Chapter 2
"MILANA VICENTHIA! AH, YOU REALLY KNOW HOW TO GET INTO MY NERVES! " Rinig ko ang sigaw ni Sir Magnus mula sa opisina niya. "Deserve! Gunggong ka kasi." Bulong ko sa sarili ko at saka napahagikhik. Matapos ko kasing lumabas kanina ay tinawagan ko lahat ng Heads ng Departments at sinabing nasa opisina na niya si Sir Magnus. Wala pang samoung minuto ay kanya kanya na sila ng puntahan dito para kay Sir. Hinayaan ko na lamang siyang magdabog sa opisina niya. Ginawa ko na lang ang dapat kong gawin para sa araw na ito. Nang tingnan ko ang oras ay magtatanghalian na. Tumahimik na rin sa silid ni Sir Magnus kaya kinatok ko muna siya. Wala namang sumagot sa loob kaya pumasok na lang ako. "Tsk, akala ko naman busy sa work. Tulog pala." Naiiling na sabi ko. Lumapit ako sa mesa ni Sir Magnus para tingnan siya. "Kahit kailan talaga ang kalat kalat. " Bulong ko. Inayos ko muna ang ibang nakakalat sa table niya at saka ako nagsulat ng note para sa kanya. Well, half day ako today. Pamper day ko ulit, yes! Nang maisip ko yun ay masigla akong lumabas ng opisina niya. Pakanta kanta pa ako habang nakasakay ako sa elevator. May ilan pa akong nakasabay na empleyado. Napabuntong hininga na lamamg ako dahil sa pagbubulungan nila. Mukhang kumalat na agad ang balitang pinalayas na si James. Dumaan na muna ako sa canteen para ibilin doon ang pananghalian ng Boss kong napakaligalig. "Hmmm... Hmmm..." Pakanta kanta pa ako habang papuntang parking lot. Hays, sa wakas. Mabibili ko na ang matagal ko ng pinag iipunan na Heels. Tatlong taon na ako sa kompanya ni Sir Magnus at sa totoo lang ay ako lamang ang tumagal na sekretarya niya. Mabait naman kasi siya, ayun nga lang medyo mainitin ang ulo. He wants to get everything done ASAP! Hindi ata siya mapapakali kapag may kaunting naging mali sa mga ipinapagawa niya. Well, nasanay na rin naman ako dahil mabilis lamang kabisaduhin ang ugali niya. Lahat na lang ata ay ipinagawa niya sa akin, pati ng pagpapadala ng mga bulaklak at regalo sa mga nagiging babae niya ay ako pa ang nag aasikaso. Pati na nga rin minsan ang pamba-busted niya sa mga ito ay ako na rin ang gumagawa. Okay na rin naman, kesa humanap ako ng ibang kompanya. Sa pagtatrabaho ko sa kanya ay napatapos ko na ang dalawa kong kapatid. May naipundar na rin akong bahay para kila Nanay at munting negosyo para sa kanila. Malaki laki rin kasi minsan ang binibigay sa aking bonus ni Sir Magnus dahil nga halos all around secretary na niya ako. Kahit nga iyong mga hindi ko naman dapat ng gawin, ako pa ang gagawa?! Saan ka pa?! Kapag nga bigla siyang nawawala ay ako na ang umaako ng responsibilidad niya bilang Boss namin. Bigla namang tumunog ang cellphone ko kaya kinuha ko iyon. "Hello, 'Nay." Malumanay na sabi ko ng masagot ko ang tawag. "Anak, kumusta ka?" Napailing na lamamg ako. Alam na alam ko na ang mga ganito kapag tumatawag si Nanay. "Okay lang, 'Nay. Kayo po? " "Ayos lang din naman, anak. Ah, iyong tatay mo may sakit na naman. Ang mga kapatid mo raw ay maraming bayarin. " Mas lalo lamang akong napabuntong hininga. " Kakapadala ko lang po sa inyo last week, Nay. Ano daw po ba ang binabayaran nila Maurice at Martina? Parang napapadalas na talaga ang hindi nila pagpapadala sa inyo? " "Ganito kasi anak... " Alinlangang sabi sa akin ni Nanay. " Si Martina kasi, kumuha ng cellphone. Aba, biruin mo at napakaganda ng camera. Sabi niya sa akin ay hulugan daw iyon. Kaya daw, baka hindi muna siya makapagbigay sa amin. Iyon namang si Maurice, tumaas daw ang singil sa inuupahan niya. " Malumanay na paliwanag niya sa akin. " Nasira na ba ang cellphone ni Martina kaya siya kumuha ng bago? " Kunot noong tanong ko. Parang anim na buwan pa lamamg ang nakakalipas ng bumili siya ng cellphone. Sa akin pa siya humingi ng pandagdag. " E, hindi daw pala niya gusto ang ganoong unit. " Parang wala lang na sagot