Share
KPL 4.2
(Continuation of chapter 4)
Maagang pumasok ngayong araw si Trixie. Naglalakad siya pabalik sa kanyang lamesa. Kakagaling niya lang kasi sa printing room upang mag-print ng mga papeles na kailangan niyang papirmahan kay Derrick.
Nagtaka siya nang mapansing wala si Maggie sa pwesto nito. Ngunit naisip niyang baka inutusan ni Sir Lucas. Umupo na siya sa swivel chair. Kukuha na sana siya ng stapler mula sa drawer nang mapansin niya ang isang maliit na pink na kahon doon.
"Ano 'to?" takhang tanong niya sa sarili at kinuha ang kahon.
Nagpalinga-linga siya sa paligid ngunit abala ang lahat sa ginagawa. Wala naman siyang inaasahang regalo sa kahit na kanino. Hindi din naman kasi niya kaarawan kaya gano'n na lang ang pagtataka niya.
"Kanino kaya 'to galing?"
Habang iniinspeksiyon ang kahon ay biglang tumunog ang telepono kaya agad n
Kaugnay na kabanata
Kung Pwede Lang KPL 5.1
Third Person's POV"Ano pong kailangan niyo, Sir?" sarkastikong tanong ni Trixie kay Derrick na abala sa pagpirma ng mga papeles sa lamesa."May meeting ba 'ko around four to five PM?" tanong niya nang hindi man lang inaalis ang tingin sa ginagawa.Napairap si Trixie at kaagad na tiningnan ang schedule mula sa notebook. Base doon ay may two hours meeting ito sa isang manager ng kumpanya na kung tawagin ay CarMona Company."May meeting ka sa CarMona. Two hours, gusto mo bang ipa-cancel?" Sinarado niya ang notebook at muling tiningnan si Derrick."No, natanong ko lang. Please give this files to Maggie, Dad needs this files para sa mga new designs." Inabot sa kanya ni Derrick ang makapal na folder at kaagad naman niya itong tinanggap.Masyadong madaming ginagawa ang binata kaya naman wala na itong oras para bwisiting muli ang sekr
Kung Pwede Lang KPL 5.2
(Continuation of chapter 5)Naestatwa sa kinatatayuan niya si Derrick nang makarinig ng parang may gumugulong sa sahig. Halos mapatalon na siya sa gulat nang tumama sa sapatos niya ang isang maliit na bolang kulay pula na hindi niya alam kung saan nanggaling.Napalunok pa siya at dahan-dahan itong pinulot. Nakarinig siya ng kakaibang tawa sa kung saan at naging dahilan iyon ng pagtakbo niya palapit sa table niya. Kinuha niya mula sa drawer ang isang flashlight at binuksan ito.Sa likod ng sofa ay napatutop sa bibig niya si Trixie. Hindi niya kasi mapigilang matawa sa nakikitang reaksyon ng lalaki. Paano pa kaya kapag nagpakita na siya dito?"J-joel? Kung ikaw man 'yan, bro it's not funny!" Marahan siyang naglakad papunta sa isang direksyon habang nakatutok doon ang ilaw ng flashlight na hawak niya.Pinagpapawisan na siya ng malamig dahil sa nerbiyos. Napatigil si
Kung Pwede Lang KPL 6.1
Third Person's POV"Come in," wika ni Lucas.Pumasok naman mula sa pinto ng kanyang opisina ang anak na si Derrick. Nakasuot ito ng pang-opisinang damit at maayos din ang buhok niya."Pinatawag niyo daw ako? May problema po ba?" Naglakad papalapit sa ama ang binata habang nakapamulsa."Nothing, gusto lang kitang makausap tungkol kay Trixie."Kumunot ang noo ni Derrick at maya-maya'y ngumisi ito at umupo sa upuang nasa harapan ng lamesa ng daddy niya."What about her?" tanong niya at sumandal."Napahanga niya 'ko. Siya pa lang ang kauna-unahang sekretarya mong umabot ng pangalawang araw sa trabaho." Ngumiti si Lucas at tumango-tango pa."Tss, 'yon lang po ba ang dahilan kaya niyo 'ko pinatawag? Na sa wakas ay may sekretarya na 'kong magtatagal sa 'kin? Para niyo namang pinamukha sa 'king napaka terror kong boss."
