Chapter 02

Thaliana Pov

"WHAT?!" malakas na sigaw ni Roselyn kaya napatingin sa gawi namin ang iba naming kaklase.

"Boses mo nga!" suway ko sa kanya.

"Sino ba kasing hindi magugulat sa sinasabi mo? The heck! Alam kong tanga ka, kaya please iwasan mo siya." saad ni Roselyn. "Alam mo naman siguro ang sinasabi nilang playboy siya diba?" dagdag pa niya.

"Oo, pero hindi ako naniniwala sa kanila Roselyn. Mahal ko siya, at isa pa may nangyari na sa amin." saad ko

"What?! Bumigay ka?! Thaliana, bakit ka bumigay? Tangina, paano kung magbunga ha?!" tanong niya sa akin.

"Alam kong mabuti siyang tao at pananagutan niya ako. Kaya chill ka lang diyan okay?" saad ko sa kanya.

"Hay nako, bahala kang magpakatanga diyan Thaliana. Malaki kana, pero ito lang ang sasabihin ko sayo. Pag ikaw sinaktan niyan, sa ayaw at sa gusto mo kakalimutan mo yang Casper na yan!" gigil niyang saad sa akin.

"Oo na," saad ko. Buti nalang dumating na ang next subject namin dahil kung hindi, hanggang ngayon sesermunan niya ako.

Napaka overprotective talaga ng kaibigan ko, mabuti nalang at siya ang naging kaibigan ko. Isa pa, alam kong mabuting tao si Casper at hindi niya ako sasaktan. And yes, binigay ko sa kanya ang virginity ko dahil mahal ko siya. Pero hindi ko lang alam kung mahal din ba niya ako.

Habang nakikinig sa professor namin na nag didiscuss sa harap at napatingin ako sa bintana ng room namin. At nakita kong may nakatayong lalaki at nang magtagpo ang mga mata namin ay napangiti ako ng makita siya, si Casper lang pala. Kinawayan ko siya at nginitian, gumanti naman siya ng ngiti at tumango na nagpapahiwatig na ituloy ko lang ang pakikinig ko kaya naman ginawa ko.

Nang sumapit ang lunch break namin ay agad ko ng pinuntahan si Casper sa labas.

"Okay ka lang ba dito? Bakit kasi hinintay mo pa ako eh may klase ka din diba?" bungad ko kay Casper na napakamot naman ng batok.

"Sinisermunan mo ba ako babae?" sarkastikong tanong ni Casper.

"Ano sa tingin mo? Halos kalahating araw kang nakatayo riyan?!" singal ko sa kanya.

"Ihh, sorry na! I have something important to say to you, that's why..." saad niya. Pabebe naman ito, porke alam niyang may gusto ako sa kanya.

"Fine! Tara na sa cafeteria." aya ko sa kanya kaya naman lumakad na kami.

Nang makarating kami sa cafeteria ay agad kaming pinagtinginan ng mga kapwa namin estudyante. Marahil ay nagtataka sila kung bakit kami magkasama ni Casper. Sikat kasi at heart throb dito sa buong university sila Casper at ang barkada niya.

"Hala siya, totoo nga ang sabi sabi na malandi siya."

"Bakit sila magkasama?"

"Eww, kung kani-kanino pumapatol."

"Kadiri ka girl!"

Rinig kong mga bulungan nila pero pinagsawalang bahala ko nalang dahil sa hindi naman totoo ang mga kumakalat na chismis tungkol sa akin.

"Thaliana, let's go. Hayaan mo na sila hindi naman totoo ang sinasabi nila." yaya sa akin ni Casper.

"Y-yeah," saad ko nalang at sumunod na sa kanya.

"Let's seat here, what do you want to eat Thali?" he ask me. Thali, hmm. Sounds so good.

"Ikaw," i answer.

"A-ako?" he ask me while his face was shocked.

"I mean, kung anong kakain mo yun nalang din ang akin." i said and laugh.

"Ohh, okay wait here." he said and start walking to the counter and order.

Nang maka order siya ay nag-umpisa na kaming kumain ng hindi iniintindi ang mga taong mapanghusga na nakatingin sa amin. Natapos na kaming kumain at eto kami naka tanga sa cafeteria.

"A-ahm, i have something to tell you." basag ni Casper sa katahimikan namin.

"Ano yun?" i ask.

"I like you, uh no i mean i love you." saad niya sa akin at napatulala ako sa kanya at pino proseso sa utak ko ang kanyang sinabi.

"W-what?" utal na saad ko.

"I love you Thaliana," ulit niya.

"U-uh, a-ano kasi C-casper—" before i could finish my words he speak again.

"I want you to be with me, let's live together in my condo." He said, while me? Shocked. I don't know what to say.

Gosh, it is really Casper? Yes, he's my crush. But i didn't know that he likes me and he wants me to live with him. Am i imagining? Is it a dream? Can someone wake me up?

"Hey, are you okay?" he speak again.

"Yes, uh hindi ba masyadong mabilis naman?" tanong ko sa kanya.

"Why? You don't want?" sagot niya sa akin.

"No, it's not like that. What i mean is, napaka bilis naman ata natin. Hindi naman ibig sabihin na may nangyari sa atin eh magsasama na agad tayo." sagot ko sa kanya.

"Okay, i respect your decision. But, my offer is always available. By the way, can you be my girlfriend?" saad niya. Nabulunan pa ako sa sarili kong laway sa sinabi niya.

