CHAPTER EIGHTEEN

Kararating ko lang sa law firm nila Maximo dahil pinauwi niya ako ulit para kunin ang ibang mga papers na kinakailangan niya. I was taken a back dahil sa tunog ng stiletto na nagmumula sa aking likuran. Agad akong napakunot ng noo. Napakatahimik kasi ng hallway kaya ayun talaga ang maririnig mo. Hindi naman ako naka high heels ngayon dahil pinagbawalan na ako ni Maximo. May sugat pa naman kasi itong paa ko.

Nilingon ko iyong babaeng paniguradong pinagmumulan ng tunog na ‘yon. Agad akong napalingon. Bagay na sana hindi ko na lang ginawa. Nagsisi ako nang makita ko si Ate Elisha na may hawak na isang brown envelope. Ano namang ginagawa niya rito? Bakit siya nandito? Bakit kailangang makita ko pa siya dito?

Mariin akong napapikit while gritting my teeth. Nakakainis. Our eyes met!

“Hi, there, dear sister,” bati ng hipokrita kong kapatid.

Hindi ko na siya dapat pansinin. I continued walking without turning my back on her again. No, Eloisa. Don’t talk to her even again. She’s not worth of