Chapter 06

Thaliana Pov

It's been a week. Simula ng makita ko si Casper ay hindi ko na siya pa nakitang muli. Mabuti narin iyon. Dahil hindi ko alam kung anong gagawin ko sa kanya. His engaged now. I don't know, but sometimes when i heard that news, i feel something in my chest like i'm hurting.

Ngayong araw ay day off ko at napag usapan namin ni Roselyn na ipapasyal namin si Calia sa park bilang pambawi na din sa anak ko. Malapit na din siyang mag birthday. Pinaghahandaan din namin iyon ni Roselyn.

“Baby, it's already seven in the morning. Come on, wake up na.” Andito ako ngayon sa kwarto ng anak ko.

“5 minutes mommy, please.” Inaantok na saad ng anak ko at napangiti naman ako.

“Okay baby, i will prepare our breakfast okay? After 5 minutes go downstairs huh?” I said.

“Yes mommy, i love you.” She said, what a lovely daughter!

“Oh, how sweet. I love you more baby.” Napangiti nalang ako dahil kahit anong antok ng anak ko ay nalalambing niya pa din ako sa kahit salita lamang.

Siya nalang ang lakas ko, kaya kahit na anong gusto niya ibibigay ko. Baka iniisip niyong inispoil ko ang anak ko. No, i’m not. Binibigay ko lang sa kanya ang mga bagay na gusto niya, dahil ako hindi ko naranasan yun nung bata pa ako.

Because my both parents is always busy with their work, that's why.

Nang makapag breakfast na kami ay inasikaso ko na si Calia bago ako mag-asikaso ng sarili ko. Pinaliguan at binihisan ko lang siya ng pink coral dress, her favorite.

“Mommy, are you done na po?” napalingon ako sa pintuan ng kwarto ko ng bumungad sa akin ang maganda kong anak.

“Hindi pa po, pero malapit na baby.” Sagot ko naman.

Kung iniisip niyo na bakit kwarto ko ang tawag ko kasi hiwalay na kami ng kwarto ng anak ko. Ayaw ko pa sana pero siya na ang nagpumilit dahil malaki na daw siya.

“Faster mommy, baka po andiyan na si ninang Rose.”

“Opo ito na,” nagmamadali na akong kumilos dahil nga saktong pagkasabi ni Calia ng baka andiyan na ang ninang niya ay saktong may bumusina sa tapat ng bahay namin.

“Oh my! Ninang is here na mommy!” Tumatalon na saad ni Calia.

“Okay baby, calm down your to excited baby.” Natatawang saad ko sa anak ko.

“Of course mommy, makakapag bonding na tayo together with ninang!” She happily said.

Pagkatapos ko ay lumabas na din kami para puntahan ang kanyang ninang na kanina pa nag aantay sa labas. Sobra sobra pa ang saya ng anak ko ng salubungin siya ni Roselyn, tuwang tuwa naman ang bestfriend ko dahil sa bibong bibo si Calia.

Napagpasiyahan naming pumunta sa mall para bilhan ng mga bagong damit si Calia at para makapasyal na din kami sa park.

Hindi maitatago ang saya sa mukha ng anak ko. Sa taon na busy ako ay ngayon nalang ulit ako nagkaron ng time para sa kanya, mabuti nalang at naiintindihan ako ng anak ko, ang sitwasyon namin.

Habang masayang naglalaro ang anak ko ay nagkukwentuhan naman kami si Roselyn.

“Oh ano? Nasabi mo na ba kay Calia na nagkita na kayo ng ama niya?” Usisa niya sa akin.

“Hindi pa, at ayoko pang makilala niya ang ama niya. You know how i'm hurt when he left me and our child, right?” I said.

“Ikaw ang bahala, pero ang maipapayo ko lang sayo Thaliana. Harapin mo siya, hindi pwedeng habang buhay ka nalang magtatago.” She said back.

Magsasalita pa sana ako ng biglang lumapit si Calia sa amin.

“Oh my god mommy, i'm so very happy now!” She said while jumping in happiness. “I love you po mommy! Thankyou for bringing me here!” She added and kiss me on my cheeks.

“I love you more baby!” Masayang sagot ko naman at hinalikan din siya sa pisngi.

“Aba?! Mommy mo lang talaga? Ako wala? Nakakatampo naman kayo, hmp!” Saad ni Roselyn sa tabi ko kaya napatawa kami ni Calia. “Wag niyoko tawanan ah! Hindi ako nagbibiro!” Dagdag pa niya kaya lalo kaming napatawa.

“Siyempre ikaw din ninang,” Natatawang saad ng anak ko at lumapit sa ninang niya at hinalikan ang pisngi nito. “I love you po ninang! Thankyou po kasi lagi kang andito para sa amin ni Mommy!” Dagdag pa ng anak ko.

“Ikaw talaga! Kung hindi ka lang lab lab ni ninang eh!” Tumatawang saad ni Roselyn. “I love you din, and kahit na anong mangyari hindi ko kayo pababayaan ni mommy mo. Always remember that okay?” Dagdag ni Roselyn at tumango naman ang anak ko.

