Chapter 2

MABILIS ANG tibok ng puso ni Zea habang nakatitig siya kay Jaric, para bang bawat segundo ay mas lalong sumisikip ang dibdib niya.

She was frighteningly anticipating his conditions. Sana lang, hindi ito higit pa sa kaya niyang gawin. At higit sa lahat, hindi siya papayag na gumawa ng kahit anong ilegal para kay Jaric.

"Number one condition is…" tumigil si Jaric saglit, parang sinasadya nitong patagalin para mas lalo siyang kabahan.

Unti-unti itong tumalikod sa mesa, at humarap kay Zea, nakahalukipkip ang mga braso at malamig ang tingin. Nilunok niya ang laway at bahagyang yumuko, pero nanatiling nakatutok ang pandinig niya rito.

“I want to continue having you on my bed."

Parang natigilan ang mundo ni Zea.

"What?!" halos mapasigaw siya, nanlaki ang mga mata.

Gusto ni Jaric na manatili siya sa kama nito? Ibig bang sabihin… he’ll be having sex with her? Magiging parang…

Gagawin mo akong sex worker?! Muntik nang lumabas sa bibig niya, pero bago pa niya masabi, biglang tumalim ang boses ni Jaric.

"Stop that thought running through your head!"

Napakurap-kurap si Zea.

"What thought?"

Nakita niya ang bagsik sa mata nito, parang nahuli siya nitong may iniisip na hindi nito gusto.

"I don’t need a sex toy," madiin nitong sambit. "I need you on my bed because of your scent. Your scent helps me relax."

"Oh…" napalabas lang iyon sa bibig ni Zea nang hindi niya namamalayan.

Hindi niya alam kung bakit parang gumaan ang loob niya, pero ramdam niya na may bahid ng pagkainis sa mukha ng lalaki. Baka dahil mali ang unang pumasok sa isip niya. O baka guni-guni lang niya dahil alam niyang imposible para kay Sir Jaric na magalit sa ganito kababaw na usapan.

"Also…" dagdag nito sa mababang tinig, "I’ll sleep beside you. At hindi ka maaaring umalis na hindi ko alam."

Parang sumikip lalo ang dibdib ni Zea. She’ll have to sleep beside him? In the same bed?

Fine. Kung totoo ngang amoy lang niya ang gusto nitong maramdaman para makatulog, she’ll let him.

"Number two condition," pagpapatuloy ni Jaric, "nagtataka ang lahat kung bakit wala pa akong asawa sa edad kong ito. The tabloids said I’m gay."

Bahagya itong napapikit at umigting ang panga, parang may naalalang hindi nito gustong balikan.

Bakit nga ba hindi siya nakikipaglapit sa mga babae? He’s a rich man, sigurado si Zea na marami itong kilalang high-class women.

"So, I need you to be my wife."

Parang biglang may humigop ng hangin sa baga ni Zea.

"W-wife what?!" halos mabasag ang tinig niya.

"My wife," ulit nito, diretsong tingin.

Nalalaglag ang panga ni Zea at hindi makapaniwalang tinitigan ito.

Yeah, she knew she said she can do anything basta maipagamot si Riley. Pero ito? Hindi niya inaasahang ganito kahirap gawin ang mga kundisyon nito.

"Your wife?" ulit niya, halos pabulong pero puno ng tanong.

"Yes."

This is absurd! Pero alam niyang binabasa siya nito, bawat pahiwatig sa mukha niya. At base sa tingin ni Jaric, he’s disappointed.

Alam ni Zea na maraming babae ang magtatalon sa tuwa sa ganitong kondisyon, pero siya? Nakatayo rito, at nag-aalangan.

"I… but—"

"Contract wife," putol nito sa sasabihin niya.

Parang may humugot ng hangin mula sa dibdib ni Zea. Napahinga siya nang malalim, and somehow, her mind began to calm down.

"I just need you to appear whenever I need you."

Napailing siya sa loob-loob niya. Para tuloy siyang call girl kung pakinggan.

"You’ll have to go to galas with me, at kahit contract marriage lang ang mayro'n tayo, we’re gonna do what normal married couples do. Everything they do."

"Everything?!" halos mapaatras si Zea.

"Yes, everything."

"Including sex?! Akala ko sabi mo, you’re not looking for a sex toy?!"

He closed his eyes, at hinilot ang sentido. Jaric smacked his forehead gently.

"Everything including sex. Anong akala mo sa akin, santo? May pangangailangan ako kaya ibibigay mo iyon bilang asawa ko."

Marahas siyang umiling. "No. Hindi ko matatanggap ang mga kundisyon—"

"Balita ko may malubhang sakit ang kapatid mo. Kung papayag ka sa kundisyon ko. Wala ka poproblemahin na pangpagamot."

Bahagyang natigilan si Zea. Paano nito nalaman iyon?

"Pag-isipan mo ng maayos, Zea..."

"Okay. P-papayag ako," matapang niyang sagot. Kailangang gawin niya ito. Para kay Riley.

Sumilay ang kakaibang ngiti sa labi ni Jaric.

"You’ll have the privilege of demanding anything from me—"

Umiling agad si Zea. "No. I don’t need anything. I just want my brother to be treated."

Hindi siya sinagot nito, basta nagpatuloy lang.

"Lilipat ka sa bahay ko. At gusto kong magpakasal tayo sa madaling panahon…"

Talaga ba? These conditions are starting to sound ridiculous, pero wala siyang karapatang magreklamo.

"Don't call me sir sa public."

"Jandrick?" ulit ni Zea.

"Yes. That’s my first name."

Tumango siya, bahagyang natawa.

“Jandrick is a mouthful. Can I call you Dreecs?"

Tinitigan siya nito nang matagal, parang nawala sa sarili, bago bumalik sa ulirat nang iwagayway niya ang kamay niya sa harap nito.

"And the third condition…"

Tumahimik silang dalawa habang nag-iisip si Jaric. Pinagdarasal ni Zea na hindi ito mahirap.

"I’ll leave the third condition open for now."

"Yes, Master—"

He cleared his throat, giving her a sharp look.

"Sir!" pairap niyang sabi.

Napailing ito at tumingin sa wall clock.

"You are not going back today. You’ll sleep with me tonight, and I’ll send you home tomorrow."

Napairap si Zea sa isip niya. He sure knows how to twist his words, pero seryoso? Matutulog siya sa kama nito?

"Pero wala akong dalang damit."

"Si Lander na ang bahala," anito.

Napabuntong-hininga si Zea. It’s official… she’s gonna be sleeping on her Boss’s bed.

At hindi niya alam kung anong mangyayari sa kanya ngayong gabi, at sa susunod pa.