Chapter 2

"Addi sorry hindi ko alam na ganoon pala ang pinagdaanan mo. I'm sorry for being insensitive, hindi ko man lang inisip na kaya hindi ka nag kukuwento ay dahil masakit pa para sayo na alalahanin ang nangyari kila tito." paghingi ng tawad ni Jae.

"No Jae, you don't have to say sorry I understand that you are worried about what happened to me" I told her so she won't feel guilty. "Ang masakit lang din kasi sa lahat ay hindi ko man lang sila nabigyan ng maayos na libing and I have no idea kung anong ginawa ng mga walang pusong taong yun sa kanila pagkatapos silang patayin."

"Well the only thing we can do now is to pray for them to be at peace. By the way what's your plan? Are you planning to take revenge?"

"I don't know yet. Gustuhin ko mang ipaghiganti ang mga magulang ko hindi ko alam kung saan ako magsisimula, hindi ko alam kung saan ko hahanapin ang mga taong gumawa nun sa kanila ni hindi ko nga alam ang pangalan nila pero nakita ko naman ang mukha ng mastermind nila pero alam kong hindi pa rin sapat na alam ko ang mga mukha nila."

"But whatever your plan is I'll support you okay? You don't have to face all of it alone" sabi ni Jaelyn saka ako binigyan ng mahigpit na yakap. I'm thankful because I have a bestfriend like Jaelyn, God knows how lucky I am for having her in my life.

"Addi?" pagtawag niya habang nakayakap pa rin sa akin.

"Hmmmm?"

"I know, I already say sorry for asking you an insensitive question but I'm curious on how did you escape?" nag aalinlangan niya pang tanong.

"Ahmm.. after ko makita ang pagbaril kina Mom ay kahit ayaw ko ay napilitan akong tumakbo para makatakas at magawa ko ang gusto ni daddy na makaligtas ako. Habang hinahabol ako ng ilan sa mga tauhan ay nakapagtago ako. Nung nakaalis na sila sa kinaroonan ko ay umalis na ko at kahit nanghihina ay pinilit kong hanapin ang labasan ng lugar na iyon. Nang makalabas ako sa liblib na lugar na iyon ay nawalan ako ng malay sa sobrang pagod then someone helped me dahil nagising na lang ako sa hospital then I stayed there maybe almost a week cause I didn't ask how long did I sleep. Hinatid niya lang ako kanina pero kinailangan na rin niyang umuwi." pagkwento ko sa kanya kung paano ako  nakauwi.

"Hmm... anong pangalan niya? nakuha mo ba yung number? Para naman mapasalamatan ko siya for saving my bestfriend"

"I didn't get his number but I know his name which is Kendrick Delatejera he even asked for my number but I lost my phone because of what happened" pagkatapos kong sabihin iyon ay nagulat ako nang lingunin ko ang kaibigan ko na may nanlalaking mata at talagang gulat na gulat na expression.

"Hey! anong nangyari sayo? okay ka lang ba?" nag aalala kong tanong sa kaibigan kong di ko alam kung bakit ganun ang naging reaction.

"Eh kasi naman seryoso ba? si Kendrick Delatejera talaga yung tumulong sayo?" hindi makapaniwalang tanong nito.

"Oo nga si Kendrick nga as in KENDRICK DELATEJERA ano bang meron kung siya ang tumulong at naghatid sa akin? may problema ba dun? eh tumulong lang naman yung tao." naguguluhan kong tanong dito.

"Hoy babae hindi mo ba alam na ang swerte mo?"

"Huh? At ano namang swerte sa nakidnap aber?"

"Ang swerte doon ay ang nakalapit ka sa isang KENDRICK DELATEJERA at hindi ka lang basta nakalapit dahil hinatid ka pa kamo dito sa bahay mo."

"Alam mo Jaelyn hindi na talaga kita maintindihan nakidnap na nga ako tapos sasabihin mo pang swerte ako? you're really unbelievable" hindi ko na talaga maintindihan kung ano bang pinagsasabi nitong babaeng to.

"Teka nga hindi mo ba kilala kung sino si Kendrick?"

"Kilala ko siya sa pangalan dahil tinulungan niya nga ako pero hindi ko siya kilala sa paraan ng pagkakakilala mo sa kanya para magreact ng ganyan."

