*********************
FLASHBACK: LONDON
"Hey Yass!" tawag ni Phoebe sa kanya. Nagmamadali cya dahil male-late na cya sa isa nyang subject pero hinarangan cya nito. Kasama nito ang ibang mga barkada nitong tomboy din.
Akmang hahalik ito sa pisngi nya pero umiwas cya. Hindi cya komportable na humahalik ito sa kanya.
Medyo napahiya ito sa mga kaibigan kaya kinantyawan ito. Nakita nyang nag-iba ang ekresyon ng mukha ni Phoebe.
Maganda naman si Phoebe, tisay ito dahil purong amerikana. Matagal na itong nanliligaw sa kanya pero hindi nya pinapansin. Hindi naman kasi cya purong tomboy, napagkakamalan lang cya dahil sa mga pananamit nya pero yun na kasi ang nakasanayan nya kahit dati pa.
"What is it Phoeb? I still have class." wika nyang nagmamadali
"I just want to invite you to our party later, I want you to be there." Hinawakan pa cya nito sa kamay pero hinayaan nya nalang, baka kasi kantyawan na naman ito ng mga kaibigan nitong tomboy.
Napaisip cya... friday naman sa araw na yun at wala cyang gagawin mamaya kaya pagbibigyan nya nalang si Phoebe. Ilang beses na itong nag-aaya sa kanya pero lagi nyang inaayawan, nahiya na cyang mag-decline. Mabait naman ito sa kanya, minsan ay napapasama lang ito dahil sa mga kaibigan nitong sinasamahan.
"Okay... just txt me the address, I'll be there." Sagot nya para tumigil na ito. "I have to go, I still have class." Wika nya saka tinalikdan na ang mga ito.
Sa isang suite sa hotel ang party. Pagkatapos ng klase nya ay dumiretso na cya doon. Halos lahat ng mga tao doon ay mga barkada ni Phoebe. Kilala niya din ang mga ito pero nakilala niya lang dahil na din kay Phoebe.
Halos lahat din doon ay tomboy. Well, tomboyish siya pero hindi siya tomboy. Ang akala ng mga ito ay isa siya sa kanila.
Nagkayayaan ang mga itong mag-inuman, hindi cya umiinum pero dahil sa pakikisama ay pinagbigyan nya ang mga ito. Ang hindi niya alam ay may plano pala si Phoebe sa kanya.
Ang akala niyang masayang party ay isa palang magiging bangungot para sa kanya. Nilasing siya ng mga barkada ni Phoebe at nang mawalan na siya ng malay ay hindi na niya alam ang mga sumunod na nangyari.
**********
Kinabukasan ay nagising na lang siya sa ingay ng telepono niya. Parang may pumipitik na ugat sa ulo niya nang agad siyang bumangon sa kinahihigaan na kama. Palinga-linga siya sa paligid pero mag-isa na lang siya sa hotel room na pinagdausan ng party kagabi.
"Where are the others?" tanong nya sa sarili habang hinihimas ang ulo nya.
Agad niyang hinanap ang telepono niyang kanina pa nag-iingay. Si Belle ang tumawag, ang kaibigan niyang half-Filipino na ka room-mate nya.
"Hello, Yassy! Have you seen the picture circulating online?" Bungad nito sa kanya.
Nagtataka siya sa tanong ni Belle, hindi pa bumabalik ang ulirat niya kaya hindi niya naiintindihan ang sinasabi nito.
"What is it?"
"Pictures of you and Phoebe!... you’re both naked!" Naghuhuramentadong pasigaw na sumbong ni Belle sa kanya.
Hindi pa rin niya maintindihan. Bakit sila nagkaroon ng litrato ni Phoebe na n*******d na dalawa? Tanong niya sa isip.
Agad siyang napatingin sa kanyang sarili... wala nga syang saplot at nakatakip ang hubad niyang katawan sa makapal na kumot doon sa kama. "Bakit ako n*******d?!" aniya
"Yassy, are you still there?" pukaw ni Belle sa kanya.
