FATE'S POV
Nakakulong lang ako ngayon sa kwarto na tinutulugan ko dahil wala akong pupuntahan o gagawin. Sayang lang at hindi natuloy sa pagpunta rito si Vien kahapon dahil kinailangan n'yang mag over time sa trabaho. Bumangon ako mula sa pagkakahiga at kinuha ang laptop na nasa bag. Ilang araw na rin akong hindi nakakapagsulat.Binuksan ko 'yon at dumiretso sa G Drive—dito ko kasi tinatambak lahat ng mga isinulat ko. Panay scroll lang ako hanggang makita ko yung kwentong isinulat para sa kaniya. Matagal na panahon na ang nakakalipas pero hanggang ngayon ay hindi ko pa rin 'yon binubura. Bukod kasi sa pagod at oras na ipinundar ko para lang matapos 'yon ay nagbabakasakali pa rin ako na balang araw ay magkakaroon ako ng pagkakataon na ipaba 'yon sa kaniya. Ayaw ko rin burahin 'to dahil para ko na rin kinalimutan ang mga alaala naming dalawa ni Jerome.Nakita kong tumatawag sa cellphone ko. It's my mom. Sinagot ko 'yon at pinalakasan ang volume dahil panay sulyap ko pa rin sa bawat pahina ng kuwneto."Ma, bakit po kayo napatawag?" Bungad kong tanong sa kaniya. Narinig ko namang parang pinagpasa-pasahan ang telepono sa kabilang linya."Hello? Mama? Papa?""Hello Fate? Anak?" Boses 'yon ni Papa."Bakit po Papa?""Fate, pumunta ka rito sa bahay. Matagal ka na naming hindi nakikita. Miss ka na namin anak." Sabi ni Papa."Pero pa, busy po kasi ako ngayon eh. " Ang totoo nyan ay baka nandoon ang kapatid ko. Ayaw ko muna siyang makita dahil alam kong kakawawain lang ako."Sige na Fate, pagbigyan mo na si Mama. Sobrang miss n'ya na ang kaniyang gummy bear." Sabi ni Mama. I missed that. Everytime kasi na nasa amin ako, she used to called me 'gummy bear'."Sige po ma, punta po ako diyan ngayon." Ng maibaba ko ang tawag ay agad akong naligo. Pagkatapos ay kinuha ko ang sling bag ko at lumabas na sa kwarto. Kailangan ko munang mag paalam kay Xavi dahil baka isiping tumakas ako.Kumatok ako sa pinto ng tatlong beses."Come in." Pinihit ko ang door knob at sumilip sa loob. Nadatnan kong nag uusap sila ni Sebastian ngunit napatigil sila ng makita na ako."Where are you going?" Tanong ni Xavi."Magpapaalam sana ako kung pwede muna akong umuwi sa bahay namin. Pianapauwi muna ako ni mama eh. Pero promise babalik din ako mamaya.""Okay." Agad naman akong umalis sa mansiyon baka magbago pa ang isip niya. Pumara ako ng taxi at sinabi ang address sa kaniya. Makalipas ang halos isang oras na biyahe ay nakarating na ako sa tapat ng bahay namin. I saw Liandra's Bugatti Veyron. Sinasabi ko na nga bang pakana 'to ni Liandra. Dinamay pa talaga sina mama dahil alam n'yang hindi ko sila matatanggihan. Aalis na sana ako ng biglang tumawag si Mama. Hayst. Hindi ko 'yon sinagot at inihakbang dalawang paa ko papasok sa bahay."Ma, Pa." Tawag pansin ko sa kanila. Niyakap ako ni mama."Halika Fate, kumain ka muna." Saad ni mama ng nakangiti. Sakto namang lumabas si Liandra mula sa kwarto niya at 'yon ang dahilan kung bakit napahinto kami ni mama."Buti naman at nandito na ang magaling n'yong anak mama." Sa tono palang nang boses ay alam ko ng may hindi magandang mangyayari. Liandra used to bully me simula ng inagaw n'ya sa'kin si Jerome. I don't what happened pero hindi naman s'ya ganon dati. Wala rin magawa sila mama dahil hindi rin naman s'ya nakikinig sa kanila."Anong kailangan mo?" Direkta kong tanong. Pa simpleng hinawakan ni mama ang braso ko."Wow! Look at yourself Fate. Saan ka humuhugot ng tapang sa lagay na 'yan?" Mapang insulto niya akong pinasadahan ng tingin mula ulo hanggang paa."Oh well, gusto kitang iinvite sa engagement party namin ni Jerome." Para naman akong binuhusan ng malamig na tubig sa kinatatayuan ko. Lahat ng mga alaala