Share
Chapter 74
Kaugnay na kabanata
Loving the Opposite Epilogue
Nico’s POV If there’s one thing that I learned throughout the years that have gone by, that is time will lessen the pain. Back then, I thought I couldn’t escape the darkness that I was trapped in when she died. I was wrong. No matter how much pain I experienced throughout those years of attempting to heal, I eventually did. I moved on. I didn’t even notice it. I just knew that as many years passed, the pain I would feel every time I woke up in the morning felt weaker and weaker. The voices in my head that consumed me for a long time faded like bubbles. I didn’t know I would be able to move on. My family was correct when they said that what happened is not the end of the world. It’s not the end for me as long as I’m alive. As long as I wake up because every day has something new to offer. I felt like I was going to be trapped for the rest of my life but I found the escape. Being in pain makes you think that you’re hopeless. It makes you think that the world is against you. Being
Loving the Opposite Prologue
“Hanggang kailan ka iiyak dyan ate?” Inis kong binalingan ang magaling kong kapatid habang nanlalabo pa rin ang mga mata dahil sa mga luha. Nakita ko ang inip na inip na itsura niya kaya mas lalo akong nainis. Dahil masama ang loob ko, nag-iwas na lang ako ng tingin at pinunasan ang mga luha sabay singhot. “Akala ko ba malakas ka?” pang-aasar niya pa. Tumayo ako dere-deretsong naglakad papunta sa pwesto niya. Hinigit ko ang kwelyo niya at tinitigan ng masama sa mga mata. “Hindi porke’t malakas ang panlabas na imahe ko ay wala na akong karapatang umiyak. Lahat ng tao ay umiiyak Chance,” mariing saad ko habang patuloy pa rin ang pag-agos ng mga luha. Tinaas niya ang dalawang kamay niya senyales na sumusuko siya.. “Chill ka lang ate. Bakit kasi umiiyak ka ng dahil sa isang kaibigan? Ang dami-dami kayang tao sa mundo!” Suminghal ako. “Gusto ko lang naman kasi ng kaibigan pero bakit alis sila ng alis? Walang nagtatagal ni isa! Naging mabuti naman ako sa kanila ah.” Nabasag ang tini
Loving the Opposite Chapter 1
Leana’s POV “Passion or practicality? Isipin mo Leana na mahirap lang tayo. Isipin mo kung ang tatahakin mong daan ay kaya kang buhayin o hindi. Anak, sa mundong ito, mga mayayaman lang ang may choice.” Para akong sinampal ng katotohanan dahil sa sinabi ni mama. Gusto kong mag amok, gusto kong umiyak, gusto kong magalit sa mundo at sabihing napaka unfair nito pero anong magagawa ko kung ito lang ang meron kami? “Alam ko po, mama.” Hindi ko naitago ang pagpiyok ng boses ko dahil sa sama ng loob. Tumikhim ako at ngumiti upang sa ganon ay maipakita ko sa kanila na okay lang ang lahat. “ Kahit hindi ko na po i-pursue yung passion ko. Pangako ko na iaahon ko kayo sa hirap.” Napatingin ako kay mama at papa. Nandon ang saya at pagmamalaki sa mga mata nila. Isasantabi ko na lang ang pangarap ko para sa kanila. My parents grew up in a poor family and I want to give them the life they deserve. “Mag nursing ka anak ha? Masyado kasing matagal kapag doktor kaya 'yun na lang.” Nakangiting
Loving the Opposite Chapter 2
Leana’s POV Pagpasok ko sa classroom ay agad akong napangiti dahil sinalubong ako ng malamig na paligid dahil sa bukas na aircon. Inilibot ko ang paningin ko at tanging isang tao lang ang narito bukod sa akin. Hindi ko alam kung anong pangalan niya eh. Hindi siya transferee. Nakikita ko na siya dati pa rito sa loob ng school. Isang buwan pa lang naman nagsimula ang klase kaya siguro ay nahihiya pa siyang makipag kaibigan kaya madalas ay tahimik lang siya at nag-iisa. Napatingin siya sa akin at nanigas ako mula sa kinatatayuan ko dahil sa tila naiinip na mga mata niya. At dahil makapal ang mukha ko, ngumiti ako ng malapad at kumaway. “Hello!” masiglang pagbati ko at wala akong nakuhang tugon kundi isang tipid na ngiti bago siya tumungo ulit sa Ipad niya. Mahiyain talaga… Umupo ako sa pwesto kong sobrang layo mula sa kanya at nilabas mula sa skirt ko ang isang mini pocket note at ballpen para isulat ang ideya na naisip ko kanina. At dahil pagod ang utak ko dahil sa pagsusulat
