OVER lunch ay nanatiling manipulado ni Randy ang usapan. Iyon ang unang pagkakataon na sumamasi Isla na kumain sa binata at masasabi niyang mabait naman ito. Medyo may pagka-arogante nga lang ito at iyon ang hindi niya nagustuhan. Iyon rin ang dahilan kung bakit naging tipid ang pagsagot niya sa mga tanong sa kanya ng lalaki.
"I hope this is not the last time," ani Randy nang itigil nito sa harapan ng Festive Building ang sasakyan nito.Ngumiti muna si Isla sa sinabing iyon ni Randy bago nagsalita. "Salamat po sa lunch, Sir Randy,” ang sa halip na itinugon niya.“Randy, you can call me that. Anyway, I wonder if I could visit Matthew. Sana okay lang?”Noon nakita ni Isla ang gentleman side ng dati niyang boss kaya siya matamis na napangiti. At dahil wala naman siyang makitang masama sa gustong mangyari ni Randy ay tumango nalang din siya. Sa totoo lang kasi ay naging malapit si Matthew rito.May mga pagkakataon kasi noon dinadala niya angNANG sumunod na mga araw ay naging normal naman ang takbo ng buhay ni Isla bilang sekretarya ni Vincent. Hindi lang talaga niya mapigilan ang makaramdam ng kakaiba tuwing nasa paligid lamang ang binata. At kahit hindi niya aminin ay totoong apektado siya sa nakikita niyang reaksyon ng binata tuwing binibisita siya ni Randy sa opisina. "Ah, Ma'am para sa inyo po," anang utility man ng gusali nang iabot nito sa kanya ang isang pumpon ng kulay pulang mga rosas.“Kanino galing?” tanong ni Vincent na hindi niya napansing nakatayo pala sa may pintuan ng opisina nito.“Galing po kay Sir Randy,” sagot ng utility man saka na iniwan sa kanya ang bouquet.Agad na naramdaman ni Isla ang tila ba biglang pagsikip o pakipot ng kabuan ng silid. Iyon ang dahilan kaya minabuti niyang ibaba sa mesa ang hawak niyang bouquet saka ipinagpatuloy ang kanyang ginagawa sa harapan ng laptop. Pero nagulat siya sa ginawang biglang paglapit sa kanya ni Vincent. Lalo n
“LIMANG taon Isla, sinubukan kong ilapit sa iyo ang sarili ko. Ginawa ko ang lahat. Pero bakit si Vincent?” puno ng hinanakit ang tinig na binanggit ni Randy.Noon nagyuko ng kanyang ulo si Isla saka nagsalita. “I’m sorry,” iyon lang ang naisip niyang sabihin."Don't tell me…"Ilang sandali pagkatapos niyon, she decided to meet the young man's gaze.Tumango si Isla. “Siya ang Papa ni Matthew,” paglilinaw niya nang makita ang paghihilang rumehistro sa mukha ni Randy.“Kapag sinuswerte ka nga naman,” ani Randy.Naramdaman ni Isla ang bitterness na kalakip ng sinabing iyon ng binata. At nanatili iyon nang muli itong magsalita."Do you still love him?" muling tanong sa kanya ni Randy nang manatili siyang tahimik.Nagbuntong hininga muna si Isla bago nagbuka ng bibig para magsalita. “Mula noon, hanggang ngayon, si Vincent lang ang nag-iisang lalaking minahal at minam
ILANG sandali matapos niyon ay pinakawalan na ni Isla ang sarili niya mula sa mahigpit na pagkakayakap sa kanya ni Vincent. Sa isang iglap ay parang nagbalik sa dati nitong katauhan ang binata. Iba sa lalaking umangkin sa kanya noong isang araw na ang pinag-ugatan ay ang simpleng pagsabay lamang niya kay Randy. ***** A FEW DAYS AGO, AT THE OFFICE… “AND where do you think you are going?” ang galit pa rin na tanong ni Vincent sa kanya saka nito hinawakan ng mahigpit ang kanyang mga braso.Pinilit ni Isla na bawiin ang braso niya mula kay Vincent pero nabigo siya. “Bitiwan mo ako! Ayoko na! Magre-resign na ako bilang sekretarya mong hayop ka!” ang galit na galit niyang sigaw sa binata.“Ah talaga? Gusto mo akong subukan?” galit na tanong sa kanya ng lalaki saka siya hinila payakap rito.Marahas na napasinghap si Isla sa simpleng paglalapat na iyon ng kanilang mga katawan. At lalo siyang kinabahan nang tingalain niya si Vincent at makita ang
ISANG pino at naliligayahang daing ang tila ba may sariling isip na kusang naglandas sa lalamunan ni Isla dahil sa kapangahasan ng kamay ni Vincent. Hindi pa nakontento roon ang binata dahil inulit nito iyon nang maraming beses habang nanatiling pinanonood ang kanyang reaksyon.“You’re so beautiful,” anas pa ni Vincent sa kanya saka siya nito niyuko at siniil ng halik ang mga labi. Kasabay ng paglalapat na iyon ng kanilang mga labi ay ang tuluyan na ngang pagpasok ng daliri ng binata sa hiwa ng kanyang pagkababae. Umikot ang paningin ni Isla dahil sa tindi ng kaligayahan sinimulang ipalasap sa kanya ni Vincent lalo na nang simulan nitong ilabas masok doon ang daliri nito. “Ahhhh!” ang impit niyang sigaw saka kumapit sa balikat ng binata.“You know I can make you come, right?” tanong ni Vincent sa kanya sa tono na hindi pa rin nagbaba
