Chapter 2

"I'm going, Mom," paalam ko sa kanila habang kumakain sila ng almusal.

"Where are you going? It's Saturday."

"May meeting po kami for the upcoming freshmen week. Uuwi rin po ako kaagad pagkatapos," sagot ko.

Inaantok akong nagmaneho patungo sa bahay nila Brix. Halos sabay kaming dumating ni Zayd kaya naman siya kaagad ang nakapansin sa itsura ko.

"Halatang puyat, ah. Late natapos 'yong party? Dapat nagsabi ka para binago nalang 'yong call time," sabi niya sa akin habang naglalakad kami papasok.

"Okay lang," tipid na sagot ko.

Pagkarating namin sa living room ay nilabas ko na kaagad iyong laptop ko para makapagsimula na kami sa meeting.

"How was the party last night?" they asked me habang hinahanda ko ang laptop.

I sighed. "As usual... maintaining the illusion of the perfect family throughout the party," tamad na sagot ko.

"Huy, grabe ka! Natututo ka na talaga sa aking huwag lagyan ng filter ang bibig," tuwang-tuwang sabi ni Leizie dahilan kung bakit siya kaagad ginawaran ng masamang tingin ni Nova. 

"Yeah, right," pagsang-ayon ko na lang bago tuluyang humarap sa kanila.

We gathered around the table and continued discussing our plans for the freshmen week. We only have a week to prepare dahil sa monday na ang start ng classes at kasabay no'n ang paghe-held ng freshmen week.

"We also need to consider publicity and communication. Let's create flyers, social media event pages, and emails to ensure all freshmen are informed about the activities," sabi ni Leizie.

"Would you like to lead that?" tanong ko sa kaniya.

"Sure, I'd be happy to take the lead on that. I'll coordinate with everyone to gather all the necessary information for the promotional materials," she giggled.

"How about the supplies and decorations? Sinong in charge?" tanong ko.

"Dalawa na kami ni Brix," sagot ni Zayd sa akin kaya tumango na ako.

Nagpatuloy ako sa pag-eencode habang sila ay nag-uusap kung may nakalimutan pa ba kami o wala na.

"Don't forget about feedback forms. Let's create a simple feedback system so we can gather suggestions and ideas from the freshmen after each event," sabi ni Nova habang abala sa kaniyang cellphone.

"Okay," sabi ko bago muling kinuha ang atensyon nila. "We already finalized everything. Here is the activity plan. As for the themed party, we'll be having the retro theme. Also, let's set up a contact list with emergency numbers and key contacts in case of any unforeseen situations during the events."

The next following days ay nasa University na kami para ihanda ang mga gagamitin at para na rin ma-monitor iyong mga booths and other activities na gagawin namin.

"I'm looking forward for this year's freshmen week," sabi ni Mr. Agoncillo sa amin, iyong student coordinator ng RU.

When Wednesday came, we decided to meet at the cafeteria for a short meeting.

"Zayd, how's the campus tour and welcome lunch coming along?" tanong ko sa kaniya.

"The campus tour is all set. Nagawan na namin ng map 'yong route and prepared some fun trivia questions para hindi sila ma-boring. The cafeteria is ready for the welcome lunch, and they're excited to welcome the freshmen."

"I've coordinated with various student organizations, and they're all geared up for the orientation session. We have an exciting lineup to introduce the freshmen to campus life," sagot naman ni Leizie.

Si Brix naman ngayon ang tumayo para magsalita. "Okay na rin 'yong team-building activities. I've tested all the games and made sure we have all the necessary equipment."

Tumikhim si Nova. "The talent show is shaping up well. We have a great mix of talents lined up, and rehearsals have been productive. I also heard that the performers are excited to showcase their skills."

Nang matapos ang short meeting ay sumama ako kay Leizie para sa paglalagay ng mga tarpaulins around the University. Naghiwalay nga lang kami dahil sa main gate ako maglalagay kasama iyong ibang mga nag-volunteer na member ng ibang club.

"Can you raise it a little pa?" tanong ko. "Itaas mo pa, hindi kasi siya pantay. Masyadong mataas ng kaunti 'yong right side..."

Dahil malaki ang RU ay tanghaling tapat na pero hindi pa rin namin naikakabit ang mga tarpaulins kaya wala kaming choice kung hindi ang tapusin dahil marami pa kaming kailangang gawin mamaya.