niya. " Ah, ganon ba. " Napabuntong hiningang sabi ko. " Magpadala ka na lang agad, ha? Salamat, Vicenthia. " Pagkatapos noon ay pinatay na agad ni Nanay ang tawag. " Tsk. Tanginang buhay talaga 'to. " Inis akong napatawa habang nakatitig sa cellphone ko. Inubos ko na lamang ang oras ko para ipaayos ulit ang buhok ko at pati na rin ang nails ko. "Madam, ang bilis mong bumalik ngayon." Nakangiting sabi sa akin ng manicurista. "Ay naku, be! Nakabonus ako! " Hagikhik ko. Matapos sa aking kuko ay nagtungo naman ako sa isang mall. "Hmm, ang ganda ganda mo talaga! " Nakangiting sabi ko habang hawak ang isang nude color na stilleto heels. Medyo pricey talaga kaya hindi ko kaagad siya mabili, pero dahil sa card ni Boss. Wala na akong magiging problema. "I'll take this one, size eight." Sabi ko sa saleslady. Habang kinukuha niya ang size ko ay muling tumunog ang cellphone ko. From: Nanay Nak, ipadala mo na ngayon ang pera. Kailangan na kasi. "Tsk." Nakagat ko ang gilid ng labi ko. Ipinadala ko na ang perang hinihingi ni nanay. Sakto rin naman na naririto na ang heels. Isinukat ko iyon at ng mas magustuhan ko iyon ay agad ko ng binayaran. Baka mamaya ay makatawag pa si Sir Magnus . "Hay, sa wakas. Nabili rin kita." Halos yakapin ko na ang paper bag dahil sa tuwa. Patungo na ako sa parking lot ng tumunog na naman ang cellphone ko. Mag aala sais na ng gabi ng tingnan ko ang oras. "Hello, Sir? " "Nasaan ka na, Vicenthia? " Malamig na tanong nito. "Tsk. Nasa mall, Sir Magnus. Why? May kailangan pa po ba kayo? " Kunot noong tanong ko. "Yeah. Can you reserve a restaurant for me tonight? " Mukhang may ka-date na naman si Boss, a. "Sige, Sir. " "Buong restaurant ang gusto kong ireserve mo." Seryong sabi pa nito. Naks, sino na naman kayang chicks ng lalaking ito? Taas kilay na tanong ko sa isip ko. "What kind of flowers do you want, Sir? " " Anything. " " Noted, Sir. " Pagkasabi ko noon ay pinatay ko na rin ang tawag. Tatlong restaurant lang naman palagi ang ipinapa-reserve ni Sir Magnus. Nang matagawan ko ang isa sa mga iyon ay dumaan na rin ako sa isang flower shop. "Good afternoon, Ma'am." Bati sa akin ng naroroon. "One bouquet nga po ng tulips and roses. Yung baby pink po sana." I smiled. Mabilis naman nilang ginawa ang bouquet na sinabi ko. Binayaran ko na iyon para basta na lang ako aalis pagkatapos nila. Nag-message na rin ako kay Sir Magnus kung saang restaurant siya pupunta. Kailangan ko pa ring dumaan doon para ibigay sa kanya ang bulaklak at ang card niya. "Here, Ma'am." "Thanks." Ngiti ko at saka lumabas ng shop. " Tsk, swerte naman talaga ng mga chicks 'non. " Napabuntong hiningang sabi ko.Chapter 33Natahimik naman silang lahat ng biglang dumating si Magnus at kasama pa nito si Zakir. " We found her." "Where is she? " Mabilis na napatayo si Alistair dahil sa sinabing iyon ni Magnus. "Hey, boy. A bastard like you don't need to meddle in our business." Malamig na sabi ni Don Alicio. "Oh, Anastacia's my business." He just smirked. "Put him away." Malamig na utos ni Don Alicio sa mga tauhan niya. Ngunit bago mahawakan si Alistair ng mga tauhan nito ay umimik si Magnus. "Touch him and I will kill you all. Let's go, Ali. Vicenthia, come with us. You don't have a business here. " Malamig na sabi ni Magnus. " Anak... " Napatayo si Ma'am Alexandria dahil doon. " Let him, Alex. Malaki na ang anak mo. " Naiiling lamang na sabi ni Sir Gregori. " Subukan mo, Magnus Priam. Aalisin kita sa last will ko. " Galit na sabi ni Don Alicio. " I don't care. Pumayag lang naman ako sa kasal na iyan dahil iyon ang gusto ni Dad." Balewalang sabi ni Magnus. Hinawakan pa ni Magnus ang k
