คิดถึง..

บอกตามตรงเธอเองก็ยังไม่ค่อยชินกับการที่มีใครมาดูแลและเอาใจใส่เธอขนาดนี้ผู้ชายคนนั้นทำให้เธอรู้สึกแปลกๆทุกครั้งที่เธอเห็นหน้าเขา ช่วงนี้เขาก็ขยันมาหาเธอที่โชว์รูมด้วยช่วงเย็นๆ บางครั้งเขาก็หาเรื่องแวะมาและขับรถไปส่งเธอที่บ้านและเมื่อถึงบ้านเธอเขาก็เรียกแท็กซี่กลับ.. ดูเขาทำเข้าสิมันก็จะเกินไปนะแต่ถามว่าเธอรู้สึกดีไหม มันก็รู้สึกดีนะที่มีใครสักคนเอาใจใส่เธอทุกอย่าง..

“วันนี้ไม่ต้องมานะวันนี้จะไปงานเลี้ยงน่ะ” เธอเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเธอต้องคอยรายงานเขาก่อนตลอดว่าเธอจะไปไหน เมื่อไร และกลับตอนไหน..

“ไม่ทันแล้วครับตอนนี้ผมอยู่หน้าโชว์รูมคุณแล้ว”

เฮ้อ.. นั่นปะไร เธอเองก็ลืมบอกเขาตั้งแต่เมื่อวานอ่ะ เธอผิดเอง

“เหรอ.. งั้นก็แล้วแต่เถอะ” เธอห้ามไม่ได้แล้วนี่นา..

“น่ารักครับที่รักของผม”

ก๊อกๆๆ

ตึกตึกตึก

“คิดถึงจัง…”

แค่เขาเข้ามาถึงในห้องทำงานของเธอเขาก็พุ่งตรงเข้ามากอดเธอเอาไว้และรัดเธออย่างกับงูเหลือมเลยก็ว่าได้.. เขาเข้าออกที่นี่บ่อยจนพนักงานในโชว์รูมและเลขาของเธอจำได้ดีแต่ถามว่าเป็นอะไรกัน.. ก็ไม่ได้เป็นอะไรกันนะเพราะเธอยังไม่ได้ตอบตกลงคบกับเขาอย่างจริงจังเลย… ไม่รู้สิเธอยังคงรู้สึกกล