KASABAY ng isang nanghihinang sigaw ay noon rin nanginginig ang mga kamay na kumapit si Isla sa buhok ni Vincent. Iyon ay nang sa pagbiglang pamamaraan ay dinakma na nga ng tuluyan ng mapanganib at pangahas nitong bibig ang unahan niya na nakahambalang sa harapan nito.Nagsimula siyang maghabol ng paghinga. At lalo pang nagtumindi iyon nang simulan ni Vincent ang tila ba pakikipaghalikan sa kanyang hiyas na ngayon ay parang kinukuryente nito gamit ang dila at bibig nito.Hiningal siya ng husto habang ang tiyan niya ay nagsimula na ngang lumikha ng tila maliliit na alon dahil sa ligayang kanyang tinatamasa nang mga sandaling iyon.“Ooooohhhhh---,” halinghing pa niya sa boses na namamaos at nanghihina.Walang kahit anong pagtugon sa salita siyang narinig mula kay Vincent. Pero sinagot siya ng lalaki sa paraan na hindi niya inasahan. Iyon ay sa paraan na kinilabutan siya ng matindi da
SINIMULAN ni Vincent na lunurin si Isla nang hindi makataong kaligayahn nang simulan nitong suyuin ang kanyang p-agkababae. Wala siyang magawa nang mga sandaling iyon kung hindi ang magpaubaya dahil totoo naman na gusto rin niya ang lahat ng nangyayari. Damang dama niya ang bawat paghaplos ng mainit at tila ba nagbabaga nitong dila habang pinapadaanan iyon ni Vincent. At sa bawat pagdampi niyon sa kanyang k-aselanan ay ay hindi napipigilan ni Isla ang mag-ingay.Pareho silang walang s-aplot na kahit ano sa kanilang mga katawan nang mga sandaling iyon. Kaya sigurado si Isla na pilitin man niyang patigilin si Vincent sa ano pa mang gusto nitong gawin sa k-atawan niya nang mga sandaling iyon, tiyak na hindi siya magtatagumpay.“Oh, its so nice devouring you again sweetheart,” ani Vincent nang sandali nitong itinigil ang ginagawa sa kanyang hiyas.“Mmmmnnnn---,” iyon lang ang tanging naging pagt
PRESENT DAY… MALUGOD ang naging pagtanggap ng mga magulang ni Vincent kay Matthew. Kitang-kita sa mukha ng dalawang matanda ang labis na kaligayahang dala ng anak niya sa mga ito. Pero sa kabila ng lahat ng iyon ay hindi pa rin talaga madaling kalimutan ang lahat. At sa totoo lang, kailangan niyang aminin kahit sa sarili man lang niya na hanggang ngayon ay nasasaktan pa rin siya, para sa kaniyang ama at madrasta. Pakiramdam kasi niya ay hindi kumpleto ang mansyon kung wala ang mga ito. “Kumusta ka na, Isla?” si Manuel na nakangiti pa siyang niyakap. Gumanti rin naman siya ng yakap sa matandang lalaki. Habang kapansin-pansin sa ang blangkong emoyon ng mukha ni Ruby habang nakatitig ito sa kanya. “Aakyat na muna kami, Ma,Pa,” paalam ni Vincent na kinarga si Matthew saka pagkatapos ay mahigpit na hinawakan ang kamay niya. Sinubukan niya iyong bawiin mula rito pero mas higit pang humigpit ang pagkakahawak ni Vincent sa kamay niya nang maramdaman nito marahil ang kaniyang pagtatangka.
MAINIT na damdamin ang humaplos sa puso ni Isla nang matanawan ang isang pamilyar na lugar na nagkaroon ng mahalagang parte sa love story nilang dalawa ni Vincent. At katulad nga ng sinabi nito, ang lahat ay dito nagsimula.Pareho silang walang imik nang bumaba ng sasakyan. Pero hinawakan pa rin ni Vincent ang kanyang kamay habang papalapit sa naturang lugar.“Ano sa tingin mo?” ani Vincent na matamis pang ngumiti sa kanya matapos ang mahabang katahimikan. “Hindi totoo ang sinabi mong sinubukan kong alisin sa buhay ko ang lahat ng tungkol sa iyo. Sa katunayan nanatili ka dito sa puso ko sa loob ng mahabang panahon.”Nasorpresa si Isla sa rebelasyon iyon ng binata. “Anong sinabi mo?” ang naitanong pa niya kapagkuwan.Ngumiti lang sa kanya si Vincent saka siya nito hinila at hinalikan sa noo. “Halika na,” anitong iginiya siya sa may paanan ng puno ng akasya. At katulad ng dati, naupo sila doon.Naging kapuna-una para kay Isla ang pagdidilim ng paligid. Mukhang uulan. Pero sa kalaunan ay