Share
Calyx 4
"Heart!" tawag ko sa kaniya habang naglalakad ito sa hallway papasok sa silid - paaralan namin. May hawak itong makakapal na libro. Nakangiting humarap ito sa akin.
She is a transferee. Binubully ito sa dating paaralan na pinapasukan niya kaya inilipat siya rito. Hindi niya sinabi sa mga magulang niya ang tungkol sa mga pambubully sa kaniya sa dati nitong paaralan pero may isa itong kakalse na nagsusumbong sa ina niya. Kinausap ng ina nito si Tiya Janice na rito na lamang ipagpatuloy ni Heart ang pag-aaral niya. Mas matino kasi ang karamihan sa mga estudyante sa probinsiya kumpara sa siyudadd ayon pa sa ina ni Heart. "Grade 12 ka na rin 'di ba?" tanong nito. Nakangiti pa rin ito sa akin. Para naman akong nahipnotismo sa ngiti nito at tumango na may ngiti. Gayunpaman, yumuko ako nang sa gayon ay hindi nito makita ang ngiting sumilay sa bibig ko.&Kaugnay na kabanata
Lifeless Heart Calyx 5
Ang araw na iyon ay lumipas na akala mo ay wala lang. Walang nangyari. Nakakapag-usap na sina Lizette at Heart pero may ilangan ang dalawa sa isa't isa. Pinapansin pa in ako ni Heart katulad ng dati at may ngiti sa labi. Hindi ko maiwasang kilabutan sa inaakto niya. Hindi ko rin kasi alam kung totoo ba ang ngiti at kabaitan na ipinapakita niya sa akin o hindi. Parang sincere kasi ang mga akto niya . Walang bahid ng panloloko rin ang mukha niya. Maging ang mga mata nito na kung saan ay doon daw makikita kung nagsasaad ba ang isang tao ng katotohanan o hindi ay walang mababakas na pag-aakinlangan sa akto niya. "Calyx, Okay ka lang?" nag-aalalang tanong sa akin ni Lizette. Pinapagitnaan na nila ako ngayon ni Heart. Nasa kanan ko si Heart at sa kaliwa naman si Lizette. "That will be your proper sitt from now on until the end of this academic year," imporma sa amin ng adviser namin. Tumango na lang din ako kay Lizette bago tumingin sa gawi niya. Hindi
Lifeless Heart Calyx 6
Ang sabi nila, blood is thicker than water. Literally, totoo ito. Kung ibabase sa malalim na ibig-sabihin nito, naniniwala pa rin ako. Napagpasyahan ko nang ituloy ang matagal ko nang plano. Ang paghihiganti sa taong dahilan ng pagkawala ng pamilya ko. Magmula nang mamatay si Caleb ay nawala sa katinuan si mama. Samantalang si papa naman ay iniwan kami ni mama dahil nga tuluyan nang nabaliw si mama. Hindi rin naman niya ako nais kunin dahil ayaw na ayaw niya sa akin simula't sapul. Hindi ko alam kung ano ang kaniyang rason."Caleb! You okay?' tawa ni Lizette. Iwinawagayway pa nito ang kaniyang kamay sa harapan ko. Napabuga naman ako ng masaganang hangin bako tumango nang walang kagana-gana. "Kaninang second period ka pa wala sa sarili at tulala. May problema ba?" bakas ang pag-aalala sa mukha nito gayun na rin sa tono ng pagbitaw niya ng mga salita."W-wala naman," maikling sambit ko habang mahinang ipinagdadasal na sana ay hindi na ito magtanong."I see," anito. Para
Lifeless Heart Prologue
Habang naglalakad ako pauwi sa bahay namin ay hindi nakakatakas ang mga masasamang tingin na ibinabato sa akin ng mga tao sa barangay."Hayan na naman yung batang salbahe. Porke mayaman kala mo kung sino kung mambastos," bulong ng isa naming kapitbahay sa kaniyang kaibigan.Napailing na lamang ako sa mga inaasta nila. Kada pupunta kami dito sa probinsiya ay ganiyan ang mga nangyayari. Parang may dala akong sakit na nakakahawa dahil madalas akong iwasan ng mga tao, kasali na ang mga matatanda."Ma, kailan ba tayo uuwi sa Manila? Napakapangit ng mga ugali ng mga kapitbahay nila lola. Parang may malala at nakakahawa akong sakit kung makatingin at makaasta sila sa akin," sumbong ko sa sandaling makarating ako sa bahay nila lola at nadatnan ko siyang naka-upo sa sofa set na gawa sa kawayang binarnisan. Malaki ang bahaynila lola pero makaluma. Yung mga bintana niyon ay sliding na gawa sa kahoy. May pito itong mga silid. Anim doon ay silid nila mama at ng mga kap
Lifeless Heart Chapter 1
NANG TUMUNOG ANG kampana ng paaralan na tanda ng recess namng mga studyante ay agad kong inayos ang mga gamit ko at agad tumakbo sa pintuan upang lumabas at dumiretso sa CR ng paaralan. Bago pa man ako makarating sa pintuan ay hinarang na ako ng grupo ng mga kababaihan na ang nakakainis pa ay ang mga ka-section niya."Ano na naman ba ang kailangan niyo?" napapikit ako sa pagka-ini. Naiihi na ako at ilang sandali na lamang ay lalabas na iyon. ang lider nila na hindi ko na pinag-aksayahang imemorya ang pangalan ay napataas ang kanang kilay niya."Ano, tatakas ka?" saad ng isa sa kanila na may halong sarkasmo. Hindi ako magaling sa pagmemorya ng mga pangalan kaya kahit na maga-anim na taon na kaming magkaklase ay hindi ko pa rin alam ang pangalan ng karamihan ng kaklase ko. Bukod kasi sa napapangitan ako sa ugali nila ay wala ring nangangahas na lumapit sa akin dahil siguradong madadamay sa pambu-bully sa akin ng mga bruhildang ito."For