Alam kong namumula na ako dahil sa init at tanging iyong folder lang ang ginagawa kong pangharang sa sinag ng araw habang patuloy sa ginagawa.

"You can put it here. Huwag masyadong mataas," pagpapatuloy ko. I was comfortably doing my assigned work nang may biglang magtapat ng payong sa akin.

Binaba ko ang kamay ko at nilingon kung sino iyon. My eyes widened in shock when I saw Kuya Sean. Hindi kaagad ako nakapagsalita dahil sa gulat lalo na. Nag-flashback tuloy sa akin ang naputol na conversation namin kagabi dahil tinawag ako ni Mommy.

"You should have brought an umbrella. Namumula ka na sa init," sabi nito bago inayos ang pagkakahawak sa payong. Lumapit pa siya ng kaunti sa akin para mapayungan ako ng mabuti.

"T-thank you po," mahinang sabi ko.

Nanatili siyang nakatayo sa tabi ko habang hawak-hawak pa rin ang payong. Sumunod din siya sa akin nang lumipat kami ng pwesto para magkabit ng panibagong poster.

"You can go na po. Matagal pa po kami rito. Baka mangawit ka," baling ko sa kaniya.

"Okay lang," prenteng sagot niya. 

"Ako nalang po ang maghahawak," I suggested pero tumawa lang ito bago tumingin sa akin.

"Where are your two guy friends? Sila Brix? Dapat sila na ang gumawa rito," sabi nito sa akin.

"May iba pong naka-assign sa kanila. Tinulungan ko lang din po 'yong kaibigan ko since tapos naman na po ako sa ginagawa ko."

Halos isang oras pa siguro ang naubos bago kami tuluyang natapos. Sa isang oras na iyon ay matiyagang sumusunod sa akin si Kuya Sean habang hawak-hawak iyong payong.

Ilang beses kong sinubukang kunin sa kaniya iyong payong para ako muna ang maghawak pero hindi naman siya pumayag kaya wala rin akong nagawa.

"Okay na. Make sure to eat your lunch sa cafeteria. Thank you so much for the help!" I thanked them. "Thank you so much din po for holding the umbrella for me," nakangiting baling ko sa kaniya.

"No worries," he replied. "Where are you heading now?" tanong nito sa akin. 

"Sa cafeteria po. Did you eat your lunch na po ba? If not yet, you can join me po," nakangiting sabi ko. "As a thank you na rin po for holding the umbrella for me."

Mula sa pwesto ko ay nakita ko kung paanong kumunot ang noo niya nang matamaan siya sa sinag ng araw. Yumuko ito ng kaunti sa akin to level our eyes. Unti-unting sumilay ang ngiti sa labi nito

"Sure," he agreed. 

Sabay na kaming naglakad patungo sa cafeteria. Medyo may kalayuan ang nilakad namin dahil galing pa kami sa main gate. Mabuti nalang at may hallway kaya kahit paano ay hindi na namin kailangan pang maghawak ng payong.

"Magpalit ka ng damit. Hindi ka namin mahanap kanina kaya hindi ka namin mabigyan ng payong. Mapapagalitan ka kay Ttia kapag umuwi kang namumula ang balat mo," parang nanay na bungad sa akin ni Nova nang makarating kami sa cafeteria.

Siya lang ang naabutan namin at mukhang kakatapos lang din niyang kumain. May inabot siya sa aking t-shirt kaya naman nagpaalam muna ako saglit na magbibihis lang.

"Bakit hindi ka pa po kumakain?" tanong ko kay Kuya Sean nang maabutan ko siyang tahimik na nakaupo sa isang table. 

"I was waiting for you. Hindi ka raw kasi sanay na walang kasabay na kumain sabi ng kaibigan mo," he answered.

Tumango ako sa kaniya bago ko siya niyayang kumuha na ng pagkain. The food was provided by the student coordonation bilang thank you raw sa pagiging hands on namin para sa upcoming event.

"Are you really sure you're okay? Namumula ka pa rin hanggang ngayon," puna niya nang matapos kaming kumain.

"Matagal po talagang bumalik sa dati ang balat ko lalo na po kapag matagal akong nag-stay sa maaraw na place," sagot ko sa kaniya.

