Chapter Seven

             My Unexpected Feelings

Dahlia's Pov

"Lexux please I'm tired already" Pagod kong bulong ng ipasok niya ang daliri sa hiwa ko.

Nakatatlong round na kami at pagod na akong nakahiga sa dibdib nito. Feeling ko nanlalanta na ako.

"Just sleep there and let me do what I want to do with you"

Kailan ko ba maririnig ang masuyong boses nito? Damn! Binigay ko na sa kaniya katawan ko pero malamig na pakikitungo pa rin ang nakukuha ko sa kaniya. Heartless!

"Please?"

Baka makuha ko siya sa pakiusap ko. Gusto kong kunin ang loob niya hindi dahil sa misyon ko kundi dahil sa gusto ko talaga. I like him.

It sounds crazy but damn I like him.

Even he's a syndicate.

A heartless man.

Ruthless jerk.

But still I like him.

"Tsk! Pasalamat ka at pagod na din ako" Walang emosiyon na sabi nito.

Marahas niya akong pinatalikod sa gawi niya at niyakap ang bewang ko habang ang isang kamay ay mahigpit na pinipiga ang dibdib ko.

"Baka magka breast cancer ako Lexux!" Mahinang saway ko sa kaniya.

Mas lalo niyang piniga ang dibdib ko. Tangna! Kung saan na pinagsasabihan mo ang lalaking ito mas lalong ginagawa ang labag sa loob mo.

"Sleep" Utos nito.

"Then get off me" Sagot ko.

Kinagat niya ang braso ko kaya napahiyaw ako.

"Sino nag sabing puwede kang sumagot?"

Ampupu!

"Masakit" Reklamo ko.

"Mas sasakit pa yan kapag di ka tumahimik diyan" Banta niya.

Napairap ako. Hinarap ko siya.

Bahala na!

Sampalin niya na ako pero gusto kong gawin ito eh.

Niyakap ko siya ng sobrang higpit at sinubsob ang mukha ko sa dibdib niya. Arrgghhhh!

Matipuno! Huta!

Napakakisig pakshit!

"What the fuck"

"Hush! Matutulog na ako"

Hinawakan niya ang buhok ko at nilayo ako sa kaniya ngunit mas lalo kong hinigpitan ang pagkakayakap sa kaniya.

"Bitaw"

May pagbabanta sa boses niya.

"I can't sleep. Just let me do this" Mahinang saad ko.

"I don't care! Get off weak!"

Hindi ko siya pinakinggan at pumikit.

"Dahlia"

Tsk! Tinawag niya na ako sa pangalan ko kaya masama ito.

Kinagat ko muna ang nipple niya bago ako kumalas sa pagkakayakap sa kaniya. Psh! Nakaganti rin!

"Ouch! Lintek!"

Tumalikod ako at agad na niyakap ang unan para takpan ang dibdib ko. Mahirap na baka gumanti siya.

"Fuck you"

Minura niya ako habang pilit na inaalis ang unan na niyayakap ko. Mas hinigpitan ko ang pagyakap sa unan para di niya makuha ito.

"Hahahaha! Tangna nakikiliti ako huta!"

Bwesiiiiiiiiit siya!

Malakas ang kiliti ko sa batok. Hinagod kasi niya ang papatubong balbas niya aa batok ko kaya napahiyaw ako. Nagtagumpay ito at hinagis ang unan sa kung saan.

"Lexux.. matutulog na ako, swear"

Nag smirk lang siya.

"Tuturuan muna kita kung paano kumagat ng malakas"

Bumilis ang tibok ng puso ko sa nag babaga niyang mata.

Pakshit!

Nataranta ako kaya mabilis akong tumayo. Masakit talaga ito kumagat at ayoko maramdaman ulit iyon. Hinatak niya ako pahiga kaya natulak ko siya sa sobrang kaba. Nagulat ito ngunit agad ding nakabawi. Hinwakan niya ang braso ko at pumiglas ako. Di sinadyang nasipa ko ang alaga niya sa kakapiglas ko.

"Aray!"

Napasubsob ako sa sahig sa lakas ng tulak niya sa akin.

"Dammit!"

Napamura siya habang hawak ang manhood niya. Kahit di ko makita ang mukha niya alam kong nasasaktan ito.

Tangna Dahlia kasi!!!

Mabilis akong tumayo at dinaluhan siya.

"Lumayo ka sa akin! Baka mapatay kita!"

