LOGINShare
CHAPTER 2
Last Updated:
2024-11-11 19:35:32Akhiro point of view
After that night. leigh smiled at me give me the red rose she trimmed. bumalik ako sa aking office at itinapon ang bulaklak na binigay niya. I hate flowers. no exceptions. Pagtapos ko mag rounds ng gabing yon dumiretso ako sa rest area at doon ako matutulog ngayon dahil minomonitor ko si Mr. max may possibility na bumalik din agad ang memorya niya. Hindi ko pa napipikit ang mata ko nang mag ring ang cellphone ko. Agad ko naman iyon kinuha at sinagot. "hey, bro. where are you?" I heard Kentaro speaking on the phone. I shouldn't answer this call. "Rest area. why?" after that the call ended. I sigh before take my white coat again. Binulsa ko ang cellphone ko at isinuot na ang white coat ko. "Hey! I'm here." I turned my head to face Kentaro walking towards me he put his phone in his pocket and grab my arm. " do you know? " I really hate kento when he stop talking lalo na kapag alam niya na mahalaga sasabihin niya nakakaiksi ng pasensya talaga. tumigil kami sa paglalakad saka niya binitawan ang braso ko. " Dude. Don't you know? Leigh's permitted to discharge tomorrow." before I knew I was running towards leigh's room. "Why I didn't know this? I'm her Doctor? who gave her permission?" I asked kento takbo lakad pa ang ginawa namin para makarating sa room ni leigh. malayo kasi ang room ni leigh kung manggagaling sa Rest area. Nang makarating kami doon ay sumalubong saaming pinto ang parents nito at kausap si Director shi. "Director shi! what's with that news? I'm her Doctor! I should be the one who decides if sh-" I realized na nasa harap pala kami ng parents ni leigh. I bow a little at lumayo ng kaunti sakanila para makausap ko si Director. "Leigh wants it." napabuka ng kaunti ang bibig ko at nakatitig lang sa seryosong mukha ng Director. " Nagiging maayos na ang kaniyang kalagayan. Isa pa Matagal na natin natanggal ang Tumor sa puso niya. Give her a chance to live her life outside this building." pagtapos niya sabihin yun ay tinapik niya ang braso namin ni kento bago siya muling bumalik sa parents ni leigh. " I think he's right. leigh is not a kid anymore she's 24 years old now. hayaan mo ienjoy niya ang buhay niya sa labas ng hospital. she's been here for 7 years now. Give her a break." Kento and I back to the Rest area. It's not like I don't want her to leave this hospital. I'm just overthinking about her illness its not normal. Paano kung bumalik yung sakit niya- It's none of my business. Meron sa loob ko na hindi mapakali lalo na. nang malaman ko na pwede na siyang lumabas. anong gagawin niya pagnakalabas na siya? siguro ay masyado lang akong naging mala- no... that's not it. sinabi ko sa sarili ko na hindi ako pwede makaramdam ng ganito pasyente ko siya! at doctor niya ako. nang makabalik sa Rest area ay hindi na ako makatulog pa andami kong iniisip kahit wala naman ako dapat isipin hindi ko din maramdaman ang puso ko ngayon. Tiningnan ko yung relo ko at napagtanto na 3:00 am na pala lumabas ako sa Rest area at dumiretso sa lobby para bumili ng coffee. at nang makabili ako ay didiretso sana ako sa office ko ng biglang may tumawag sa akin "Doctor Takahashi!" lumingon ako sa likod ko at nakita ko si stacey. yung Nurse kanina tumatakbo siya papalapit saakin." hindi mo man lang ako nilibre." biglang sabi niya ng makalapit saakin tumaas ang kilay ko. "wala ka bang pera?" tanong ko kumunot ang noo niya at sinamaan ako ng tingin. " how's Mr. Max?" pagiiba ko ng topic masyado na kasi siyang dumidikit saakin. "Galing si Dr. kentaro don. chineck niya yung diagnostic test ni Mr. max kung may complications sa head. pumasok kami sa elevator para bisitahin ang pasyente. Saktong papalabas kami ng elevator ng makita namin si Leigh at ang parents niya dala ang ibang mga gamit nito. naka wheelchair si leigh ang mommy naman nito ay ngumiti lang saakin. tumingin ako sakanya akala ko ay magtatama ang paningin namin pero nakayuko lang siya. "leigh.. si Dr. Takahashi." kinalabit pa siya ng mommy niya para lang tingnan ako. pero di niya inangat ang paningin niya saakin " Ahm... sorry Dr. gusto kasi magpahangin ni Leigh sa labas mauna na kami." biglang sabi nito at ngumiti pa kay Jana "Mrs. villamor. kelan ang discharge schedule ni leigh?" I asked nilingon ako ni leigh at nagtama ang paningin namin at agad naman siyang umiwas. strange you love to play a game like this. you like starring at my eyes but why did you.. "Tomorrow morning, Dr. Takahashi. thankyouu very much for taking care of my daughter." may inabot saakin ang daddy nya na contact info bago tuluyan sumara ang elevator. Leigh villamor #09********* I smile and take a sip on my coffee.
