Chapter 02

Thaliana Pov

It's already six-thirty in the morning. Maaga talaga akong gumising dahil sa may meeting kaming mga SSLG para sa gaganaping Foundation Program sa buong university. At isa pa, hindi rin ako nakatulog kagabi sa kaka-isip tungkol sa sinabi ni Casper sa akin.

Napag desisyonan ko na rin na pumayag. Kasi, why not naman diba? Mahal namin ang isa’t isa, kaya wala namang masama doon. Pero hindi ko muna sasabihin sa parents ko. I want to tell them, but soon if i'm ready.

Saktong mag seven-twenty na nang umaga nang makarating ako at dumiretso na agad ako sa SSLG room. Mamaya ko nalang imemeet si Casper.

“Goodmorning,” i greeted them.

“Goodmorning! Since andito na kana, umpisahan na natin ang meeting.” saad ni President Tyler. Siya ang president ng SSLG. Ako? Ako naman ang Secretary.

“Ang Foundation Program ng whole university ay next month na. So, i conduct a meeting para makagawa na tayo ng mga plan. Okay, secretary kindly present to them.” Tyler said to me and i nodded as i stand.

“Here are the plan for Foundation Program. The first plan is about booths. Sa booth na para sa foods ang bahala na doon ay ang A department which is the HRM Students. So, other booths like jail booth, photo booth, and so on will be handled by C department the Architect Students.” paliwanag ko sa kanila.

Marami pa kaming napag-usapan at napag meetingan kaya inabot na kami ng recess. Ako naman ay nag diretso na sa room namin at inabutan ko doon si Roselyn na nakapalumbaba.

“Oh, may problema ka ba? Para kang pinagbagsakan ng langit at lupa ah.” Bungad kong saad sa kanya. Napalingon naman siya sa akin at bigla akong hinampas. Shit! Ang bigat talaga ng kamag ito.

“Gaga ka! Bakit hindi ka pumasok ng umaga?!” Tanong niya sa akin. “Alam mo bang andito kanina si Casper? Hinahanap ka niya, sabi ko hindi ka pumasok kaya ayun bumalik sa department nila.” dugtong niya.

“Anong hindi pumasok? Hindi mo ba nakita? Nag chat ako sayo! Sabi ko may meeting kaming SSLG council!” saad ko naman sa kanya.

“Nag chat ka pala? Hindi ko napansin eh, tiyaka isa pa yan! In chat ka din daw niya pero hindi ka nag seseen!” pasigaw na sagot niya.

“Huh? Hindi ko rin napansin eh.” Kamot ulong saad ko sa kanya.

“Nako, bahala kayo diyan, love life niyo yan eh.” saad niya. “Oh siya, nag meryenda kana ba? Tara sa cafeteria.” Aya niya sa akin.

“Sigeh,” sagot ko sa kanya.

Nang makarating kami sa cafeteria ay nakita namin si Casper kasama ang barkada niya. As usual, para silang nagbabanda sa loob ng cafeteria. Hindi namin sila pinansin at pumunta nalang sa counter at umorder ng pagkain, kanina pa rin kasi ako nagugutom.

“Uyy si Thaliana oh!” Narinig kong sigaw ng isa sa mga barkada ni Casper pero hindi ko sila pinansin at nagpunta sa table namin ni Roselyn.

“Nakatingin sila oh!” bulong sa akin ni Roselyn.

“Hayaan mo sila! Nakakahiya kaya,” saad ko naman sa kanya.

“Sus, nahiya ka sa kanila? Pero nung bumukaka ka kay Casper hindi ka manlang nahiya?” walang prenong saad nito sa akin.

“Kahit kailan ka talaga! Apaka bastos ng bunganga mo!” gigil kong wika sa kanya.

“Kunwari ka pa, kinikilig naman na yang kiffy mo diyan!” sarkastikong saad niya sa akin.

“Tumahimik kana! kumain ka nalang.” saad ko naman sa kanya.

Susubo na sana ako ng hawak kong burger ng may biglang humalik sa labi ko. Paglingon ko ay ang nakangiting si Casper pala kasama ang mga barkada niya kaya naman tinukso nila kami.

“Yieee, si Casper lumalandi naaa.” Tukso ng mga barkada niya kaya napayuko ako.

“Shut up Jules! Nahihiya na girlfriend ko!” saad ni Casper kaya mas lalo akong napayuko dahil sa naramdaman kong namumula na ang mukha ko.

Pansin ko ring medyo natigilan si Roselyn sa pagkain niya at nakatitig sa lalaking tinawag ni Casper na Jules. Woah, inlove na ata siya! Na love at first sight!

“By the way love, this is Jules, Henry, Rheigne and Luke, my friends.” nakangiting pakilala sa akin ni Casper.

“Hello sa inyo,” nakayuko kong saad.

“Hi din sayo, swerte naman pala sayo si Casper eh, maganda ka at mabait! Minsan hawaan mo nga ng kabaitan yang si Casper!” Saad ni Luke sabay hagalpak ng tawa kaya nabatukan siya ni Casper.

“Tumigil ka nga!” Naiinis na saad ni Casper at tinawanan lang namin siya.

Matapos kaming mag kwentuhan sa cafeteria at pumunta na kami sa room namin since malapit nang mag time. Sila Casper naman ay balak pa kaming ihatid pero sabi ko ay kaya na namin.

