LAB— 3

Hindi ako nasamahan ni Jacob sa pagsusukat ng mga wedding dress pero naintindihan ko naman, alam ko kung gaano siya ka-busy.

Mabuti na lang at sinamahan ako ng kaniyang mommy. Hindi nakasama si Cora ngayon. Masama ang kaniyang pakiramdam, kaya sinabi ko na magpahinga na lang siya.

Gusto kong maiyak dahil halos walang magkasya sa akin na wedding gown dahil sa laki ko. At ang mga big sizes na available dito sa boutique ay hindi pa mga wedding gown.

Nagpatahi na lang kami kaysa lumipat pa ng ibang boutique. Baka ganoon din sa iba, magsasayang lang kami ng oras.

Napakasimple lang ng pinagawa kong wedding gown. Sinunod ko na lang si Mommy at ang sinabi ng designer. Sabi nila bagay daw iyon sa akin. Masyadong mabilis. Kung next year pa ang kasal, baka pumayat na ako n'on. Kung alam ko lang na magpapakasal ako this year, sana sinunod ko ang new years resolution ko na mag-da-diet at magwo-work out ako, kahit na napakahirap gawin.

Pumili din kami ng shoes. Flat lang dahil masyado akong mabigat. Pagkatapos ay bumili kami ng jewelry.

Kahit napagod ako, nag-enjoy naman akong kasama si Mommy. Alas tres na nang matapos kami sa aming lakad kaya nagpasya na akong umuwi.

Habang nagpapahinga, tiningnan ko ang aking celphone. I was not expecting Jacob to text me, kaya naman ganoon na lang ang saya ko nang makita ko ang kaniyang text message. Tatlo ito.

"Kauuwi ko lang." Iyan ang sagot ko. I wanted to open some topics para sana mag-reply siya kaso hindi talaga ako magaling sa pakikipag-usap. Hindi talaga ako sanay makisalamuha. Hindi ako confident, nahihiya akong makisalamuha dahil pakiramdaman ko hinuhusgahan ako ng mga tao.

Tiningnan ko ang picture ni Mommy na nasa aking table. Ang ganda-ganda ni Mommy. Hindi ko man lang namana sa kaniya ang kaniyang ganda. Parang labanos ang makinis niyang kutis, habang ako ay hindi makinis, walang peklat pero magaspang ang aking balat at hindi pantay ang aking kulay. May dimples siya, samantalang madami naman akong mga pimples. Balingkinitan ang kaniyang katawan, samantalang ako ay dambuhala. Ninety five kilos ako, overweight. Pero buti na lang at matangkad ako.

Siguro kailangan kong alagaan ang sarili ko mula ngayon. Kailangan kong mag-diet at umiwas sa mga unhealthy foods. Mag-e-enroll na din ako sa gym, at magsisipag ng mag-skin care.

Kaso heto ako ngayon, kumakain ng cake at burger kasama si Cora. Dinalhan niya ako dito sa aking kuwarto.

"Mag-da-diet na ako, e," reklamo ko habang ngumunguya.

"Saka ka na mag-diet kapag married na kayo. Saka tanggap ka naman ni Jacob, iyon ang mahalaga."

Napangiti ako sa sinabi ng aking kaibigan. Oo nga, no. Kahit mataba ako at hindi maganda, tanggap niya ako. Pakakasalan pa nga.

"Kinilig ka naman," natatawang sabi ni Cora kaya inirapan ko siya.

"Niloloko mo yata ako, e."

"Hindi, ah. Siya kumain na tayo. Ubusin natin 'to." Mabuti pa si Cora, makinis at hindi tinitigyawat. Five flat lang pero balingkinitan ang katawan.

"Nga pala, kapag kinasal ka na, mag-isa na lang ako." Ngumuso siya.

Oo nga, no. Ngayon ko lang naisip iyon. Tiningnan ko ang malungkot na itsura ng aking kaibigan.