Latest chapter
LOVING IN THE PRESENT CHAPTER 23
akhiro point of view Halos isang oras lang ang pahinga ko nakaupo lang ako sa swivel chair ko habang walang ibang tumatakbo sa utak ko kundi ang paulit-ulit na mga salitang binitawan ni kento saakin. Magdidilim na ng lumabas ako sa opisina ko para gawin ang rounds ko habang hindi parin ako pinapatahimik ng isip ko. Siguro ay kailangan ko na magpahinga para naman kahit papaano ay gumaan ang mga isipin ko. Habang ginagawa ko ang rounds ko at pinapaalala sa mga pasyente ang mga dapat nilang iwasan gawin o kainin para mabilis ang kanilang pag galing. " Mukhang stress ka yata Doc." habang binabasa ko ang report na ginawa ng nurse patungkol sa kalagayan ni Tatay juanito ay inabutan niya ako ng kalahating orange na kinakain niya. "Hindi lang dapat pasyente mo ang inaalagaan mo doc. pati na din dapat ang iyong kalusugan." umiiling iling pa siya bago pilit na inaabot saakin ang orange kaya tinanggap ko nalang iyon at kinain. "Malapit na po kayong ma discharge." Sumandal ako sa likod
LOVING IN THE PRESENT CHAPTER 22
Akhiro point of view Mabilis ang lakad ko patungo sa kwarto ni leigh na paniguradong tulog parin siya hanggang ngayon. Nang malapit na ako sa kwarto niya saktong lumabas ang mommy niya nagtama ang paningin namin saka siya ngumiti saakin. Hindi ko alam kung paano ako ngingiti sakaniya dahil sa ginawa ni jana kay leigh ay diko parin kaya humarap sa parents niya dahil ako ang naging dahilan kaya niya nagawa iyon!"Doctor Takahashi." bati niya yumuko nalang ako sakaniya at sinilip ang kwarto ni leigh. Napansin niya naman iyon kaya kinalabit niya ako at sumenyas na sundan ko siya kaya sumunod nalang ako sakaniya.Nung una ay nagtataka pa ako kung saan ako dadalhin ng ni Mrs. villamor, Nang makita ko ang naggagandahang bulaklak a paligid ay alam kong sa garden kami pupunta. Laking gulat ko doon ng matanaw ko ang pamilyar na pigura ng isang babaeng nakaupo sa wheelchair at may hawak na iba't ibang uri ng bulaklak. " Hindi ko alam kung gusto kang makausap ni leigh." napatigil ako sa pag
LOVING IN THE PRESENT CHAPTER 21
Akhiro point of view Pagkatapos ng mahabang oras sa loob ng operating room madaling araw na kaming natapos ni Kento. kaya naisipan namin na bumili ng pagkain sa lobby dahil hindi pa kami nakakapag hapunan. "Daming Christmas decorations no?" Habang pababa kami sa Escalator. Akala mo batang minamasdan ni kento ang mga pailaw ng Christmas decorations na ginagawa ng mga staff. " Ilang days nalang pasko na. Sana wala gaanong pasyente no." Nang makababa kami sa lobby ay sinalubong kami ng mga pasyente na nanonood sa pagaayos ng palamuti sa loob ng hospital kahit mga food stall ay may Christmas light na din. "Got Christmas plans with someone?" tanong ko sakaniya tumingin siya saakin ng nakanguso. Kaya naman napairap nalang ako sakaniya "No GF, bro. Wish Leigh could spend Christmas with me." Makahulugan sabi niya kaya naman sinamaan ko siya ng tingin at umirap. Dati naman hindi ako napipikon sa mga biro ni kento ngayon lang uminit yung ulo ko sa jk niya nakakaasar. "Just kidding bro.