Pansin ko namang kanina pa tahimik si Roselyn sa aking tabi. Minsan natutulala siya at minsan naman ngingiti ng mag-isa. Buti nalang at wala kaming prof ngayon dahil nagkaroon sila ng urgent meeting kaya naman pinapauwi na kami.

“Naku, inlove kana din ba Roselyn huh?” Pang-aasar ko sa kanya. Bigla naman siyang napalingon sa akin sa gulat.

“Ako? Maiinlove? Hindi no! Hindi ako inlove kay Jules!” Nanggigil niyang saad.

“Oh? Eh bakit napunta si Jules sa usapan? Gusto mo siya nohhh?” Saad ko sa kanya sabay tawa.

“Hindi nga eh! Bahala ka nga diyan!” Saad ni Roselyn at tumayo na at naglakad palabas.

Nakita ko pang napahinto siya sa pintuan at andoon pala sila Casper kasama ang mga barkada niya. Si Roselyn naman, nakatitig kay Jules. Lalapit na sana ako nang biglang sumigaw si Roselyn.

“Fuck you!” Sigaw niya kay Jules kaya naman nagulat sila at napalabas ako ng room namin. Saktong paglabas ko ay tumalikod na si Roselyn sa amin.

“Napano yun? Hindi ko naman siya inaano ah!” Tanong sa akin ni Jules nang nakakunot.

“Nakatitig pa nga sayo eh,” sabad naman ni Rheigne.

“Woah, chixx na yan Jules!” Sabad naman ni Henry.

“Hoy kayo! Anong chixx huh?!” Tanong ko naman sa kanila.

“Hayaan mo na yan love, let's go?” saad naman ni Casper at tumatawa.

“Bakit? Saan tayo pupunta?” Saad ko naman sa kanya.

“Ihahatid na kita,” nakangiti niyang saad sa akin.

“Ohhhh, tara na mga bro! Pre Casper una na kame! Uy Thaliana ingatan mo yan!” Sigaw ni Rheigne.

“Oo na, ingay niyo!” Saad ko naman sa kanya. Nagulat naman ako nang bigla akong yakapin ni Casper.

“Huy! Tsansing ka!” Singhal ko sa kanya.

“Bawal ko bang lambingin ang girlfriend ko?” naka nguso na sabi niya.

“Wag mo nga akong binobola!” Saad ko naman sa kanya, pero sa loob loob ko kinikilig na ako.

“Sus, kinikilig ka lang eh!!” Saad ko sa kanya.

“Tara na nga, ayaw mo naman aminin pero alam ko kinikilig ka. Let's go, ihahatid na kita.” saad ni Casper at kinuha ang bag ko at siya na ang nagbitbit.

Akala ko ay ihahatid na ako nang tuluyan nang tanungin ko naman siya ay mag dinner daw muna kami bago niya ako ihatid sa bahay.

Hininto niya ang kotse niya sa parking lot sa isang sikat na restaurant.

“Dito tayo kakain?” Tanong ko kay Casper.

“Yes love, let's go?” Aya niya sa akin.

Pumasok na kami sa loob at malalaman mo talagang mamahalin dahil sa pagkaka disenyo at mga pagkain na inihahain nila.

“Anong gusto mo love?” Tanong sa akin ni Casper.

“Uh, kung anong sayo yun nalang din ang akin.” Sagot ko naman sa kanya at tumango siya.

Nang makaorder na siya ay naghintay lang kami at nag kukwentuhan habang naghihintay. Hindi ko naman masabi kay Casper ang naging desisyon ko dahil sa wala pa akong lakas.

Siguro ay bukas ko pa masasabi sa kanya. Sa lunch nalang tutal magkikita naman kami ulit.

Hindi nagtagal ay naibigay na sa amin ang order namin at nag-umpisa na kaming kumain. Walang imikan hanggang sa ihatid niya ako sa bahay namin.

“Thankyou love,” saad ko kay Casper. Mukhang nagulat naman siya sa pagtawag ko sa kanya ng love.

“W-welcome, nga pala bukas wag mong kakalimutan ha? Pupuntahan kita sa room niyo.” Saad niya sa akin at medyo nauutal pa.

“Oo na. Sige na, pasok na ako. Ingat ka pauwi.” saad ko sa kanya.

“Uh, Thali.” Tawag sa akin ni Casper kaya lumingon ako sa kanya at ngumiti.

“Bakit?” Nakangiti kong saad sa kanya.

“I love you,” saad niya sa akin at lumapit para halikan ako sa noo. “Goodnight and sweet dreams love.” nakangiting saad niya sa akin kaya napangiti ako ng sobra.

“I love you more Casper,” saad ko sa kanya.

Hinintay ko muna siyang makaalis bago ako pumasok sa bahay namin. Pagpasok ko ay sinalubong ako ng maids namin at ipinaalam sa akin na wala sila mammeh dahil may business trip sila sa Korea.

Kaya dumiretso nalang ako sa kwarto ko para makapag pahinga na rin dahil napagod ang katawan ko. And siyempre para makapag beauty rest ako.

Hindi na rin ako nakapag online sa social media ko dahil sa inantok agad ako pagkahiga ko pa lang sa aking kama. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na kami na ni Casper. May mga naririnig pa rin akong sabi sabi na pineperahan ko lang si Casper.

At saan naman nila nakuha ang chismis na yon? Eh mayaman din naman kami. Mga tao talaga ngayon, kung ano anong kwento ang nagagawa. Pero kahit ganun pinapabayaan ko lang sila dahil alam ko sa sarili kong walang katotohanan ang sinasabi nila sa akin.