Chapter 27

Kahit late na siyang nakatulog kagabi, maaga pa rin siyang nagising kinaumagahan. Nakasanayan na kasi ng kanyang mga mata kaya awtomatiko ang mga itong nagmumulat pag pitada ng ikaanim ng umaga. He prefer being the first to come to work than be last one to enter the building before his employees kaya siguro terror ang tingin ng iba sa mga ito sa kanya. Hindi naman kasi kaila sa kanya ang usap-usapan ng iba niyang mga empleyado mula sa iba't ibang department pero wala naman kasi siyang balak sitahin ang mga ito at ituwid ang impression nilang ganoon sa kanya. Mas mabuti pa nga 'yun para maging alisto ito sa kanya-kanyang mga trabaho. 

Habang lulan siya ng elevator at papaakyat ito sa palapag ng kanyang opisina ay yumuko s'ya para dukutin sa bag ang inilagay na cellphone roon. Balak n'ya kasing hanapin ang numero ni Pierce para tawagin ito. Parang nakini-kinita niya kasi na nakadapa pa rin ito ngayon sa kama nito habang sapo ang noo dahil sa hangover. 7:30 na ng umaga. Sa