Loving the Opposite Chapter 3
Nico’s POV Leana and I never talked before and I am really not expecting that she would talk to me as if we were even close. I know her because she’s popular at school but I didn’t bother talking to her. She seemed out of reach back then. Or maybe not. Maybe it’s just me that is so aloof with people. Kitang-kita ko ang confidence na nag-uumapaw sa pagkatao niya kahit pa nakikita ko lang siya sa hallway, events o kaya sa classroom. At napakadaldal niya. Hindi ko inaasahang lalapitan niya ang tulad kong tahimik. Sabi niya masaya raw akong kausap eh halos hindi nga ako nagsasalita. She’s really annoying dahil tila hindi siya napapagod kakasalita pero hinayaan ko lang siyang magsalita sa harapan ko dahil naantig ng personalidad niya ang interes ko. Ibang-iba rin ang paraan niya ng pag-iisip kaysa sa akin kaya gusto kong malaman kung ano ang pananaw niya sa mga bagay bagay. “Hello? Nico?” Nabalik ako sa realidad dahil sa boses ni Leana. Napatingin ako sa kanya at winawagayway niya an
Loving the Opposite Chapter 4
Leana’s POV “What are you doing?” Napalingon ako kay Nico na abala sa panonood sa mga kilos ko. Nginitian ko siya at tumaas naman ang magkabilang kilay niya. “Hinahanap ko lang 'yung character chart na para sa isang character ko.” Tumango siya at bumalik sa pagpipindot sa Ipad niya. Nasa canteen kami at dapat ay mag-isa lang siya pero nagkataong nakita ko siyang nakaupo sa isang table mag-isa kaya nilapitan ko na. Sumandal ako sa upuan at inilibot ang paningin at natigilan dahil sa nanunuksong tingin ng mga kaklase ko mula sa ibang table. Pinanlakihan ko sila ng mga mata pero hindi natigil ang panunukso nila. Akala nila siguro ay may gusto ako rito kay Nico pero ang totoo ay hindi. Gusto kong maging malapit sa kanya para mas makita at malaman pa ang personalidad niya. Parehas kasi sila ng ugali ng isa sa mga characters ko at dahil hindi naman ako introvert, mahirap isulat. Hindi ako kontento sa imahinasyon ko at sa tingin ko ay parang may kulang pa rin kaya nilapitan ko ‘tong
Loving the Opposite Chapter 5
Leana’s POV “Huy, ate. Sigurado ka ba sa gagawin mo?” nag-aalangan na tanong sa akin ni Chance. “Oo. Bakit?” “Gagamitin mo 'yung tao para lang realistic ang maisulat mo sa novel mo?” kunot na kunot ang noong aniya. “Anong masama roon?” “Aray!” Napasigaw ako dahil sa biglaan niyang pagbatok sa akin. “Tanga ka, ate. Paano kapag na attach sa 'yo 'yung tao tapos bigla kang lalayo? Ang gagawin mo?” “Kung mangyayari 'yun, makaka-move on din 'yun panigurado.” Nakita ko ang hindi pagsang-ayon sa mukha ng kapatid ko. “Alam mo naman siguro 'yung pakiramdam ng nagagamit diba ate? Naranasan mo 'yun ng paulit ulit kaya alam mo kung gaano kasakit. Tapos gagawin mo 'yung kinaayawan mo sa ibang tao?” Natigilan ako dahil tama ang sinabi niya. “Mas malala naman 'yung ginawa nila sa akin,” nag-iiwas ng tingin na sagot ko. “Oo, mas malala pero ate naman… Inuulit mo lang 'yung ginawa sa 'yo nung mga dating naging kaibigan mo. Anong ginawa nila? Diba nakipag-kaibigan sila sayo tapos nung nakuha
Loving the Opposite Chapter 6
Nico’s POV I wish I could go back to the times when everything was equal when it comes to me and my siblings. I wish I could go back to the times when I was still not aware of everything. Now that I grew up, I saw the toxicity of my family. It was full of competition. It’s not just the pressure that it gives me but it also makes me question my worth in this family. I want to be a kid again. Tahimik lang akong kumakain kasama ang pamilya ko at tulad ng nakasanayan, nagku-kwento ang mga kapatid ko sa parents namin tungkol sa mga achievements nila. Ang dami nilang achievements samantalang ako, wala man lang akong maipagmamayabang. “Ikaw, Nico. How’s school?” Napalingon ako kay mommy na nagsalita. “School is fine, ma. I’m doing great.” “Are you sure kuya?” Agad na kumunot ang noo ko dahil sa komento ng nakababatang kapatid ko. He’s a year younger than me. Nilingon ko siya at nandon na naman ang mga tingin niyang tila ba sinasabihan ako na walang silbi. Hindi ko siya sinagot at na
Pinakabagong kabanata
