Itutuloy!Happy reading! Leave your comments naman po at reviews. đ„°
Ang sakit ng katawan ko nang gumising ako kinaumagahan. Nahirapan pa akong tumayo dahil nakailang rounds kami ni Maximo kagabi. Hindi niya ako tinigilan hanggaât hindi sumuko ang katawan niya. He threw himself on the bed when we finished. Tapos humirit pa ito kinagabihan. Itâs like nag-ipon lang siya ng kaunting energy saka siya sumabak ulit. My gosh. I couldnât feel my pearl down there anymore. Everyone was so busy helping me with the opening of the botique. Dahil sa pagod ay napatulala na lang ako sa isang gilid. Maging si Maximo ay mas aligaga pa nga sa pagtawag sa âkin. Ang sabi niya kasi ay mali-late siya sa opening. Magtatampo na nga sana ako pero dahil work related iyon, hindi naman ako makapagtampo dahil ayaw ko naman na isipin niya na napaka-imature ko naman. Hindi na kami mga teenagers para pag-awayan ang mga ganong bagay. âHuy!â Panggugulat ni Kai dahilan para mapatalon ako sa kaba. âWhat the heck, Kai! Bakit ka ba nanggugulat?â high pitch kong sagot. Napahawak pa ako sa
MONTHS after our daughter has been discharged of hospital, nabalitaan namin na umusad na rin pala ang kaso laban kay Abigail. Nasa kulungan na siya ngayon at malaking tulong ang ebidensya na hawak laban sa kanya para maipakulong siya. Kung ako ang tatanungin kung mapapatawad ko ba siya? I bet not. Maybe not now, not tomorrow, hindi ko alam. Ang alam ko lang, hindi ko matanggap ang ginawa niya sa anak ko. My daughter is suffering now. Ultimo paglalakad ay nahihirapang gawin ng anak ko. Sheâs not as cheerful as she was before. Iyon ang bagay na pinakana-mi-miss ko sa kanya. Mabuti na lang talaga at hindi napuruhan ang buto ng anak ko. It only caused minimal damage to her foot. Pag nagkataong napuruhan siya, baka mapatay ko na lang si Abigail. Nasa balcony ako ngayon ng kwarto ni Maximo and heâs still sleeping nang huli ko siyang tingnan. Nakatanaw lang ko mula dito sa taas. Nakatanaw sa anak ko. Nasa garden siya at nakaupo lang sa wheeled chair. Sheâs watching her cousins play at the ga
âO-Okay po, m-mommy. What is it that y-you will say?â kunot noo at inosente nitong tanong.Napatingin ito kay Maximo sabay kunot ng noo niya. âMr. Grumpy? Why are you crying?â nagtataka na tanong niya.Nasasaktan nat lahat pero palatanong pa rin tong anak ko.Sasagot pa sana si Maximo pero pinigilan ko na agad siya. Hinawakan ko ang kamay niya. Saka ako kumapit sa braso niya.âSweety, you want to meet your daddy right? You met him in your dreams?â I asked.âYes po.â she answered. Itâs not as cheerful as her voice always sound but at least, sheâs responding well.âIt turned to reality just now, my love. You want to know why?â nakangiti ko pang tanong habang nagpupunas ng luha.Mas lalong tumindi ang pagkakakunot ng noo niya. âWhy mommy?âMas lalo ko silang pinaglapit ni Maximo. I know sheâs starting to wonder but alam ko rin na naghihintay rin siya na ipaliwanag ko sa kanya.âMr. Grumpy is your daddy, anak. Meet your dad.â Pagpapakilala ko.âYouâre not lying mom arenât you?â Paninigura
Inihiga ko siya sa isang vacant bed. Hawak niya pa rin yung flowers at hindi niya talaga iyon binibitawan. Natatawa nga ako habang pinagmamasdan siya na yakap yakap ang mga bulaklak. âEloisa, pwede mo naman ipatong muna yan sa round table. Hindi mo naman kailangang itabi sa pagtulog, e.â Saway ko sa kanya. âNo, I want to. Saka, sa âyo galing to. I treasure everything that you give me..â nagpapa-cute pa ito habang nakahiga na. Para siyang bata but how can I resist such cuteness? âAng ganda mo.â Ngumiti ito ng pagkatamis tamis. âGwapo mo rin, Sir. Pwde pa-kiss?â Pagbibiro niya pa. Akala niya siguro hindi ko gagawin ha? âLumapit ka sa âkin at hahalikan kita. Kung gusto mo, sobra pa sa halik.â wika ko sa nang-aakit na tono. âTsee! Hâwag ka nga diyan. Hospital to okay? Hindi hotel. Saka akala ko ba ipagpapahinga mo ako? Bakit humihirit ka diyan?â Sinasabi ko na nga ba at magrereklamo siya agad. Kailan ba siya hindi nagreklamo? Sanay na rin ako kaya patawa-tawa na lang ako ngayon. An
Hindi ko inasahan na ganon kabilis ang paggising niya nang hawakan ko pa lang ang likod niya.âWife,â usal ko.She was about to ignore me pero bago niya pa magawa iyon ay hinila ko na siya para yakapin ng mahigpit. Napatayo siya dahil sa lakas ng pagkakahila ko sa kanya. Nakataas pa nga ang kilay nito at nagsusuplada pa sa âkin.âSorry na, wife. Sorry if I didnât listen to you, okay?â mapanuyo kong bigkas.I badly want to make her feel na seryoso ako at sincere sa paghingi ko ng tawad sa kanya. If thereâs a time to make up with everything, ito na âyon. Bawat araw ay panibagong araw para patunayan ko sa kanya na sa kanya lang umiikot ang mundo ko. Na mahal ko siya more than anything else. Sheâs my life-- no. Theyâre my life. Siya at si Maxine. Ang unica hija namin.âBakit ka pa bumalik? I told you to leave, right?ââWife naman, I came back dahil mali ako. Okay? Mali ako na inakala ko na hindi magagawa ni Abigail ang ganon kasamang bagay. Mali ako na pinaramdam ko sa âyo na sa kanya ak
MAXIMOâS POVNAGMAMADALI akong umuwi para tumulong sa imbestigasyon ng kaso. As a lawyer, magagamit ko rito ang pinag-aralan ko. I know the police officers can do their job but I think, mas bibilis ang usad kapag nag-conduct rin ako ng sarili kong imbestigasyon. But before I go home, sumaglit muna ako sa bahay nina Abigail. I badly wants to hear from her. Gusto kong marinig ang panig niya kung may kinalaman ba talaga siya sa nangyari. At kapag nalaman ko lang, hindi ko alam kung anong magagawa ko.âAbigail!â sigaw ko agad kahit nasa labas pa lang ako ng gate nila. Pero nagtataka ako kung bakit bukas iyon.Isa pa sa ipinagtataka ko ay kung bakit nandito sa labas yung sasakyan ng mga body guards ni daddy. Is he here? Kunot noo kong tanong sa isipan.Nang pumasok ako ay hindi ko akalain na makikita ko si Daddy. He seems to be having a fight with Abigail. Hawak rin ng mga body guards si Abigail sa braso nito dahilan kaya hindi ito makawala.What on earth is happening?âDad? Anong nangyaya