Share

บทที่ 2

last update Last Updated: 2025-02-21 05:32:13

2

ลูกค้าวีไอพี

(มีภาพประกอบ)

(พิมพ์ตะวัน)

(ไอ้ฝรั่งโรคจิตเอ๊ย) ฉันทำได้แค่นึกด่าคนตรงหน้าไปผ่านทางสายตา แต่ก็ยังคงเลือกที่จะยิ้มตอบกลับไป เพราะยังไงหมอนี้ก็คือลูกค้าวีไอพีของที่นี่ ซึ่งคงไม่มีคนปกติที่ไหนจะจองโต๊ะละ ห้าหมื่นกว่า ๆ มานั่งจิบค็อกเทลชิล ๆ ได้ ถ้าไม่ใช่พวกลูกคนรวย ที่เหลือกินเหลือใช้เต็มทน

"Anything else? (รับอะไรดีไหม?) " ฉันเลือกที่จะไม่ใส่ใจในพูดเชิงสองแง่สองง่ามของไอ้หัวทองตรงหน้า และยืนก้มหน้าก้มตาจดรับออเดอร์ต่อไป..

"Um..later (อืม..ทีหลังแล้วกัน) " ร่างสูงเสยผมขึ้นพร้อมกับถอดเสื้อยืดของเขาออกต่อหน้าต่อตาของฉันเต็ม ๆ

"ฉันก็เอา..เซ็กส์ออนเดอะบีสเหมือนกัน" นางแบบสาวที่พอมีชื่อคนนั้นกระแทกเมนูปิดลงและยื่นส่งให้กับฉันแทบจะฟาดใส่หน้า

"ได้..ค่ะ" ฉันกัดฟันรับเมนูกลับมาและรีบหันหลังเตรียมจะเดินกลับไปที่บาร์ แต่ทว่า..

"ดะ..เดี๋ยวสิ!" เสียงของไอ้ฝรั่งหัวทองนั้นซึ่งดูท่าทางแล้วน่าจะเป็นลูกครึ่งมากกว่าเพราะเขาดูพูดภาษาไทยได้ แม้จะไม่ค่อยชัดก็ตาม

"ต้องการอะไร..อีกงั้นเหรอคะ" ฉันหันกลับไปมาตอบเขาเสียงแข็ง ๆ แต่ก็ต้องเติมหางเสียงไปด้วยเพราะยังไงเขาก็คือลูกค้า แทบยัง เป็น VIP อีกต่างหาก

ฟุ่บ!! ร่างสูงเลิกคิ้วขึ้นพร้อมกับถลกกางเกงลายฮาวาย ๆ ของเขาลง...ฉันเงยหน้ามองฟ้าแทบไม่ทันเลย จริง ๆ ก็เข้าใจนะว่าโตมาแบบฝรั่ง แต่ที่นี่มันเมืองไทยมั้ยละ?

แกร็ก! ร่างสูงยื่นกุญแจล็อกเกอร์ห้อง VIP ยัดใส่มือขอฉัน

"เฮ่อ" ฉันพยายามสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อข่มความโกรธเอาไว้และดึงหน้าให้ปกติ

ฟุ่บ!! เสื้อยืดและกางเกงของชายตรงหน้าก็หล่นลงมากองอยู่ที่พื้น ทับลงบนปลายเท้าของฉันพอดิบพอดี..แต่ก็ต้องยอมรับเลยว่าแม้ไม่ได้อยากจะมองแต่ไอ้กางเกงว่ายน้ำสีแดงสะท้อนแสงของตาบ้านี่มัน..แสบตามากจริง ๆ

"ฝากเอาไปเก็บที่ล็อคเกอร์ให้ด้วย" เขาเอ่ยสั่งฉันด้วยภาษาไทยที่ฟังดูจะออกแนวพูดไม่ค่อยชัดมาก แต่ก็ฟังรู้เรื่องอยู่บ้าง

ตุ๊บ ๆ เขาโยนนาฬิกาเรือนแพง และกุญแจรถลงไปกองกับพื้นตรงหน้าของฉันเหมือนราคาไม่กี่ร้อย

"..ได้..ค่ะ!" ฉันข่มเสียงทุ่มต่ำตอบกลับไป ก่อนจะก้มลงไปหยิบเสื้อผ้าของเขาขึ้นมาเพื่อนำไปเก็บให้ที่ล็อกเกอร์ ด้านในของทางบาร์

"ของฉันด้วย แล้วก็วางดี ๆ นะ นี่ชาแนลใบละสามแสนเลย ถ้าเธอทำเป็นรอยละก็ เธอคงจ่ายคืนไม่ไหวแน่ ๆ " นางแบบสาวก็ยื่นกระเป๋าถือของเธอส่งให้กับฉันด้วยเช่นกัน