LOVING IN THE PRESENT CHAPTER 20
Akhiro Point of view. Mabilis na kumalat ang balita tungkol kay Jana sa pagtangkang lasunin si leigh Villamor. Ngayon ay kasama nasa office kami ni director shi kasama ang mga magulang ni leigh na hindi mapakali habang nakaupo sa tapat ni jana. Kahit ako ay hindi ko rin kayang tingnan si Jana ngayon lalo pa't tungkol kay leigh ang usapan. Kung kahapon ay umo-okay okay lang ako dahil hindi ko naman nakita ng personal kung ano ang ginawa niya. Ngayon na alam ko na ay nagagalit ako sa sarili ko dahil ako ang naging dahilan niya para pagtangkain na lasunin si leigh! Sa sobrang tahimik ng buong silid ay hindi namin alam kung paano sisimulan ang paghingi ng tawad sa magasawang muntik na mawalan ng anak. "Mr. and Mrs. villamor. We sincerely apologize for the attempted poisoning of your daughter. As hospital director, I will tighten supervision on all staff, particularly Ms. Jana Fuentes, to ensure this incident never recurs." Alam kong matalik na magkaibigan si director shi at si
LOVING IN THE PRESENT CHAPTER 19
Akhiro point of view.Nakatayo ako sa tabi ng kama ni leigh habang pinanood siyang natutulog. Maaga kasi ako nakarating sa hospital kaya naman napagpasyiyahan ko na daanan muna siya bago ako dumiretso sa office ko at sakto naman na nakasalubong ko ang mama niya na bumili ng pagkain sa lobby."Maupo ka hijo. Nag-almusal ka na ba?" Nakangiting tanong nito saakin kaya naman tumango ako sakaniya bilang sagot kahit ang totoo ay uminom lang ako ng kape sa condo ko bago pumunta dito. Akala ko ay makakalusot ako sa naging sagot ko sakaniya. Nakita ko nalang ang pagkain sa harap ko at nasa mesa ako ngayon nakaupo katapat ang mama ni leigh na humihigop ng kape sa tasa niya. Nabalot kami ng katahimukan habang kumakain kami ng almusal. panay ang sulyap niya saakin at kay leigh na hanggang ngayon ay tulog pa din."Maraming salamat dahil muli mo niligtas ang buhay ng anak ko." Napatigil ako sa pagnguya ng kinakain ko sa sinabi niya at napatingin sakaniya na patuloy pa din sa pagkain."Bakit hijo?"