"Y-yes, I’m still here... I don’t understand..." wika niya.
"Tingnan mo ang messenger mo, sinend ko sa’yo ang kumakalat na pictures niyo!" wika ni Belle sa kabilang linya.
Dali-dali niyang binuksan ang messenger at tiningnan ang mga litrato na sinend ni Belle. Biglang nanghina ang katawan niya nang makita ang mga litrato... nakahiga siya sa kama kasama si Phoebe na hinahalikan siya at kapwa sila n*******d!
Wala siyang maalalang ganung nangyari kagabi dahil nga lasing siya sa mga oras na iyon!
Biglang nanindig ang balahibo niya nang makita ang mga litrato. Pinakiramdaman niya ang sarili... wala naman siyang nararamdaman sa katawan bukod sa masakit ang ulo niya dahil sa pagkalasing.
Pinagtripan ba siya ng mga kaibigan ni Phoebe kagabi at kinuhanan sila ng litrato na n*******d? Imposibleng hindi alam ni Phoebe ang mga nangyari dahil kaibigan niya ang mga iyon! Saka ito ang nag-imbita sa kanya doon!
"That bitch!" sigaw niya.
"Hey, Yass... Okay ka lang diyan? Nasaan ka ba?"
"Thanks for the info, Belle. Andito pa din ako sa hotel na pinagdausan ng party ni Phoebe kagabi. Nag-iisa nalang ako dito at hindi ko alam kung nasaan na sila. Parang pinagplanuhan talaga nila ang gagawin sa akin!" Mangiyak-ngiyak na sabi nya.
"Those bitches! Matagal ko nang sinasabi sa’yo na iwasan mo ang mga tomboy na ‘yun. She’s no good for you. May hidden agenda siya sa’yo dahil gusto ka niya!" galit na sabi ng kaibigan. Ngayon palang cya naniwala kay Belle kung kelan may nangyari na sa kanya.
"I have to hang up... Tatawagan ko lang ang bitch na Phoebe na ‘yun."
"You better be! Sinisira niya ang pagkatao mo, girl!"
Napaisip tuloy siya. Kung nakinig lang siya kay Belle ay hindi sana nangyari ang lahat ng ito. Masyado siyang naging mabait na ayaw niyang makasakit ng damdamin ng ibang tao pero siya pa ang sinira ni Phoebe.
"Ibigay mo sa akin ang address ng hotel na ‘yan at susunduin kita!" sambit ni Belle. Nagpapasalamat siya sa kaibigan dahil handa itong tumulong sa kanya. Agad niyang sinend ang address ng hotel.
Pagkatapos nilang mag-usap ay tinawagan niya si Phoebe. Naka-ilang ring pa iyon pero hindi nito sinasagot na lalong nagpa-inis sa kanya. Parang sinasadya talaga nito na hindi siya sagutin!
Nang matapos na ang pag-ring ay muli niya itong tinawagan. Hindi niya titigilan ang tomboy na ‘yun hangga’t hindi siya kakausapin nito.
"H-hey, sweetheart..." wika nito na parang may hangover din.
"Don’t you sweetheart me!!! What did you do, Phoebe? I trusted you pero sinira mo ang buhay ko! Ano ‘yung pinapakalat mo sa social media? May nangyari ba sa atin kagabi?"
"S-sorry, Yass. Ginawa ko lang naman ‘yun dahil mahal kita, at dahil na din sa udyok ng mga kaibigan ko..."
"You bitch!... I trusted you Phoebe! Naging mabait ako sa'yo pero sinira mo ang reputasyon ko! May nangyari ba sa atin kagabi?" Muling tanong nya.
"W-wala... walang nangyari sa atin."
Kahit papaano ay nakahinga siya ng maluwag sa sagot ito. Naniniwala naman cya doon dahil wala naman cyang nararamdamang kakaiba sa katawan nya.