Chapter 32"You're not supposed to be here, Milana." I scoffed when Anastacia said that. Gago ba siya? Restroom talaga 'to. Inis. "Really? And that man is not supposed to be here, either. " Mataray na sabi ko. " Anong gagawin mo ngayon, Anastacia? Nahuli niya tayo? " Playful na tanong naman sa kanya ni Alistair. " Stop it, you jerk. " Irap naman ng babae. " Don't worry. I'll shut my mouth. Wala rin naman akong pakielam sa inyo. " Malamig na sabi ko. " Really? Baka naman nagdidiwang ka dahil wala ka ng magiging kaagaw kay Magnus? " Natatawang sabi sa akin ni Anastacia." I'm not in a competition with anyone, Anastacia. Calm down, nanginginig ka na sa kaba oh. Stop acting like you're higher than me. Sunud-sunuran ka lang din naman sa mga magulang mo. " Nakangising sabi ko sa kanya at saka lumabas ng restroom. So, he's the one na ikinukwento niya kanina. " What took you so long? " Nagulat ako ng may biglang magsalita sa gilid. " Sir Magnus. " " Gulat na gulat. " He scoffed. "
Chapter 31"Hija, nandito ka rin pala." Magiliw na sabi sa akin ni Ma'am Alexandria ng magkasalubong kami ng pabalik na ako sa aking cabin. "Good evening, Ma'am." Nakangiting bati ko rito. "Sino ang kasama mo? Oh, god! I'm sorry, nalimutan kong iinvite ka." She stressfully said. "It's fine, Ma'am. I'm with Zakir, he invited me here." "Oh, Priam's friend. Yeah, he can invite anyone here! He's the owner of this cruise." Muntik na akong mabilaukan dahil sa sinabi niyang iyon. "Come with us, ipapakilala kita sa Lolo ni Priam." Aya nito sa akin na hindi ko natanggihan. "Papà, she's Milana. Secretary ni Priam. " Nakangiting pakilala nito sa akin . "Magandang gabi po. " Magalang na bati ko. " Good evening. I already know you, hija. " He smirked at me. Napalunok naman ako dahil doon. "Well, that's great! Siya lamang ang tumagal na sekretarya ng apo mo, Papà. She's really an asset to your grandson's company." Palakpak pa ni Ma'am Alexandria. " Really? Should I hire her then? I can se
Chapter 30"Are you okay? Mas mabuti kung iiwasan na lang natin sila. Do you want to get yourself killed? " Inis na pangaral ko kay Zakir habang nilalapatan ng first aid ang natami niyang sugat. "Kaya nga tayo naririto, Milana. Don't worry about me, I'll be fine. Ang isipin mo ay ang sarili mo." Diniinan ko ang bulak sa gilid ng labi niya. "Aw! That hurts." Inis rin na sabi niya. "Ikaw ang nagsama sa akin dito, Zakir Ozkan. So, take care of me. Kung hindi pa kayo i awat ng mga kaibisan ninyo ay baka nagpapatayan pa rin kayo hanggang ngayon. You make a scene earlier. Mabuti na lamang at wala doon ang pamilya ni Magnus." "That's the plan. " Maikling sabi niya. "Plan? Gago ka ba? Ni hindi ko nga alam na kasama pala ito sa plano mo! Ang manggulo sa bakasyon ng Pamilya Salvatori." Galit na sabi ko pero tinawanan niya lamang ako. "Tsk, alam ko na kung bakit ka nagustuhan ng kaibigan. Don't worry, I'll protect you while we're here. " Maliit siyang ngumiti sa akin na ikinabuntong hining
Chapter 29Pinagpalit muna ako ni Sir Zakir ng damit bago kami tuluyang lumabas sa deck ng barko. Umusad na rin ito... Natawa na lamang ako ng maisip kong kakaiba talaga ang trip nila. "Hmm, I picked the right clothes." Ngisi sa akin ni Sir Zakir. Nakasuot siya ng slacks na kulay cream at dark brown na malambot na polo. Kakulay ito ng suot kong tube dress na umaabot sa paa ko. "Matchy matchy? " I smirked. "Yeah. Just call me Zakir from now on. Ayokong isipin ng mga tao na may fetish tayong dalawa dahil Sir ang tawag mo sa akin. " Pang aasar niya na ikinabusangot naman ng mukha ko. "Chill, I'm just joking." Tawa niya. "Halika na, I'm hungry." Irap ko. "Yes, your highness. This way, please." Nailing naman ako sa kanya at saka humawak sa braso niya. Magkasabay kaming naglakad patungo sa deck. Marami rami na rin kaming nakasalubong na bumabati sa kanya. "Milana! You're here." Napalingon ako sa bumati sa akin. "Rexia! Hi. " Nagulat pa ako ng makita siya rito. "Yeah, the whole fam