LOVING IN THE PRESENT CHAPTER 18
akhiro point of view " Leigh. I love you." Three words. it's just Three words. Akala ko ay lalabas na sa dibdib ko ang puso ko sa bilis ng tibok nito dahil ba sa pagamin ko kay leigh o sa kaba ko na baka tumalon siya dahil sa sinabi ko. Inaantay ko na sumagot siya sa sinabi ko pero nanatili siyang nakatingin saakin. nakaawang g kaunti ang kaniyang bibig tila may sasabihin pero hindi niya masabi. Ilang segundo ang lumipas ng matauhan siya at nagiwas ng tingin. Sinundan ko ng tingin ang bawat galaw niya natatakot na baka pag kurap ng mata ko ay tumalon siya. Overacting man kung papakinggan pero yun ang nararamdaman ko ngayon. Natatakot akong mawala siya sa paningin ko. "Malala na ang sakit ko." Automatikong umiling ang ulo ko sa sinabi niya paulitulit ko pa itong ginawa hanggang sa tumingin siya saakin at sinabing "Makakalimutan ko din ito tulad ng dati." Doon ay tinitigan niya ang mga mata ko gamit ang kaniyang mga matang walang tigil ang mga luhang bumabagsak sa pisngi niya
LOVING IN THE PRESENT CHAPTER 17
Back to the present ~ Akhiro point of view. Bumaba ako ng kotse ko at sinigurado ko muna kung na ilock ko ba yung pintuan non. Nang masigurado na naka lock yon ay dumiretso ako sa loob ng Flowershop. Pagkapasok ko sa shop ay napatingin saakin lahat ng staff. Kaya kahit awkward ang atmosphere ay sinubukan kong ngumiti sakanila at dumiretso sa counter. "oh.. Dr. Takahashi." Lumabas mula sa loob ng staff room si Mrs. villamor na may hawak na isang bouquet ng tulips. inabot niya iyon sa isang staff at dumiretso sa harap ko kumuha siya ng papel sa gilid at ballpen. " Usual?" tumango ako at ngumiti sakaniya. Binigyan niya ako ng matamis na ngiti at pumunta sa gilid para kumuha ng bulaklak na binili ko. Nang makuha ko iyon ay aalis na sana ako ng tawagin niya ako. " Takahashi. hijo, Salamat." pagkasabi niya non ay binigyan niya ako ng matamis na ngiti at bumalik sa loob ng staff room. pagkalabas ko pumunta agad ako sa sasakyan ko at Nagmaneho papunta sa Sementeryo. habang nag ma
LOVING IN THE PRESENT CHAPTER 16
Akhiro point of view Inalalayan ko siya na tumayo. Kahit hindi naman mahirap sakaniya na tumayo. Inalalayan ko nalang dahil baka madulas siya. nang makatayo siya ng maayos ay binitawan ko na siya. Sinuot niya ang coat ko at umikot sa harap ko. "bagay?" tanong niya wala sa sariling tumango ako at tinitigan siya habang inaayos ang kwelyo ng coat sa likod niya. tumingin ako sa orasan ko at lagpas alas diyes na nga ng gabi kailangan na bumalik ni leigh. "oh Doctor, shooting star oh." automatikong napatingin ako sa langit pero pagtingin ko duon ay wala na. hinimas ko nalang ang balikat ko dahil hinampas hampas niya sa sobrang tuwa. " Sayang. Dika kasi lumingon agad eh" paninisi niya saakin bago siya umiko-ikot. Pinanood ko lang siya habang paikot-ikot siya sa paglakad parang isang bata na ngayon lang nakalabas ng bahay. Nawala tuloy sa isip kon a kailangan niya na bumalik. Magsasalita na sana ako pero bigla siyang nagsalita. "Doctor, May girlfriend kana?" biglang tanong niya
LOVING IN THE PRESENT CHAPTER 15
Akhiro point of view. " What if we failed this case." Naglalakad kami papunta sa room ni leigh. para makausap ang parents niya. as soon as possible kailangan na siyang maoperahan. " Kento, We don't save life using our negative minds. We save life with our knowledge and hands." sabi ko hindi siya sumagot at nagpatuloy nalang sa paglalakad. Nang makarating kami sa kwarto ni leigh ay nakaawang ang pinto nang bubuksan ko na ay may narinig akong boses mula sa isang lalaki. kaya napahinto ako sa tapat ng pinto. " I really want to go shopping. Gael, How's your school?" narinig kong tanong niya. Hindi ko naman narinig na sumagot yung kausap niya kaya itutulak ko na sana yung pintuan ang magsalita ulit siya. " I want... I.. I want to remember my past. I feel bad when I see mom and dad trying to smile in front of me. " Nagkatinginan kami ni kento na nakikinig din pala sakanilang paguusap. "Leigh...t-" "it's painful. I'm trying to get myself together but, I'm scared. What if when I
You may also like
Binili Ako ng CEO
MeteorComets349.0K viewsCEO's Forgotten Wife
Rhea mae234.6K viewsCarrying the child of a CEO
B.NICOLAY/Ms.Ash3.1M viewsOFW Wife of a Billionaire
Roxxy Nakpil216.1K viewsThe Marriage Bargain
MissyKristle55 viewsBetween Lies
DickBrain157 viewsHer Contract with Her Boss
Limitless_Boss3.8K viewsWas It Worth It Taking The Risk
sherthenize 46 views