namin ni Jerome ay bumalik. Simula kung paano kami nagkakilala at nagkahiwalay."A-ano? Anong ibig mong sabihin?""I pity you. Akala ko ba matapang ka kanina? Bakit ngayon parang nalunok mo na ang dila mo? Sabi ko, I'm inviting you to our engagementy. I want you to be there."Engagement party? Ni Liandra at Jerome? Pakiramdam ko ay namamanhid ang buo kong katawan. Gusto ko ng umalis pero ayaw makisama ng mga paa ko. Ako dapat 'yon ehh...para sa'min 'yon. Jerome is my first love and I'm hoping to be his last. Paano na yung mga pangako n'ya sa'kin? Yung mga pangarap namin sa isa't-isa? Ang sakit-sakit...ako ang nauna, ako ang pinangakuan, ako ang naging karamay n'ya sa mga panahong kailangan n'ya nga kausap pero bakit gano'n? B-bakit unti-unti n'yang tinutupad ang mga pangako na 'yon sa iba? Ang mas masakit at sa k-kapatid ko pa?_____________"I'll miss you Fate." Saad ni Jerome habang nakahawak sa mga kamay ko."C'mon, don't be so dramatic. Tsaka magkita pa naman tayo diba?" Sa totoo lang ay gusto ko ng umiyak pero pinipigilan ko dahil ayaw ko s'yang maging mahina."Oo naman. Never kitang makakalimutan. But I can't help myself na h'wag mag alala kasi malalayo tayo sa isa't-isa ng mahabang panahon." Nahimigan ko ang lungkot sa boses n'ya."Ganito nalang. Look at the sky everytime you misses me. Distansiya lang ang malayo sa'tin pero nasa iisang langit pa rin tayo...nasa iisang mundo. Palagi mo rin isipin na as long as nasa puso mo ako, hinding-hindi ka mag-iisa kasi nandito lang ako."____________________"It's him!" excited itong dumungaw sa bintana at kumaway sa baba. Agad kong pinunasan ang mga luhang kumawala sa mga mata ko. Naririnig ko ang bawat mga hakbang n'ya, na naging dahilan sa malakas na pagkabog ng dibdib ko. The moment na makapasok s'ya ay agad na nagtama ang mga mata namin. I saw his eyes; it's different. Binaling n'ya ang kaniyang atensiyon kay Liandra. Niyakap n'ya ito while Liandra smiled at me.Kailangan ko ng umalis. It's heartbreaking seeing them together; happy and in love. It should be me...that should be me.Hindi na ako nakapagpaalam kay mama dahil bigla na akong umalis while holding my tears. Pumara ako ng taxi at saktong pagpasok ko sa loob ay doon pumatak na nga ang mga luhang pinipigilan ko kanina pa. Mas lalo pa akong umiyak ng marinig ang kanta na pinapakinggan ni manong driver.🎶(That Should Be Me by Justin Bieber)That should be me, holding your handThat should be me, making you laugh (yeah)That should be me, this is so sadThat should be meThat should be me (ooh)That should be me, feeling your kiss (feeling your kiss)That should be me, buying you gifts (buying you gifts)This is so wrongI can't go on (I can't go on)'Til you believeThat that should be meThat should be me (no)Para akong mawawalan ng hininga dahil sa iyak. Alam kong napansin yun ni manong driver pero hindi n'ya ako inistorbo. Crying silently is like torturing me in h-ll. I saw Sebastian's number flashes on my screen. Hindi ko 'yon sinagot. For the meantime, I want a peace of mind.THIRD PERSON'S POVNasa may sala sina Sebastian at Xavier ng makita nila si Fate na pumasok sa pintuan. "Kumusta ang lakad mo?" Tanong ni Sebastian. Napahinto naman si Fate sa paglalakad. Nanatili s'ya sa kinaroroonan n'ya habang nakayuko. Namumugto kasi ang kaniyang mga mata at ayaw n'yang makita nino man."O-okay lang. Papasok na ako sa kwarto." Saad nito at nag paunahan sa pagpaalis. Nanatiling walang imik si Xavier habang ang kaniyang mga mata ay nakatuon sa dinaanan ni Fate. Naninibago siya dahil hindi ito maingay."Fate and I will be out tomorrow." Nabaling ang atensiyon ni Sebastian sa kaniya. Binigyan s'ya nito ng makahulugang ngiti."We'll be attending her sister's engagement party." Dagdag nito."Balita ko inagaw daw ng kapatid n'ya ang boyfriend ni Fate. Kaya may alitan silang dalawa hanggang ngayon. Paniguradong hindi pupunta si Fate dahil makikita n'ya ang ex boyfriend at kapatid n'ya na masaya."Komento ni Sebastian. "That would be great. Besides, her ex-lover is now th
