Chapter 4

"Anak kamusta ang lakad mo kahapon?" Tanong ni Papa sa akin ng maibaba niya ang kape na iniinom niya.

"Okay naman po pa. Natanggap ako bilang isang extra DJ pero hindi nga lang full-time. Okay na rin sa akin 'yon," masayang balita ko at ininom ang tsaa na ginawa ko kanina. Alas otso na sa umaga at naabutan ko si papa dito sa sala malapit sa sliding window glass na nakaupo at nagbabasa ng dyaryo.

"Good to hear that," sabi niya at uminom ulit ng kape.

Habang umiinom ako ng tsaa ay ibinaba ni papa ang dyaryo at may binigay sa akin.

"Ano po ito pa?" Tanong ko at tinignan ang laman ng envelope.

"Just look at it. I just realized that it's unfair to take away your dream so I asked my friend if you can join them. And despite of the course you've finished they accepted you," sabi ni papa na may ngiti sa labi. Ako naman ay hindi ko mapigilan mapatalon sa tuwa. Parang kumikinang ang aking mga mata dahil sa saya at tuwa. Finally, I have a decent job. For me, decent job is having a gun partner. Pagbasa ko kasi sa papel na nasa envelope ay isa na akong License Cop. Hindi ko alam kung paano ginawa ni papa iyon. Ang lakas naman ng koneksyon niya dahil naipasok niya ako sa ganitong trabaho. Pero parang na konsensya ako. Bahala na nga kesa naka tengga ako na walang ginagawa.

"Thank you pa," sabi ko at niyakap ng mahigpit si papa. Ginulo niya ang buhok ko kaya dumistansya agad ako sa kanya.

"I forgot to tell you. You'll having a meeting with your chief now," sabi ni papa na nagpataranta sa akin. Napatawa si papa dahil sa naging reaksyon ko.

"Here." Inabot niya ang isang calling card sa akin kaya tinanggap ko ito at binasa.

"Meet him at that address," he said.

"Thank you pa," sabi ko at patalon-talon na pumunta sa kwarto ko pero napatigil ulit ako ng tinawag ako ni papa.

"Anak. You grew taller maybe three inches," nakangiting sabi ni papa kaya nginitian ko siya at nagpatuloy sa paglalakad.

Pagdating sa kwarto ko ay nagtalon-talon ako sa tuwa. Bago ko makalimutan ang sinabi ni papa ay agad ko kinumpirma kung tumaas ba talaga ako.

"Tama si papa. From 4'10 feet ay naging 5'1 feet ang height ko. Paano ako tumaas? Hindi naman ako nag-t-take ng height supplements. But I'm happy anyway. So now I'll get ready," sabi ko sa sarili ko habang nakangiti. Para na akong baliw na kinakausap ang sarili ko. Oo nga pala, hindi sana ako matatanggap sa pagiging sundalo kung hindi lang dahil kay papa.

Ngayon nahihirapan ako kung ano ang susuotin ko. Ano kaya kung ito? Ay hindi pwede. Ang pangit ng dress. Matapos ang five minutes na pag-iisip ay isang sports bra at isang puting crop top t-shirt ang napili ko. Para sa lower naman ay isang jogging pants na army style pero plain army green ang kulay. I don't know what the exact name of it but I really like this kind of style.

Kinuha ko na ang mga kailangan ko at nilagay sa mga bulsa ko. I don't like holding a bag or anything that I will hold if I'm going out. Kaya halos ng damit ko ay may bulsa.

Agad ako bumaba at nagpaalam kay papa. I used my Trinx Tempo 1.0 road bike that I owned for almost eight years. Back then when I was in highschool, I entered a cycling club. It was a great experience. My team won once and we are always in the third rank after that.

Back in my goal now, I'm heading now in an unknown building. Papasok na ako sa building na nakasulat sa address at masasabi ko na madaming Cop dito. Nagtanong ako sa isang lalaki.

"Excuse me, saan po ba ang office ng Special A?" Tanong ko sa isang parang mahiyain na Cop at nakasalamin ito.

"Ah eh. Ituturo k-ko na lang sayo. Sundan m-mo na lang ako," sabi niya habang nauutal at nag-b-blush. Hindi ko naman maintindihan ang reaksiyon niya kaya nagkibit balikat na lamang ako.

Ginamit namin ang elevator dito na meron sila. Nang tumunog ang elevator ay itinuro niya ang isang pinto.

"Diyan po ang special A," sabi niya. Lumabas ako at nginitian siya.

