Chapter 41

Chapter 41

"Thanks for cheering me up. The best ka talaga Renato."

Umirap siya at bahagya akong tinampal sa braso.

"Okay na sana kaso bakit Renato? Panira ka!"

"Cheers!" angat ko sa baso ko.

And there we went on and on and on. Hanggang sa halos hindi na kami parehas makatayo sa sobrang hilo.

"Waiter, paorder naman ako. Isang giniling at isang tasang kanin." senglot ng kausap ko sa waiter.

"Gaga! Ano’ng akala mo nasa karinderya lang tayo?" saway ni Irene sa akin.

"Bakit ba? Sa gusto ko ‘yon, eh! Alam mo  ba noong nagluto ako ng giniling, nagustuhan ni Carter. Best ulam daw na natikman niya." kwento ko at dumukmo nasa counter.

"Ah, giniling, bagay sa puso mong hindi napagbigyan ang hiling?" pang-aasar niya sabay tawa kaya naman napairap ako.

"At sa’yo dinuguan para sa puso mong sugatan! Hahaha!" ganti ko.

"Ge, tawa ka! Kain ka na lang ng lumpia para sa puso mong nahopia!"

"Sa’yo nilaga