Share
Chapter 20
"Are you going to leave me here, Chelle?" Tanong ni Ron pagkatapos kong ibaba ang cellphone ko.
Sabay kaming pumunta ni Ron dito kanina kaya wala akong dalang sasakyan. So, I called my body guards to bring my car here.
Huminga ako ng malalim at hinarap siya.
"You can still enjoy the party, Ron. Nandyan naman si Bryle and some our friends in model industry. You can be with them–"
"And where are you going?" Singhal niya.
"May pupuntahan lang ako." Simpleng tugon ko.
Kumunot ang noo niya bago siya humugot ng malalim na hininga.
"Sasama ako kung ganoon."
"What?" My brows snapped together. "You can't, Ron. Hindi ka puwedeng sumama." Umiling ako.
"And why not? Hindi naman kita guguluhin kung saan ka man pupunta, Chelle. Sasama lang ako–"
"Are you crazy? Hin
Related chapters
Luckily Blinded Chapter 21
Isang linggo na simula nung sinundan ako ni Ron sa hospital. Pagkauwi ko nun ay kinausap ko siya. I told him na tinutulungan ko lang nga sila Jian. Nakumbinsi ko rin siya na h'wag ipaalam kila mom and dad ang tungkol dito."You are invited to Mrs. Garcia's runway tomorrow, Richelle. As judge again." Si Mrs. Vera nang mag-usap kami sa kaniyang opisina."Tomorrow? What time?""Three in the afternoon. I gave her your number, sinabi kong tawagan ka na lang niya mamaya."I nodded my head.Tumayo na ako at inayos ang aking sarili."I'll go now. Magpapahinga na." Paalam ko."Okay. Take care..."Paglabas ko ay naabutan ko si Ron na nakahilig sa kaniyang kotse. Nag-angat siya ng naramdamang dumating ako."You done? Anong pinag-usapan ninyo?" He asked as he opened the front door for me.
Luckily Blinded Chapter 22
"Kanina pa raw tumatawag sa inyo ang mommy mo, ma'am. Pero hindi ka raw po sumasagot."Nasa labas lang kami ng kuwarto ni Jian. Kaya pala hindi tuluyang sinara ni Aurel kanina ang pinto dahil nag-aabang lang sila rito.Inilahad sa akin ng body guard ang cellphone niya. Kinuha ko naman ito at itinapat na sa aking tainga para makausap si mommy."Mom...""Darling! Anong ibig sabihin ni Mrs. Garcia? Hindi ka nagpunta sa Runway? Where are you then?!" Bungad na tanong ni mommy."Mom, may emergency lang po kaya hindi ako nakapunta. I texted her-""What kind of emergency is that?!" She cut me off. "You're one of the judges, hija! Dapat ay naroon ka!""Mom, hindi naman po importante 'yon. Magagawa naman po nila yung Runway kahit wala ako. Hindi lang naman po ako ang nag-iisang judge doon, may iba pa." Paliwanag ko.
Luckily Blinded Chapter 23
"What? Ikaw ang nagbayad sa hospital bills niya?" Gulat na gulat na tanong ni Brynn.Nasa isang Restaurant kami ngayon at kumakain ng lunch. Nakipag-meet up siya sa isa sa mga business partner nila at nang natapos ay pinapunta niya ako rito. Wala si Quinn dahil may iba raw inaasikaso.Kinuwento ko naman kay Brynn 'yong tungkol sa pamilya ni Aurel at ang pagbayad ko sa hospital bills ni Jian. Gulat na gulat siya nang sinabi ko iyon."Ako naman ang may gustong manatili siya sa hospital, Brynn kaya dapat lang 'yon."Umiling siya. She looked disappointed."You are in love with him, aren't you?" She concluded."What are you talking about? Listen, Brynn... I'm just –""Helping them?" Tuloy niya sa sinasabi ko. "Kabisado ko na mga sagot mo, Chelle. You don't have to tell me that again."Sinimangutan ko si
Luckily Blinded Chapter 24
Halos buong gabi akong nasa hospital. Nakaupo ako sa may bandang gilid ni Jian habang hawak niya ang kamay ko. Hindi ko lang namalayan na nakatulog pala ako sa ganoong ayos.Naalimpungatan lamang ako ng naramdaman kong may humahaplos sa aking buhok. Unti unti kong kinusot ang aking mga mata bago ito idinilat. Nag-angat ako ng ulo at nakitang gising na si Jian."Ayoko sanang gisingin ka, pero hindi ka ba nahihirapan d'yan sa puwesto mo? Baka mangalay ka." Aniya, tunog nag-aalala."No... I'm fine, don't worry." I assured him.Tiningnan ko ang langit sa may bintana at nakita kong malapit na rin lumiwanag. Damn. Really? Nakatulog ako ng ganoon ang ayos? Buti at nakaya ko 'yon!"Umaga na rin pala. Nakatulog naman ako ng maayos kahit papaano." I said to him again.Bumaba ang tingin ko nang muli niyang kinapa ang kamay ko para mahawakan.