Kung Pwede Lang KPL 6.2
(Continuation of chapter 6)"Bwisit talagang lalaking 'yon! Laitin ba naman 'tong suot ko? Siya nga 'tong laking-laki na takot pa din sa payaso!" inis niyang sabi habang nakatingin sa repleksyon sa salamin sa banyo."Nakakainis ka, Derrick! Tamaan ka sana ng kidlat!" Habol niya ang kanyang hininga pagkatapos 'yong sabihin.Napunta ang tingin niya sa isang cubicle nang dahan-dahan iyong bumukas at iniluwa no'n ang isang babaeng empleyadong nanlalaki ang mga matang nakatingin sa kanya.Umayos siya ng tayo at kunwari'y hindi napansin ang babae."I-ikaw, Derrick. N-napaka bait mo talagang boss, biyayaan ka sana ng Panginoon ng maraming-maraming biyaya!" Pilit siyang ngumiti habang kinakausap ang sarili sa salamin.Nagmamadali namang lumabas ng banyo 'yong babae at tinanaw pa niya ito kung talagang nakalabas na. Pinagdasal na lang ni Trixie na sana hindi siya i
Kung Pwede Lang KPL 7.1
Third Person's POV"Kamusta na si Sir? Balita ko, na-ospital daw siya kahapon. Ano ba talagang nangyari sa kanya?" tanong ni Maggie habang pinapanood si Trixie na mag-ayos ng gamit.Humarap sa kanya ang babae at saka ngumiti."'Wag mo na ngang isipin ang lalaking 'yon, kasalanan din naman niya kung bakit siya na-ospital. Patay gutom kasi.""Ha?"Tumawa lamang si Trixie at saka tinapik ang balikat ni Maggie bago na siya umalis at bumaba ng ground floor habang dala-dala ang notebook niya. Dumaan din muna siya sa malapit na café at bumili ng kape para kay Derrick.Panay ang tingin niya sa wrist watch habang nakasandal sa isang kotse. Kanina pa kasi siya sa parking lot para hintayin ang boss niya, kahit na labag sa kalooban niyang gawin iyon.Akmang aalis na siya nang maya-maya'y may dumating na dark blue na kots
Kung Pwede Lang KPL 7.2
(Continuation of chapter 7)Ang magaganda nitong mata, pilik-mata, matangos na ilong, makinis na kutis, at ang mapupula nitong labing nakaawang pa. Napalunok siya nang doon na napadpad ang paningin niya. Para bang tinutukso siya nitong halikan iyon."Ehem." Nang matauhan ay siya na mismo ang umiwas ng tingin. Mabilis na humiwalay sa kanya ang babae at inayos ang suot nito."Bwisit ka talaga! Ano bang trip mo? Nananahimik ako tapos gagawa ka ng mga kalokohan!" litanya sa kanya ni Trixie at umupo sa isang upuan na nasa tabi ng lamesa."Tss. Bumawi lang ako sa ginawa mo sa akin noong isang gabi. Now you know kung anong naramdaman ko noon."Inayos ni Derrick ang neck tie at saka sumandal sa swivel chair habang nakatingin sa sekretarya.Pinaningkitan siya ng mata ng babae at akmang babatuhin ng notebook nang mabilis siyang nagtaas ng kamay.
Kung Pwede Lang KPL 8.1
Third Person's POVKanina pa pinagmamasdan ni Joel ang kaibigan na kanina pa din nakatulala sa kawalan habang nakakunot ang noo. Ni hindi niya ito makausap o hindi man lang kumukurap."Rick, lalim ng iniisip, ah. Babae ba 'yan?" tanong niya at saka tumawa.Nakuha niya ang atensyon ng kaibigan. Napahilamos na lamang ito sa mukha at saka iiling-iling na sumandal sa inuupuan."Kilala mo ba si Wilford?" tanong ni Derrick.Sandaling nag-isip ang kaibigan niya."Wilford? You mean the grandson of your dad's friend?""Yup.""Okay… so what about him? May nangyari ba?"Muli na namang bumalik sa pagkatulala ang lalaki. Naaalala kasi nito ang hitsura ni Wilford at sa tuwing mangyayari iyon ay parang gusto niyang basagin ang mukha nito.Naputol ang usapan nila nang biglang bumuka
Kung Pwede Lang KPL 8.2
(Continuation of chapter 8)Diretso ang tingin ni Trixie at Derrick sa isa't-isa. Nakatayo sila sa magkabilang court at sa pagitan naman nila ay ang net. Pareho silang may hawak na raketa at nakasuot ng sports wear."Hindi pa 'ko natatalo sa buong buhay ko, Sandoval," wika ni Derrick.Tumaas ang isang sulok ng labi ni Trixie."Siguro ito ang unang beses."Kumapit si Derrick sa net at matalim na tiningnan ang babae. Hindi siya makakapayag na matatalo siya ng isang babae at dahil lamang sa isang walang kwentang laro."Ehem. Magtititigan na lang po ba kayo d'yan?"Sabay silang napatingin kay Marga na nasa dulo ng net. Sa tabi niya ay isang maliit na blackboard. Siya ang magsisilbing scorer sa laro.Hindi na nila iyon pinansin at naglakad na papunta sa kanilang mga pwesto. Kinuha ni Marga ang shuttlecock at
Pinakabagong kabanata
