Kabanata 4

INIHATID ako ni Yevhen na parang walang nangyari dahil hindi niya alam ang nakita ko.

I was also bombarded with so many questions. Hindi ko alam ang gagawin at hindi ko na rin alam kung paano aakto sa kaniyang harapan.

Putragis!

Nalimutan ko na tuloy ang plano kong mambabae, sa halip ay magdamag na nagpabalik-balik sa isip ko ang pigura nilang dalawa ng kaniyang lalaki habang magkayakapan.

“Miss Masien, ang haggard mo ngayong umaga. May tinda akong facial mask, baka gusto mo. Murang-mura lang,” puna ni Eva, isang excecutive staff na kilalang nagbebenta ng kung ano-anong produkto dito sa kompanya kahit na bawal.

Nginitian ko lang naman siya at nagtuloy-tuloy lang ako sa pagpasok sa loob ng pantry room para magtimpla ng gatas ko.

My head is aching because of Yevhen. Binigyan niya kasi ako ng malinamnam na tsismis na hindi ko naman pwedeng ipagkalat.

Naninikip tuloy ang dibdib ko!

“Uy, Miss Masien, ha. Plano ka na yatang ibahay ni Sir Yevhen dito sa opisina,” salaysay ng isa sa dalawang babaeng staff na kumakain sa loob ng pantry room nang makapasok ako.

“Oo nga. Balita namin gabing-gabi na kayo palaging umuuwi ni Sir,” sabat naman ni Eva na sumunod pala sa akin. Hindi ko na sana papansinin, ngunit nalaglag ang aking panga nang ma-realize ko kung ano'ng gusto nilang tumbukin.

Putragis! Kung alam lang nila ang totoo.

Ipinatong ni Eva ang kaniyang malaking bag sa mesa saka niya iyon binuksan at nagsimulang ilabas ang iba't ibang produkto na inalok niya sa dalawang staff, parang wala siyang sinabi sa aking kagimbal-gimbal.

Habang abala silang tatlo sa pagtitinda at pagbili ay lumayo na ako sa kanila. Nagtimpla na lang ako ng gatas pagkatapos ay tinungga ko ito na parang alak. Ayaw ko muna ng makakausap, please lang!

Walang preno ang bibig ko. Baka dumulas sa dila ko ang mga katagang kating-kati na akong sabihin sa kanila.

Putragis! Hindi ako ito dahil gustong-gusto kong nagpapakalat ng balita.

“Miss Masien, wala ba'ng nangyayaring alam niyo na? Hindi mo pa sinusuko ang bataan?” Bigla kong naibuga ang gatas na nasa aking bibig at inubo ako nang wala sa oras.

Putragis! Hindi ako papatol sa bakla!

I tried to play cool then I immediately wiped the spilled milk on the side of my mouth using my palm, however, sweat flooded on my forehead when I noticed that they were all staring at me.

Napalunok naman ako saka ako tumalikod upang umiwas.

“Alam mo, Miss Masien, feeling ko crush ka ni Sir,” panunukso pa ni Eva na sadyang itinigil ang kaniyang pagtitinda para lang lapitan ako.

“Totoo. Kasi, hindi ba 'yong huli niyang sekretarya, nagkamali lang ng kape na naibigay sa kaniya, tinanggal niya agad,” pagsang-ayon naman ng isa.

“E, itong si Miss Masien, naipahamak na siya't lahat sa mga ka-meeting niya pero heto pa rin,” dagdag pa nito kaya hindi ko napigilan na mapakamot sa ulo.

Gusto kong tumutol at baliin ang kanilang mga sinasabi pero parang ito nga yata ang totoo kong role bilang sekretarya ni Yevhen.

Kailangan kong magpanggap na  babae para maging panakip-butas ng kabaklaan niya.

Putragis!

“May gusto sa'yo si Sir. Kita naman sa kung paano siya tumingin sa'yo.” Eva said again with a teasing smile before she slapped my shoulder. Ngumiwi naman ako at napahawak sa aking balikat dahil lumatay yata ang kamay niya sa akin sa sobrang sakit.