"Hayaan mo, palagi naman tayong magkikita. Magkakape tayo araw-araw."

"Sige. Promise mo iyan, ha. Dadalawin din kita sa bahay niyo ni Jacob."

"Sige. Pasyalan mo kami."

Antok na antok ako pagkaubos ko ng kinain namin ni Cora. At nang magising ako, alas-dies na ng gabi. Dinampot ko ang cellphone ko na nasa aking tabi. Kanina ko pa 'to hinahanap, e.

"Shocks!" Ang daming mga text ni Jacob. May misscalls pa. Ngayon ko lang nabasa ang message niya kaninang alas-singko. Inaaya niya akong mag-dinner sa labas.

Nakakainis naman! Agad kong tinawagan ang lalake pero hindi na ito sumasagot. Mukhang nakatulog na siya.

Baka galit siya sa akin? Hindi na ako tuloy ako makabalik sa pagtulog. Nagpasya akong bumaba upang uminom ng tea, dahil sumasakit ang tiyan ko. Nasobrahan ata ako sa pagkain.

"Si Cora po tulog na?" Gising pa ang mga kasambahay namin. Sila na mismo ang nag-asikaso sa aking tea.

"Umalis po, Ma'am. Kanina pang alas-siete."

"Saan daw po nagpunta?"

"Hindi sinabi, Ma'am, e."

"Ali, saan daw nagpunta si Cora?"

"May birthday ata ang isa sa malayong kamag-anak?"

Napatango ako. May mga lakad talaga si Cora na hindi ako kasama. At kahit ayain naman niya ako, hindi ako sasama dahil mahiyain ako.

Pagkainom ko ng aking tea ay umakyat na ulit ako sa aking kuwarto. Wala pa ding text si Jacob. Tulog na siguro siya.

Kinaumagahan, nag-text uli ako sa kaniya. Sinabi ko na babawi ako sa kaniya ngayon, kung hindi siya busy. Natapos na akong maligo at magbihis pero wala pa din siyang reply. Siguro ayos lang naman na puntahan ko siya sa kaniyang opisina. Total fiance ko naman siya.

"Good morning po, Daddy!" Nakaupo na sa dining si Daddy. Nagbabasa siya ng dyaryo at nakabihis na din.

"Good morning, hija."

"Nasaan si Cora? Kakain na tayo," sabi ni Dad sa maid.

"Eh, hindi pa po umuuwi si Cora." Napatingin ako sa maid. Hindi pa umuwi? Bakit kaya?

"Nagpaalam po na hindi uuwi si Cora?" nag-aalalang tanong ko kay Manang.

Napakamot ito ng ulo. "Kanina lang. Kung hindi ko pa tinawagan hindi pa magpapaalam."

Tumawa si Daddy. "May boyfriend na ba si Cora?"

"Hindi ko alam, Sir. Wala naman siyang sinasabi sa akin."

Wala din siyang nakukuwento sa akin. Ako ang una niyang pagsasabihan kapag mayroon na siyang boyfriend. Wala pa siyang nakukuwento na manliligaw sa akin, o kahit ng lalakeng natitipuhan niya.

Uminom ako ng kape pagkatapos kong kumain ng isang slice ng loaf.

"Aalis na po ako, Dad. Pupuntahan ko po si Jacob."

"Sige, hija. Mag-ingat ka."

Nagpaayos pa ako sa isang parlor bago ako magpunta sa opisina ni Jacob.

"Wala po si Sir Jacob, Ma'am."

"May meeting ba? Hihintayin ko na lang."

"Nasa Batangas po, Ma'am. May biglaang meeting kasama ang isang client."

Gano'n? Ch-in-eck ko ang aking celphone. Wala pa din siyang reply hanggang ngayon.

"Sige, salamat."

Sayang naman ang pagpapaganda ko, hindi ko din naman pala makikita ngayon si Jacob.