Kabanata 36

Nagising si Alea dahil sa malamig na tubig na ibinuhos sa kaniyang mukha. Nakaramdam siya ng hapdi sa kaniyang labi. Naramdaman niya rin na parang namamaga ang kaniyang mukha. Dahan-dahan niyang minulat ang kaniyang mga mata. Nag-angat siya ng tingin at nasilayan niya ang pagsikat ng araw

Halos hindi siya makagalaw dahil sa labis na pananakit ng kaniyang buong katawan. Inikot niya ang kaniyang paningin at nakita niyang napakaraming nanonood sa kaniya. Pinagtatawanan siya ng karamihan ngunit may iba rin naman na naaawa sa kaniya lalong-lalo na ang mga taong naroon na nakakakilala sa kaniya. 

Dala-dala ni Avaleighra ang setro ng ama nitong hari. Papalapit ito sa kinaroroonan ni Alea. Sa kanang kamay nito ay bitbit nito ang isang espada. 

"Ngayon! Inyong saksihan ang kaparusahang aking ipapataw sa babaeng ito! Ang kaparusahang kamatayan!" Sigaw ni Avaleighra.

Tumayo ang reyna sa pagkakaupo sa gintong upuan at lumapit sa anak. "Ako'y labis na nalulu