MAHAL PA RIN KITA

Matamis na ngiti ang pumunit sa mga labi ni Isla nang pagbukas niya ng magazine ay bumungad sa kaniya ang isang pamilya na mukha, walang iba kundi si Chef Vincent Del Carmen, ang pinakagwapong lalaking nakilala niya. Parang kailan lang, ngayon sikat na sikat ka na. Naiisip mo parin ba kaya ako? Iyon ang kabilang bahagi ng isipan ni Isla. Katulay niya ay mula rin sa San Jose si Chef Vincent, isa iyong maliit na bayan sa Pampanga. Pampanga is a province in Central Luzon that is also known to be the Culinary Capital of the Philippines. Marami siyang alam tungkol kay Vincent pero mas pinipili niyang itikom na lamang ang bibig niya sa lahat ng pagkakataon. Dahil kung sakali, alam naman kasi niyang walang maniniwala sa kaniya. Nasa ganoong estado siya ng kaniyang pag-iisip nang marinig ang mahihinang pagtawag sa kaniya ng kung sinong nasa may pintuan ng pantry, nilingon niya iyon. "Bakit? Ano 'yun?" ang magkasunod niyang tanong kay Lorrie na katulad niyang kahera rin sa restaurant. "A

NANG gabing iyon, naghuhugas na ng mga platong pinagkainan si Isla nang marinig niya ang isang pamilyar na ugong ng sasakyan sa mismong garahe ng mansyon.Nagsimulang kumabog ang dibdib niya. Alam niyang gagamitin ni Vincent ang kitchen door kaya naman inihanda na niya ang kaniyang sarili para doon at hindi nga siya nagkamali.Agad na sa kanya natuon ang paningin ng binata nang makapasok ito ng kusina. Marahil dahil siyang mag-isa lamang ang naroroon kaya ganoon ang nagyari.“Sir, good evening,” ang nahihiya niyang bati sa binata saka ito pilit na nginitian.Narinig niya ang mahinang tawa na pinakawalan ni Vincent. "Sinabi ko naman sa iyo di ba, tawagin mo nalang akong Vincent, o kaya iyong nickname na ibinigay mo sa akin, kasi mas gusto ko iyon."Nang ngumiti ito ay noon naramdaman ni Isla ang mabilis na pagkawala ng sakit na nararamdaman niya kanina. Kaya sa huli ay hin

“W-WHAT---,” Noon siya nilingon ni Vincent, seryoso ang aura na nakita niya sa mukha nito. "Nakikita ko kung paano ka niya tratuhin simula nang magsama sila ng tatay mo. Ganoon na ba kahirao ang magluto para hayaan ka niyang magbaon ng itlog na maalat at sardinas sa eskwelahan? Look, palaging puno ng pagkain ang ref, at para sa lahat ang lahat ng iyon. I’m sorry but it is not fair to treat you like that when your father has been very kind to her.” Naramdaman ni Isla ang pagpipigl ng galit na nasa tono ng pananalita ni Vincent, at nalungkot siya roon. Pero sa kabilang banda ay lihim parin niyang ipinagpapasalamat ang malasakit ng binata para sa kanya. Hindi nagtagal at minabuti ni Isla ang tumikhim. Pagkatapos ay pinuno niya ng hangin ang kanyang dibdib dahil sa mahaba at prangkang statement na iyon na nagmula kay Vincent na nang mga sandaling iyon ay ini-start na ang car engine. "Hayaan mo na iyon, ang totoo hin

NAGKIBIT ng mga balikat niya si Isla dahil doon. "Close kami, as in super close," ang tanging naisagot niya. "Pasensya na pero hindi po ako naniniwala. Pero sigurado ako na sooner or later ay sasabihin mo rin sa amin ang totoo, hindi ba?" ang kinikilig na tanong- sagot sa kanya ni April. Noon nakagat ni Isla ang pang-ibaba niyang labi. "Actually last night..." "Ano?" si April ulit iyon, habang si Renz ay tinapunan siya ng isang naghihinalang tingin. Agad na parang naramdaman ni Isla ang mainit na labi ni Vincent habang hinahagkan siya. At iyon ang nagbigay sa kanya ng agarang epekto na naging dahilang ng matinding pamumula ng buo niyang mukha. "Bakit nagba-blush ka?" ang curious na tanong sa kanya ni April. “You had your first kiss, am I right?” Labis siyang ginulat ng tanong na iyon sa kanya ni Renz. Mabuti na lamang at hindi ito maingay sa pagkakataong ito.

“W-WHAT? Me as your wife?” ang hindi makapaniwalang sambit ni Isla matapos niyang marinig ang sinabing iyon ni Vincent. At dahil nga sa nagulat siya ay hindi narin niya napigilan ang sarili niya nang gustuhin niya pakawalan iyon mula sa mahigpit na pagkakayakap ng lalaki sa kanya. Noon din kasi ay tinitigan niya si Vincent nang tuwid sa mga mata nito. "Seryoso ka ba?" pagpapatuloy ni Isla. Noon pumunit ang isang tapat at matamis na ngiti sa mga labi ng binata. "Bakit? Sa tingin mo ba nagbibiro lang ako? Na gagawin kong biro ang tungkol sa bagay na ito?" Nanatiling speechless si Isla habang nakatitig kay Vincent. Hindi niya magawang hanapin ang tamang salita na pwede niyang sabihin. Kaya noon nagkaroon ng pagkakataon ang binata na muling kunin ang pagkakataon na sabihin ang iba pa nitong gusto na marinig niya. “What do you think is the reason why I kissed you last night? That I waited for you thi