lang iyon sa mag aala-sais na din kasi."Wala 'yan. Pahapon na din kasi kaya siguro dumidilim na. Tara na, bago pa tayo abutin ng gabi sa paglalakad pauwi," yaya ko na mabilis namang sinunod ng binata.Wala pa kami sa kalahati ng paglalakad nang bigla namang bumuhos a
GAYA nga ng sinabi ko kanina, mabilis akong nagpunta sa kusina at nagpainit ng kaunting tubig para gamiting pampunas sa binata.Agad akong bumalik sa kwarto habang may dala-dalang plangganita na may maligamgam na tubig at bimpo.Inilapag ko muna ito sa isang tabi at iniharap ang nakatagilid na binata."Jolo gising ka ba?" tanong ko ngunit mumunting mga hilik lamang ang naririnig ko.Nagsimula na akong punasan siya mula sa kanyang mukha. Mainit ang binata kaya pagtapos kong punasan ang kanyang mukha ay iniwanan ko ng isang bimpo din ang kanyang noo. Ngayon naman ay ang leeg na niya ang pinupunasan ko.Sa tuwing hihilik ang binata ay hindi ko mapigilan ang sariling mapatitig sa nakabukas na bibig nito. Kapansin-pansin kasi ang mapuputi nitong mga ngipin, isama pa ang mapula-pula niyang labi na para bang ang lambot-lambot hawakan.Ay ano ba 'yan Shella! Tigilan mo nga iyang pag-iisip ng ganyan! Masama 'yan at
"JOLO..." imbis na reklamo ang lumabas sa bibig ko ay bakit parang nagiging isang ungol ito? Hinahalikan pa rin ako ng binata sa labi at gustuhin ko mang umiwas sa kakaibang sensasyon na binibigay niya ay hindi ko maitatanggi ang ibang init at sarap na dulot nito. "Hmm?" mahinang usal ng binata at hindi pa rin pinapakawalan ang mga labi ko. Lalo lang akong nag-iinit sa tuwing mararamdaman ko ang init ng hininga niya sa labi ko. "Jolo kasi, ahhh..." hindi ko na napigilan. Ungol na talaga 'yon. Paano ba naman kasi bigla niyang tinanggal sa pagkakahook ng bra ko tapos mabilis na kinulong ang d****b ko sa mainit niyang palad. Pakiramdam ko tuloy tamang-tama ang hulma at laki ng d****b ko para sa kamay ng binata. "You want this huh?" dagdag pa na pang-aakit ng binata. Isinandal niya sa noo ko ang kanyang noo at mariin akong tinitigan sa mukha.
HINDI pa man sumisikat ang araw ay nagsisimula na agad kaming maglakad ni Jolo pauwi sa bahay. Medyo maputik lang ang daan at medyo madulas kaya dahan-dahan ako maglakad. Idagdag pa ang sakit ng ibabang parte ng katawan ko dulot ng nangyari kagabi.Hindi ko alam kung anong oras kami natapos at kung anong oras din natapos ang buhos ng ulan. Basta ang alam ko masarap ang naging tulog ko kagabi lalo na't katabi ko ang binata."Are you okay Shella?" agad akong napalingon sa binata at mababakas ang matinding pag-aalala dito.Tumango muna ako bago sumagot. "Oo, nagdadahan-dahan lang ako kasi maputik baka madulas ako at saka medyo masakit din kasi 'yong ano ko-""Do you want me to carry you?" agap niyang tanong. Mabilis naman akong napailing at nahihiyang ngumiti."Hindi na 'no. Okay lang baliw," tanggi ko."I'm just worried, we just did that thing kagabi tapos hinahayaan na kitang maglakad ng ganito kalayo ngayon,"
SHELLA POV"SHELLA..." agad akong napalingon nang marinig ang boses ni Jolo. Nginitian ko ito ng tipid at inalok ng hawak kong isang tasang kape. Ngunit mabilis niya lang itong tinanggihan."Oh? Ba't nandito ka agad? Tapos na ba kayong mag-usap ni Lawrence?" tanong ko at sandali munang naupo sa malapit na upuan.Kailangan kong maupo dahil kung nakatayo akong makikipag-usap sa binata ay baka matumba ako kung sakaling sabihin nito na pinagsisisihan na niya ang nangyari sa amin kagabi at babalik na siya kay Angel. Maigi nang maging handa 'no."Yeah and I want us to talk now," seryoso nitong saad at tumabi sa akin. Tumaas ang isang kilay nito nang mapansing napaatras ako ng kaunti.Distance Jolo. Kailangan natin ng distansya at baka maitali kita dyan sa kinauupuan mo para lang pigilan ang pag-alis mo."Why are you avoiding me?""Hindi 'no! Ang OA mo mag-isip," kunyari ay pagdadahilan ko at pilit na pinasigla ang boses ko
"TAKE care Shella," sunod-sunod na tango ang ginawa ko habang nagpapaalam si Jolo sa akin. Saglit rin siyang humalik sa pisngi ko.Pinipilit kong ipakitang okay lang at kaya ko ang gagawin niyang pag-alis pero sa tuwing nakikita ko siyang nakikipag-usap kay Lawrence ay parang unti-unti na rin siyang nawawala sa paningin ko.Nakikita ko pa man siya ngayon ay labis na ang kalungkutan na nararamdaman ko."You'll be okay Shella. We'll be okay," isa pang beses niya pang turan at pinilit ko nalang na tumango at tumingala para mapigilan ang mga luhang nagbabadyang pumatak."Hey Shella, please don't cry. Nasasaktan akong nakikita kang ganyan. Just say if you want me to stay and then I'll stay-""Hindi 'no! Ano ka ba. Okay lang ako, huwag mo akong masyadong isipin," saad ko at pinilit ang sariling tumawa kahit wala namang nakakatawa. Mas nakakadurog pa nga ng puso ang nangyayari ngayon eh."Shella..." usal ni Jolo at bak