“ค่าาา” ฉันลากเสียงตอบกลับไปเชิงประชด ๆ แต่จะทำอะไรได้ บาร์นี้ ลูกค้า (รวย) คือพระเจ้า

และก็เนื่องด้วยบาร์แห่งนี้เป็นบาร์ริมชายหาดวิวสวยและเป็นบาร์ริมหาดชื่อดัง ที่จองโต๊ะกันเข้ามาไม่ได้ง่าย ๆ ระบบการรักษาความปลอดภัย

รวมถึงบริการต่าง ๆ ต้องดีที่สุดจริง ๆ เพราะค่าโต๊ะถูกสุดของที่นี่ก็ สองหมื่นกว่า ๆ แล้ว และแพงไปจนถึงเกือบ ๆ ห้าถึงหกหมื่นบาทเลยต่อคืน แน่นอนว่าถ้าบริการไม่ดีคงเปิดบาร์ไม่ได้นานถึงวันนี้

ลูกค้าที่จองเข้ามาในบาร์จะมีกำไลข้อมือสแกนโค้ด เพื่อชำระค่าเครื่องดื่ม อาหาร และเตาชิชาเพื่อสูบรสชาติ ต่าง ๆ และมีล็อกเกอร์รวมถึงห้องอาบน้ำ แต่งตัวสุดหรู ไว้ให้บริการอยู่แล้ว ซึ่งส่วนใหญ่ก็คือห้องที่จะลากกันไปทำอย่างว่า ๆ แหละ

คนส่วนมากที่มาเที่ยวที่นี่ก็ล้วนแต่เป็นพวกชาวต่างชาติ ไม่ก็คนรวย ๆ เงินเหลือ ๆ กันทั้งนั้น

เพราะราคาเครื่องดื่ม จองโต๊ะและอาหารที่นี่ค่อนข้างแพงมาก ๆ แต่ก็คุ้มค่ากับวิวทะเลสวย บริการ รสชาติเครื่องดื่มอาหารจากเชฟดัง รวมถึงมีดีเจต่างประเทศมาเปิดเพลงตลอดทั้งคืน

เคาร์เตอร์บาร์

หลังจากที่ฉันเอาของทุกอย่างไปเก็บที่ล็อกเกอร์ให้ไอ้ฝรั่งบ้านั้นเรียบร้อย ก็รีบเดินกลับมาที่เคาร์เตอร์บาร์เพื่อรับเครื่องดื่มไปเสิร์ฟให้กับเขา และก็ไม่รู้ว่ามันเป็นวันซวยอะไรของฉันที่ ต้องมาดูแลโต๊ะ ของไอ้บ้ากามนี้

"เครื่องดื่มโต๊ะ VIP 26 เสร็จแล้วนะพิมพ์" พี่แอมวางเครื่องดื่มที่ลูกค้าสั่งเตรียมใส่ถาดรอไว้ให้ฉัน

"แล้วก็บอสฝากบอกว่าโต๊ะนี้ดูแลดี ๆ หน่อย..เพื่อนเจ้าของบาร์นะ" พี่แอมหันมาบอกกับฉันอย่างยิ้ม ๆ แต่ก็ยังไม่กล้าขอเปลี่ยนโต๊ะใด ๆ

"ค่ะพี่" ฉันพยักหน้ารับ ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และเดินถือถาดไปเสิร์ฟให้ทั้งคู่

พอไปถึงโต๊ะก็เห็นว่าทั้งคู่กำลังจูบนัวกันอยู่บนโต๊ะ ขณะที่มืออีกข้างของเขายังคงบีบครีมกันแดด ทาลงบนผิวกายให้หญิงสาวตรงหน้าพร้อมกับบีบขย้ำผิวกายของเธอแบบเน้น ๆ

โต๊ะ VIP 26

"เครื่องดื่มที่ลูกค้าสั่งได้แล้วนะคะ" ฉันพูดพร้อมกับวางค็อกเทลที่เขาสั่งไว้ให้ที่โต๊ะ และเลือกที่จะเมินต่อการกระทำที่อะลางฉางของคนทั้งคู่

"เพอร์ซุสคะ..อาการมันร้อน..ร๊อน..นะว่ามั้ย" นางแบบสาวเอ่ยบอกพร้อมกับลูบไล้แผ่นอกของเขา

"เราลงไปเล่นน้ำดับร้อนหน่อยดีไหมคะ" หญิงสาวไม่พูดเปล่า แต่กระโดดลงไปในสระว่ายน้ำพร้อม ๆ กับใช้มือโน้มรั้งลำคอของหนุ่มหัวทองจอมหื่นนั้นลงไปจูบนัวกันต่อในน้ำ

