Prologue
"Deon!" sigaw ko sa pangalan niya ngunit hindi niya pa rin ako nililingon.
Fuck. Anong akala niya? Na hindi ito mahirap para saakin? Nasasaktan din ako, nagseselos, nababalewala niya, ngunit hindi ko pinapakita dahil gusto kong maging matatag at ayaw kong ipakita sakaniyang mahal ko siya dahil wala iyon sa kontrata.
Bawal siyang mahalin. Dahil lang sa isang babae, namatay ang puso niya. Naging sarado.
"Deon, let me explain—" hindi ko natuloy ang sasabihin ko nang lumapit siya saakin at dinuro ako.
"Shut up. I don't need your explanation," malamig nitong sagot at pinagsarhan ako ng pinto.
Naiwan ako rito sa harap ng aming malaking bahay. Ang bahay ni Deon.
"Putangina, Deon! Papasukin mo ako. Kapatid mo 'yon kaya paano ako magkakagusto sakaniya!? Baliw ba ako!?"
Hindi pa rin ako nakatanggap ng sagot. Paulit-ulit akong kumatok ngunit hindi niya ito binubuksan. Sumasakit na ang paa ko dahil sa mga heels na ito. Inamag na ako dito at lahat-lahat wala pa rin sa kan'ya.
"Deon, please! I'm begging you!"
Ilang oras akong naghintay dito sa labas. Ginawa ko na ang lahat-lahat ngunit hindi niya pa rin ako pinapasok. Kapag galit siya ay ginagawa niya ito at nagkukulong sa kwarto. Nagwo-workout, hindi naman kaya ay gumuguhit, minsan natutulog.
Gabi na nang papasukin niya ako.
"Deon, gusto kong sabihin na—"
"Tumigil ka na! Hindi ba sinabi kong ayaw kong marinig ang paliwanag mo!?" He angrily said. Kumakain na siya habang ako ay nakatayo lang sa harap niya. Hindi niya ako pinaghanda, ang pinggan na nakalatag sa lamesa ay para lang sakaniya. Wala na ang katulong namin.
"Gan'yan ka ba talaga? How long, Deon? Hanggang kailan ka magiging ganito, fuck! I hate this life! Sana hindi na lang ako nagpakasal sa'yo!"
Kinuha ko ang pinggan na kinakainan niya at binagsak ito sa sahig. I don't care. Kahit magalit ka saakin, you deserve this Deon. Kasalanan mo ang lahat ng ito! Kung bakit ako nasasaktan ngayon!
"Tinitiis kita at kapatid mo lang ang nakakaintindi saakin! Tapos ngayon magseselos ka?!"
Tumayo siya, pula na rin ang mga mata. Basang-basa ang buhok dahil kakatapos lang nitong mag-shower.
"Stop it, Perlm," sinubukan niyang maging kalmado.
Ngunit ako? Ayoko nang maging kalmado, sawa na ako! Sawang-sawa na ako sa mga binibigay niyang treatment. Pabago-bago.
"Stop?" ngumisi ako, kinuha ko ang picture frame nilang dalawa ni Meghan na nakadisplay sa salas.
Ngumisi ako. "Stop pala ang gusto mo!"
Binasag ko ang frame na iyon. Dahil imbis na frame namin ang nakalagay roon, ang litrato nilang dalawa.
"Oh! Ayan! Titigil na ako!" humagulgol kong sabi. Tinakpan ko ang aking mukha sa sobrang galit.
Gusto siyang mabago, akala ko mababago ko siya, pero hindi. He's stil the same. Siya pa rin ang lalaking sarado ang puso at ayaw palitan si Meghan. Habang ako ito lunod na lunod sa kaniya.
"I hate you," napapaos kong sabi.
"I hate you more," mahina niyang sabi kaya napatingin ako sakaniya.
Hawak-hawak niya ang frame nilang nasira. Dinudugo ang kamay at namumugto ang mga mata.
I hate seeing him crying, pero naiinis ako kapag nalalaman kong iniiyakan niya ang patay na si Meghan.
"Patay na siya, Deon..."
Umiling ito at napatingin saakin.
"I will never forget her. Hinding-hindi siya mapapalitan dito sa puso ko.." galit at poot ang nakikita ko sa mga mata niya ngunit nanatili itong kalmado.
Nanghina ako dahil roon. Sana pala ay hindi ko na lang siya nababasa, dahil nasasaktan ako lalo kapag nakikita ko kung paano niya ako tignan. Para bang nasusuka siya.
