Kabanata 2

Margaret entered a private subdivision and stopped at a three story villa. Ito ang pinakamalaking villa sa buong subdivision, may malawak na pool at garden sa likod nito.

Pagkababa ng kotse, iniabot ni Margaret ang susi sa kasambahay. Hindi na siya tumigil at derederetso siyang pumasok sa loob ng bahay. Wala na siyang paki-alam sa bakas ng tubig ulan na dala dala niya mula sa labas.

Mainit sa loob, sapat para mapawi ang lamig ng gabi. Ngunit kahit gaano pa kainit ay hindi parin mawawala ang sakit nararamdaman at lamig ng akala niya ay masayang pamilya.

Hindi niya pinansin ang mga kasambahay na sumalubong sa kanya. Dumeretso siya sa kuwarto at nag-empake.

Habang isinasalansan ang mga damit, nilalabanan niya ang nanunuyong lalamunan at pagkahilo. Gusto niyang isuka ang lahat lalo na ang pait ng katotohanang muli na namang bumalik si Cassandra sa buhay nila… at ngayon, pati anak niya'y naimpluwensiyahan na.

She didn't brought all her things. She only picked few personal belongings and the things she loves to wear. Ang laman ng maleta ay sarili niyang pinaghirapan—at wala ni isang bakas ng pera ni Xander.

Habang nililinis ang drawer sa tabi ng kama, nahawakan niya ang isang card—it was a secondary card na konektado sa main account ni Xander.

Noon, akala niya ay simbolo ito ng tiwala. Ngayon, alam niyang ito’y isang panakip-butas lang. Dahil bawat gastos gamit ang card na iyon, automatic na magno-notify sa account ni Xander

Mabuti na lang ay hindi rin naman niya ito ginagamit. Kung gagastos siya, ito’y para lang sa bahay. Kadalasan, sariling suweldo ang gamit niya. Lalo na kung ito’y pangsariling pangangailangan.

Hindi rin siya tinanggap sa kumpanya ni Xander , kahit pa may PhD siya sa Computer Science mula sa isa sa isang sikat at prestigious school sa Pilipinas.

Ang dahilan? Utos mismo ni Xander.

“Kung gusto mong maging part ng pamilyang Ramirez, stay on my house at huwag makialam sa negosyo," parating sambit nito noon.

Akala niya ay ito ang dahilan ni Xander para manatili siya sa bahay at para may mag-asikaso sa mag-ama. Sounds reasonable lalo na sa traditional family ni Xander.

Seven years na silang kasal, all those years,she never feel anything, not even love or respect. Isang bangungot na pinili niyang maging asawa si Xander,kahit pa sa dami ng pera niya, Wala itong nagawa upang baguhin ang puso nito.

Binitiwan ni Margaret ang secondary card. Dinala lang niya ang mga mahahalagang gamit at bumaba na.

Narinig ni Manang Rose ang tunog ng zipper at ang pagkaladkad ng maleta. Nagmamadali siyang lumabas mula sa kusina.

“Madam, aalis po kayo?”

“Oo, Business trip lang,” kaswal na tugon ni Margaret.

Hindi pa niya kailangang magpaliwanag. Kilalang-kilala niya si Xander lahat ng galaw niya, sinisigurado nitong may kontrol siya.

Kaya hindi siya magpapahalatang aalis, lalo na’t hindi pa sila pormal na nag-uusap ng abogado.

Pagkaalis sa bahay, dumiretso siya sa isang condo malapit sa kanyang trabaho—fully furnished at pwedeng itong lipatan agad. Hindi niya balak manatili roon nang matagal, pero sapat na para makapagsimula.

She was working on a bank as a tech manager. Mula sa pagiging ordinaryong technician, nakarating siya sa posisyon na iyon sa loob lamang ng tatlong taon.

Pero hindi niya iyon gusto.

Noong una, pinili niya ang computer science dahil sa kakulangan sa pera. Nang malaman niyang interesado si Xander sa AI at tech, mas pinili niyang ituloy hanggang PhD, kahit mas gusto talaga niya ang Fashion Designing at Fine Arts.

Because of her decisions, nagkaroon ng tampo ang kanyang tita, isang sikat na fashion designer sa Paris.

Even if she sacrifice everything, ni minsan ay hindi siya napalapit kay Xander. Walang naging koneksyon. Walang naging pag-uusap. Wala.

Ngayon na handa na siyang humiwalay, handa na rin siyang bitawan ang career sa tech. Balak niyang ayusin ang mga trabaho niya at humanap ng kapalit sa posisyong iiwanan niya, para tuluyan na siyang makabalik sa field na tunay niyang mahal, ang art design.

Pagdating sa bagong tirahan, naligo siya, naglatag at agad nahiga. Hindi na niya inasikaso ang maleta. All she want is a good rest, and a good night sleep.

---

It was passed ten when Xander and Leo got home.

Leo was still holding and playing his game console and still refuses to get out of the the car.

“Daddy,” maamong sambit niya, “If bring this inside, kukunin na naman ni Mommy.”

Alam na alam ni Xander ang ibig sabihin nito. Ayaw ng asawa ng mga ganitong gadyet dahil naniniwala itong isang malaking distraction ito sa anak. Tahimik niyang tinapik ang manibela at tumingin sa anak.

“Iwan mo sa kotse. Hindi naman kakalkalin ng mommy mo ’tong sasakyan ko.”

“Yes!” sigaw ni Leo, at sabik na itinago ang console sa glove compartment.

Pagbaba nila, muling nagtanong si Leo. “Daddy, can we go back to Tita Cass' house again tomorrow?”

“No anak, May lakad kami,” sagot ng ama.

“Ay…” Napasimangot ang bata, pero nagtanong muli. “How about, at Lola's? Ayokong nasa bahay ni Mommy. Ang daming bawal..”

“Fine.” He agreed without any hesitation.

Masayang bumaba ng kotse at pumasok sa bahay si Leo. Agad sinalubong sila ni Manang Rose, dala dala ang maliit na tray na may lamang hot chocolate, paboritong inumin ng mag-ama tuwing tag-ulan.

Nang alisin ni Xander ang coat, napansin niya, Tahimik ang paligid.

“Where's Margaret?”

Dati, kahit gaano siya katagal dumating, naghihintay sa sala si Margaret at inaasikaso siya, binabantayan.

“Sir, akala ko po alam niyo. Umalis po si Madam. May business trip daw,” sagot ni Aling Rose

“Business trip?”

Wala namang ganoon sa bangkong pinagtatrabahuhan ni Margaret. Even if there is, he can't believe that Margaret will take such job, kahit nga over time e hindi niya ito tinatanggap. Napakunot-noo si Xander pero hindi niya ito gaanong pinansin. Mas mabuti na rin. Tahimik.

Si Leo naman ay masayang sumigaw “Daddy! pwede ko nang dalhin ’yung game console! Wala si Mommy eh!”

Tumango si Xander. Walang pakialam.

Pag-akyat niya sa kwarto, naligo siya’t nagbihis ng pajamas. Agad siyang nagtext kay Cassandra,nang mapatingin sa tabi ng kama napansin niya ang isang bagay.

The Red hat guy...

Ang laruan na palaging nasa tabi ng kama, isang palatandaan na laging naroon si Margaret.

Now, it was... Gone...