SAM POV.This is the last na iiyakan ko ang lalaking to. This is the last na iiyak ako sa harap ng lalaking to kase wala na e durog na durog na ako. Nakakagod na. I am so tired. Nakakapagod. Mas lalo akong nanghina at halos hindi ko maramdaman ang tuhod ko. Ang sakit sakit. Nasasaktan parin ako.Bumuhos ang panibagong luha ko. Kailan ba titigil ang luha ko? Sunod sunod umagos ito, nag uunahan na parang ulan. Halos hindi ko na mahabul ang hininga ko. Ang sikip sikip sa dibdib. Gusto kong gumaan ang mabigat kong dibdib pero mas lumala ata. Umatras ulit ako ng isang beses dahil sa panghihina. Please take all the pain away. Tulungan niyo akong tanggalin ang sakit na naramdaman ko ngaun."s-sam? i'm sorry...i'm sorry anak....i'm sorry..i'm sorry, patawarin mo si mommy, patawarin mo si mommy anak." mas lalo akong humagulgul ng marinig ko ang iyak ng aking ina. Tinakpan ko ang mukha ko gamit ang palad ko habang umiiling, iling. Hindi na ako makapag salita, nag babara ang lalamunan ko."were
Hindi ako magalaw kong saan ako nakayuko. Natahumik kaming pareho. Binalikan ko ang pang yayare noon. Kong paano namin ito tinaboy sa maling akala. Kong paano namin ito pinaladkad sa tauhan ni tito.Posible bang anak ko si austen?Isang malaking tanong sa isipan ko kase kahit anong isip ko at halungkat sa isip ko wala akong naalalang merong nangyare sa amin ni Samantha? Kong hindi siya tulad ng iniisip ko, posible bang anak ko si austen? Posible bang dugo ko ang dumadaloy sa ugat ni austen?FVCK!Bigo akong pumikit. Umupo ako sa soffa at yumuko habang nag iisip. Ginulo ko ang buhok ko sa sobrang frustration at galit na binalingan si thomas na mataman na nakatingin sa akin. Hindi ko maiwasang hindi mag init ang ulo habang nakatingin dito."Leave and don't show me ur face again. Go away and don't show me ur self again or else?." malamig kong sabe habang masmang nakatingin dito. Pinunasan nito ang labi ng isang beses bago dahan dahang tumayo at tahimik na lumabas.D*MN!Umiling ako sa so
Mabilis pa sa alas kwatro ang pagbaling ko dito dahil sa sinabe niya. Anong sinabe niya? Nag pantig ang tenga ko sa sinabe nito."what did u say? And why did u do that to ur own sister?.." hindi makapaniwalang sabe ko. Hinarap ko na ito at hindi ko mapigilan ang sarili kong hindi ito tingnan na punong puno ng inis."ginawa ko un dahil sau,dahil sa atin. Diba yon naman ang gusto mo? Ang makalaya kay samantha? Ginawan ko na ng paaran.." seryosong sabe nito.D*MN IT!"Still, u fooled us, mali ang ginawa mo, hinayaan mo ang magulang mong kamuhian nila si samantha, hinayaan mo silang itaboy ang kapatid mo. Look what you've done? Ginahasa si samantha.." galit kong sabe nito. Laglag ang panga itong nakatingin sa akin at hindi makapaniwala."come on ezekiel hindi ba pwedeng magpasalamat ka nalang sa a--"""HINDING HINDI AKO KAILANMAN MAGPAPASALAMAT SA GINAWA MO AT HINDI KO KAILANGAN NG TULONG MO PARA LANG MAKAWALA AKO SA PILING NI SAMANTHA, MAGAGAWA KONG MAKAWALA KONG KAILAN KO GUSTO" hinihin
CHAPTER 18SAM POV."I like this place mommy.." napatingin ako sa anak ko ng nag salita ito. Tumingala kaming pareho pero kaagad kong dinungaw ito ng nag salita ito. Naka coat kami ng makapal pareho. I smiled at him. Kasalukuyan kaming nasa eiffel tower dito sa paris. Hinalikan ko ang noo dito habang nakangiti.Tatlong linggo na ang nakalipas ng umalis ako sa pilipinas kasama ang anak ko at si manang. Pinalitan na ako ni tita ng magiging modelo sa trabaho sa valerian. Sariwang sariwa parin sa akin ang nangyare. Hinding hindi mawawala sa isip ko at puso ko. Kahit saan ako pupunta hindi parin nagbabago, naalala ko parin ang lahat.Still fresh, parang kahapon lang nangyare. Huminga ako ng malalim bago ko tiningnan ang anak kong panay ang ngiti habang nakatingala aa eiffel tower."dito na tau titira.." i whispered at him. Bumaling ito sa akin at tumango.Tumingala din ako upang tingnan ang eiffel tower. Nangingilid ang luha ko habang nakatingin dito at hindi ko mapigilang hindi isipin ang