Chapter 28Nang makalabas kami ng bar ay malakas kong sinampal si Magnus. Hindi na nga pala ako nagtatrabaho sa kanya, bakit ko pa siya tatawagin na Sir? "Mga kagaguhan mo talaga! " Duro ko sa kanya. "Stop playing with my cousin! Ano? Dahil hindi mo ako nakuha ay siya naman ang pupuntiryahin mo?" Galit din na sabi niya. "E, gago ka pala talaga ! Baka nakakalimutan mo kung anong ginawa mo sakin! Wala akong pake kung pinsan mo iyon. I'm just enjoying my life! " Bulyaw ko sa kanya. Natigilan naman siya dahil sa sinabi ko. "Well, bakit natahimik ka? Naalala mo na ang kagaguhan mo? You, asshole! Huwag ka ng makikielam sa buhay ko." Nilayasan ko na lang siya. "Teka, Vicenthia. Let me explain..." Habol niya sa akin. "Explain, what? Sa tingin mo ay makikinig pa ako sayo. Gago ka." Dire diretso lamang ako sa paglalakad. "Vicenthia, c'mon! You know my family..." "I know them very well... At akala ko... totoong seryoso ka sakin... Na sana, naisip mo na kahit papaano ay ipaglaban ako. M
Chapter 27"What? Nababaliw ka na ba, Sir ? " Natatawang sabi ko kay Sir Zakir ng sabihin niya kung ano ang gusto niyang mangyari. "I know this is a crazy idea, but I have no other choice. Alam ko rin na kailangan mo ng trabaho kaya ikaw agad ang naisip kong makakatulong sa akin." "Bakit ba kailangan mo ng magpapanggap na fiancee mo? Ano ba kayong mayayaman, palagi na lang arrange marriage ang mga gusto ng pamilya ninyo. " Kunot noong sabi ko. "Bakit hindi ka na ang humanap ng mapapangasawa mo? Para matapos na iyang pinoproblema mo." Dagdag ko pa. "Marriage is not for me. I just need three months for this. Pumayag ka na. I'll pay you, kahit magkano." Seryosong sabi niya. "Hmmm. Paano mo nalaman na wala na akong trabaho? " "Mabilis kumalat ang balita. Isa pa, alam ko ang relasyon mo kay Magnus. Pwede mo rin akong gamitin para pagselosin siya. Pareho naman tayong makikinabang dito. Sana pag isipan mo. " " You know nothing about us, Sir. Hindi ko kailangang pagselosin ang lalakin
Chapter 26"Tay, gising na. Kumain na po tayo para makainom na kayo ng gamot." Nakangiting sabi ko sa aking tatay Roberto. "Aba, nagluto ka , anak? " Natutuwang sabi niya sa akin ng makalabas siya ng kwarto nila ni nanay. Maagang umalis si Maven dahil may pasok pa siya. Si nanay naman ay hindi ko alam kung saan nagpunta. Simula ng umuwi ako ay hindi na rin niya ako inimikan. Mukhang sumama talaga ang loob niya dahil nawalan ako ng trabaho. Napabuntong hininga na lamang ako dahil doon."Nasaan ang nanay mo, Vicenthia? Ang aga aga ay wala na naman siya rito sa bahay. Kahit na umuwi ka ay tuloy pa rin siya sa gawain niya." Dismayadong sabi sa akin ni tatay. "Gawain, tay? Bakit po? Ano po ba ang pinagkakaabalahan ni nanay? " Malumanay na tanong ko. Napailing lamang siya sa akin at saka naupo sa hapag kainan. "Halos maghapon at magdamag na siya sa sugalan. Ni hindi na nga nakakaasikaso rito sa bahay. Palaging kami ni Maven ang naiiwan. Ewan ko ba diyan sa nanay mo. Mas lalong lumala a
Chapter 25"Are you serious, Milana Vicenthia? Nag-resign ka? " Gulat na tanong sa akin ni Haven, pati si Sienna ay nabigla sa ibinalita ko sa kanila. "Yes. Bakit gulat na gulat kayo? " Natatawang sabi ko. Wala akong balak sabihin sa kanila kung ano man ang totoong nangyari sa pagitan namin ni Sir Magnus. That guy is an asshole! Hinding hindi na ako babalik sa kompanya niya at hinding hindi ko siya mapapatawad. "May nangyari ba kaya ka nag-resign? " " Seryosong tanong sa akin ni Sienna. *Nothing. I just don't feel like working there. Mag aapply ako sa ibang company. Pero, for now... Uuwi muna ako kila nanay. Mga one week siguro ako doon, bago ako bumalik rito. " Nakangiting sabi ko sa kanila."Mukhang may nangyari talaga. Hindi naman yan papakawalan ng Boss niya, e." Bulong ni Haven kay Sienna ngunit rinig ko rin iyon . "Girls, nasa harap niyo lang ako." Tawa ko sa kanila. "Tsk, magkwento ka kapag handa ka na. You're always like this, Milana." Sabi sa akin ni Haven. "Yeah, yeah.