"Yass... Sorry. Nagawa ko lang yun dahil mahal kita. Matagal na akong nanliligaw sayo pero binabalewala mo lang ako..."
"Mahal? How many times do I have to tell you na wala akong gusto sa’yo! Pumunta ako ng London para mag-aral, hindi para maglandi! Now look what you’ve done! Sinira mo pa ang reputasyon ko! You just wait, Phoebe... I will sue you!" sigaw niya sa kaibigan saka pinatayan ito ng telepono.
Maaga pa lang ay ginising na siya ni Fern. Halos hindi pa nga siya nakabawi sa jetlag pero kailangan niyang bumangon. First day sa bagong trabaho, first day din sa bagong buhay.Agad siyang naligo at nagsuot ng kanyang ternong beige pants and blazer. Dapat ay pormal ang kanyang suot sa unang araw sa trabaho. Kailangan niyang magpakitang-gilas. Naglagay siya ng manipis na make-up, ayaw naman niyang maging yagit tingnan ng kanyang mga co-teachers at estudyante. She wants to be confident sa harap ng mga ito.“Ready ka na?” tanong ni Fern na naka-formal na attire dinMedyo kabado siyang tumango. “Oo, friend. Pero kinakabahan ako. Baka hindi nila ako magustuhan.”Ngumiti si Fern at tinapik siya sa balikat. “Don’t worry, mababait ang mga co-teachers natin dito. At saka, trust me, masasanay ka rin.”Pagdating nila sa school ay agad siyang namangha. Ang building ay parang luma pero elegante. Pagpasok nila ay sinalubong sila ng principal, isang matandang Italyana na mukhang strikta pero maba
"Alam mo naman na pupunta na ako dito, di ba? Saka kung kelan naman kasi na aalis ako ay saka siya ang magpo-propose! 31 na ako, Fern! Kung nag-propose sana siya noong mga 25 o 28 ako, di sana wala ako dito ngayon! Kung saan-saan pa kasi siya naghahanap ng girlfriend eh nasa tabi lang naman niya ako!" May halong inis at lungkot ang boses nya. “Yun ba ang dahilan mo? Nagtatampo ka dahil ngayon ka lang niya napansin?” Tiningnan niya ito ng masama at sinamangutan. “Exactly! Alam niyang may gusto ako sa kanya, matagal na, pero binabalewala niya lang ako. Ngayon siya na ang naghahabol sa akin at ako naman ang bumabalewala sa kanya!" “Ngayon, ang tanong... masaya ka ba? Masaya ka ba dahil nasaktan mo si Liam? Eh sa tingin ko nasasaktan ka din eh.” “Shut up, Fern!” “Hahaha.. haay naku. Tagu-taguan kayo ng feelings.” “S-sinabi ko sa kanya na hintayin niya ako pero hindi siya pumayag. It’s now or never daw.” “Well, kung baka hindi kayo para sa isa’t isa. Baka dito ka makahanap ng "The
ALMIRA'S POV: Kakadating lang niya sa Leonardo da Vinci International Airport. Pagod na pagod siya. Almost twenty hours din ang flight niya from Manila to Rome, Italy. Nag stop-over pa kasi ang eroplano sa Dubai bago makarating sa Rome, Italy. Now that she is here ay wala na talagang atrasan pa. Palibot-libot ang mata niya sa paligid. Hindi niya masyadong naiintindihan ang mga tao dahil Italian ang gamit nitong wika. Pero may iba din namang nag-e-English. Habang hinihintay ang kanyang bagahe ay tahimik lang siya doon sa tabi. Susunduin siya ng kanyang kaibigan na si Fern pero hindi niya alam kung andoon na ito sa labas. Ito ang co-teacher niya na pamangkin ng kanilang principal at nag-aya sa kanyang pumunta doon. Si Fern din ang nag-asikaso ng mga papeles niya para mapabilis ang kanyang pag-alis. Habang nakatayo lang siya doon ay namamangha siya sa mga Italyanong mga gwapo at magaganda. Unang punta niya sa ibang bansa kaya medyo aanga-anga pa siya. Maging sa eroplano nga ay fir