"I can accompany you to the clinic if you want."

"Hindi na po," tanggi ko. "Normal lang po ito sa akin. Hindi po ba ganito ka rin tuwing nabibilad sa araw?"

Bahagya siyang tumawa. "Mas maputi ka kaysa sa akin," he stated. Nagulat ako nang bigla niyang itabi sa kamay ko iyong kamay niya to compare our skin color. "See?"

Napatingin ako sa kamay namin dalawa at di hamak na mas maputi nga ako sa kaniya. Though maputi rin naman talaga siya, mas angat nga lang ang puti ko. Maputi kasi pareho sila Mommy at Daddy kaya siguro ay ganito rin ang kulay ko.

"Anong ginagawa niyo?"

Bahagya akong napatalon sa gulat nang bigla nalang sumulpot si Brix out of nowhere. Makahulugan siyang tumingin sa aming dalawa kaya naman agad kong inilayo ang kamay ko kay Kuya Sean.

"Kakatapos naming kumain," sagot ko sa kaniya.

"Luh! Akala ko ba dinalhan ka ni Zayd ng payong? Lagot ka sa Mommy mo!" malakas na sabi niya habang nakatingin sa akin.

Katulad ng sabi ko, kabisado na nilang lima ang parents ko. Kung paano sila magalit, kung paano sila magsalita, and everything. I'm just lucky that they stayed even though there are times na may hindi magandang nasasabi sila Mommy sa kanila.

"Wala siyang payong nung nakita ko sa main gate," baling ni Kuya Sean sa kaniya. "Sa susunod kayo na ang gumawa sa mga gano'ng trabaho."

"Hindi ko naman alam na tumulong siya. Magdi-distribute ng flyers ang paalam nilang dalawa ni Leizie sa amin," depensa ni Brix. "Nasaan nga pala si Kuya? Akala ko nandito rin siya nung nakita kita kaya lumapit ako."

"Nasa auditorium. May inaaral na bagong kanta kasama ang banda," sagot nito.

Nagpaalam na rin kalaunan si Kuya Sean na aalis na dahil may kailangan pa raw siyang puntahan. Nag-thank you lang ulit ako sa kaniya bago siya tuluyang umalis.

"Ano 'yon? Bago na crush mo? Hindi mo na crush si Kuya?" suod-sunod na tanong ni Brix sa akin.

Malakas ko siyang hinampas dahil doon. "Lahat nalang talaga, Brixton?"

"Aray! Malay ko ba!" sagot niya habang hinihimas iyong braso niyang hinampas ko. "Mabait din naman si Kuya Sean. Mas matino 'yon kaysa kay Kuya, promise!"

"Hey, you're badmouthing your brother. That's not good!" suway ko sa kaniya.

"Hey, you're badmouthing your brother. Thank's not good," he mimicked me kaya naman muli ko siyang hinampas hanggang sa tumakbo na siya para makalayo sa akin.

Napailing na lamang ako. Naging crush ko lang naman si Kuya Mikko dahil panay ang pang-aasar nila sa akin noong grade 8 namin kaya naman hanggang ngayon ay hindi pa rin natatapos ang rumor na iyon dahil hindi rin sila tumitigil sa pang-aasar sa akin.

Napatingin ako sa payong na iniwan ni Kuya Sean sa tabi ng laptop ko. Ni hindi ko napansin na nilagay niya iyon doon. Inabot ko iyon at may napansing sticky notes na nakadikit.

I'll leave my umbrella to you. Gamitin mo para hindi ka magkulay kamatis xD

"What happened to your skin?! Bakit namumula ka?!" pasigaw na tanong ni Mommy nang makauwi ako.

Napakagat ako sa ibabang labi ko at binaba iyong bag ko. "Sorry po. Wala po kasi akong payong kanina---"

"Look at your skin color! You're turning red! I told you not to expose yourself too much to the sun!"

Yumuko ako ng kaunti. "I'm sorry," mahinang sabi ko.

"Go to your room and apply some cream on your skin," utos niya sa akin kaya naman nagmadali na akong umkyat papunta sa kwarto ko.

Mom really love taking care of my body. Ayaw niyang nagagalusan ako, ayaw niyang may kung anumang napupunta sa katawan. She wants me to look perfect all the time. Nawala rin  naman ang pamumula ng katawan ko with the help of the cream I applied.