Luckily Blinded Chapter 25
"May gusto ka bang sabihin sa akin, sweetie?" Si mommy sa kabilang linya.Maaga pa at tumawag na siya sa akin."Po? Wala naman, mom. Bakit?" Tanong ko, nagtataka."Hmm... Are you sure?" Ulit niya."Yes, mom. Ano naman pong... sasabihin ko?"Medyo kinakabahan na ako sa kaniya ah. Bakit siya nagtatanong?"Nevermind, sweetie. How's your friend nga pala?"Who's friend?"Sila Brynn po?" Sabi ko nang naisip na ang kambal ang tinutukoy niya. "Ayos naman po sila–""No, no... Your friend na nasa hospital?"Oh... Why is she asking? Nakakpagtataka naman yata. Hindi naman niya madalas kumustahin ang mga kaibigan ko. Except the twins dahil matagal ng kilala iyon ni mommy."Ahm, s-she's fine, mom. Paminsan minsan ay sumasakit pa rin ang kaniy
Luckily Blinded Chapter 26
Tulala pa ako nang lapitan ko si Jian. Si Louzel ay nakatayo na ngayon malapit sa paanan niya. Nang lumapit ako ay tinabi niya na 'yong pinapakain niya kay Jian at umayos siya ng tayo. Pansin ko rin sa mga mata niya na gulat pa rin siya nang makita ako kanina.Damn... Why is she here? Magkakilala sila?Naalala ko no'ng may tumawag sa cellphone ni Jian noon. Louzel ang pangalan na nag-pop up sa screen. Louzel... Her voice was famillar too. Is that her? Kaya ba sobrang pamilyar sa akin ng boses niya no'n? Dammit!"Chelle? Are you alright?"Napatingin ako kay Jian nang tinanong niya iyon. Nakaupo na ako ngayon sa gilid niya."This is Louzel, my friend, Chelle..." Pakilala ni Jian sa kaniya.I looked at Louzel. "Yeah... I-I know her."Kumunot ang noo ni Jian sa narinig sa akin."Huh? You know her?"
Luckily Blinded Chapter 27
"Bakasyon na namin, ate, kaya mas mababantayan ko na po si kuya ngayon." Ani Elly nang isang beses ay bumisita ulit ako sa ospital.Paminsan ay sumasakit pa rin talaga ng sobra ang ulo ni Jian. May mga araw pa nga na sumusuka rin siya at parang nitong mga nakaraang araw ay mabilis na siyang makalimot ng isang bagay.Halos araw-araw din akong narito para bantayan siya. I really don't want to leave him here. Natatakot ako. Hindi ko kayang isipin na may mangyari sa kaniyang masama habang wala ako sa tabi niya. Gusto kong lagi niya akong kasama. Gusto kong lagi akong nasa tabi niya."But that doesn't mean na hindi na ako pupunta rito." I said to Elly.Ngumiti naman siya sa akin."Siyempre naman po. Alam ko pong gusto mong nakakasama si kuya kaya ayos lang, ate kung lagi kang nandito." Mahina siyang humalakhak."Gusto ko rin naman kasama lagi ang ate
Luckily Blinded Chapter 28
"Anong itatanong mo?" Ani Ron."Ahm, can we eat first-""Kailangan kong umuwi agad. May gagawin pa ako." Malamig na putol naman niya sa akin.Nasa isang Restaurant kami malapit dito sa Agency. Kaunti lang ang pumupunta rito kaya dito ko siya niyaya na kumain sana, ngunit mukhang ayaw niyang kumain muna kami..."Ron... I know you're still mad at me. But I want you to know that you are important to me. You're my friend. You're like a brother to me, okay?""I already know that, Chelle. Ilang beses mo ng sinabi sa akin na magkaibigan lang tayo." Nahimigan ko ang pagkairita sa kaniyang boses."Ron naman..." Sabi ko. "Hindi ka lang basta kaibigan, mahalaga ka. At ayoko ng ganito tayo. Hindi ako nasasanay na iniiwasan mo ako. Ayoko ng iniiwasan mo ako, Ron." Halos magmakaawa ang aking tono."Ano ba 'yong itatanong mo sa akin?" Aniy
Latest chapter