"G-girlfriend?" utal na tanong ko.

"Uh, yes." He answer while he's face are blushing. Cute.

"U-uh, pwede naman." sagot ko sa kanya.

"Really?" he said with a happiness in his eyes.

"Yes, ayaw mo ba?" biglang saad ko.

"No!" napalakas ang sabi niya kaya napalingon sa amin ang ibang estudyante. Shit, nakakahiya. " Sorry," paghingi niya ng paumanhin.

Nang matapos kaming mag-usap ay hinatid na niya ako sa room namin. Hanggang ngayon nasa isip ko pa rin ang sinabi niya.

Let's live together.

Gosh! Totoo ba to? Gusto niyang magsama na kami sa isang bahay at girlfriend niya na rin ako?!

Nagulat ako ng may kumalabit sa akin, si Roselyn pala. At ngayon ko lang napansin na nakaupo na pala ako. Whoa, di ko namalayan ah!

"Anong iniisip mo? Kanina ka pa tulala papasok eh, hinatid ka lang ni Casper tulaler kana?" Bungad ni Roselyn.

"Ahh, wala." Tanggi ko.

"Anong wala? Sabihin mo nga sakin, anong pinag-usapan niyo ha?!" Singhal niya sa akin. Hays, pag ito talaga ang nangulit sa akin wala akong magagawa.

"Ganito kasi yun, boyfriend ko na si Casper." Mahinang saad ko at alam kong narinig niya ang sinabi ko.

"What?! Are you out of your mind?!" Gigil niyang saad sa akin. "Paano kung pinaglalaruan ka lang pala niya ha?!" dagdag pa niya.

"No, hindi siya ganon okay? At isa pa, sabi niya sa akin gusto niya daw na magsama na kami sa condo niya." saad ko.

"At pumayag ka naman?" tanong niya, bakas ang pagka disgusto sa boses niya.

"Sinabi ko na pag-iisipan ko muna," sagot ko.

"Wow, so may balak kang pumayag?"

"Oo naman, don't worry Roselyn. I can handle myself okay?" saad ko sa kanya at niyakap siya.

Inirapan niya naman ako tiyaka niyakap ako pabalik.

"Kung hindi lang kita mahal eh, basta pag may ginawa siyang kagaguhan sayo. Sinasabi ko, sa ayaw at sa gusto mo ako ang maglalayo sayo sa kanya!" saad niya.

Hindi niya talaga ako matiis.

Maya-maya lang ay may nagpuntang sslg officer sa room namin at in-announce na walang pasok ngayong hapon dahil sa may biglaang meeting. Kaya kami naman ay nagsiuwi na.

Nang makauwi na ako ay nadatnan ko ang magulang ko sa sala.

"Hello mammeh, hello daddeh!" masayang bati ko sa kanila. Nagulat pa sila sa pagsigaw ko.

"Jusko ka! Ang hilig mong manggulat na bata ka!" saad ni mammeh sa akin.

"Hi dear, bakit ang aga mo ata ngayon?" bati naman sa akin ni daddeh.

"May biglaang meeting kasi daddeh kaya pinauwi na kame." sagot ko at napatango sila. "Aakyat na po muna ako mammeh, daddeh, magpapahinga lang po ako." saad ko.

"Rest well dear," sabay na saad ni mammeh at daddeh.

Umakyat na ako sa kwarto ko at nahiga, habang nag iscroll ako ay may nag notif sa akin at nag friend request sa akin. Si Casper pala.

Casper Cien Estrada sent you a friend request.

Agad ko naman siyang in-accept. Nakaramdam ako nang antok at napag pasiyahan kong matulog na muna. Narinig ko pang may nag notif sa cellphone ko ngunit sa antok ko ay hindi ko nalang pinansin.

Nagising ako sa mga marahang pagkatok sa pinto ng kwarto ko. Dali-dali akong bumangon at pumunta sa para tignan kung sino ang kumakatok. Alas siyete na pala. Napahaba ang tulog ko. Nang mabuksan ko ang pinto ng kwarto ko ay si mammeh ang bumungad sa akin.

"Let's eat dear, did you rest well dear?" bungad sa akin ni mammeh.

"Yes mammeh, and susunod na po ako." saad ko kay mammeh.

Matapos kong maghilamos ay pumunta na ako sa dining room namin at nakita kong hinihintay na ako nila mammeh.

"Good evening dear," bati sa akin ni daddeh at bahagyang ngumiti.

"Good evening daddeh," saad ko at humalik sa pisnge nila ni mammeh.

"Ang lambing talaga ng anak ko!" Masayang sambit ni mammeh.

"Like mother, like daughter." saad naman ni daddeh.

"Let's eat na po!" saad ko sa kanila at nag-umpisa na kami sa pagkain.

As usual, nagtanong lang sila daddeh sa akin about sa school ko. And hindi ko din nabanggit sa kanila na mayroon na akong boyfriend.

Umakyat na ako sa kwarto ko matapos naming kumain nila mammeh at sila mammeh naman ay babalik daw sa company namin dahil nagkaroon sila ng emergency doon.

Hindi na rin ako nag open ng cellphone ko at natulog na ulit. Ewan ko ba, antok na antok ako ngayon. Paano ba naman kasi ilang araw akong puyat.

Nakatulog nalang ako sa pag-iisip tungkol sa sinabi ni Casper.