"No one can replace her, not even you, whore."
Perlm Marie Olavin "Fourteen percent off?" Pinagmasdan kong mabuti ang tarpaulin ng isang coffee shop. Mukhang may discount din sila ngayon. Hindi na rin nakakapagtaka. It's February fourteen, kaya naman nagkaroon ang ilang shops dito sa university ng bonggang discounts at sale. Well, mahilig ako coffee. Why not give it a go. Bago ako pumasok ay dumaan ako sa first building upang bumili ng coffee. Expected ko ng walang masyadong tao dahil matagal ng bukas ang coffee na ito at marami ng coffee shops diyan na makabago. OG's the best pa rin. Pagkapasok na pagkapasok ko pa lang ay pumunta na ako sa counter upang sabihin ang order ko. Kailangan kong bilisan dahil baka ma-late ako sa next class."One iced coffee with ten shots of espresso, please!" "One iced coffee with one shot of espresso." Napatingin ako sa lalaking nakasabay kong magsalita. We looked at each other. Bahagyang tumaas ang kilay ko nang makitang blangko ang ekspresyon nito. Na para akong hanging hindi niya nakikita.
Perlm Marie OlavinImbis na umalis, pinanood ko pa talaga kung gaano sila kasaya sa isa't isa."Rachell...""I want you to know that i love you. Ikaw ang papakasalan ko at mamahalin ko habang buhay, ikaw ang babaeng magdadala ng mga magiging anak ko... Ikaw lang."What.the.fuck.Malalaking banner ang nasa harapan ko ngayon. Kilala ko ang may hawak ng mga banner, mga kaibigan iyon ni Andy na nagreto saakin dati sa kaniya."Will you be my girlfriend, Rachell?" Iyon ang nakalagay sa banner. Habang si Andy ay may hawak-hawak na bouquet of flowers at si Rachell ay mangiyak-ngiyak.Damn. So ito na pala? Nangliligaw pa lang itong si Andy? Ang akala ko sila na!"Yes! Andy, yes! Mahal na mahal rin kita!"Napapikit na lang ako sa narinig. Hiyaw ng mga students ang narin
Perlm Marie Olavin "Sinusundan mo ba ako?" Pinanliitan ko ito ng mata at pinagmasdan siya mula ulo hanggang paa. Umawang ang labi niya. I knew it! I think this guy likes me! Tatlong beses na, pangatlong beses na itong nakakasalubong ko siya. Hindi naman siguro ito tadhana. Siya ang may pakana nito, may gusto siya saakin! Hindi ito sumagot at nagpatuloy sa paglalakad. Ako naman ang umawang ang labi. Snob. Sunud-sunod lang ang paglalakad nito pababa ng building. He's wearing a green polo shirt at ang pang-ibaba ay white pants. Oh my god! It looks like we are a couple! Gosh, paano niya nalamang ganito ang suot ko, grabi naman ang isang 'to pati mga sinusuot ko updated siya.. Aside from that, kitang-kita rin ang kagandahan ng katawan niya. I can see his muscles from the back. But then... Remember, Perlm. Kung gusto ka man ng lalaking ito or interesado siya saakin. Hindi mo siya pwedeng magustuhan. Ang pangalan niya ay Andy! Masama rin ang ugali... Si Andy lang ang maaalala ko sa
Perlm Marie Olavin Isang linggo ang lumipas. Rosie and I were both busy. Palagi siyang wala, same to me. Paano ba naman ay kailangan ko ng magseryoso at magfocus sa pag-aaral. Sa nakikita kong performance ko sa school, mukhang hindi ako ga-graduate. Wala naman akong pakealam doon, si dad at mom lang ang inaalala ko kaya sinisikap ko pa ring pumasok. Kailangan ko ng maghanap ng trabaho. Ugh! "Look! Si Andy and Rachell!" "Hindi ba PDA na 'yan? Masyado na silang bulgar!" basag ni Amy sa aming katahimikan. "Oh, god! Ang haharot!" "Mildred! Tigil niyo na 'yan," nakita kong nginuso ako ni Rosie kaya tumahimik ang dalawa. Napatingin ako sa dalawa. Nakaakbay si Andy kay Rachell at hinalik-halikan niya pa ito sa pisngi. Namilog ang mata ko. It's either Andy's too in love with Rachell or sinasadya niyang ipakita ito sa'kin. Para magselos ako, para ipikita niya saakin na mayroon na siyang iba. Tumayo ako. "Hey, Perlm. Where are you—" Hindi ko na pinagsalita pa ang mga kaibigan ko. Bumab