"I've been waiting you for so long and it's worth the wait. I know you're still recovering but always remember that you have me on your side. I'll protect you and take care of you 'til my last breathe." They held each other's hand. Nag palitan sila ng engagement ring. Napatuko ako ng wala sa oras. It hurts."I forgot to give you this." Kunot-noo akong napatingin kat Xavi. May ipinakita s'yang kwentas sa'kin."Para saan na naman 'yan?" Tanong ko. Tumayo s'ya at isinuot 'yon sa'kin. What are you up to Xavi? Ngayon ko lang napansin ang mga matang nakatingin sa'min. I saw flashes of cameras na dapat sana'y nakatuon kina Liandra. To my surprised, silang dalawa ay nakatingin din sa'min.Ng makababa silang dalawa ay doon nag simula ang kasiyahan. Lumapit ako sa kina mama at papa na ngayon ay nakangiti sa'kin."Hi Ma, Pa," bati ko sa kanila."Gummy Bear hindi mo sa'min sinabi na may boyfriend ka na pala. Sa pananamit palang halatang mabuting bata s'ya. Komento ni mama. Muntikan ko ng maibuga
FATE'S POVNagising akong mabigat ang pakiramdam at masakit ang paa ko. Inilibot ko ang kabuuan ng kwarto at doon ko napagtantong nasa bahay pala ako ni Xavi. Sinubukan kong igalaw ang mga paa ko pero masakit pa rin. Biglang bumukas ang pinto at dumungaw doon si Vien. Teka!"BIIII!!!!!!""BRUHAAAAAA I MISSED YOU!!" Agad itong nag tatakbo at niyakap ako."Oh my gosh sobrang na miss kita Fate." Maluha-luha nitong sabi sa'kin. Muntikan na akong matawa dahil sa hitsura n'ya."Bii 'wag kang umiyak. Ang pangit mo na nga tapos gusto mo pang pumangit lalo?" Panunukso ko sa kaniya. Inirapan n'ya lang ako."Bakit ka pala nandito? Teka, alam ba ni Xavi na pumunta ka rito? Naku baka pagalitan ka nun." Pag aalala ko sa kaniya."H'wag kang mag alala kasi sa katunayan s'ya ang nag papunta sa'kin dito. Wala ka raw kasama at walang mag aalaga sa'yo." Saad nito at bumalik sa may pintuan. Sinarado n'ya 'yon at ni lock. Pagkatapos ay humiga sa tabi ko."Bakit kailangan pa akong alagaan? Kaya ko naman eh.
FATE'S POVKasalukuyan kaming nasa kotse nina Sebastian at Xavi. Ngayon ang unang araw ko bilang secretary n'ya at sana naman ay maging maayos ang lahat. Kinakabahan ako dahil wala akong alam sa posisyong pinasukan ko basta ang mahigpit na bilin sa'kin ni Xavi ay sundin ko raw lahat ng ipinag uutos n'ya. Kapag ginawa ko raw yun ay walang magiging problema. Ang ipinagtataka ko lang ay kung susundin ko s'ya palagi eh what's the point of hiring me as her secretary? I mean, yung reasons kung bakit n'ya ako pinili diba? So, I decided na susuwayin ko rin s'ya minsan lalo na kapag sa tingin ko ay mali s'ya."Fate, are you listening to me?" Nabalik ako sa katinuan ng marinig ko ang boses n'ya."Ha? Tinatawag mo ba ako?" "You're not paying attention. Be attentive all the time especially when we're at the company. What's my schedules for today?" Binuklat ko naman ang folder na binigay sa'kin ni Sebastian kagabi. "Here's your today's schedule Xavi. 9:30 am you have a meeting with the sharehol