“Hindi totoo iyan,” tipid kong sambit saka ako naiilang na tumawa nang mahina, pero sa halip na tumigil ay lalo lang nila akong tinukso.

“Naku, huwag niyo ngang paasahin si Miss Masien,” biglang entrada ng bagong dating kaya sabay-sabay kaming apat na napatingin sa bungad ng pintuan at nakita namin ang malantod na si Kimberly, sekretarya ni Sir Xavier na vice president at COO ng kompanya.

Maganda siya at sexy. Na-crush-an ko nga siya noong unang salta ko rito, pero na-turn-off agad ako sa ugali dahil lahat na yata ng lalaking katrabaho namin ay gustong gapangin.

“Hindi magkakagusto sa kaniya si Sir Yevhen,” pag-uulit pa nito kaya awtomatikong tumaas ang isa kong kilay.

“Bakit naman, aber?!” Nagulat silang lahat nang bigla akong sumagot. Akala yata ng Kimberly na ito ay aatrasan ko siya.

Magsapukan na lang kami ngayon, oh.

“Hindi babae ang tipo ni Sir Yevhen,” tila siguradong-sigurado niyang sagot na nagpahigit ng aking hininga.

“Your boss is gay, Masien. May nakakita sa kaniya noong nakaraan na may kayakap na lalaki,” pagpapatuloy niya na lalo kong ikinabahala.

Putang ina! Bakit hindi siya nag-iingat?!

“T-tsismis lang iyan! May kayakap lang, bakla na agad? Saan mo ba nakuha 'yang fake news na iyan, ha, Kimberly?” pagtatanggol ko sa boss ko habang patagong nakakuyom ang mga kamao.

“Oo nga. Baka gusto mong isumbong ka namin kay Sir dahil sa mga pinagsasabi mo,” depensa rin ni Eva na kumampi sa akin.

Sa inis ni Kimberly ay padabog siyang lumabas ng pantry room nang hindi man lamang nagagawa ang gusto niya.

Inubos ko naman ang natitira pang gatas sa aking baso bago naglagay ng kape sa coffee maker para kay Yevhen na kadarating-dating lang.

Putragis! May nakakaalam na agad ng sikreto niya bukod sa akin.

Ano pa ang magiging role ko rito kung madiskubre na siya? Mawawalan na ako ng trabaho, ganoon?!

Hindi ko hahayaang mangyari iyon!

Inip na inip kong hinintay na mapuno ng kape ang baso. Nang matapos ay nilagyan ko agad iyon ng coffee mate saka ako nagpaalam sa aking mga kasama.

“Cheer up, Miss. Hindi kami naniniwala sa bruhang iyon,” salaysay nilang tatlo bago ako tuluyang makalabas ng pantry room.

Hindi ko na sila nasagot dahil nag-iisip ako ng magandang solusyon. Sa isip-isip ko, habang kaya pang pagtakpan ang problema ay kailangang gumawa na kami ng paraan.

At ang unang dapat kong gawin ay paaminin muna si Yevhen na bakla talaga siya para makatulong ako.

Pero putragis! Paano ko naman siya mapapaamin?!

Hindi agad ako nagdiretso sa opisina ni Yevhen. Inilapag ko muna sa aking mesa ang kaniyang kape bago ako nag-brainstorm.

Naghalungkat din ako sa aking bag ng pwede kong magamit ngunit nang makita ko ang isang hubad na picture ng babae na nakadikit sa tagong bahagi ng aking mesa ay napatango-tango ako.

Mabilis ko 'yong kinuha at hinalikan. Pwede na siguro 'to!

Nakangiti kong isiniksik ang litrato sa loob ng folder na dadalhin ko sa kaniya upang papirmahan. Nang maayos ko ay binitbit ko na ulit ang baso ng kape saka ko inipit sa aking kili-kili ang folder.

Hanggang makapasok ako sa loob ng kaniyang opisina ay nakangiti ako. Napasimangot lang ako nang maabutan ko siyang subsob na naman sa trabaho kahit na umaga pa lang.

“What time is it now, Maria?” pambungad niyang tanong nang makita niya ako. Sumandal din siya sa kaniyang swivel chair habang hinihintay akong lumapit sa kaniya.