LIAM'S POV:“Uhmmm… Almira…”Mahimbing pa rin ang tulog niya, pero unti-unti nang sumasakit ang kanyang ulo sa sobrang kalasingan. Mabigat ang mga talukap ng mata niya, parang binibiyak ang kanyang sentido.Pagdilat niya ay napabalikwas siya, putlang-putla sa nakita. Wala siyang suot na t-shirt, bukas ang pantalon niya at wala siya sa kanyang bahay!Nilibot niya ang tingin sa paligid. Nasa sala siya ni Celeste! Agad siyang napa-upo at inayos ang suot."What the hell happened?"Kinapa niya ang sarili, mabilis ang tibok ng puso. Wala siyang maalala, maliban sa nagpapakalasing siya sa bar at dumating si Celeste.“Celeste?!” malakas niyang tawag, nanginginig ang boses. Pero walang sumagot.Maya-maya ay nakita niya ang babae na pababa sa hagdan na nakasuot ng silk na robe at mukhang nang-aakit.“Damn it…” bulong niya, halos mapamura sa galit. May pakiramdam siyang masamang balita ang sasabihin nito sa kanya.“Ano ‘tong kalokohan mo, Celeste?”“Kalokohan? Babe, you were here… with me. All n
CELESTE POV:"Now you’re mine, Liam..." Nakangising sabi niya habang nakatingin sa dating boyfriend na walang malay sa kanyang couch. Matagal na niyang alam na may gusto ito sa bestfriend na maestrang Almira na yun. Ano ba ang nakita ni Liam eh wala namang special sa babaeng yun... She is so ordinary!"Pero ngayon, wala nang hahadlang sa atin."Dali-dali niyang hinubad ang pantalon ni Liam at nilabas ang alaga nito.“Hmmm... I miss you, babe...” sambit niya habang hinihimas ang alaga nito.“Ahhh... Almira... Almiraaa...”Naningkit ang kanyang kilay ng si Almira ang sinasambit ni Liam habang pinapaligaya niya ito. "Ang sarap sampalin!" asik niya sa sarili.Pero hindi... kailangan niyang maging pasensyosa kung gusto nyang balikan siya ni Liam.“Shit!” usal niya. Napagod na ang kamay niya sa kaka-jak*l kay Liam pero hindi pa din ito tumatayo. Paano niya ngayon magagawa ang kanyang plano?Kailangan may mangyari sa kanila sa gabing iyon kung hindi ay wala na siyang tsansa.Muli niyang nila
LIAM'S POV:Kasalukuyan siyang nasa bar, nagpapakalasing. Kanina pa siya doon at halos di na siya makatayo. Kanina pa din umalis si Almira. Napakasakit dahil hindi talaga niya napigilan ang pag-alis nito. Kahit pa nag-propose na siya ay hindi man lang nito nabigyan ng importansya. Pakiramdam niya ay naibigay naman niya ang lahat ng posibleng magpapatigil kay Almira na huwag umalis, pero hindi talaga tinanggap ng dalaga. So I guess hindi talaga siya importante.Tumungga siya at inubos ang whisky na nasa baso niya, napangiwi siya sa pait. Siguradong bagsak siya mamaya dahil hindi na kaya ng katawan niya.“Waiter, bigyan mo pa ako dito!” halos hindi na niya masambit ang kanyang sinasabi.“Ah kasi, Consi, sobrang lasing mo na. Baka di mo na kayang umuwi...”“Wala kang pakialam! Basta bigyan mo pa ako dito ng whisky!”“Y-yes po, Consi...” Napakamot na lang ng ulo ang waiter.Kulang pa, nararamdaman pa rin niya ang sakit sa puso niya, kaya kailangan pa niyang uminom. Titigil lang siya kung