"Zade" ulit nyang tawag sa asawa.
She was about to go near him but she stop mid way, his looks made her stop.
Its cold and angry.
What did I do? Tanong nya sa isip.
"Sign the papers Ciara." Madiing sabi nito.
"W-what? Why.. " Tears fell down from her eyes.
"You almost killed my child." parang nanlamig ang buong katawan nya.
She's unable to move. Para syang natulos sa kinatatayuan.
Her husband just confirmed his affair.
"H-how.. dare you!" gusto nya itong suntukin. Gusto nya itong saktan.
But she knew, she can't.
"Just sign it. Attorney will be handling all the money and properties to be in your name. Including this house" paliwanag nito.
Nilagpasan sya nito na parang hangin at umupo katabi ng attorney nito.
She smiled bitterly.
Huminga sya ng malalim.
Is it really over between them?
Makailang ulit pa nyang pinahid ang luhang kumakawala sa kanyang mga mata.
Ang sakit. Sobrang sakit.
The pain,
The betrayal,
The anger,
She did not know if she can handle those.
Huminga pa sya ng malalim ng ilang ulit bago humarap sa dalawa.
They stared each other for a minute.
She memorize all the angle of his face.
His eyes, nose, kissable lips, jaw, that she will be missed for sure.
Lumapit sya sa lamesa kung nasaan ang mga papel na pipirmahan nya.
She did not speak a word, it might will cause her another pain.
Then she signed it.
The Annulment Paper.
"You also need to sign the other papers, para maasikaso ko na." the attorney said.
Umiling sya.
"I don't need those. Aayusin ko lng ang mga gamit ko. Aalis na din ako ngayon." sagot nya.
She don't have anything. She has no money by herself.
She's broke.
"Ciara. Don't be stubborn and take it." rinig nyang sabi ng asawa, ay hindi na pala.
Huminto sya. But she did not take a glance.
"Its okay. Wala ka ng responsibilidad sa akin. I already signed it. What we have is purely nothing."
After she enter her room, mabilis nyang kinuha ang maleta nya.
She take all her belongings before their wedding, she left all the clothes, bags, shoes, jewelries that Zade buy for her.
It will just cause her longing.
Nang makababa sya ay nandoon pa din ang dalawa at masinsinang nag uusap.
"Ciara, its raining. And besides this house is all yours."
Parang wala na syang naririnig.
Tila namanhid lahat sa kanya.
She suddenly remember her ring.
Dahan dahan nyang pinaikot ito sa daliri bago hinubad.
Then she put it to the table.
Napako ang tingin doon ng dalawa.
"I am giving it back to you. Its yours." Sabi nya.
"Stop the pride, Ciara"
"Its not pride, its just so painful to took it with me. Be happy Zade"
Then she left. Without looking back.
She walk in to the rain.
Its cold.
But she can't feel it.
The pain is making her numb.
Salamat sa patuloy na suporta at pagbabasa. Minsan napang hihinaan na ako ng loob, but seeing few reads, comments and votes, it keeps me going. Readers, you just save the day. LALABAS na sana si Chinggay ng bumukas ulit ang pinto. They both shock when they see each other. Halata sa mukha nito ang gulat. Bakit ganon? Kahit mukhang gulat ay napaka gwapo parin nito.“mom? What are you doing here?”tanong nito ng makita ang ina nito.Dinaanan sya nito. Napatulala sya ng ilan Segundo. Hindi man lang sya nito binati. Nanatiling seryoso at walang emosyon ang mukha nito.Nakatalikod sya sa dalawa. She heard them talking.“What brought you here mom?”“I just came in . . and I found out that your ex wife