"I can't believe you Addi isa lang naman siya sa mga lalaking pinapantasiya naming mga babae dito sa Manila at marami ring nahuhumaling sa kanya sa iba't ibang probinsiya dahil bukod sa masarap ay este mayaman, mabait pero di ko pa yun sure pero dahil siya ang tumulong sayo ay masasabi ko nang mabait talaga siya at napakagwapo talaga niya para siyang anghel na mula sa langit." sinasabi niya ito habang yakap yakap ang unan na parang iniimagine niya na si Kendrick ang yakap yakap niya.

"Hay naku ewan ko sayo bahala ka na diyan sa buhay mo at maliligo na muna ako ituloy mo lang yang pantasya mo" sabi ko sa kanya at saka tumayo na para sana pumasok sa bathroom at maligo pero makulit talaga tong babaeng to.

"Ay teka teka naman may itatanong pa ko eh masyado ka namang nagmamadali eh"

"Ano nanaman yun? kung tungkol pa rin yan kay Kendrick ay bahala ka na sa buhay mo dahil wala naman akong alam tungkol sa buhay ng lalaking yun." iritado ko nang sagot dito dahil gusto ko na din talagang maligo.

"Ito naman wag kang mag aalala hindi na si Kendrick ang itatanong ko dahil itatanong ko lang naman kung nasabi mo na ba sa kapatid ni tito ang nangyari dahil siya na lang naman ang natitira mong relative."

"Sa totoo lang hindi pa alam ni tito Greg ang nangyari at hindi ko din alam ang sasabihin ko at kung paano ko iyon sasabihin sa kanya."

"Addi kailangan mong sabihin yun kay tito mo para matulungan ka niya sa mga dapat gawin dahil hindi naman pwedeng nawala na lang ng parang bula ang parents mo matutulungan ka rin niya na maprocess ang mga ariarian ng parents mo ngayong wala na sila."

"Bahala na Jae baka tawagan ko na lang siya or pumunta na lang ako sa bahay nila or sa opisina niya dahil mas maganda kung personal kaming makakapag usap tungkol sa bagay na yan. Sige na maliligo muna ako at nagugutom na rin ako." Pagkasabi ko nun ay dumiretso na ko sa bathroom para makaligo na.

Habang naliligo ay nag iisip ako kung ano at paano ko nga ba sasabihin kay tito Greg ang nangyari kay Daddy dahil hindi naman lingid sa kaalaman ko kung gaano sila kalapit sa isa't isa dahil bata pa lang sila nang mamatay sila lolo at lola kaya sila na lang ang naging magkasama at magkasangga sa lahat ng bagay hanggang sa nagkaroon na sila ng kanya kanyang pamilya.

While I was putting my clothes on, my phone suddenly rang so I immediately get it from my bed to look who's the caller. When I saw an unfamiliar number I decided not to answer the call. But when it rang again with the same caller kahit kinakabahan ay sinagot ko na dahil may pakiramdam akong hindi siya titigil hanggang hindi ko sinasagot ang tawag niya.

"Hello? who is this?" I asked the caller with calm voice even my hands are shaking because of fear.

"At talaga ngang buhay ka pa ano? may lahi ka sigurong pusa, but like the other cats I'll make sure that you'll die in a brutal way HAHAHAHA" hindi ko alam kung sa sinabi niya ba ako matatakot o sa paraan niya ng pagtawa na nakakapanindig balahibo. "You like that? hmmm? don't worry pagsasamahin ko rin kayo ng mommy at daddy mo"

Kahit may takot ay naglakas ako ng loob na sumagot, "You're a devil, you killed my parents. I'll make sure you'll not just go to jail but also in hell."

"As if you can, baka nga hindi pa tayo nakakarating sa korte ay sumunod ka na sa mga magulang mo." huling sinabi niya at hindi na ko binigyan pa ng pagkakataong makapagsalita dahil binaba niya na ang tawag.

Nang mawala na ang kausap ko sa cellphone ay agad akong napaupo sa kama at sabay tulo ng luha. "I'll make sure that no matter what happen I'll do everything just to give the justice to my parents. They don't deserve to be killed like that. Kahit anong pananakot pa ang gawin niya hindi ko susukuan ang pagkamit sa hustisya na nararapat sa nangyari kina mommy at daddy. Sisiguraduhin kong sa kulungan ang kakalagyan nilang lahat." nakakuyom ang aking kamao sa galit at nanginginig din dahil sa takot.