Chapter 73

Michael’s POV

Naalimpungatan ako dahil sa isang malakas na pag-iyak. Agad kong nahimigan na boses ni iyon ni Rose kaya itinalukbong ko na lamang ang blanket sa buong katawan ko.

It looks like she just had another bad dream. I can’t blame her for that. I mean, she’s a kid.

At dahil alam ko sa sarili kong maikli pa lang ang tulog ko, agad na nanakit ang ulo ko sa ingay ng pag-iyak niya. Napakatinis ng boses niya na akala mo ay tinutusok ang tenga mo dahil doon.

Sinubukan kong bumalik sa pagtulog sa pag-aakalang titigil din siya ngunit hindi iyon nangyari. Padabog akong bumangon at naglakad papunta sa kwarto niya.

“Rose, people are sleeping…” I tried my best to remain calm.

Kumunot ang noo ko nang may marinig akong mga boses sa loob kaya naman ay binuksan ko iyon at bumungad sa paningin ko sina tita at dad.

“What’s going on?” I asked as I approached them.

“Bigla na lang siyang gumising at umiyak.”

Tinitigan ko si Rose at napangiwi sa itsura niya. Namumula ang mukha niya at sa tin