"Let's schedule a rehearsal day for the talent show and make sure everyone is prepared and comfortable with their performances," sabi ko sa kanila. "And we should finalize the judging criteria for the talent show, ensuring it's fair and transparent."

"Wait lang, I have an idea," sabi ni Leizie habang nakataas ang kamay. "What if mag-perform ang banda nila Kuya Mikko sa first day?"

"Pwede naman pero sinong kakausap sa kaniya?" tanong ni Zayd.

"Si Avril!" mabilis na sagot ni Leizie kaya naman napasapo na lamang ako sa noo ko.

"Bakit ako nanaman? In charge ako sa rehearsal, ikaw nalang kaya," tanggi ko.

"Sige na! Feeling ko hindi naman 'yon tatanggi kapag ikaw ang nagsabi!" pagpupumilit niya.

"Kahit sino ang magsabi basta may kinalaman sa banda, papayag 'yon. Pinapaasa mo si Avril," masungit na baling ni Brix sa babae kaya naman agad siyang inambahan ni Leizie ng suntok.

Sa huli ay wala rin naman akong ibang nagawa kung hindi ang kausapin si Kuya Mikko tungkol sa plano naming pagkuha sa kanila. Ni hindi nila ako magawang samahan dahil kinuha nila iyong trabaho na dapat ako ang gagawa.

Gamit iyong payong na iniwan ni Kuya Sean sa akin ay nagtungo ako sa auditorium dahil sinabi sa akin ni Brix na nandito raw ang Kuya niya. Ilang beses akong tumikhim at nag-ayos sa sarili habang panay ang pagdadalawang-isip kung papasok ba ako sa loob o hindi nang may biglang magsalita sa likuran ko.

"Avril?"

Napatalon ako sa gulat dahil doon at nanlaki ang mga mata ko nang makita ko si Kuya Mikko. Nakasabit sa kaliwang braso niya ang gitara.

"Magugulatin ka nga pala, sorry," he quickly apologized when he saw my reaction.

"Okay lang po," mahinang sabi ko bago umayos ng tayo. Yumuko ito at pinulot iyong payong. Nagtaka pa ako nang magtagal ang tingin niya sa payong bago inabot sa akin iyon at ngumisi. "Thank you," mabilis na sabi ko bago inabot iyong payong.

"What are you doing here, by the way? Do you need something? Or you're just lost?"

"Dito po talaga ang punta ko. May sasabihin po sana," sagot ko.

"We can talk inside if you want. Kung hindi ka naman komportable, pwede namang sa cafeteria nalang," he suggested.

"Sa loob nalang po. I also need to talk to your bandmates as well," magalang na sabi ko kaya naman tumango ito at binuksan na iyong pintuan ng auditorium.

Pumasok kaming dalawa at naabutan ko iyong mga bandmates niyang kasalukuyang nagtatawanan. Mukhang nag-aasaran sila. 

Binaba niya iyong gitara na dala niya bago umupo kaya naman umupo na rin ako. Ilang beses muna akong tumikhim at huminga nang malalim bago tuluyang magsalita.

"Kung okay lang po sana sa inyo, we'll invite your band to perform sa first day ng freshmen week. Kahit anong kanta at kahit ilan po. You are free to do whatever you want," sabi ko sa kaniya.

"Brix already mentioned that earlier," he told me.

I explained to him how the event will flow at laking pasasalamat ko nang pumayag naman kaagad siya. His bandmates also said yes kaya wala na talagang problema.

"Anong sabi?" bungad na tanong sa akin ni Leizie.

"Pumayag naman. Inexplain ko na rin sa kanila kung paano ang magiging flow ng event sa first day," simpleng sagot ko.

"Alright, let's make this the best freshmen week our university has ever seen. Sana maging successfull para naman matuwa sa atin si Mr. Agoncillo!" biro ni Brix bago nilagay ang kamay sa gitna ng mesa.

"We've got this! Let's bring the energy and enthusiasm to make this week a success!" Lei immediately joined him bago ipinatong ang kamay sa kamay ni Brix.

Sinunod namin ang ginawa nang dalawa. "Let's do our university proud. This is an opportunity to showcase our community and what makes it special," malumanay na sabi ni Nova.

"Aja!" malakas na sigaw namin.