Chapter 08

Monique

Lumipas ang mga araw na hindi kami nagkikibuan simula nang magtalo kami sa loob ng opisina niya. Sinamahan na rin ako ni Dolce na libutin ang buong palasyo nila bago siya bumalik ng London. There are 99 rooms. Imagine how huge it was.

Palakad-lakad ako sa harden pero ang mga tauhan niya ay stand by lang sa bawat sulok para bantayan ako. Para talaga akong preso sa palasyo na ito.

Sinuri ko rin ang bakod. Sa taas nito ay nanlumo ang mga paa ko. Idagdag mo pa ang matutulis na bakal sa dulo noon. Baka kapag inakyat ko iyan para tumakas ay ikamatay ko pa. Imbes na makakauwi sa pilipinas ay mauwi na lang ako kay kamatayan.

Napabuntonghininga na lang ako at lumapit sa may bench para umupo. Napakaganda ng hardin nila. Very natural. Hindi plastic grass ang ginamit kaya ang presko sa pang-amoy.

Kasalukuyan akong nag-iisip nang madako ang tingin ko sa maliit na terrace sa pan