Perlm Marie Olavin My first day. Pinagmasdan ko ang aking sarili mula ulo hanggang paa sa salamin. I can't believe that I'm a certified office worker. It's a good start for me. Paniguradong marami akong matututunan. You can do it, Perlm Marie. Tutal ay binigyan ako ni Deon ng mga tips sa pagiging assistant manager sa isang department kahit na hindi ko alam kung tama ba ang sinasabi niya dahil wala naman iyong kinalaman sa trabaho niya, sinunod ko na lang at tinatak sa isip ang mga dapat gawin. Pagkatapos kong ayusin ang mga gamit ko sa kuwarto ay kaagad na akong bumaba. Kita ko agad si Deon na nag-aabang sa living room. Mukhang malalim ang iniisip niya ngunit kaagad niyang napansin ang presensiya ko kahit na nasa hagdanan pa lamang ako. "How are you feeling?" tanong niya nang makalapit ako. He lightly tapped the sofa. I smiled as I sat down. He is staring at me while waiting for my response. Dahil sa ginagawa niyang iyon, mas lalo lang akong kinabahan. "Its not a big deal, Deo
"Miss Dorothy, uhm, here's mine." I give Miss Dorothy the papers.Nakangiti siya habang kinuha iyon saakin. Sinimulan niyang i-check ang mga papers na ginawa ko ng ilang oras. A lump formed in my throat as I watched her reaction. She appears to be dissatisfied with my work."You're... pretty fast.""Yes po, pero I did my best Miss Dorothy." "I see..." Muli siyang tumingin sa papel at napahilot sa sentido. "Well, you can have your lunch, Miss Fernandez. Wala na sila, ikaw na lang ang natitira. Join them," aniya at tinuro ang office palabas."I w-will. Thank you."Sinubukan ko ang lahat ng makakaya ko upang hindi bumuntong hininga sa harap niya. Pag-alis na pag-alis ko ay nagpakawala ako ng mabigat na buntong hininga at pumuntang muli sa cubicle ko. "What did I do? Mali ba ang computation at designs ko?" malungkot kong sabi sa sarili at napa-upo na lamang. She didn't say anything. Kahit sabihin niya lang sana na "not bad" or "you can do better next time", kaso wala... siguro hindi ak
Perlm Marie Olavin"Contractual marriage, huh?" nakangising sambit ni David. Bahagya akong napaatras. No, this isn't happening. Hindi nila... p'wedeng matuklasan ang totoo lalo na ngayong maayos na ang lahat. "Bakit, Perlm? Ano ba 'yung contractual marriage?" I couldn't respond since my gaze was locked on David, who didn't take his gaze away from me."Want to know what contractual marriage is, manang?" David asked, his gaze is still focused on me."David..." I warned him."Ang alam ko 'yung ikakasal kayo pero may kontrata. Tama ba ako?" Humalakhak si manang."Ah-uh, and why did they have a contract?" His lips curved even more. "Because they don't love each other. They marry for money or other reasons."Mas lalo akong napaatras. Pakiramdan ko'y bibigay ang katawan ko sa sobrang takot na aking nararamdaman. "What's more exciting is... sila Perlm at Deon ay kinasal ng may kontrata. Isn't that surprising, manang?" David added. "Stop!" I cried. Tumingin ako kay manang, gulat na gulat
Pagkatapos kong mawalan ng malay ng gabing iyon ay nadatnan ko na lamang ang sarili kong nakaratay sa hospital cot.The room is white, dull, clean, and silent.I stared at the ceiling for a few minutes. Walang tao. Ang akala ko bubungad saakin si Deon pagkagising ko... ngunit wala, kahit sila mommy at daddy ay wala. Have they found out the truth? What am I going to do if they find out? Will they be able to separate me from him? Hindi ko kaya... I love him to the point where I would give up everything just to be with him. In him, I see my future. I want us to have a big family and a great life together. I want to ... be his partner in life.Alam ko na ngayon. Noong una, iniisip ko kung bakit patay na patay ako kay Andy. Why can't I put him out of my mind? Why did it hurt so much when he broke up me and replaced me with his best friend? Maybe it's because I love him.'Yun ang akala ko. I thought I was in love with him, but I wasn't. I simply enjoy the concept of having a boyfriend.