SAM POV.Sabay sabay naming nilingon ang sa likod namin kong saan nag salita at tumambad sa akin si danica na pinuntahan kaagad si sofia na umiiyak at ramdam ko ang takot nito. Nanatili ang mata ko sa tatlong lalaking naka sunod kay danica. Nakaramdam kaagad ako ng takot ng makita ko sila. Umatras ako ng isang beses at tumindig ang balahibo ko. Hinabol ko ang hininga ko. Hindi ko matanggal ang paningin ko sa kanila."d-danica? what is the meaning of this?.." rinig kong gulat na tanong ng aking ina na tumigil na kakaiyak at napatingin kay danica na walang emosyon habang nasa likod nito si sofia na tumigil na din sa kakaiyak."Ang kapal ng mukha mo para saktan ang anak ko!." Galit na sambit ni danica at hindi pinansin ang sinabe ng aking ina. Gulat ang magulang ko mula sa narinig nila kay danica, hindi sila makapag salita dahil sa gulat habang ako naman ay nanatiling nakatingin sa tatlong lalaki na nakangisi habang pinamasdan ang buong building"a-anak? anak mo si sofia?.." gulat na tan
kumirot ang puso ko!"i'm sorry, i'm sorry sa lahat ng ginawa namin ng mommy mo, i'm sorry sa pagtataboy sayo, pang huhusgang natanggap mo mula sa amin, sa pang iinsulto namin sau, sa mga araw na hindi namin pinaramdam sau na mahal ka namin at mahalaga ka, were sorry hija, i'm sorry,patawad sa lahat ng ginawa namin." Hagulgul ni dad sa tiyan ko. Nag uunahang umagos ang luha ko. Halos manlabo na ang mata ko dahil sa luhang nag uunahan.Please, take the pain away.Hindi ako makagalaw sa higpit ng yakap ni dad. Sinubukan kong kalasin anhg kamay nitong nakahawak sa bewang ko pero masyadong mahigpit. Tiningnan ko ito at hindi ko mapigilang hindi masaktan. Pinunasan ko ang luha ko at dinungaw ulit ang aking ama."please tumayo na po kayo, pinag titinginan napo tayo ng mga tao.." nanghihina kong sabe ng makita kong pinagtitinginan na kami. I can't say that i forgive them. Hindi ko masabe na mapatawad ko sila pero sana nga ganun kadali makalimot. Sana nga ganun madaling mag patawad pero ang h
Napatingin naman ako sa unahan ng makita kong kakarating lang din ng magulang ni Kiel na nag alala rin para sa magulang ko kasunod nito ang kaibigan ni Kiel kasama na doon si kairon."what happen?." rinig kong tanong ni tito, ang ama ni sa daddy ko. Kumalas ako sa yakap ni tita at napatingin sa ina ni Kiel na sinulubong sina kairon."where's kiel? where's my son?." sunod sunod na tanong ni Tita, nagkatinginan ang tatlo bago sila napatingin sa akin.Ano? Kumunot ang noo ko!"nasa paris tita! " si dylan ang sumagot bago niya binalik ang paningin sa akin "nasa pilipinas ka?.." gulat na tanong nito. Wala sa sariling tumango ako"anong gagawin ni Kiel sa paris.?."gulantang na tanong ni tita"hinabul si samantha, so pag uwi mo dito sa pilipinas, yon naman ang pagdating ni Kiel sa paris, nagkasalisi kau.."What?ANong kailangan ni kiel sa akin at bakit kailangang sundan ako sa paris. Kumalabog ang dibdib ko."wait, i call him. andito lang pala ang hinahanap niya, d*mn man.."SAM POV.Kumunot
Naglakad ako ng dahan dahan palapit sa doble door. Huminto ako sa hamba ng pintuan para mag tago. Tahimik ang buong bahay at wala akong naririnig na kahit anong ingay. Hinawakan ko ang doorknob ng pinto. Huminga muna ako ng malalim dahil sa kaba bago ko ito dahan dahan pinihit. Pumikit ako ng akala ko gagawa ito ng ingay pero salamat nalang at hindi.Dahan dahan binuksan ko ang pinto. Para akong isang magnanakaw sa ginagawa ko. Sumilip ako gamit ang ulo. Pinasok ko ang ulo ko sa loob pero nanatili ang katawan ko sa labas. Tumingala ako sa ikalawang palapag at nakahinga ako ng maluwag ng wala tao doon. Bumaba naman ako ang mata ko sa unang palapag bago ko nilibot ang paningin ko. Tumingin ako sa kanan at walang tao bago ako tumingin sa kaliwa na wala din ng taoSaan nila nilagay ang anak ko at ang kaibigan ko. Tumingala ulit ako pero wala akong naririnig na boses. Binuksan ko ang pinto ng dahan dahan parin ako bago ako pumasok habang nag iingat para hindi makagawa ng ingay. Naglakad ak