MASKED KINGS 4: เดี๋ยวกู ‘เช็ด’ ให้ (NC+)

เช้าวันรุ่งขึ้น... คิงส์ไม่ได้ออกไปไหนเขานั่งทำงาน (แกล้งทำเป็นทำงาน) อยู่ที่โต๊ะใกล้ประตูห้อง ปิดเพลง ปิดคลิปทุกอย่าง หูคอยเงี่ยฟังเสียงจากห้องตรงข้าม

เงียบ

ผ่านไปเกือบชั่วโมง เขาก็ยังไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย นอกจากเสียงหายใจตัวเอง

หรือว่า ย้ายหนีไปแล้ววะ? ความคิดนั้นแวบเข้ามาพร้อมความหงุดหงิดระลอกใหม่

ไม่น่าเร็วขนาดนั้น เขาส่ายหัวกับตัวเอง คงยังไม่กล้าทำอะไรผลีผลามหลังจากโดนขู่ไปเมื่อวาน

แล้ว...เสียงปลดล็อกประตูห้องตรงข้ามก็ดังขึ้น

คิงส์รีบขยับไปที่ตาแมวทันที

ร่างเล็กในชุดนักศึกษาหญิงปรากฏขึ้น ผมเปียสองข้างเหมือนเดิม เสื้อเชิ้ตสีขาวติดกระดุมทุกเม็ดจนถึงคอ กระโปรงพลีทยาวคลุมเข่า รองเท้าคัทชูสีดำขัดเงา และที่ขาดไม่ได้คือแว่นตาทรงป้า

แต่เดี๋ยวนะ ตรามหา’ลัยคุ้น ๆ หึ มีเรื่องให้สนุกอีกแล้วสิกู

เธอก้มหน้าก้มตาล็อกประตูห้องอย่างระมัดระวัง ท่าทางหงอ ๆ ดูหวาดระแวงเล็กน้อย ก่อนจะรีบเดินก้มหน้าตรงไปยังลิฟต์อย่างรวดเร็ว ไม่แม้แต่จะเหลียวมองมาทางห้องเขาสักนิด

คิงส์มองตามแผ่นหลังเล็กนั่นไปจนลับสายตา ก่อนจะหัวเราะหึในลำคอ

แสดงละครเก่งฉิบหาย

เขาคว้ากุญแจรถเดินตามออกไปบ้าง วันนี้มีเรียนบ่าย แต่ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องน่าสนใจให้ทำก่อนเข้าคลาสเสียแล้ว

@มหาวิทยาลัย

คิงส์เดินเอื่อย ๆ อยู่แถวโรงอาหารคณะบริหารฯ ซึ่งไม่ใช่ถิ่นของเขาเลยแม้แต่น้อย แต่สัญชาตญาณบางอย่างบอกว่าเขาอาจจะเจอเป้าหมายแถวนี้

สายตาคมกริบกวาดมองไปรอบ ๆ นักศึกษาสาว ๆ หลายคนหันมามองเขาด้วยสายตาเชิญชวน แต่เขาไม่สนใจ

แล้วเขาก็เห็นเธอ

ยัยแว่นนั่งอยู่ที่โต๊ะมุมสุดคนเดียว กำลังก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือเล่มหนาเตอะ ท่ามกลางเสียงจอแจของกลุ่มนักศึกษาคนอื่น ๆ

ไม่มีคราบของความเซ็กซี่ร้อนแรงจากคืนนั้นหลงเหลืออยู่เลยแม้แต่น้อย มีเพียงสาวแว่นท่าทางเงอะงะคนหนึ่งเท่านั้น

คิงส์ยืนมองจากมุมเสา ความรู้สึกหมกมุ่นตีรวนอยู่ในอก

มันคือคนเดียวกันจริง ๆ เหรอวะ?

อา เขาเผลอสูดปาก รู้สึกถึงความร้อนที่เริ่มก่อตัวขึ้นในร่างกาย สัดมึงจะมาแข็งเหี้ยอะไรตอนนี้

ไม่พอ แค่มองอยู่ห่าง ๆ มันไม่พอ อยากจะลากยัยนั่นเข้าไปในห้องน้ำคณะบริหารฯ ตอนนี้เลย อยากจะกดหน้าแม่งกับผนังเย็น ๆ แล้วกระแทกจากด้านหลัง อยากจะเห็นแว่นตาทรงป้านั่นกระเด็นหลุด อยากจะได้ยินเสียงครางหวานหู

คิงส์ยกมุมปากขึ้นช้า ๆ แววตาเป็นประกายอย่างนักล่า แต่ไม่ใช่ตอนนี้ เกมนี้ต้องเล่นให้เหยื่อตายใจก่อน ได้เวลายกระดับเกมแล้วสินะ

คิงส์ตัดสินใจแล้วเดินไปที่ร้านขายน้ำ ซื้อน้ำเปล่าเย็นเฉียบหนึ่งขวด

นักศึกษาหญิงหลายคนที่นั่งอยู่แถวนั้นหันขวับมามองเขาทันที (วิศวะฯ ปี 4 หน้าตาหล่อร้ายระดับเดือนมหา’ลัย มาทำอะไรที่โรงอาหารคณะบริหารฯ?)