"Salamat," sabi ko at hinarap ang pinto ng special A. Hindi ko alam pero biglang napa seryoso ako. My aura surrounds me every time I get serious.. This is natural for me. Kumatok ako ng tatlong beses at may nagbukas. Isang babae na parang modelo at naka fitted tube dress?

"You must be Jay Hambre. I'm Marinette Perez," sabi niya at inilahad ang kamay niya sa akin na tinanggap ko naman.

"Come inside," sabi niya at pumasok sa loob.

"I see why he accepted you." Bulong ni Marinette sa kanyang sarili na narinig ko naman.

She is so tall. I think nasa 170 cm ang height niya. She also has this foreign look like me.

Kumatok siya sa isang pinto at binuksan ito. Pumasok ako ng mag-isa at sinarado ni Marinette ang pinto. Ngayon nakatingin ako ng seryoso sa isang lalaki na nasa middle 50s na kasing edad lang siguro ni pa.

"You have grown into a lady, Jay. I'm Franco Baraba, the chief. Just call me chief or Uncle Franco. When I saw you last ten years ago you were just a child. But when I first saw you, you looked like your father and a little bit of your mother," he said while smiling at me.

I don't know him and he is the only friend of my father that I never met. Medyo nagulat ako sa pinagsasabi ni Chief. Inalok niya ako ng upuan sa harap ng lamesa niya kaya tinanggap ko ito.

"I think you already know what your job here but I will tell you again. It's nice that you already have a background since you are a famous soldier without a face and gender. How amusing it is. While on duty you covered your identity? But you will not do the same thing here. You're now a cop and this is your identity now," he said while still smiling. No a creepy smile. I only listened to him and looked seriously.

"You are in the Special A division. Each of the members here has a partner. Your partner will be Lorenzo Carrasquez. He has a partner before but his partner, Vanjo Fuergero resigned before he died but Lorenzo didn't believe it. Many months have passed but I can't find a partner that will suit him. But my friend, your father, Justine, offered you to be in my team so I'm happy because I found a suitable partner for Lorenzo," mahabang sabi niya. Nginitian ko siya at nagpapasalamat dahil sa pagtanggap sa akin. Biglang bumukas ang pinto kaya napalingon ako sa direksyon ng pinto.

"Oh he's here," sabi ni Chief. Paglingon ko sa magiging partner ko ay nag abot ang dalawang kilay ko. Don't tell me he is my partner? That grumpy friend of my cousins?

"You! What are you doing here?" Tanong niya na bakas ang pagkainis. Tinignan ko lang siya ng seryoso.

"Lorenzo! You already know her?" Nakangiting tanong ni chief.

"No, I didn't," sabi nito at umupo sa harap ko. Ang mga mata niya ay parang kutsilyo na nakatitig sa akin pero hindi ako nagpatalo. Tinignan ko din siya ng seryoso na mas nagpapainis sa kanya.

"Why is that kid here?" Inis niyang tanong kay chief. Napahagalpak naman sa tawa si Chief. Hindi ko alam pero napapout na lang ako dahil sa reaksyon ni chief. Para siyang si papa na humahagalpak sa tawa kapag naririnig niya na may tumatawag sa akin na bata. Bata pa rin ba ang tingin sa akin itong magiging partner ko? Tumaas naman ako ng tatlong inches ah. Sumeryoso agad ang mukha ko ng makabawi na si chief sa kakatawa.

"Ehem. She's the one I told you. Your new partner," he said. A creepy smile plastered on the chief's face. Iniinis niya ba si Lorenzo?

"What? I will not accept her," iritado na pag tutol niya sa akin bilang partner niya. Hindi ko alam pero napatawa ako na agad ko pinigilan. Parang narinig iyon ni Lorenzo kaya napalingon siya sa akin ng masama.

"What are you laughing about?" Inis na tanong niya sa akin. Tinignan ko lang siya ng seryoso bago sumagot.

"Because chief is adorable," sabi ko at nginitian si Chief na sinuklian din niya. Napasabunot sa buhok si Lorenzo at tumayo. Sa katunayan, mas mukha pa siyang bata na parang inagawan ng candy dahil sa inis niya sa akin. A grumpy immature.

"Whether you accept her or not, she is your partner now," pinal na saad ni Chief.

"You! Come with me," galit na sabi ni Lorenzo na sinunod ko agad. Sumipol-sipol ako habang papunta sa kanya. Maybe this is the start of my wonderful, no, I mean my hell life.