CHAPTER 47 "HIS WEDDING VOW"

"The next day, ang dapat sana ay araw ng ating kasal, I chose to wait here. Inisip ko kasi na baka bumalik ka. Kasi pareho naman tayong excited for that day, 'di ba?" sa huling sinabi ni Vincent ay tuluyan ng tumulo ang mga luha ng binata kaya naman napaiyak din si Isla. "Pero hindi ka dumating, sobrang sama ng loob ko pero sinubukan ko pa ring tawagan ka. Ilang beses akong tinawagan ng judge na dapat magpakasal sa atin, si Judge Arcega. Sinabi ko sa kanya kung pwede ba siyang maghintay hanggang hapon? Dito, sa lugaw na ito hinintay kita Isla. Dahil alam ko kung may lugar sa mundo na una mong pupuntahan, dito iyon. Pero at the end of the day, hindi ka dumating. Kaya naman nagawa kong itapon ‘yung cell phone ko doon sa bangin," ang tinutukoy ng binata ay ang bangin sa ibaba ng mataas na lugar kung saan sila naroroon.

“Vince, hindi ko sinasadya lahat, nasaktan din ako,” paliwanag ni Isla sa pagitan ng pag-iyak.

Tumango ang binata saka mabilis na pinunasan ang kanyang luha."Alam ko, pare