“Hindi ako late! Kanina pa kaya ako nandito. Ipinagtimpla pa nga kita ng kape mo, oh!” pagtatanggol ko sa sarili bago ako naglakad papalapit sa kaniya.

Iniwasan ko siya ng tingin, saka ko inilapag sa kaniyang mesa ang kape at folder na makapagsasabi sa akin ng totoo niyang katauhan.

“Go to Product and Design Department. Tell them that I need to see their work for the third quarter of the year,” unang utos niyang hindi ko pinakinggan nang kuhanin at buklatin niya na ang folder.

Putragis! Hindi na ako makahinga sa antisipasyon.

“W-what the hell is this, Maria?!” gulat niyang sigaw bago siya napatayo sa kaniyang kinauupuan. Nanlaki rin ang kaniyang mga mata habang nakatitig sa larawan.

“Po? Ano iyon, Sir?” pagmamaang-maangan ko pagkatapos ay mabilis kong sumilip nang kaunti upang tingnan ang picture na bumulaga sa kaniya.

“Oh, my God! Sorry,” kunwaring nagulat din at inosente kong pagpapaumanhin.

“Hindi ko sinasadya. Na-misplace ko lang dahil ang daming papel sa table ko,” pagpapalusot ko habang pigil na pigil ako sa aking pagtawa.

Pulang-pula naman ang kaniyang magkabilang-pisngi bago siya tumingin sa akin, para bang inaalam niya kung nagsasabi ako ng totoo.

“B-bakit may mga ganito ka?” nauutal niyang sermon kasunod ng pagdapo muli ng kaniyang mga mata sa picture.

“Kasi nami-miss ko na ang kimchi. Ikaw ba, hindi mo nami-miss?” sagot ko na agad na ikinakunot ng kaniyang noo.

“Kimchi, what?” he asked as he looked so confused and mad. Dahil hindi ako pinalaking sinungaling ng aking ama ay nagsabi ako ng totoo.

“‘Yong matambok, malambot at mamasa-masang—” Hindi natapos ang aking dayalogo nang itinaas niya ang kaniyang kanang kamay sa ere upang patigilin ako.

“W-we're talking about food, right?” Nauutal na naman siya.

Umiling naman ako at bumuntonghininga saka ko hinuli ang kaniyang tingin.

“Kinakain din, Sir,” proud na proud kong bigkas bago ko kinuha ang picture ng hubad na babae sa kaniyang mesa at itinuro ang gitnang bahagi ng katawan nito.

“Kimchi. P**i,” sambit kong muli na lalong nagpapula ng kaniyang mga pisngi. Hindi na rin siya makatingin ng diretso sa akin.

“Godammit! Get that nude picture away from me!” nandidiri niyang komento bago siya napahilamos ng mukha.

“Ayaw mo ba ng kimchi?” pagsisimula ko ng aking interogasyon.

“What the hell is wrong with you?!” he shouted before sighed out loud in frustration.

“Just answer me, Sir. Do you like kimchi or not?”

“I don’t!”

Putragis! Confirmed. Bakla nga talaga ang h*******k.

“Tapatin mo nga ako para maprotektahan kita kung sakali.” Naweywang na ako kasunod ng paghinga ko nang malalim.

Kinunutan niya lang naman ako ulit ng noo saka siya naghintay ng aking sasabihin.

“Bakla ka ba talaga, Sir?” matapang kong tanong na mabilis na umani ng malutong na mura mula sa kaniya.

“Maria,” he called my name angrily as he caught my eyes.

“Alam mo naman siguro na lalaki dapat ang CEO ng MARIA Corp dahil iyon ang matagal niyo ng tradisyon. Baka tangga—” He cut my lines by quickly diminishing the distance between us. Humigpit tuloy ang kapit ko sa picture na hawak ko dahil sa pagkagulat.

“Get the hell out of my sight. Now!” sigaw niya ngunit nang hindi ako nakinig ay siya na mismo ang lumabas ng kaniyang opisina. Inis tuloy akong napakagat-labi.

Putang ina. Wala pa akong isang buwan pero nanganganib na agad ang trabaho ko!