"แล้วยูอยากจะเล่นสัก..กี่น้ำอีกละคะ..my baby" ร่างสูงบดขยี้ริมฝีปากจูบนางแบบสาวสุดเซ็กซี่ของเขาซ้ำ ๆ แต่สายตากลับเหลือบมองมาทางที่ฉันกำลังวางเครื่องดื่มลง

"เดี๋ยวไอขอไปถ่ายรูปวิว กับค็อกเทลแป๊บนึงนะคะ เดี๋ยวมา" นางแบบสาวเอื้อมมือหยิบแก้วค็อกเทลของเธอและค่อย ๆ เดินวนไปในสระว่ายน้ำ พร้อมกับหยิบกล้องมือถือของเธอมาถ่ายตามนิสัยของสาว ๆ ทั่ว ๆ ไป

(รวยก็รวย ไม่มีปัญญาซื้อกางเกงว่ายน้ำที่มันยาว หรือหนากว่านี้รึไงนะ) ฉันพยายามจะมองไปทางอื่น แต่มันก็ตรงกับระดับสายตาของฉันมากจริง ๆ

(อี๋..จะอ้วกๆๆ) ฉันพึมพำ ๆ ในใจและเผลอแบะปากเล็กน้อย

" Have a nice day " ฉันพูดออกไปตามแพทเทินของพนักงานบริการทั่ว ๆ ไป แต่ยังไม่ทันจะลุกขึ้นจากโต๊ะ

"เดี๋ยว! ฉันคิดว่า..ฉันเปลี่ยนใจไม่เอา SEX ON THE BEACH แล้วละ.." จู่ ๆ ร่างสูงก็เลื่อนแก้วที่ฉันเพิ่งจะเสิร์ฟออกไปห่างจากตัวของเขา สำเนียงการพูดไทยที่ไม่ค่อยชัดของเขามันยังไม่น่าขัดใจเท่ากับสายตาและท่าทางสุดเจ้าเล่ห์นี้เลยจริง ๆ

"แต่ขอเป็น Tinto de Verano แทน" ร่างสูงผละไปส่งจูบทางไกล ให้กับนางแบบสาวก่อนจะหันกลับมามองทางฉันอีกครั้ง และเลื่อนแก้วที่เขาสั่งมาตรงหน้า เชิงไม่ต้องการมันแล้ว

(ลูกค้า วีไอพี วีไอพี..ท่องไว้พิมพ์) ฉันดึงหน้านิ่ง ๆ ก่อนจะหยักหน้ารับ

"แต่ยังไงแก้วนี้ก็ต้องลงบิลนะคะ เพราะคุณสั่งไปแล้ว" ฉันตอบกลับพร้อมกับเลื่อนคืนไปทางเขา

"เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาอยู่แล้ว" เขาก็เลื่อนคืนพร้อมกับแสยะยิ้มเจ้าเล่ห์

"งั้น..เธอดื่มสิ" เขาใช้ปลายนิ้วเคาะเบา ๆ ที่โต๊ะของตนเอง

"ฉันคิดว่าไม่มีใครควรดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ขณะทำงานค่ะ" ฉันตอบกลับไปตามตรงอย่างไม่ใส่ใจ

"สรุปว่าคุณลูกค้าจะรับเป็น..ทินโท ดี วีราโน..ถูกต้องไหม?" ฉันพยายามจะทวนคำนั้นก่อนจะจดเป็นภาษาอังกฤษลงไปในออเดอร์

แต่ยอมรับเลยว่าไม่เคยได้ยินชื่อเมนูมาก่อนเลย แต่คิดว่าพี่แอม คนที่เป็นบาร์เทนเดอร์มานานน่าจะพอรู้

"ไม่ใช่ มันออกเสียงว่า Tinto de Verano (ตินโตเดเบราโน) " ร่างสูงสบสายตาของฉันอีกครั้ง เขาชี้ไปที่มุมปากของตัวเองและออกเสียงให้ฟังอย่างชัด ๆ ซึ่งมันฟังดูคล้าย ๆ จะเป็นภาษาสเปนนีส

"…(กึ๊ด) โอเค.. งั้นเดี๋ยวฉันจะไปบอกบาร์เทนเดอร์ทำให้คุณแล้วกันนะ...คะ!" ฉันก้มกัดฟันกรอดพร้อมกับจดอย่างละเอียด

แต่ยังไม่ทันตั้งตัวและไม่รู้เลยว่าเขาลุกขึ้นมาหยุดยืนตรงหน้าของฉันตอนไหน เมื่อไหร่ แต่รู้อีกทีร่างสูงก็มาหยุดที่ตรงหน้าของฉัน ชนิดที่เรียกว่าหายใจรดหน้าผากเลยก็ว่าได้

"แล้วเมื่อกี้ที่เธอ....ชูนิ้วกลางให้ฉันน่ะ" เขาพูดพร้อมขึ้นพร้อมกับค่อย ๆ เอื้อมมือมาและ