Lifeless Heart Chapter 2
I slowly opened my eyes. They still felt heavy. Marahil ay sa pagod kagabi sa byahe at kulang sa pahinga. Tumingin ako sa labas at napag-alamang tirik na ang araw. Ang silid naman na kinalagyan ko ay hindi ang silid namin kundi SILID NI TITA. I wonder why I was here? Last time I check, nasa pintuan ako ng kwarto ni lola. Tsaka kung sa malapit na silid ang basehan, nangunguna doon ang silid ni tiyo Joe. Ipinagkibit ko na lang ang siping iyon. Sakto namang tumunog ang seradura ng pinto."G-gising ka na pala," sambit ni tiya Janice pagkapasok niya sa silid niya na siyang kinalalagyan ko. Naroon ang ngiti niya sa akin na akala mo ay hindi kami nagkasagutan kagabi. "Kain ka na." Bumaba ang tingin ko sa hawak niyang food tray. May toasted bread, bacon, pritong itlog, tasa ng kape, at ang sinangag na siyang palagi niyang inihahain tuwing umaga.I smiled at her, a sincere one. Kung ibang kapatid nila ako nakipag-alitan kagabi ay maaring isinusumpa na nila ako. Baka nga ipakula
Lifeless Heart Chapter 3
Mag-aalas tres na nang nakapag-adjust ang sistema ko sa nangyari. Napagdesisyonan kong sumunod sa hospital."Hel," tawag sa akin ni Tito Noel, asawa ni Tita Janice. Isa ito sa mga may galit kay lola dahil sa pagiging pakialamera niya kaya hindi na nakakapagtatakang hindi ito sumama sa pagtakbo kay lola sa hospital. Umiinom siya kasama ng mga kaibigan niya. May isa silang kasama na kaedaran ko at ngayon ko lang ito nakita na kaharap nila ito. "San ka pupunta? Bilin ng mama mo bantayan kita. Wag kang aalis. Bumalik ka doon.""S-s-susunnod po ako s-sa o-ospital tito," I answered politely. Kahit pa nanginginig pa rin ako sa biglaang nangyari kay lola. Alam kong gusto lang nitong sundin ang bilin sa kaniya ni mama pero gusto kong sumunod doon."Hindi pwede!" napasigaw na ito sa galit na dahilan ng pagtalon ng sistema ko sa gulat. "Nakalimutan mo na namn ba yung nangyari sa iyo noong sinubukan ka namin pigilan, ha? Ilang oras kang nawalan ng malay noon. Ka
Lifeless Heart Chapter 4
Long and comfortable sleep, that's what I felt, the moment I opened my eyes. Unti-unti kong iminulat iyon. Parang napakabigat ng mga talukap niyon. I think this sleep is the longest and most comfortable sleep in my entire life.Nagising ako sa di pamilyar na puting kwarto. Nakakasilaw ang kulay niyon. Napakaraming mga kagamitang nakasaksak sa katawan ko. I roam my eyes around the room. May sofa doon sa right side ko. May babaeng natutulog roon pero hindi ko kilala. Sa bandang paanan ko naman, sa right side ay may sliding window. I love how that window gives an ethereal beauty of the world. The color of the rising sun gives complement to the beauty of the surroundings."Y-You're finally awake," tarantang aniyang boses ng babaeng natutulog kanina sa sofa. I didn't let out any emotion, even though I'm confuse about her. Patakbo siyang lumabas ng silid habang sumisigaw ng, "Doc".Mabilis namang nagsipasukan ang mga taong nasa apat, kasama na ang babae na
Lifeless Heart Chapter 5
"O, BA'T basang-basa kayo? Hindi naman umulan a, tirik na tirik na ang araw o!" tita Angelique exclaimed when she saw us. Mukha kaming basang sisiw sa lagay namin. Pareho kaming nakayuko ni Calyx at hindi makatingin sa isa't isa."N-naligo po k-kami sa... sapa ba 'yun?" Bugok ko, SAGAD! Bakit at anong rason ng pagkautal ko? Dahil ba iyon sa nangyari sa sapa?NAGTAGAL ANG paglapat ng tingin namin ng ilang segundo. Pero dahil sa hindi maipaliwanag na nangyari, ang pag-slow motion ng paligid ay nagmistulang matagal ang aksidenteng halik na iyon.Parang biglang bumagsak ang lahat ng tubig mula sa taas dahil sa lakas ng tunog ng talon. Naging dahilan iyon upang bumalik ang lahat sa katotohanan.Malakas ko siyang itinulak bago lumangoy paitaas. I reached the surface of the water. Nakita ko ulit ang makapigil-hiningang tanawin. Ang malakas na tunog ng talon ay normal lamang iyon. Hindi ko alam kung paano nangyari iyon. Bakit hindi ko narinig ng ilang
Pinakabagong kabanata