Hindi nagtagal ay nag aya na rin ang anak ko dahil pagod na daw siya. Pagkauwi namin ay nagluto ako ng waffles at pasta para sa meryenda namin, nagtimpla na din ako ng juice.

“Oh, meryenda na!” Sigaw ko dahil nasa garden pa sila.

“What's our meryenda mommy?” Calia asked.

“Waffles and pasta baby.” I answered. “You want strawberry syrup?” I asked.

“Yes mommy please.”

Tahimik naman kaming nagmemeryenda at pansin kong nangingiti si Roselyn habang may katext sa cellphone niya. Sino naman kaya ‘yon? Maya-maya ay bigla itong tumayo kaya pati si Calia ay napatingin.

"Where are you going ninang?" Tanong ng anak ko.

"I have something important to do po, but I'll be back later, okay?" Sagot naman ni Roselyn.

"Okay po ninang," saad ng anak ko at pinagpatuloy ang pagkain.

"Alis muna ako bes ha," paalam naman sa akin ni Roselyn.

"Sige, ingat ka. Dito kana rin kumain mamaya." Saad ko naman at tumango bago umalis.

Pagkatapos naming mag meryenda ng anak ko ay nagsabi na rin ito ng inaantok kaya pinatuloy ko na para makapag asikaso na din ako ng dinner namin para mamaya.

Habang pababa ako ay naramdaman ko ang pag vibrate ng cellphone ko sa bulsa ng suot ko kaya kinuha ko at tinignan. Nakatanggap ako ng isang message sa unknown number.

Kanino naman kaya ito? Baka naman nakitext lang si Roselyn. Kibit balikat kong binuksan ang text at napahinto ako dahil sa nabasa. Hindi si Roselyn ang nagtext kundi si? Casper?

Unknown Number :

thali, can i talk to you? please baby...

Ano na naman kaya ang pakulo ng lalaking ito? Kung sa tingin niya ay nakakalimutan ko na ang mga ginawa niya ay hindi at isa paano niya nalaman ang number ko? Nagvibrate ulit ang cellphone ko at tinignan ko ang kasunod na message.

Unknown Number :

If your wondering where i get your number, i see you on a restaurant. so i talk to the owner and get your number.

Basa ko sa text na natanggap ko. What the?! Ang kapal naman ng mukha niya para kunin ang number ko?!

Hindi ko na siya inintindi pa at nagpatuloy nalang sa pagbaba sa hagdan. Nang makarating ako sa kusina ay nag-umpisa na akong mag gayak ng mga sangkap na iluluto ko, tutal ay hapon na din naman.

Habang nagluluto ako ay biglang may nag door bell kaya naman iniwan ko muna ang niluluto ko sandali.

Sino naman kaya ang tao sa labas? Wala naman akong inaasahang bisita ngayon ah? At si Roselyn naman ay mamaya pa darating.

Paglabas ko ay si Roselyn ng naabutan ko. Ang aga naman ata niyang nakabalik?

"Ang aga mo naman atang nakabalik?" Bungad na tanong ko.

"Bakit ayaw mo ba?" Tanong naman niya sa akin ng pabalik.

"Hindi naman sa ayaw ko pero ang aga mo naman. Naninibago lang. At ano yang nasa malaking bag mo? Saan ka pupunta?" Usisa ko.

"Dito! Paano ba naman, nakita ako ng ex mo! Si Casper, tanong ng tanong kung saan ka daw nakatira. Hanggang sa bahay ko ay sinusundan ako, sumalisi lang ako para hindi niya ako makita." Kwento ni Roselyn.

"Hindi ka niya kaya nasundan?" Tanong ko ulit.

"Hindi noh!" Sagot naman niya. "At dito na muna ako titira, mahirap na no!" Saad niya kaya sumang ayon naman ako.

Pinapasok ko na siya sa loob at tinulungang mag bitbit ng bag na dala niya. Pagpasok namin ay dumiretso ako sa kusina para tignan ang niluluto ko at sinundan naman niya ako.

"Alam mo ba bes? Na kinukulit ako ni Casper kung saan ka raw nakatira! Grabe, kahit sabihin kong hindi ko alam ayaw maniwala! Napaisip nga ako eh. Sa sobrang yaman niya bakit hindi nalang siya kumuha ng private investigator diba? Nako talaga, ewan ko nalang diyan sa ex mo." Kwento sa akin ni Roselyn. "Sabi niya pa, nag tetext daw siya sayo kaso hindi mo naman daw siya nirereplayan. Totoo ba yun?" Tanong niya.

"Oo," sagot ko. "Kahit na anong gawin niya ay hindi siya makakalapit sa akin no!" Saad ko.

Habang nag-uusap kami sa narinig namin ang maliliit na yabag ni Calia papunta sa kusina.

"Hello po," paos na bati niya sa amin. Si Roselyn na ang nag-asikaso kay Calia.

Hinayaan ko naman silang maglaro dahil hindi pa ako tapos magluto at may kailangan pa akong gawin pagkatapos kong magluto. Habang may ginagawa ako ay hindi ko parin lubos maisip na...

Bakit pa niya ako kailangan kausapin? At ano na naman ang gusto niyang mangyari? Nababalik ako sa kanya ng ganon ganon nalang? The hell my answer is no!