Perlm Marie OlavinNagsimulang tumugtog ang kanta na hindi ko alam kung saan nanggagaling, wala rin akong balak na alamin. Naglakad ako ng marahan papasok sa tarangkahan ng sagradong simbahan habang nakatingin sa mga iilang bisitang dumalo.Si mom, dad, lola at iba kong mga kaibigan ay masayang nakatingin saakin habang ako ay naglalakad papapalit. Pinakita ko ang pilit na ngiti. Ngiting hindi sigurado kung tama ba talaga itong ginawa ko. Tama ba talagang matali sa taong hindi ko mahal?Kinuha ni daddy ang braso ko."You're so beautiful, Perlm. I'm proud of you," bulong ni dad at hinalikan ako sa pisngi.Umiling ako. Hindi ka dapat maging proud sa katulad kong ginawa lang ito para sa ex ko. You won't be proud of me kapag nalaman mo ang totoo, dad. Nangyari ito dahil kay Andy.Nang malapit na kami sa kanila, binitawan na ako ni dad at pinaubaya sa lalaking papakasalan ko. Hindi ko pa gustong bitawan siya ngunit wala na akon
Perlm Marie Olavin Ilang sandali pang nagtagal ang paglapat ng labi ko sa labi ni Deon. Sinubukan kong imulat ang aking mga mata upang tignan kung nakapikit din ba siya ngunit hindi! His eyes were wide open! Nakaramdam ako ng pagkahiya roon kaya pinutol ko ang halik at inayos ang upo. Medyo basa rin ako dahil sa lakas ng ulan kanina. "I wanna marry you, D-deon," masaya kong sagot at hinugot ang seatbelt. Umiling siya. "This is wrong," mataman niyang sabi. "What's wrong?" Tumingin siya sa labas sabay pikit. "Don't let your emotions control you. Don't make decisions when you're happy, sad or angry. Baka pagsisihan mo lang sa huli." Tinitigan ko siya ng maigi. Ano ang ibig niyang sabihin? I want to marry him dahil gusto ko siyang subukang mahalin. Wala akong pagsisisihan sa pagpayag ko. "Hindi ako magsisisi, Deon. Ikaw ba? Magsisisi ka ba kapag pinakasalan mo ako?" I get it. We don't love each other, that's why I'm tryin
Perlm Marie Olavin Mukha akong isang bangkay na nakatingin sa salamin ng banyo habang sinisipilyo ko ang aking mga ngipin. Kakagising ko lang at ang toothbrush ko agad ang hinanap ko upang paglabas ay hindi mahabo ang aking hininga. Linggo ngayon, wala akong pasok. Ngayon rin ang plano ni Deon na mamanhikan. Pupunta kami mamayang lunch sa bahay nila mom at dad. Tambak ang mga hand outs at paperworks na gagawin ko this week pero wala pa rin akong nagagawa ni isa! Kaya naman hindi ako mapakali habang nagsasagot ako rito sa veranda ng unit ni Deon. Sandamakmak na papel ang nagkalat sa mini table, sa tyansang makahanap ng madali at 'yon ang uunahin kong sagutan. Halos sumabog ang utak ko habang iniisip kung paano ko ba ico-compute ang given problems dito. Mahina ako sa math, to the point na kapag ang klase ay tungkol sa math, paniguradong magcu-cut class ako matakasan lang iyon. Sinubukan ko namang humingi ng tulong dito sa katabi naming unit na si Rosie pero tin
Perlm Marie OlavinGaya nga ng sinabi ni Deon noong isang araw na bilhin ko raw ang ano mang gusto kong singsing sa sarili niyang credit card; bilang isang masunuring bata na sumusunod sa utos ng mga matatanda, bumili ako.Kagat-kagat ko ang aking labi at tinatanaw ang singsing sa kahon. Ang ganda ng singsing! Mabuti na lang at ako ang pumili at bumili."Return it.""Namamahalan ka ba?""No, it's weird, woman. You look weird."Pilit kong kinukumbinsi ang bwisit na lalaking ito habang nagmamaktol ako sa office niyang nakakasulasok dahil punung-puno ng mga mini houses at kung anu-anong connected sa dati niyang trabaho.Ugh!"You said I can buy whatever I want, bakit ayaw mo 'to? Ang gulo mo naman!" hirit ko ulit.Muli kong tinulak ang box papalapit sakaniya. He glared at me, pushing back the ring box to me."The diamond is too big. I'm pretty sure you would look like a witch kapag