ฟุ่บ!! เขากระชากคอเสื้อของฉันให้โน้มเข้าไปใกล้ ๆ จนแทบจะชนกับหน้าของเขา

"เธอตั้งใจจะด่าฉัน….หรืออยากอม*วยให้ฉันบ้างกันแน่?"
Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • MAKE A MISTAKE พลั้งพลาดรัก | เพอร์ซุส   บทที่ 239

    ช่วงที่พิมพ์ตะวันตั้งครรภ์ ทางครอบครัวของเพอร์ซุสตื่นเต้นกันเอามาก ๆ กับหลานคนแรกคุณอาพอชเช่ น้องชายของเพอร์ซุส ได้ซื้อของเตรียมไว้ให้หลานไม่หยุดหย่อน ขณะที่คุณปู่หรือพ่อของเพอร์ซุส ก็ยิ่งเห่อหลานไม่แพ้กัน ทั้งสองคนช่วยกันเลือกของใช้สำหรับทารก ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า ของเล่น หรือแม้แต่ของตกแต่งห้องเด็

  • MAKE A MISTAKE พลั้งพลาดรัก | เพอร์ซุส   บทที่ 238

    "ตั้งกล้องแล้ว ๆ เข้าไปในเฟรมได้..พี่ไพลอทขยับอีกนิด ๆ" เพียงฟ้าตั้งกล้องไว้ และจัดมุมองศาต่าง ๆ ตามสไตล์สาวจากนิเทศ เมื่อทุกคนอยู่ในเฟรมครบแล้วเธอก็รีบวิ่งเข้ามาสมทบทั้งหกคนยืนเรียงกันหน้ามหาลัยอเธน่า ที่ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของความรักของทั้งสามคู่พวกเขาต่างยิ้มกว้างและจับมือกันแน่น เพอร์ซุสยืนข้าง

  • MAKE A MISTAKE พลั้งพลาดรัก | เพอร์ซุส   บทที่ 237

    อาหารมื้อกลางวันนั้นเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและการพูดคุยสนุกสนาน ทั้งสามคู่ลิ้มลองอาหารสเปนที่อร่อยและเป็นเอกลักษณ์ ในช่วงเวลานั้นพวกเขาลืมความเหนื่อยล้าและความเครียดจากการทำงานไปเสียหมดเมื่อถึงเย็น พวกเขาตัดสินใจไปเยี่ยมชมสวนรีไทโร (Retiro Park) ซึ่งเป็นสวนสาธารณะขนาดใหญ่และสวยงามของมาดริด ท่ามกลางแ

  • MAKE A MISTAKE พลั้งพลาดรัก | เพอร์ซุส   บทที่ 236

    ตอนรักมากเป็น..พิเศษ(มีภาพประกอบ) _______________"ฉันก็คิดถึงนาย..คิดถึงมาก ๆ เลย" พิมพ์ตะวันพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ขณะที่มือของเธอลูบหลังเขาเบา ๆ เพื่อปลอบโยนความเหนื่อยล้าของเขาทั้งสองคนยืนกอดกันอยู่ท่ามกลางหิมะที่โปรยปรายลงมา เพอร์ซุสดึงคนตัวเล็กเข้ามาจูบอย่างแนบแน่นอย่างไม่สนใจสายตาของใครทั้

  • MAKE A MISTAKE พลั้งพลาดรัก | เพอร์ซุส   บทที่ 235

    คนที่คิดถึงเธอ...นั่งมองฟ้าและคิดถึงวันเก่า..กี่ราตรีที่เลยผ่าน..แต่ละคืนช่างยาวนาน ..ทุกนาทีมันนาน ดั่งชั่วนิรันดร์...มีคนคิดถึงเธอ...เขามีแค่เธอยามตื่นหลับฝัน ..ทรมานเหลือเกิน ....เมื่อไรจะวันนั้นวันที่เธอจะกลับมา..วันที่ได้อยู่ข้างกันดอกไม้ที่รอฝน..ก็เหมือนคนทางนี้ที่รอเธอ______________

  • MAKE A MISTAKE พลั้งพลาดรัก | เพอร์ซุส   บทที่ 234

    ตอนจบ (อ่านจบกดรีวิวให้ พิมพ์เพอร์กันเยอะ ๆ นะคะ อ้อน ๆ )120สิ้นสุดการรอคอย(มีภาพประกอบ) _______________(สี่เดือนต่อมา)ทางด้านของเพอร์ซุส(บทสนทนาทางโทรศัพท์ ที่คุยได้แค่เสียงเท่านั้น เพราะสัญญาณไม่ดีขนาดที่จะวิดีโอคอล)"หลังกลับงานที่สเปนเสร็จ....ฉันขอไปหาเธอนะ" เพอร์ซุสพูดอย่างเหงา ๆ"ขอเจอ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status