แสนดียังคงไม่รู้ตัว เธอยังคงก้มหน้าอ่านหนังสือ

แล้วเขาก็เดินตรงไปที่โต๊ะของเธอ แกล้งทำเป็นเดินสะดุดขาตัวเอง

ซ่าาาาา

น้ำเย็นเฉียบทั้งขวด หกราดลงบนหนังสือที่เธออ่าน และกระโปรงจนเปียกโชก

“ว้าย” แสนดีร้องเสียงหลงรีบลุกขึ้นยืน พยายามปัดน้ำออกจากหนังสือ “ฮือ หนังสือ หนังสือเปียกหมดเลย” เธอหน้าซีดท่าทางเงอะงะลนลาน

“เฮ้ย โทษที ๆ” คิงส์แกล้งทำเป็นตกใจ รีบหยิบทิชชูช่วยเช็ด แต่จงใจเช็ดไปโดนต้นขาเรียวที่เปียกน้ำ

แสนดีสะดุ้ง “อ๊ะ” รีบถอยหนี

คิงส์ยิ้มมุมปากแล้วก้มลงไปกระซิบ เสียงที่ได้ยินกันแค่สองคน “เปียกอีกแล้วนะที่รัก”

เธอชะงักเงยหน้ามองเขา นี่มันจงใจ

ใบหน้าหล่อเผยยิ้มเจ้าเล่ห์ “แต่เมื่อคืนวันก่อน เปียกแฉะกว่านี้อีกจริงมั้ย”

ใบหน้าสวยใต้กรอบแว่นซีดเผือดสลับแดงก่ำ ความอับอายและความโกรธพุ่งขึ้นจนสุด นี่มันกลางโรงอาหารต่อหน้าคนเป็นร้อย

“ไอ้...ไอ้เลว” เธอสบถเสียงสั่นพยายามจะผลักเขาออก

“อ้าว โกรธเหรอ กูก็แค่พูดความจริง” คิงส์ยังคงยิ้มกวนตีน เขาแกล้งทำเสียงดังให้คนรอบข้างได้ยิน

“เฮ้ย...โทษนะที่ทำน้ำหกใส่ ดูดิกระโปรงเปียกหมดเลย ปะ เดี๋ยวพาไปเช็ด”

“ไม่ต้อง” แสนดีปฏิเสธเสียงแข็ง พยายามจะเดินหนี

หมับ!

คิงส์คว้าข้อมือเธอไว้แน่นบีบจนเธอเจ็บ คราวนี้เขาไม่ยิ้มก้มหน้าลงมากระซิบเสียงเหี้ยมที่ได้ยินกันแค่สองคน

“มึงจะเดินไปเอง หรือจะให้กูเปิดคลิปเสียงที่มึงครางชื่อกู กลางโรงอาหารตอนนี้เลย”

แสนดีตัวแข็งทื่อ นี่คือคำขู่ที่ได้ผลที่สุด

“ดีมาก” คิงส์กลับไปยิ้ม (ให้คนอื่นดู) อีกครั้ง “ไปครับเพื่อน เดี๋ยวกูเช็ดให้”

เขาจูง (กึ่งลาก) ร่างที่สั่นเทาเดินทะลุโรงอาหารออกไป ท่ามกลางสายตาสงสัยของคนอื่น ๆ (ที่คิดว่าแฟนงอนกัน)

คิงส์ลากเธอตรงไปยังลานจอดรถ ตรงไปยังรถสปอร์ตสีดำที่จอดในที่ประจำ

“ปล่อยนะ จะพาหนูไปไหน” แสนดีเริ่มดิ้น

ปัง! เขาเหวี่ยงเธออัดเข้ากับประตูรถฝั่งคนนั่ง “มึงอยากให้กูเช็ดให้ไม่ใช่เหรอ”

“ไม่ ปล่อย”

คิงส์ใช้ร่างกายสูงใหญ่ขังเธอไว้ระหว่างเขากับตัวรถ เขาใช้มือข้างหนึ่งรวบข้อมือเธอทั้งสองข้างไว้เหนือหัว มืออีกข้างจงใจลูบไปบนกระโปรงที่เปียกชุ่ม ไต่สูงขึ้น สูงขึ้น

“อ๊ะ อย่า”

“อยากให้เช็ดตรงไหนก่อนดีล่ะ หืม” นิ้วหยาบกร้านสัมผัสโดนขอบกางเกงใน ผ่านเนื้อผ้าที่เปียกแนบเนื้อ

“เปียก” เขากระซิบเสียงพร่า “เปียกเหมือนเมื่อคืนวันก่อนเลย”

คลิก! เขาปลดล็อกรถ กระชากประตูฝั่งคนนั่งออก แล้วยัดร่างเล็กเข้าไปในรถอย่างแรง

แสนดีล้มไปบนเบาะหนังราคาแพง ยังไม่ทันได้ตั้งตัวคิงส์ก็แทรกตัวตามเข้ามาพร้อมปิดประตูเสียงดัง ปัง!

เธอติดอยู่ในรถและอยู่ในที่ลับตาคน

คิงส์ขึ้นคร่อมร่างเล็กทันที เขาไม่ได้หยิบทิชชูมาเช็ดกระโปรง เขาใช้มันเช็ดที่ข้างแก้มที่ซีดเผือดของเธอ

“บอกแล้วไง ว่าจะเช็ดให้” ก่อนที่เขาจะโยนทิชชูทิ้งแล้วใช้ปากเช็ดแทน

มันไม่ใช่การจูบแต่มันคือการลงทัณฑ์

คิงส์บดขยี้ริมฝีปากอิ่มที่สั่นระริกอย่างรุนแรง ลิ้นสากทะลวงเข้าไปในโพรงปากนุ่ม กวาดต้อนไล่ล่าลิ้นเล็กที่พยายามหนี รสชาติความตื่นกลัวของเธอ แม่งโคตรหวาน