Chapter 19

Monique

We cuddled all night, hanggang ngayon ay hindi pa rin nawawala ang kilig na nararamdaman ko. He say sorry and I forgive. Tao lang naman siya at nagkamali. At tao lang din ako para magpatawad.

Pagkagising namin ay siya na ang nagpresenta na magluluto ng agahan. Impressive! Dahil kaya pala niyang gawin iyon. Gano'n din sa pagliligpit. Hindi niya ako hinayaan na tumulong sa kan'ya. So I just watch him doing homeworks while sitting on the sofa and watching my favourite American TV series. Madalas ay napapasulyap ako sa kan'ya sa patagong paraan. Para-paraan lang. Gano’n!

Tumabi siya ng upo sa akin ng matapos siya sa kusina. Binabakuran na yata ako ng lalaking ito. Wala ba siyang balak na umuwi. Hindi ako nakatiis at nagtanong sa kan'ya.

"Kailan ka ba uuwi? Babalik na ako sa Antipolo bukas ng umaga." Inangat ko ang tingin sa mukha niya. Lumingon siya sa akin.

"Sasama ako sa 'yo," matipid niyang sagot.

Bigla akong kinabahan. H