Napapitlag ako sa galit niyang pag sigaw. Ngunit lumapit pa rin ako sa kaniya.

"Sorry. I don't mean it"

Nataranta ako kung ano bang dapat na gagawin ko kaya masuyo kong hinaplos ang alaga niya. Natigilan ito pero di ko na pinansin iyon.

Damn! Napalakas ata ang sipa ko!

"Sorry Lexux!"

Di ko alam kung paanong hagod ang gagawin ko para mawala ang sakit.

"Di ko naman alam na matatamaan ito eh. Napalakas ata. Masakit pa b-

Natigilan ako ng maramdaman ang titig niya. Nilingon ko siya at napakalamig at galit ang mga mata nito na nakatingin sa akin. Ngayon lang rumihestro sa utak ko ang ginagawa ko lalo na ang hawak ko. Tumigil ako.

Pakshit!

Binitawan ko kaagad iyon at umiwas ng tingin. Namumula ako ramdam ko yun!! Feeling ko naging kamatis na ang pisngi ko.

"I'm sorry. Di ko sinasadyang masaktan ka"

"Matulog ka na"

Tumalima ako at tumalikod sa kaniya. Pinikit ko agad ang mata ko at kinalma ang nagwawalang puso ko.

Hutaaa!

Lalabas na ata sa ribs ang puso ko!

Pinagpawisan ako ng malapot ng maramdaman ko pa rin ang manhood niya sa kamay ko. Shit!

Erase!

Erase!

Erase!

Maya-maya ay sinakop din ako ng antok.

Kinabukasan.

Pag kalabas ko ng banyo ay siya namang pag bangon ni Lexux. Nilagpasan niya lang ako at tuloy-tuloy sa banyo. Ineexpect ko pa naman na hahablutin niya ang tuwalya sa katawan ko.

Dahlia?! Seriously?

Umayos ka huta!

Hinintay ko siya habang nag babasa ng magazine sa kama. Mabilis lang ito natapos at nagbihis sa harap ko.

"Lexux! Tumalikod ka nga! Andito ako" Inis kong saway sa kaniya.

Ako na ang nag adjust at tumalikod dahil namumula ang pisngi ko!

"Let's go"

Parang wala siyang gana na kausapin ako base sa boses niya. Sumunod lang ako sa kaniya. Nakarating kami sa mahabang lamesa.

"Hi Lexux!" Masiglang bati ni Blyte.

Hindi siya pinansin ni Lexux.

Buti nga sa'yo!

Nanatili lang ako nakatayo kasi di naman ako belong sa family nila. Baka mapahiya pa ako.

"Sabayan mo na kami Dahlia" Nakangiting anyaya ni Ysay.

Ngumiti lang ako pero di tumalima.

"Sit down and eat with us Bonifacio"

Tumalima ako. Alam kong order iyon dahil mula ito sa pinuno, kay Bernard.

"Bakit kailangan na iisang kuwarto sila Daddy?", supladang tanong ni Blyte.

Inirapan pa ako. Dzuh!

"Para mas mabantayan siya ni Lexux"

Natigilan ako sa sinabi ni Bernard. Di ko pa pala nakuha ang tiwala niya.

"You don't trust her?", tanong uli ni Blyte at may ngisi sa labi.

"Hindi ako madaling magtiwala. Alam kong naiintindihan iyon ni Bonifacio", pahayag ni Bernard at sinulyapan ako.

Tumango lang ako.

Walang kibo naman na kumakain si Lexux sa tabi ko.

Kanina pa siya tahimik. Bakit kaya?.

"Kailan mo ilalakad ang pinatrabaho ko Lexux?", tanong ni Bernard maya-maya.

"Nag iisip pa ako ng magandang tyempo", walang gana na sagot ni Lexux.

Ang bilis niya kumain! Kaya binilisan ko rin baka iwan pa ako nito eh.

"May tiwala naman ako sa'yo. Kapag nagka problema tumawag ka lang"

Hindi na sumagot si Lexux kay Bernard dahil sa mabilis na pag subo niya ng pagkain. Di na ako nagulat ng biglang tumayo ito kaya sumunod din ako.

"Mauna na kami Uncle"

Wala talaga siyang emosiyon mag salita kahit mag paalam sa uncle niya.

Sino ka ba talaga Lexux Ruiz Cazera? Ano bang tunay na pagkatao mo? Anong nangyari bakit napakawalang puso mo?

My heartless man.