MAGAAN ang loob na naglakad si Chinggay pababa ng rooftop. The talk was good. It made her feel lighter than the usual. Hindi naman talaga sya galit kay Jinry. Nasaktan sya. The two was different matter. May mga taong pag nasasaktan, they seek for revenge because they're angry. But to her, its different. Hindi siguro nya kayang magalit knowing na kaibigan nya ito. Jinry was her friend. A good friend.Inilabas nya ang cellphone at triny tawagan si Loo. Ilang rings lang ay sumagot ito."Hey, you done?" tanong agad nito."Oo. Nasan ka? Paalis na ako. I'm craving for turon na may langka sa loob. Hahanap ako sa labas" Nang maisip nya ang pagkaen ay nanubig ang bagang nya. She wants to eat it as soon as possible. Hindi na sya makakapag hintay."Ahm, kasi, May pasyente ako now e. I can't come
"I k-know you w-won't b-believe me even if I s-say na h-hindi ko s-sinasadya ang mga n-nangyari .." Umiiyak na pagpapatuloy nito.Halos na hindi na ito makapagsalita ng maayos dahil sa pag iyak. She wants to comfort her, tell her it's okay. But she stayed there looking at the view. Tiningnan lang nya ito and then she looked away. Kahit na malaki ang kasalanan nito sa kanya, she can't bear to see her crying."Its just happened once, maniwala ka. And its an accident. I don't know that It's him, Chi." pinupunasan na nito ang mga luha nito kaya at naging klaro na rin ang pagsasalita.She arch her eyebrow.Accident?Happened once?Sinong niloloko nito?She smiled bitterly."I know that you love him Jinry." i said in a very cold voice as possible.Jinry stilled for a second at nanlalaki ang mga matang t
"You're three moths and 2 weeks pregnant Nurse Chi” nakangiting balita sa kanya ng doctor.Upon hearing it, she doesn’t know what to feel but one thing is for sure, she’s happy with the news.She’s happy knowing that there’s a little angelaA growing in her tummy. And it more than enough to lessen her worries.“Thank you po doktora” Malaki ang ngiting sagot nya rito habang hinihimas ang tyan nya“Pero tanong ko lng po doc, bakit parang di po Malaki ang tiyan ko?" tanong nya. It bothers her“oo nga doc, para lang po syang busog Doc” sagot naman ng lalaki sa tabi nya.Pa simple nyang siniko ito. Agad naman itong napahawak sa tagiliran at tiningnan sya. Bakas ang kasiyahan sa mukha nito at pang aasar.“what?" he mouthed.Sinamaan nya ito ng tingin. Mamaya ito sa kanya.Narinig nila ang tawa nang doktora.
KINAKABAHAN, excited at takot ang nararamdaman nya ng tumapak ang kanyang mga paa sa Ospital na pag mamay ari pala ng kanyang dating asawa.“Ready?” tanong ni Loo sa kanya. Tumingin sya rito at tumango. Pero kabaligtaran iyon ng nararamdaman nya.“Hindi ka talaga magaling magtago nang nararamdaman Chinggay” he stated as if he was so sure about it.Then she asked herself. Is it true? Well, she is not really good into hiding her feelings dahil alam nyang hindi nya kaya iyon.Narinig nyang napabuntong hininga si Loo.“Don’t forget to hand your resignation to him personally okay? I’ll just check my patient and come with you. I already made you an appointment to Dra. Silvia, the best ob gyn doctor here in the hospital. So, go.” Utos nito sa kanyaAlam naman nya kung saan sya pupunta kaya nagmamadali syang pumunta roon. Hindi dahil nagmamadali sya. May iniiwasan syang makita
ONE WEEK. One week na syang hindi pumapasok sa ospital. Laging masama ang pakiramdam nya. She always feels dizzy. At indi naman nya itatanggi, may iniiwasan syang makita.Jinry started working there. Nandun na ang dalawang nagbibigay ng sakit sa kanya.She don't wanna torture herself any more."Hindi ka pa rin papasok? Chinggay, if you're not ready to see them and i know you're not. I suggest its better if you resign." Papasok na ito. Sya naman ay nakahilata sa sofa.Hindi nya ito sinagot. Ibinaon nya lalo ang ulo sa unan."Go up. Sumabay kana sa akin. Hand your resignation personally"Napaupo sa sya sinabi nito."Wala akong ginawang resignation letter." nakakunot ang noo nyang tumingin dito."Alam ko. That's why I made you one. Signed it then Mag asikaso kana. Make it quick ma le late na ako Chinggay." alam nyang naiinis na ito.N