FATE'S POVNasa meeting kami ngayon kasama ang mga leader ng bawat department. Itong kabuuan ng meeting room ay doble pa sa laki ng inuupahan kong bahay. Gusto ko sanang maglibot pero mamaya nalang siguro."Sir Xavier, napakaraming natanggap nating manuscript mula email. Unfortunately, ang iba sa kanila ay hindi gaanong kasikat ang genre na pinili nila kaya for sure ay marami rin ang ma rereject." Sabi ng isang babae na katabi sa upuan ni Xavi. Ganito pala ang ginagawa ng mga kompanya kapag may natatanggap silang manuscript?"Decline those unpopular tropes and review the manuscripts that will remain." Utos ni Xavi. Kung ganoon ay basta-basta nalang nilang itatapon 'yon?"P-permission to speak." Lahat naman sila ay napatingin sa'kin. Ng mapansin kong tahimik lang sila ay doon ako muling nag salita."It's unfair kung basta-basta nalang e rereject ang isang manuscript dahil lang sa hindi popular ang tropes nila." Nakita kong napataas ang kilay ng iba."Ms. Secretary, bago ka palang dito
FATE'S POVTahimik kaming umuwi kanina sa bahay. Ayaw ko muna s'yang kausapin dahil sa nangyari kanina. Samantala, bilang pasasalamat sa kaniya ay ipinagluto ko s'ya ng adobong manok. Napansin ko kasing hindi n'ya ginalaw yung pagkain na pinaorder n'yang friend chicken. Wala rin naman akong makausap dahil wala rito si Sebastian, inutusan kasi s'ya ni Xavi at baka bukas pa makauwi. Dala-dala ang food tray ay tinungo ko ang opisina n'ya. Kumatok ako ng tatlong beses pero wala pa rin akong natatanggap na sagot. Kaya naman ay nag lakas-loob akong pumasok. Wala akong nadatnan.'Nasaan kaya s'ya?'Muli akong lumabas sa opisina n'ya at balak kong puntahan s'ya sa kaniyang kwarto —kaharap lang 'yon ng kwarto ko. Kumatok ulit ako ng tatlong beses at doon ay nabuhayan Ako ng marinig ko s'yang magsalita. Pumasok ako sa loob at doo'y nakita ko s'yang nakahiga sa kama n'ya."Okay ka lang?" Tanong ko at dali-daling hinawakan ang noo n'ya. Inaapoy s'ya ng lagnat."May lagnat ka. Teka lang, hintayin
JEROME'S POV"Love, breakfast ka muna dali." Sabi ng fiancee ko. Napangiti naman ako. Hindi nga ako nagkamaling minahal ko s'ya. She's caring and lovable everyday."Thanks, love." "I almost forgot ahm may new upcoming movie ako sa mga susunod na buwan. Pwede bang ihatid mo ako kapag nag simula na kaming mag taping?" No one can resist her charming...not even me haha."Sure."Pagkatapos ay pumasok na ako sa opisina. Binati nila ako then ngumiti naman ako sa kanila. Kakaturned over lang ni Daddy nitong kompanya sa'kin. Sa totoo lang, ang ate ko talaga ang namahala rito simula ng pumunta kami sa States nila Daddy. Kung ano man ang narating ng kompanyang ito it's all thanks to her.Kumatok muna ako bago pumasok, then there she is, busy na naman sa desktop n'ya. "It's too early to be workaholic ate." Napasulyap naman s'ya sa'kin at muling ibinalik ang tuon sa ginagawa n'ya."I need to work for the company." She answered. Muli akong lumabas sa opisina n'ya. Nakasanayan ko nalang siguro na
THIRD PERSON'S POVKasalukuyang nasa bahay ng mama nina Liandra at Fate silang apat—Liandra, Fate, Jerome at Xavier. Inimbitahan din kasi sila ng mama nila sa isang salo-salo. Kung alam lang ni Fate na nandito rin ang kapatid n'ya ay hindi na sila nag abalang pumunta rito. Gabi na ngayon at naririto sila sa bakuran nila. "Kumain na tayo." Pag aaya ng mama nila. Labag man sa loob na makatapat sa hapagkainan sina Liandra ay wala s'yang magagawa. Ayaw n'ya naman na mag away pa sila dahil lang sa maliit na bagay. Nag simula na silang kumain ng biglang mag salita ang papa nila Fate."Kumusta na kayo mga anak?" Tanong ng Papa nila bago kumuha ng lobster."Okay lang naman po." Sagot ni Fate."Ayos lang papa." Sagot naman ni Liandra. Hindi maiwang mapatingin siya kay Jerome na ngayon ay nag hihimay ng lobster para kay Liandra. 'Nakakainggit.' Sabi nito sa sarili."Kumusta ang career?" Tanong naman ng Mama nila pagkatapos uminom ng tubig."Good news Mama, Papa. I got a new role as the female