Prologue"Deon!" sigaw ko sa pangalan niya ngunit hindi niya pa rin ako nililingon.Fuck. Anong akala niya? Na hindi ito mahirap para saakin? Nasasaktan din ako, nagseselos, nababalewala niya, ngunit hindi ko pinapakita dahil gusto kong maging matatag at ayaw kong ipakita sakaniyang mahal ko siya dahil wala iyon sa kontrata.Bawal siyang mahalin. Dahil lang sa isang babae, namatay ang puso niya. Naging sarado."Deon, let me explain—" hindi ko natuloy ang sasabihin ko nang lumapit siya saakin at dinuro ako."Shut up. I don't need your explanation," malamig nitong sagot at pinagsarhan ako ng pinto.Naiwan ako rito sa harap ng aming malaking bahay. Ang bahay ni Deon."Putangina, Deon! Papasukin mo ako. Kapatid mo 'yon kaya paano ako magkakagusto sakaniya!? Baliw ba ako!?"Hindi pa ri
Perlm Marie Olavin "Fourteen percent off?" Pinagmasdan kong mabuti ang tarpaulin ng isang coffee shop. Mukhang may discount din sila ngayon. Hindi na rin nakakapagtaka. It's February fourteen, kaya naman nagkaroon ang ilang shops dito sa university ng bonggang discounts at sale. Well, mahilig ako coffee. Why not give it a go. Bago ako pumasok ay dumaan ako sa first building upang bumili ng coffee. Expected ko ng walang masyadong tao dahil matagal ng bukas ang coffee na ito at marami ng coffee shops diyan na makabago. OG's the best pa rin. Pagkapasok na pagkapasok ko pa lang ay pumunta na ako sa counter upang sabihin ang order ko. Kailangan kong bilisan dahil baka ma-late ako sa next class."One iced coffee with ten shots of espresso, please!" "One iced coffee with one shot of espresso." Napatingin ako sa lalaking nakasabay kong magsalita. We looked at each other. Bahagyang tumaas ang kilay ko nang makitang blangko ang ekspresyon nito. Na para akong hanging hindi niya nakikita.
Perlm Marie OlavinImbis na umalis, pinanood ko pa talaga kung gaano sila kasaya sa isa't isa."Rachell...""I want you to know that i love you. Ikaw ang papakasalan ko at mamahalin ko habang buhay, ikaw ang babaeng magdadala ng mga magiging anak ko... Ikaw lang."What.the.fuck.Malalaking banner ang nasa harapan ko ngayon. Kilala ko ang may hawak ng mga banner, mga kaibigan iyon ni Andy na nagreto saakin dati sa kaniya."Will you be my girlfriend, Rachell?" Iyon ang nakalagay sa banner. Habang si Andy ay may hawak-hawak na bouquet of flowers at si Rachell ay mangiyak-ngiyak.Damn. So ito na pala? Nangliligaw pa lang itong si Andy? Ang akala ko sila na!"Yes! Andy, yes! Mahal na mahal rin kita!"Napapikit na lang ako sa narinig. Hiyaw ng mga students ang narin
Perlm Marie Olavin "Sinusundan mo ba ako?" Pinanliitan ko ito ng mata at pinagmasdan siya mula ulo hanggang paa. Umawang ang labi niya. I knew it! I think this guy likes me! Tatlong beses na, pangatlong beses na itong nakakasalubong ko siya. Hindi naman siguro ito tadhana. Siya ang may pakana nito, may gusto siya saakin! Hindi ito sumagot at nagpatuloy sa paglalakad. Ako naman ang umawang ang labi. Snob. Sunud-sunod lang ang paglalakad nito pababa ng building. He's wearing a green polo shirt at ang pang-ibaba ay white pants. Oh my god! It looks like we are a couple! Gosh, paano niya nalamang ganito ang suot ko, grabi naman ang isang 'to pati mga sinusuot ko updated siya.. Aside from that, kitang-kita rin ang kagandahan ng katawan niya. I can see his muscles from the back. But then... Remember, Perlm. Kung gusto ka man ng lalaking ito or interesado siya saakin. Hindi mo siya pwedeng magustuhan. Ang pangalan niya ay Andy! Masama rin ang ugali... Si Andy lang ang maaalala ko sa